Zestoarren erretolika

kare 131 KANIKETAN IBILLI. ‘kaniketan ibili’.kanilla. ‘kanila’. iz. 1. Iturriaren edota sagardokupelaren txorroa.; upela uzteko jartzenzaion txorroa. Gaur egungo sagardotegimodernoetan “txotx” egiterakoan irekitzendena kanila da eta ez txotxa. 2. Jostekomakinaren haria batzekoa.kankaillu. ‘kankailu’. izond. Pertsonei buruz,handikotea eta itxura baldarrekoa eta askotanadimen laburrekoa. Kankallu earra iñazion.kanpai. ‘kanpai’. iz. Metalezko instrumentua,barruan duen mihi batez edo kanpoko mailukabaten bidez hots durunditsua eta iraunkorraateratzen zaiona. Kanpaiak jo ittu behintzateta meza hasita eongoa. Ik. aingeru-kanpai,hil-kanpai, su-kanpai, agonikua, kanpai handiya,matutiya. KANPAE HANDI. ‘kanpai handi’. iz.Bueltarik jotzen ez duen kanpaia, agonikoa.Ik. hil-kanpai.kanpaibueltako. ‘kanpaibueltako’. iz./izlag.Bueltak ematen dituen kanpaia .kanpandorre. ‘kanpandorre’. iz. Elizankanpaia edo ezkila duen dorrea; ezkiladorrea.kanpazo. ‘kapazu’. iz. Zumitzezko saskiantzekoa,bereziki ereiteko alea eramatekoerabilia. Eriyokua azoka, ez behin da bittan,bi kanpazo esku banatan ta buruun danagorriya arrautzez beteta. Bi esku katiauta taburuun bestia, ta Lasaora jun (jun bakarrikez etorrire bai) etorri.Nola inlaiken hori!kanpo ear. ‘kanpo eder’. izond. Irain-hitza.“Kanpoan uso, etxean otso” esaera zaharrarenpareko esanhia dauka; hau da, norbaitek,kanpoan eta kanpokoekin, etxekoekin ezbezala, jokabide egokia agertzea.kanta-papelak. ‘kanta-paperak’. iz. Bertso-paperak.Norbaitek idatzitako bertsoak,salgai egoten zirenak. Hari kanta-papelakerosi ta ardizai jute giñan, danak buruz ikasteko.Ik. bertso-paperak.kantoi. ‘kantoi’. iz. 1. Etxe edo eraikuntzabaten bi hormek kalean eratzen duten ertza.2. Ertza. Kale kantoitik.kantzela. iz. Sagardoa egiterakoan, matxakaktxikitu dituen sagarrak zabaltzeko lekua;hots, patza botatzeko tokia. Bertan ardatzaegon ohi da. Kantzela izatea patza botatzekotokiya.kañu. ‘kainu’. iz. Soroan ura biltzeko bidea,gero errekara edo joan dadin. Ik. kañu-zulo.kañu-zulo. ‘kainu-zulo’. iz. Ik. kañu.kapirio/kapiyo. ‘gapirio’. iz. Gapirioa.Teilatuarenzurajean, gailurretik ertzetara doazenhagetako bakoitza, teila edo arbelen azpikoohol meheei eusten diena. Horrela gauzaasko, egurra landu besteik etzutenak: postiakta prontalak, kaballeteak, kapirioak.kapoi. ‘kapoi’. iz. Oilasko zikiratua, haragitarakogizentzen dena.kapolatar. ‘kopa-otarre’. iz. Zumitzezkootarra, neurri handikoa. Sorbaldan bermatutaeramaten den ertz biribileko saski-mota.Anai gaztena atian utzi, bazkaya emandakapolatar batian da sartu gea geu bakarrik.karda. ‘karda’. iz. Eskuz kardatzeko tresna,makina.kardau. ‘kardatu’. du ad. Ehun-zuntzak bereizi,orraztu. Oro har, artileari edo gizakiarenileari dagokio.kare. ‘kare’. iz. 1. Harri askoren osagaia da,baina ez du berez mineralik eratzen. 2. Kare