Is Pregadorias antigas: su signo de sa devozioni - Provincia del ...

Comune di Gonnosfanàdiga
Omnem elitae creaturae altitudinem, electionis suae dignitate trascendit (Greg.
Magn.…)
Pater, tre Ave e Gloria
Oratzioni a s’Eternu Babbu
O Divinu Babbu eternu! Gràtzias sentza fini bosi rendeus poita non podendu nosu
immortalis cuntzèdiri, cali est in sèi sa dignidadi donada a Maria, dignau si seis de
imparai a sa crésia bosta, chi a issa aplichessit is grandesas e is maravíglias de sa
sapiéntzia increada, fatas già de bosu registrai in is libbrus santus. Si gràtzias infinitas
bosi rendeus, o Babbu de is luxis, po mesu de su cali dogna beridadi benit a sa
crésia católica, e dogna donu perfetu; e printzipalmenti po èssiri elevada Maria a
tanta sublimidadi, po tanta prediletzioni, chi po issa eis manifestau fintzas de s’eternidadi.
Giaighí su disignu cun sa cali dh’eis fata filla primogénita bosta po adotzioni
siat tantu ecellenti, e singulari, chi gosi apenas dha distinguistis de s’unigénitu, e
primogénitu bostu Fillu, po natura. E ita emmus a nai nos àterus, de sa prediletzioni
e de is últimus favoris prodigaus in su tempus de sa vida sua? Chini at a pòdiri cumprèndiri
s’amorosa sollecitúdini, chi de issa s’eis pigau, in s’instanti delicadíssimu,
chi de su nienti dh’eis tirada? Ah! Chi debustis una eterna preordinatzioni, debustis
un’eterna cumplaxéntzia, in sa sola idea de Maria, bosu, chi seis totu amori, non eis
lassau tzertamenti unu momentu s’esisténtzia de custa filla predileta sentza gràtzias
is prus iscuisitas e istraordinàrias, po chi prus bella, prus vaga aparessit a is paternus
ogus bostus, e prus amàbbili. Su primu àlidu de vida chi dh’eis inspirau fiat sentza
duda un’ispíritu superiori de gràtzia santificanti. Sa prima mirada, chi dh’estis donau
fiat una frécia de amori teneríssimu. Sa prima paràula chi dh’estis dirígiu fiat de pura
cumplaxéntzia, e de gioja. Totu bella ses tui, o filla, totu bella e immaculada. «Tota
pulcra es et macula non est in te» (Cant. 4.7)
Pater, tre Ave e Gloria
Oratzioni a Maria Immaculada
Puríssima Vírgini Maria! Veramenti totu annúntziat chi bosu seis sa filla primogénita
de s’Altíssimu. Sa santidadi prus che angélica chi in bosu risplendit is privilégius is
prus ecelsus de is calis seis ornada: su serpenti infernali, chi eis apetigau e pistau de
su totu cun is peis bostus, is istellas de su celu, chi in modu meravigliosu e vagu si
adornant sa conca, is generatzionis de is óminis chi si proclamant biada; is corus de is
àngelus, chi a bosu riverentis s’inchinant, e si cunfessant superiora a issus. Totu annúntziat
chi bosu seis sa primogénita de s’Altíssimu. Ma totu custu annúntziat ancoras
in su modu su prus claru e solenni chi is primus liniamentus imprimius in bosu,
fintzas de su printzípiu, fiant lineamentus de paterna similantza, lineamentus de puresa,
de santidadi, de divina luxi, de candori celesti, lineamentus immutàbbilis, chi sa
própria manu de s’eternu Babbu iat imprimiu profundamenti in bosu in su si formai.
De modu chi seis digna, o Maria, de onori, de dogna parti e chi totus s’aclamint viva
immàgini de Deus Babbu, bellesa similíssima a sa bellesa de Deus. Si formam Dei
appetem digna existis August. Ancoras nos àterus, mancai pecadoris, seus benius
141