Zestoarren erretolika

72estimaziyo ESTIMAUA IZAN. ‘estimatua izan’. Norbaitenganakoafektua izan; norbait estimuhanditan izan. Handik aurrea estimaua nuannik hua. Ik. estimaziyo. ESTIMAUTA EON. ‘estimatuta egon’.Zerbai eskainitakoan, eskainitakoa hartugabe utzi arren, eskertzeko erabiltzen denesamoldea. “Borondatea estimatzen dut,eskerrik asko” bezala parafraseatuko genuke.-Kafesne pixkat hartukozu. -Ez, estimautadao. Ik. hartuta bezela.estimaziyo. ‘estimazio’. iz. 1. Zerbaitiedo norbaiti diogun afektuzko sentimendua.Garai batian axakaponak estimaziyohandiya izate zun. Ik. estimaua izan. 2.Asko saltzen den gaiaz ere esaten da.Sagardotei hortako okelak estimaziyohaundiya du.estraiñako aldiz. ‘estreinako aldiz’. adb.Aurreneko, lehenengo aldiz. Ik. estreiñakoz/estraiñekoz.estraiñekoz/estreiñakoz. ‘estreinakoz’.adb. Lehenengo aldiz. .estraperlo. ‘estraperlo’. iz. Legez kanpokosalerosketa, lehen mailako produktuekineskasi garaian egiten dena bereziki. Estraperluanlitro oliyua hamasei duro paatzenzan. Ik. estraperluak ibilli. ESTRAPERLUAN EKARRI. ‘estraperloanekarri’. Kontrabandoan ekarri; legezkanpoko salerosketan ekarri. Hoyek tabakuareestraperluan ekartze zuen. ESTRAPERLUAN IBILLI. ‘estraperloanibili’. Kontrabandoan ibili. Ik. estraperlo, estraperluanekarri.estrapozu. ‘estropezu’. iz. Oztopoa, traba,behaztopa. Uste etzitun estrapozuak billauzittun bidian. ESTRAPOZU IN. ‘estropezu egin’. Zerbaitekintrabatu, bereziki ibiltzean. Alfonbrazar horrekin estrapozu in da iya muturrezaurrea eroi zan. Ik. estrapozu.estrata. ‘estrata’. iz. 1. Galtzada-harriz zolatutakobide edo kalea, bereziki meharra edoaldapan dagoena. Estratan barrena junda. 2.Jabe desberdinenak diren bi etxeren edo biterrenoren arteko mugek sortzen dutenbidexka; ez du zergatik galtzada-harriz zolatutaegon behar. Estratan beko sakonetik.estu hartu. ‘estu hartu’. 1. Egoera zaileanipini. Gogor hartu. Oaingo hontan attak estuxamar hartu du ta hurrunguan nota hobiakekarrikottu. 2. Kirolari dagokionean, frogairabazteko, batek besteari uste baino zailtasungehiago jartzea. Ostolaza semiak estuhartu du Izeta. Ik. gaizki hartu.estuasun. ‘estuasun’. iz. Larrialdia, estualdia.Danak bihotz bigunak besten estuasunaikaso iteko.estu-zaparka. ‘estu-zaparka’. adb. Presakaeta larri. Arnasots galantakin etorri zan estuzaparka.Ik. muturrak hautsi berrian ibilli.et, et, et. ‘et, et, et’. interj. Elkarrizketa bateanbestek esandakoa oso-osorik edo zatikaukatzeko bitartekoa da; ez du ukazioa burutzen,baina bai ukazioa iragarri eta bestekesandakoari ñabardurarik eransten. “Kontuz,kontuz! Hori ez da bete-betean horrela”bezala ulertuko genuke. Et,et,et! Eztit ustehola danik.eta. ‘eta’. junt. 1. Emendiozko juntagailuanahiz lokailua. Gehitze moduko erlazioaadierazten du. 2. Batzutan, perpausari kausabalioaere ematen dio partikula honek. ETA KITO. ‘eta kito’. Esaten dena, kontakizunaedo arrazoibidea horretan bukatzen delaadierazteko esapidea. Indakua inda do ta kito.