ESPERANTO

7.30. A. KOFMAN 349
Tiam eniros mi kupran domon de Zeŭso, mi liajn
Ekĉirkaŭprenos genuojn, mi lin inklinigi esperas.”
Tiel dirinte, foriris ˆsi. Kaj li restigis koleron
En la koro pro sia ruˆgovanga knabino,
Malgraŭ li forkondukita perforte. Sed Odiseo
En ˆ Hrizourbon alvenis kun hekatombo la sankta.
En la havenon profundan veninte, tuj ili formetis
Velojn kaj ilin kunligis en ˆsipoj kaj al la mastejo
Maston altiris, rapide ˆgin sur ˆsnuregojn mallevis
Kaj en havenon enpelis per remiloj la ˆsipon,
Tie ĉi ankron elˆjetis kaj ligis al bordo ˆsnuregojn.
Mem ili teron suriris kaj l’hekatombon kunprenis
Por dio Febo Apolo malproksimegenˆjetanta,
Ankaŭ eliris ˆ Hrizido el ˆsipo la martranaˆganta,
ˆSin al altaro kondukis nun Odiseo multsaˆga,
Kaj redoninte en brakojn de l’patro, li tiel eldiris:
“ ˆ Hrizo, venigis min Agamemnono, la ĉefo de viroj,
Por la filinon redoni kaj hekatombon oferi
Al Apolo, ke por A ˆ hajidoj paciˆgu la dio,
Kiu pezegajn mizerojn alsendis nun al Argoanoj.”
Tion li diris, ˆsin donis en liajn manojn; la patro
ˆGoje ricevis la karan filinon. L’A ˆ hajoj al dio
La hekatombon majestan ordigis ĉirkaŭe l’altaro
Bonkonstruita, eklavis la manojn kaj prenis l’hordeon.
ˆHrizo do levis la manojn supren kaj laŭte ekpreˆgis:
“Aŭdu, Arˆgentopafarka, apogo de ˆ Hrizo kaj Kilo
Sankta, potence reˆganta la Tenedoson. Kiele
Vi jam antaŭe atentis mian petegon vokantan
Kaj min trankviligis, mizeriginte l’A ˆ hajojn,
Tiel same vi ree mian deziron plenumu
Kaj de A ˆ hajoj forigu la teruregajn mizerojn.”
Tiel li diris, preˆgante, atentis lin Febo Apolo.
Sed post la preˆgo disˆjetis ili la sanktan hordeon,
Kolojn defleksis al bestoj, ekbuĉis kaj felojn deprenis
Kaj femurojn eltranĉis, ilin envolvis per graso
Duobligite, por pecoj da kruda viando kovrinte;
Ilin bruligis la pastro sur ˆstipoj kaj nigran vinon
Verˆsis sur ili; lin knaboj kun kvindentiloj ĉirkaŭis.
Forbruliginte femurojn kaj l’ internaˆjojn provinte,