Hizkuntza-politiken Urtekaria 2012 - Erabili.com

martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa martxoa500 urteestrategiarik gabeIndependentzia, instituzioetatik alainstituzioetatik kanpo?» galderaren bueltan,Joseba Ariznabarretak eta Pako Aristik «500urte estrategiarik gabe» premisan oinarrituta,hainbat hitzaldi eman dituzte azkenaldian,independentziarako estrategiarik ez dagoelaesanez, eta egungo estrategia guztiakakasdunak eta alferrikakoak direlaazpimarratzen. Aristiren eta Ariznabarretarenkritiken funtsa bi ardatzetan laburtu daiteke.Batetik, ezker abertzalearen estrategia berriagauzak eskatzean datzala diote, arerioakonbentzitzean. Premisa horretatik tirakahaien kritika argia da: Estatuari ez zaio ezereskatu behar, behartu baizik. Kritika honeknabarmen nahasten ditu, nire ustez,erretorika politikoa eta estrategia politikoa.Politikaren joko erretorikoaren atzeanestrategia politikoa dago, hain zuzen,hitzetatik harago Estatua behartu nahi duenaeuskal afera soluziobidean jartzera (ikusibesterik ez dago, ordea, iragan 50 urteetakoborroka azken premisa hori gezurtatzeko).Hemen inork ez baitu Estatuarenborondatean sinesten. Horregatik AietekoDeklarazioa, aldebakarreko erabakiak...Horrelako tresna efikaz gehiago eta hobeaksortzean datza kontua, Estatuari begiratuzbaino, euskal herritarrei so eginez. Etabigarren kritika litzateke, independentziarabidean erakundeen parte-hartzea aldezaurretiko porrot bat dela (paradoxa ederra,bide batez, 25 urtez ezker abertzaleariinstituzioetan egon ez izana kritikatuzaionean, orain kontrakoagatik kritikatzea).Erantzuna erraza da: nola eraiki gureIritzia2012/03/11instituzio propioak,Udalbiltza esaterako,Espainiaren menpe daudenudaletxeetan egoterik ere ez bada? Nolaeraiki, esaterako, Euskal Unibertsitatea(Aristik ideien lizeo bat proposatu du), guredirua den diru publikoaren laguntzarik gabe,instituzio espainolek -Jaurlaritzak,diputazioek...- ematen badute?Kritika horiek, beste ezeren aurretik zerauzten dute agerian: Euskal Herria krisiandago. Abertzaletasuna eta bere mugimendupolitiko nagusia ere bai. Krisia, ordea, berezentzu filosofiko positiboan ulertu behar da,abagune gisa. A priori, ez da ezer negatiboa.Orain eta hemen, beste ezeren aurretik orainarteko paradigma politiko, moral etasozialaren nolabaiteko bukaera adierazten du,eta paradigma berri baterako posibilitateakirekitzen ditu.Ideologikoki, abertzaletasuna proiektupolitiko eta sozial gisa krisian dago,abagunean: alde batetik, artikulatu gabedauka oraindik gehiengo abertzale etae z k e r t i a r z a b a l b e r r i a r e n t z a k oindependentismo koherente bat, motibazio