ESPERANTO

44 ĈAPITRO 2. FABELOJ KAJ LEGENDOJ
sin kun la aliaj infanoj de la aero al la rozeruˆga nubo, kiu naˆgis en la aero.
— Post tricent jaroj ni tiel transflugetos en la regnon ĉielan!
— Eĉ pli frue ni povas tien veni! diris unu el la spiritoj de la aero. Nevidate
ni enflugetas en la domojn de la homoj, kie estas infanoj, kaj por ĉiu
tago, en kiu ni trovas bonan infanon, kiu faras ˆgojon al siaj gepatroj kaj meritas
ilian amon, Dio mallongigas al ni nian tempon de provado. La infano ne
scias, kiam ni flugas tra la ĉambro, kaj kiam ni el ˆgojo pro tiu infano ridetas,
tiam niaj tricent jaroj perdas unu jaron, sed se ni vidas malbonkondutan kaj
malbonan infanon, tiam ni devas plori larmojn de malˆgojo, kaj ĉiu larmo
aldonas al nia tempo de provado unu tagon!
✸ ✾ ✸