Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza Bizitzan bi goiasmo.pdf - Euskerazaintza

euskerazaintza.org
from euskerazaintza.org More from this publisher
12.07.2015 Views

Oatze artetan barna Goi-Iagolearen itzala ikusiduri zitzaidaneta ene baitan bake eztitsu bat nabaiturik, oillaritez lo gozoan murgildunintzan.Zana zala egoera arrixkutsu ura, adeiak aldebat utzita, errotikmoztu bearra zegoan, zauritu lagunen artean nire leengo apaiz izenona muxkiltzen asi zitzaidala oartzen bai nintzan. Atan be abeleraori artzera geienik gure euntariaren ama esatera ausartu zanak eraginzidan. Zauritetxera ia egunoro azaltzen zan, zaurituen ardurazbaiño, elemeleen kuzkuzka eta xauxun, ziurrago noski, egin omenzituan iruzkin eta maxioai ba'gagozkio: «Ez omen zuan iñola ereulertzen euskal abadeok gudan nola «gorriekin» ioan giñan, baiñannitzaz entzundakoen ondoren, oso ongo ulertu omen zuan».Mardailkeri oien bidea zearo moztu bearra neukan.Urrengo goizean, beti bezala, andere tatana begi liro eta azpegilarunba oe ondora ullantu zitzaidanean, danak entzun zezaketela orlamintzatu nintzaion:«jSoizu Marilin! ^Ez al dakizu zuk nire maitetasun osoa, zin egiñez,betirako Kristo'ri eskeiñi niola gizaki guztiak arengana eramateko?^Maitasun ori Kristo'rekin leiakatzeko besteko azala kopetanbai ote duzu? Irabaziko ba'zenioke ere, ez zuk ni, eta ez nik ere zu,ez zinduzket zorioneko egingo. Utz itzatzu bada bein betirako zureamets zoro oiek. Zoaz emendik zere eginbearretara». Neure itzokolez eta arrita zur artu ziralazko zurruburrua entzun zan areto guztian.Marilin berriz, nigar-zipaka bein-betiko nire oe albotik buru--makur aldendu zitzaidan. Nolako gizartea itxarotzen neukan iakiteko,oartikasi polita izan zan eritetxeko au.Urrengo egunetan atxeterrak osaitza eman zidan eta zauritueibanan-banako minberazko agurra emanik, galduta geundukan gudaraurbiltzera etsia artu nuan.Eritetxe atetik urteeran, eskuetan lopilgo bat zuala, erizain baturreratu zitzaidan. Marilin exi zetorkidan azkespen eske eta barkatunion agergarritzat, ark eskuz eotako, adiguri txiki ura onartu nezalaeskatuz. Biotzez onartu nion, dana azturik zegoalazko erantzunaemanik. Artillekota bat zan eta iantzilander bai nenbillen, andikara beti soiñean eramateko ederki etorri zitzaidan eta nekin bateraatzerriratu zan.— 169 —

Artzara «Araba» gudalosteanArte artan «Araba» gudalostea Amurrio'tik Orduña'ko mendietaraaldatua izan zan eta uri ortara abiatu nintzan. Gure gudaletxeauri artako urberoetxe batean genduan eta otorduetarako eta lotarako,Amurrio'n baiño egokiera eta aserotasun obegoakin eiki, guda--mugak orratik, arrixkutsuagoak ziran, iazar eta gudaleraso zalapartatsugoakin,beti lezoin artetik ibilli bear izaten bai zan, tipilleraagertu orduko, izkillazkarra dantzatzen zuten eta. Iru gudari-taldezituan gudalosteak eta talde bakoitzarentzat, gudal-abade bana, Iosunekelagunbat, ni baiño urte betez geroago apaiztutako bizkaitarlagun bat eta ni. Elkar oso ongi artzen genduan gure lana asteantxandaka egiñez, era ortara bakoitzak bi astez opor artu zezakela,bat bere lekaidetxera aldendu zitekeala, bestea bere etxekoetara edolagun artera eta nik erbiren bat edo axuritxoren bat lortzeko naikoasti izaten nuala, Legutiano'ko sarraskizko iazar aien ondoren, erasotzekoioranak bi aldetakoai ioan bai zitzaizkien, il luzeak generamazkigunbada longaldi kezkagarri eta arranguratsuan, aurreragokourratsik eman gabe. Etsaiak ain gertu bai genituan, elkarren berriak,galde-erantzunka, aldiko gau ixillez ematen genitugun. Orlaxe iakingenduan aldamen banatan bi anai zeudela buruz-buru elkarri erasoka,ala iaurridu bai zitzaien sortu ziguten egiazko anai guda odoltsueta anker artan. Egokiera auxe ustiatzen genduan gure Iosunekelaguntesugea iñoiz urreko etsai aiekin elkarrizketan iarri-araziaziostagiro polit bat izateko. Lekaidetxeko bakardade eta abaro paketsuanordurarte biziturik, amarru eta toleskeririk gabe ezia, ezzekian ludi gaiztoaren berri aundirik, labetik erre berritan ateratekoopil goxo ta biguiña bezela bai zegoan oraindik.Anaiak giñala-ta ez genduala bear elkarren arteko gudarik etadanontzat pakea eskatuz itzalditxo bat aiei egitera danok eiakatzengenduan. Ain apala eta amoregiña zanez, berealaxe gure esanera iartzenzitzaigun eta lueban gaiñera igota, eleiz arratzalde goitik lez,gaueko ixillune artan eskuxokoaz aotutua eginda, aal zuan abots lodienaz,onela ekiten zion: «Hermanos! escuchad!». Birao ikaragarriakiaurtika, «Cállate hijo de la gran perra» oiuka danak erantzutenzioten ondorengo zapartizkillu zarrastada batekin eta iauzi bateanlezoiñan babestu bear izaten zuan. Arriturik erabat, «^aiñen— 170 —

Artzara «Araba» gudalosteanArte artan «Araba» gudalostea Amurrio'tik Orduña'ko mendietaraaldatua izan zan eta uri ortara a<strong>bi</strong>atu nintzan. Gure gudaletxeauri artako urberoetxe batean genduan eta otorduetarako eta lotarako,Amurrio'n baiño egokiera eta aserotasun obegoakin eiki, guda--mugak orratik, arrixkutsuagoak ziran, iazar eta gudaleraso zalapartatsugoakin,beti lezoin artetik i<strong>bi</strong>lli bear izaten bai zan, tipilleraagertu orduko, izkillazkarra dantzatzen zuten eta. Iru gudari-taldezituan gudalosteak eta talde bakoitzarentzat, gudal-abade bana, Iosunekelagunbat, ni baiño urte betez geroago apaiztutako <strong>bi</strong>zkaitarlagun bat eta ni. Elkar oso ongi artzen genduan gure lana asteantxandaka egiñez, era ortara bakoitzak <strong>bi</strong> astez opor artu zezakela,bat bere lekaidetxera aldendu zitekeala, bestea bere etxekoetara edolagun artera eta nik er<strong>bi</strong>ren bat edo axuritxoren bat lortzeko naikoasti izaten nuala, Legutiano'ko sarraskizko iazar aien ondoren, erasotzekoioranak <strong>bi</strong> aldetakoai ioan bai zitzaizkien, il luzeak generamazkigunbada longaldi kezkagarri eta arranguratsuan, aurreragokourratsik eman gabe. Etsaiak ain gertu bai genituan, elkarren berriak,galde-erantzunka, aldiko gau ixillez ematen genitugun. Orlaxe iakingenduan aldamen banatan <strong>bi</strong> anai zeudela buruz-buru elkarri erasoka,ala iaurridu bai zitzaien sortu ziguten egiazko anai guda odoltsueta anker artan. Egokiera auxe ustiatzen genduan gure Iosunekelaguntesugea iñoiz urreko etsai aiekin elkarrizketan iarri-araziaziostagiro polit bat izateko. Lekaidetxeko bakardade eta abaro paketsuanordurarte <strong>bi</strong>ziturik, amarru eta toleskeririk gabe ezia, ezzekian ludi gaiztoaren berri aundirik, labetik erre berritan ateratekoopil goxo ta <strong>bi</strong>guiña bezela bai zegoan oraindik.Anaiak giñala-ta ez genduala bear elkarren arteko gudarik etadanontzat pakea eskatuz itzalditxo bat aiei egitera danok eiakatzengenduan. Ain apala eta amoregiña zanez, berealaxe gure esanera iartzenzitzaigun eta lueban gaiñera igota, eleiz arratzalde goitik lez,gaueko ixillune artan eskuxokoaz aotutua eginda, aal zuan abots lodienaz,onela ekiten zion: «Hermanos! escuchad!». Birao ikaragarriakiaurtika, «Cállate hijo de la gran perra» oiuka danak erantzutenzioten ondorengo zapartizkillu zarrastada batekin eta iauzi bateanlezoiñan babestu bear izaten zuan. Arriturik erabat, «^aiñen— 170 —

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!