A: DER BILBAO SONG - Elkar

ere itsaskor eta nazkagarri. Gogoratzen dut Bilbo eta ziurdakit ez zuela zerurik.Orduko eta oraingoaren arteko parentesian agertuegin zaio.–Al fin y al cabo edo azken baten, Elias?Txikitako ohitura. Bere euskañol jostaria zuzentzearena.Lokesea erantzuten du zirikatzearren. Eta nik, egoskor,dena delakoa.–Hamabost urte munduko bazterretan eta hortxe dator,besteon euskarak zuzentzera, ume koipezto tentela.–Ixilik egon hadi, agure xikin hori.Elias hirurogei urtetik gorako umea da. Alproja nahizuen izan eta, bidean geratu zenez, gogo txarrik gabekojokoa gustatzen zaio, irainak ez diren irainen bidez anaitzea.Odol berbera bagenu ez genuke hizkuntza sekreturikbeharko, beharbada. Baina ez gara senide eta behardugu asmaturiko hizkuntza. Umea semea esan beharrean.Agurea aita esateko.EGUNERO dago erantzun nahi ez dudan deiren bat jasotzekoarriskua. Horregatik beti daukat piztuta eskuko telefonoarenerantzungailua. Eliasek ez daki zertarako daukadaneskuko telefonoa, inoiz hartzen ez baduzu, txo. Berak,ostera, hortxe dauka erabiltzen ez duen idazmakina.–Erretiratua zaudela badakit, Elias, baina batere idatzigabe zabiltza?Begirakunea, erantzun bakarra.–Idatzi ditut nik idatzi beharrekoak.16