11.07.2015 Views

Gabino: Ez dakit gutun hau bidaliko dizudan ala ez. Baina ... - Elkar

Gabino: Ez dakit gutun hau bidaliko dizudan ala ez. Baina ... - Elkar

Gabino: Ez dakit gutun hau bidaliko dizudan ala ez. Baina ... - Elkar

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

arriskua saihestekotan, baina, isiltzera nindoanean, beste ikaslebaten begiradarekin egin nuen topo —primeran oroitzen naizxehetasun hartaz—, eskua ukabil bihurturik ere <strong>ez</strong> ote zuen…Ikaskidea, beraz, nirekin bat egiten zuela esaten ari zitzaidan,edo hori interpretatu nuen nik behintzat, eta are gehiago esatenari zitzaidan: <strong>ez</strong> isiltzeko eta aurrera egiteko… Une hartanbehar nuen, orobat, nola edo h<strong>ala</strong>, aita kalonjearen irudia,buruko zokoren batean, errepresioaren —emakumea eta zuloaidentifikatzera eraman ninduèn auzian aita kalonjeak astinduninduen, gogoz astindu ere!— sinbolo gisa. Bi aukera nituen,ondorioz: neure burua makurtu edo aurrera egin, isildu edohitz egin… harik eta neure burua, <strong>ez</strong>ustean, hizketan nabaritunuen arte: “Isilduko naiz, bai, aita Pierre…”. Orduantxe isildubehar nuen, zuhurtziak h<strong>ala</strong>xe agintzen zidan, baina mintzoareninertziak aurrerantz bultzatzen ninduela —eskumeneannuen, gainera, heroiaren papera jokatzeko aukera, inoiz jokatzeaegokitu <strong>ez</strong> zitzaidana, baldintza hain benetakoetan behintzat<strong>ez</strong>—, honela bukatu nuen hasitako esaldia: “…baina <strong>ez</strong>dut ulergggtzen”. Atseginaren eta beldurraren barne borrokahartan <strong>ez</strong> nekien nahita edo nahi gabe atera zitzaidan esaldilabur hura, baina h<strong>ala</strong>xe atera zitzaidan, erremerreka: “<strong>ez</strong> dutulergggtzen”. Efektua bat-batekoa izan zen, ikaskideetakoasko eta asko barre-algaraka hasi baitziren. Nire garaipenarenlaburra…!, aita Pierrek burua galdu, orro egin —ixo, ixo etaixooo!— eta <strong>ez</strong>in ankerrago astindu baininduen orduantxe:heldu zidan belarritik, altxarazi ninduen jarlekutik, eramanninduen korrika batean aurreko aldera eta hantxe eduki ninduentiraka eta biraka, negar batean hasi nintzen arte: hantxeborreroa, zutik, eta hantxe ni, biktima, lurrean etzanda…gainerakoen isiltasun heriozkoa ere hantxe, gertatzen ari zènbidegabekeriaren lekuko mutu gisa. Egia zen gero ikasleenonespena jaso nuela neure ausardiagatik, baina, pasatutakokalbario hartatik, une larriak geratu zitzaizkidan bat<strong>ez</strong> ere—bakardadea eta estutasuna, belarri minberen minberatasunean—,beste irudi guztiak —harrotasunarekin edo bere32

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!