Gabino: Ez dakit gutun hau bidaliko dizudan ala ez. Baina ... - Elkar

tzariez, sukaldariez… eta zer esanik ez berak bezala pentsatzenez zuèn jendeaz—, pobreekin-eta eskuzabala ere bazen arren;Espainia eta Espainiaren handitasuna noiznahi zituen mihian:“Al igual que el hombre camina sobre dos pies, España caminará alritmo marcado por la Virgen del Pilar y la Virgen de Pagoaga, queno son sino la misma Virgen de la Iglesia de Roma”, entzun nionbehin batean; bere buruari bakarrik entzuten dioten emakumehorietako bat zen, hitz-jario handikoa eta ahots sendokoa, ozenhitz egiten zuena; bestela, errege-erregina erbesteratuen aldekojarraitzaile amorratua zen, politika aintzakotzat hartzen zuenaeta Euskal Herria jaiki eta matxinatuko zela sinesten zuena,Espainia salbatzeko…Bada, hura ere Regina-enean izan genuen, iraileko egunbatean —zu Madrilera alde egina, Damaso—, amak gonbidatuta;igande batean izan zen, don Anizeto kalonjea ere etxeangenuela; doña Carmenek jakin beharra zuen zein zen gureetxeko giroa, amak esanda —hartaz hitz egiten genuen bakoitzean,bai don Anizetok eta bai aitak muturra okertzen zutela,alegia—, baina hargatik, beharbada, nola oztopoen aurreanhazten zèn emakumea baitzen, mahaian eseri orduko ekin ziongaiari; behin hizketan hasiz gero, gainera, nekez isilduko zen,eta halaxe aritu zitzaigun ordu laurden batez, miraririk miraritsuenakpolitikarekin nahastuz eta politika, berriz, katastroferikkatastrofikoenekin, harik eta, halako batean, don Anizetoribegiratu eta bere galdera egin zion arte: “Berorrek zer pentsatzendu, jaun kalonje horrek, Pagoagako agerketei buruz?”;don Anizeto deseroso sentitu zen hasieran —istant hartan,haragi erregosiaren saltsan bustitako ogi puska ahoratu zuen,ez ezpain azpia ukitu eta ingurune hura zikindu gabe—, bainagero, ezpain-zapia ezpainetara eraman eta ingurunea astirogarbitzen zuela, halaxe erantzun zion: “Ni elizgizona naiz, etaElizak halakoetan aldarrikatzen duen mezuarekin bat egitendut, zuhurtasunaren bidetik”; “Nik ere bai!” esan zuen aitakjarraian, jaun kalonjearekin bat eginez; hura aitaren txandazen, beraz… baina doña Carmen zen bezalakoa zen, eta ohartuzenean aitak bereari berrekin behar ziola, aurrea hartu eta han-48