AAS 80 - La Santa Sede

Acta Ioannis Pauli Pp. II 493
lorum. Oczekuję zatem również na biskupów. polskich, nie tylko na
episcopi dioecesani: ordynariuszy diecezji, ale także — w miarę możli­
wości — na titulares seu auxiliares, tak jak to coraz częściej staje się
zwyczajem w duchu soborowej nauki o kolegialności.
Będziemy mogli, w sposób bardziej szczegółowy niż dzisiaj, wnik­
nąć w problemy, które są wspólnym przedmiotem naszego powołania
i posługi. Także i pod kątem tego nowego doświadczenia, jakim stał się
Kongres Eucharystyczny, który oby wydawał trwałe owoce na niwie
polskich dusz i w życiu naszej umiłowanej Ojczyzny!
# * »
In Varsaviensi aeronavium portu a Summo Pontifice proficiscente habita.*
1. W godzinach rozstania z ziemią ojczystą pragnę pozdrowić
wszystkich moich Rodaków, córki i synów wspólnej Ojczyzny, wszystkie
pokolenia, od najstarszych, zbliżających się do kresu ziemskiej
wędrówki, do tych dopiero co urodzonych — więcej, do tych, którzy
jeszcze znajdują się pod sercem polskich matek, wszystkich, których
dane mi było spotkać na szlakach Kongresu Eucharystycznego,
i wszystkich innych — wszystkich, bez żadnych różnic czy ograniczeń.
Wszystkim dziękuję za gościnę.
Dziękuję Opatrzności Bożej, że dane mi było raz jeszcze znaleźć
się na mojej ojczystej ziemi w dziewiątym roku mego posługiwania
na stolicy świętego Piotra, że dane mi było widzieć raz jeszcze — z wy­
sokości helikopter u czy też z bliska — cały urok tej ziemi w najpięk­
niejszej porze roku.
Widziałem, że pomimo trudności kraj ten rośnie i rozwija się,
że rośnie w nim człowiek, rośnie jego wiara, kultura, poczucie odpo­
wiedzialności, dojrzałość. Potrzebny jest wciąż dialog, cierpliwa
wytrwałość, długowzroczność, odwaga w podejmowaniu i rozwiązy­
waniu nowych problemów. One są i będą zawsze. Trudne sprawy
wymagają współpracy wszystkich, władzy i społeczeństwa. Z zadowo­
leniem odnotowuję również to, że na przestrzeni ostatnich lat wybu­
dowano w Polsce wiele świątyń i innych budowli kościelnych. Widzie­
liśmy też wiele nowych placów budowy. Trudno o tym nie wspomnieć
w momencie pożegnania.
* Die 14 m. Iunii a. 1987.