Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Abeletxe artan egin genduan bidalien lanakin, oso pozik zegoangotzaia eta iragan genituan egun atsegingarriakin erabat zoraturik.Ez zekian nola goratu nire txakurra eta aren senak, kuperu etaeiza-antzeak aipatzen, ez zan aspertzen, eleiz osteko zeitxoan arat--unat egurasten genbiltzan bitartean.Orduantxe etorri zitzaigun txakur ori eta iolastuz bezela, nirebelaunak bein eta berriz bizkarraz igurtzitzen asi zitzaidan.Eizan lan arrigarriak egiten ikusi zuala, baiño elizan arrigarrigoakegiten oraindik ez zuala ikusi, esan nion.Zein ziran bada lan arrigarri oiek, galdera egin zidan balditurik.Ez al zuan ikusten nire belaunai igurtzika eta bultzaka lez, ioatekoeta ioateko adierazi nairik, eleiz ate-sarreran, norbait zai neukalata.Alako urduritasunaz, aurrak zituanean iartzen zala, esannion, bataioren bat izango nuala ziur aski iakin-arazi nion.Ioan giñan etxe aurrera eta atean deika ama aur batzukin etaaita-amautxiakin antxen aurkitu genituan, etxeorak adierazita bezelaxe.Nik atostegian izenak eta, artu arte, maipean, lagundu naiez bezala,ene oiñetan etzanda iarriko zitzaidala esan nion eta iantzi-gelatikbataiatzeko elizara sartzen giñanean, iauretxeko atean, iñor urranduez zedin, zaitaldia egiten egongo zala eta bukaturik, atostegira guitzuli baiño leen, maipean etzunik igurikiko zigula. Etxerakoan danaamaiturik, aurrai maiteki belaunak bizkarrez egurtziaz, amultsukiagur egingo ziela. Danak eleizara ekarri-arazten apaiz batenlana orrelaxe egiten zidala. Barreka ekin zion gotzaiak, eleizan apaiz--laguntzaille, txakurra nuala esan niolako eta aren ibillera guztiakzaintzen egon zan. Aurrai, belaun-legunketak egiñaz, eleiz-espaloiaraiñolagundu zien txakurrak ioatekoan eta izipuari eraginka, izkutatuzitezkeno, agurka egon zitzaien.Ezin sinisturik zegoan gotzaia eta kaskoan buru duan orlakotxakurrik, abelantzokietan ere apike ikus zitekela aitortu zidan.—Ori ez zala ezer, esan nion, arrigarrixegoko usmorik ere bazualata.—«^Arrigarrizko usmorik? ,= Zertan gero?», begi aundi-aundikinitandu zidan.—«Bai ba, erantzun nion, usmotik ezagutzen zituala kristau ziranaketa ez ziranak».— 338 —