Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

euskerazaintza.org
from euskerazaintza.org More from this publisher
12.07.2015 Views

ten. Zarpa zarrak ez ezik, sabelzorria ere maizegi ekartzen bai zuten,ura iltzeko bidea aurreneko egunetik ikasi zidaten, ter-ter-ternire ianguko arasara itxasogia artzera ioaten bai ziran. Euzkadi'tikMones Kazon'era etorri zitzaidanean, izebari ezenusterik bitxienaorixe izan zitzaion aurki, «Aizu! esan bai zidan, ume oiek etxeko arasarabezelaxe gurera ioaten dira». «Zartzaroan, aurtzaroko sortetxeaztueziñezko oroitzaz gaiñera, aitortu nion, ez al deritzaizu gomutarikgoxoena izango dutela bigarren etxea, gosea iltzen laguntzen zieneleizetxea?».Kristau-bidean ikasten asteko, orrela bildu aal izan nintuan errikoia aur geienak eta larunbat goiz eta arratsa ortan ematen genduaneta Ama Garbiaren egunean Gabonillaren zortzian, lenengoIaunartzeak ospakizunaz egiteko, bi illabetez aurretik kristau-bideanaurreratzeko, arratsero biltzen ziran ikaskizunak egitera.Iauna artu bear zuten umeen amak ere, oar batzuk egin bearnizkieten xedeaz, egun aundi orren aurreko igande arrats batzutanelizan bilduarazten nintuan eta aietako batzuk ere, aurrakin batera,Iauna ar zezaten orrela lortzen nuan eta geientxoenak erri-ezkontzazsoillik bai zeuden bordalduak, elizaz ezkontzea ere orla erdiestennuan.Iñoizka iazokizunik pozkarrienak izaten nintuan, aita, ama etamutikoak bataiatuta, gurasoak elizaz ezkondu ondoren, danak bateralenengoko Iaunartzea egiten zutenean. Ezkontzok, iñor oartzeke,gabez egiten nintuan, izoba lekuko.Luzaro gabe erriko aur geienak, bere garaian, atxezatzea lortuxenuan, iruzpalau iudutar sendiko aurrak ezik, baiña aiei ere gurasoak,beste umeekin batera kistar ikasketak egiten ez zieten erautzitzen.Iauna artu bear zuten egunak urbiltzen zitzaizkienean izatengenduan elkaitza, aiek ere Iesus Ona oteunan artu nai zutela,begietan malkoakin, eskatzen zidatenean. Aurrenik gurasoen baimenabear genduala, bearturik bai nengoan esatea, lesus Onari baimenorren eskabidea egin zezaiotela biotz xamurrez eta egunen bateanArk lorturen ziela ziur egoteko, aolkatzen nintuan, baiña negarrezitzukzen ikustean, nik ere ez nintuan izaten ain asago begietannegar-punpuillak.Azkenez, Ama Garbiaren egun bat urrantzean, danak pozez ikotikaiin zitzaizkidan, gurasoengandik atizatzeko baimena lortu zutdlata.— 293 —

Nola izan zan ori itandu nienean, aitortza au egin zidaten. Urtekoikaskizunen azken azterketak, irakasleen eritzioar onenakineman zituztelako, gurasoak, oputz bikain ori saritu guraz, nai zuteniostaillua eskatzeko esan omen zieten, galestixkoa izanik ereerosiko zietela eta. Aiek zer eskatuko eta usterik gutxiena zutenaeskatu, Errugabeko Ama Onaren egunean, Iauna artzeko baimena.Itza iango ez ba'zuten orlaxe beartu zituzten gurasoak Iaunartzekobaimen ori ematera eta areanik ara, kristau zintzo izaten iarrai zuten,elizaz ezkondu ziran, eleizako anaidietan sartuta asko lagunduzidaten eta azken urtetan Euzkadi'raiño ere etorri zitzaizkidan eskerrikonenaz ikustaldi bat egitera. Iuduen kristau-biurtze orrekoiñarri sendoxegoa izan zezan, gure sinismenera sendi-gurasoak ereekarri nai izan nintuan eta zuztarretik asteko, euren amandre xaarrariikustaldi bat egin nai niola illobakin mezua igorri nion. Adeiazartu ninduan eta arekin izketaldi luze bat izan nuan. Itun zarrazaski ondo itundurik bai zegoan, ortaz izan genduan autualdia. Nikargi ta garbi adierazi nai izan nion, aien Iesu Kristo, Iainko AlguztidunarenSemea, kristaudi guztiak gizonen Iareitzailletzat ezagutueta onartu izanik, iudutarren agintariek zergaitik zapuiztu zuten.Etorri bear zuen Kristo, Dabid'en seme izango zala iragarri baizuten igarleak, ark bezala etsai danen mendepetik, batez ere orduanaurkitzen ziran erromatarren uztarripetik askatuko zituan erregeizango zala amets egiñik, gizaki apal eta otzan bat, zeruetako iaurerriaaldarrikatzen entzun zutenean, ez zutela aintzakotzat artu etaguenean, Iainkoa'ren seme iotzen zualako bere burua, biraotzat artuta,gurutzean iosi zutela.Iudutarrok, aitortu zidan, gaurko obenik larriena auxe dugu, ezdiogula gure Iainkoa'ri eskeintzen ez iudutar elizkizunik eta kristauerrietan bizi arren, ezta ere kristau iairik, sinisgeen antzera bizi gerala.«Kezka ori kentzeko erantzun nion, ona ba bide errez bat:Ama Garbiaren aurreguneko illuntzean, zeure illobak Kristo'renukuzpena artzean, zu be aiekin urrandu, Kristo Iainkoa'ren semea gugaizkatzera etorri zala aitortu, obenak oro garbitu dizkitzun ezaugarritzatbekokira ur pixkat ixuri eta Ama'ren egun aundi ortan illobakinbatera lenengokoz oteunan Kristo berbera artu. Gauz errezagorik,andik ara igandero zure lainkoa'ri iaikizuna eskeiñi aal izangozenioke».— 294 —

Nola izan zan ori itandu nienean, aitortza au egin zidaten. Urtekoikaskizunen azken azterketak, irakasleen eritzioar onenakineman zituztelako, gurasoak, oputz <strong>bi</strong>kain ori saritu guraz, nai zuteniostaillua eskatzeko esan omen zieten, galestixkoa izanik ereerosiko zietela eta. Aiek zer eskatuko eta usterik gutxiena zutenaeskatu, Errugabeko Ama Onaren egunean, Iauna artzeko baimena.Itza iango ez ba'zuten orlaxe beartu zituzten gurasoak Iaunartzekobaimen ori ematera eta areanik ara, kristau zintzo izaten iarrai zuten,elizaz ezkondu ziran, eleizako anaidietan sartuta asko lagunduzidaten eta azken urtetan Euzkadi'raiño ere etorri zitzaizkidan eskerrikonenaz ikustaldi bat egitera. Iuduen kristau-<strong>bi</strong>urtze orrekoiñarri sendoxegoa izan zezan, gure sinismenera sendi-gurasoak ereekarri nai izan nintuan eta zuztarretik asteko, euren amandre xaarrariikustaldi bat egin nai niola illobakin mezua igorri nion. Adeiazartu ninduan eta arekin izketaldi luze bat izan nuan. Itun zarrazaski ondo itundurik bai zegoan, ortaz izan genduan autualdia. Nikargi ta gar<strong>bi</strong> adierazi nai izan nion, aien Iesu Kristo, Iainko AlguztidunarenSemea, kristaudi guztiak gizonen Iareitzailletzat ezagutueta onartu izanik, iudutarren agintariek zergaitik zapuiztu zuten.Etorri bear zuen Kristo, Da<strong>bi</strong>d'en seme izango zala iragarri baizuten igarleak, ark bezala etsai danen mendepetik, batez ere orduanaurkitzen ziran erromatarren uztarripetik askatuko zituan erregeizango zala amets egiñik, gizaki apal eta otzan bat, zeruetako iaurerriaaldarrikatzen entzun zutenean, ez zutela aintzakotzat artu etaguenean, Iainkoa'ren seme iotzen zualako bere burua, <strong>bi</strong>raotzat artuta,gurutzean iosi zutela.Iudutarrok, aitortu zidan, gaurko obenik larriena auxe dugu, ezdiogula gure Iainkoa'ri eskeintzen ez iudutar elizkizunik eta kristauerrietan <strong>bi</strong>zi arren, ezta ere kristau iairik, sinisgeen antzera <strong>bi</strong>zi gerala.«Kezka ori kentzeko erantzun nion, ona ba <strong>bi</strong>de errez bat:Ama Gar<strong>bi</strong>aren aurreguneko illuntzean, zeure illobak Kristo'renukuzpena artzean, zu be aiekin urrandu, Kristo Iainkoa'ren semea gugaizkatzera etorri zala aitortu, obenak oro gar<strong>bi</strong>tu dizkitzun ezaugarritzatbekokira ur pixkat ixuri eta Ama'ren egun aundi ortan illobakinbatera lenengokoz oteunan Kristo berbera artu. Gauz errezagorik,andik ara igandero zure lainkoa'ri iaikizuna eskeiñi aal izangozenioke».— 294 —

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!