ESPERANTO

6.4. ESENCO KAJ ESTONTECO DE LA IDEO DE LINGVO 221
Esperanto en ˆgia nuna forma kaj paralele kun tio ĉi difini komitaton, kiu
okupus sin je la perfektigo de tiu ĉi lingvo aŭ je la kreo de ia nova lingvo
pli ideala; kaj nur tiam, kiam kun la tempo montriˆgus, ke la laborado de la
komitato estas feliĉe alkondukita al fino kaj post multaj provoj montriˆgis tute
taŭga, nur tiam oni povus anonci, ke la nuna formo de la lingvo internacia
estas eksigata kaj anstataŭ ˆgi eniras en la vivon la formo nova.
Ĉiu prudenta
homo konsentos, ke la kongreso povas agi nur tiel kaj ne alie. Sekve se ni eĉ
supozos, ke fina lingvo de la estontaj generacioj estos ne Esperanto, sed ia
alia ankoraŭ ellaborota lingvo, en ĉia okazo la vojo al tiu lingvo nepre devas
konduki tra Esperanto.
Sekve resumante ĉion, kion ni diris de la komenco ˆgis la nuna minuto, ni
turnas vian atenton sur tion, ke ni venis al la sekvantaj konkludoj:
1. La enkonduko de lingvo internacia alportus al la homaro grandegan
utilon;
2. La enkonduko de lingvo internacia estas tute ebla;
3. La enkonduko de lingvo internacia pli aŭ malpli frue nepre kaj sendube
efektiviˆgos, kiom ajn la rutinistoj batalus kontraŭ tio ĉi;
4. Kiel internacia neniam estos elektita ia alia lingvo krom arta;
5. Kiel internacia neniam estos elektita ia alia lingvo krom Esperanto; ˆgi
aŭ estos lasita por ĉiam en ˆgia nuna formo, aŭ en ˆgi estos poste faritaj
iaj ˆsanˆgoj.
VIII
Kaj nun ni rigardu, kio sekvas el ĉio, kion ni supre diris. Unue sekvas tio,
ke la esperantistoj tute ne estas tiaj fantaziistoj, kiaj ili ˆsajnas al multaj tiel
nomataj “saˆgaj” kaj “praktikaj” homoj, kiuj juˆgas pri ĉio supraˆje kaj sen ia
logika pripenso kaj mezuras ĉion per mezurilo de la modo. Ili batalas por
afero, kiu ne sole havas grandegan gravecon por la homaro, sed kiu al tio havas
en si nenion fantazian kaj kiu pli aŭ malpli frue devas efektiviˆgi kaj nepre
efektiviˆgos, kiom ajn la inerciuloj batalus kontraŭ ˆgi, kiom ajn la saˆguloj
ˆsercadus pri ˆgi. Kiel estas sendube, ke post la nokto venas mateno, tiel
sendube estas, ke post mallonga aŭ longa batalado Esperanto pli aŭ malpli
frue estos enkondukita en komunan uzon por la komunikiˆgoj internaciaj. Ni
konfirmas tion ĉi kuraˆge ne tial, ke ni tiel volas, ke ni tion esperas, sed tial,
ke la konkludoj de simpla logiko diras, ke tiel esti devas kaj ke alie esti ne
povas. Longan tempon eble ankoraŭ la esperantistoj devos bataladi, longan
tempon eble ankoraŭ ĉia bubo ˆjetados sur ilin ˆstonojn, koton kaj malsaˆgajn