10.07.2015 Views

Euskara eta zuzenbide hiztegia Zuberoan - Mendebalde

Euskara eta zuzenbide hiztegia Zuberoan - Mendebalde

Euskara eta zuzenbide hiztegia Zuberoan - Mendebalde

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

Bizkaierazko idazle klasikoak <strong>eta</strong> lege ikuspegia: zer jaso<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong><strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>Txomin Peillen Karrikaburu<strong>Euskara</strong> ez da idatzian inoiz erabili Zu b e roan, baina 1945.erainoDonapaleuko epaitegira joaten ziren zuberotarrak, epaitegi horiOi h e n a rt e ren garai<strong>eta</strong>ik euskaraz mintzatzen baitzen. Orain zuberotarguztiak frantsesdun izanki debekatua zaie euskararen erabilera.Gu re dokumentuak, politikazkoak gaskoieraz, latinez <strong>eta</strong> gaztelaniazizan dira, forua Biarnoko okzitaneraz, bearnesez, notarioen idazkiaX I V- X V. mendean bearnesez; handik aurrera frantsesez. Halatan ereofizialtasunetik kanpo idatzian <strong>eta</strong> ahozkoan legezko <strong>hiztegia</strong> badago. Ik e rtu ditugunak XVI. mendeko forua bearnesez Fors et costumasg e n e raus deu Pais et Viscomtat de Sola, 1553 (Baionako udal liburu -t regian R.583) XVII. mendean Jakes Be l a k o a ren «Commentaires àla coutume de Soule 1662 frantsesez» euskal museoko fotokopian,Jusef Eg i a t e g i ren, Lehen libüria, 1785.ekoa. Noizpeinka hamazo r-t z i g a r ren, hemere t z i g a r ren mendeko pastorala antze rki<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong>komedi<strong>eta</strong>n agert zen dena, azkenik gure belaunaldian idatziz<strong>eta</strong> berba eginaz erabilitako hitzak ere, ze ren aurreko dokumentu<strong>eta</strong>nfrantsesez edo bearnesez ematen dena ize n d a t zeko gure hitzakg o rde baititugu.39


Txomin Peillen KarrikaburuHi t zen nondikakoak gure herri txikiaren gorabeherak salatzen ditu.Badaude latinetik hartu hitzak, abokatü, bermantza, berme, gozamen,justizia, lege, ordeiñü, ondore, pro k ü ra d o re, <strong>eta</strong> t r i b ü n a l; gaztelaniakemanik: a l t o, abandono, arrestatü, dote, erre j i s t ro, kastigo, kondenatü,k o n t ratü, libra(tü), libre, pena; pletea(tü), prima, primü, proses, segida(seme alabak), solta(tü), bearnesetik: d e b e t ü / d e b e k ü, d ret, notari, pre s u ,p re s u n e r, sarjant; s e s i t ü, frantsesetik: apela, berbal (isun), jüje ( e p a i l e ) ;<strong>eta</strong> ez dakigu nondik e z k r i b a ñ a (epaitegiko idazkari) gero euskaratiks o rtuak ere beste horrenbeste izango ditugu, aholkü, aholkülari, ar -tzanbideak, bahi, jabe, jesaite, ü rk a t ze, lepomozte, laurd e n k a t ze, z i n,Zi n b i d e t a, z i n e g o t z i, zo rd ü n <strong>eta</strong> hibridoak gaskoi-euskara a l o k a i d e t i a r,p resontegi, f r a n c o - e u s k a r ajüjamentü, e u s k a l d u n d u a k, enbaxadore, erre -j i s t ro, erre j i s t ramentü, kitantxa, komendio, legar, manamentü.Urrutiegi joan barik <strong>eta</strong> euskara osoan lege esangura duen erroaerabili da «bide». Esate baterako antzina Zuberoako legeak egitenzituen biltzarrak Zinbid<strong>eta</strong> zuen izena, biltzarreko gehienak zubererazzinegotziak ziren (euskara batuari eman dugun hitza). Gero legeakez izan arren artzainola bateko artzainen arteko arauak <strong>eta</strong> lanbaldintzak finkatzeko Artzanbideak biltzen dira. Nahiz filosofiarekinere lotua den zuberotarrok ere eginbide hitza darabilgu <strong>eta</strong> 1785.eanJusef Egiategik idatzi «Lehen libürian», bi kapitulu ditu, bata«Ait<strong>eta</strong>men eginbideak haurren eretzean» <strong>eta</strong> bestea «Haurren eginbide -ak ait<strong>eta</strong>men eretzean».Zu b e reraz, orain arte, «eskubide» edo «zuze n b i d e» hitzak ez dira erabili,orain bai. Herriak, zaharrek behintzat gehien<strong>eta</strong>n, bearnes hitza erabi l t zen dute «d re t », gazteagoek gehiago «z ü zen ». D re t xo aez da arru n t e-an, Zu b e roan erabiltzen, nahiz ulert zen den <strong>eta</strong> parodiaz erabiltzen.Lehen aldarrikapenak dio:Foruaren arabera: Betidanik gorde <strong>eta</strong> zaindu den ohituraz aske<strong>eta</strong> jarrera librekoak menderatasun ikuturik gabe dira herri hon<strong>eta</strong>nsortu bizizaleak»40


Bearnesez: Per la costuma de tota ancien<strong>eta</strong>t observada etgoardada, tots los natius et habitans en la terra son francs etde franca condition, sens tacha de servitut (Lehen titulua,lehen artikulua)Zigorra: zubereraz, kondenatzea, pena, kastigoaForuan ez da bereizten zigor kodea <strong>eta</strong> herritarren kodea. Gukegingo dugu nahiz dakigun bereizk<strong>eta</strong> hori ez dela hain zaharra.1. Kondenatzea. Zerbait<strong>eta</strong>ra kondenatua da. «presontegira kun -denatzen» « herbestera kondenatzen» «hiltzera kondenatzen» da. Orain«kundenatzen» ahozkatzen da, bena nonbait frantsesaren eraginez«kondenazione» erdi euskaratua darabilgu.2. Pena. Zerbaiten galtzea, zerbaiten kentzea da. Beraz erdararenalderantziz ez dugu peine de mort edo pena de muerte esaten, «biziapena» baizik. Halaber libertatea pena, herbestea pena, pakatzea penaesaten dugu.Bizia pena esaera pastoral<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong> Ihautiri antzerkian aurkitzendugu, <strong>eta</strong> ez zuten, gure antzinakoek esango *hiltze edo *heriotzepena. Bestalde lege esanguraz kanpo, psikologian bihotz pena, bihotzminada.3. Kastigoa. Norberaren baitan, barruan kondenak edo penaksortzen duen sentimendua da.Eliza liburuan irakurtzen da <strong>eta</strong> noizpeinka pastoral<strong>eta</strong>n.Zigor motak ForuanNahiz forua bearnesez izan, euskarazko hitzak bazeuden hala nolaXVIII. mendeko antzerki<strong>eta</strong>n, XVII. mendeko idazki batzu<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong>badira, bizi-bizianLepo moztea (decapitatio).<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>41


Txomin Peillen KarrikaburuErahilk<strong>eta</strong> baten «erhaite» batengatik, Bortxak<strong>eta</strong> batengatik,nahiz neskari ezkontza eskaini. Erregea traditzeagatik, Suemateagatikeska zitekeen. Aizkoraz lepo mozte hori, Frantzian, noblei atxikia zen,baina <strong>Zuberoan</strong> denen pena.Urkatzea (strangulatio). Ürkhabea zen «uhuiñ handien», «elizaebasleen» <strong>eta</strong> «bide uhuiñen» «ürkha» lekua <strong>eta</strong> «ürkhatzea» kondena.Desohorezko heriotza zen.Bere Foruari egin iruzkin<strong>eta</strong>n Jakes Belakoak luzaro aipatzen ditu<strong>eta</strong> hona zer argudio ematen duen esate baterako bide lapurrez:«Herri bideak libre dira, ohoinek <strong>eta</strong> gaizkiegileek igarolebat lapurtzen badute, nahiz gauaz nahiz egunaz <strong>eta</strong> ez dutelakobide hori<strong>eta</strong>n haruntz honuntz ibiltzea aske uzten, azkenpena bezala bizia pena egotzi behar zaie» (Eskuidazkian698. or. Baionako kopian 939. or. III. artikuluaz)Azotea. Lehenbiziko lapurk<strong>eta</strong> zenean «azote kundena» zen.Herbestea. Herritik legez kanporatzea, zubereraz <strong>eta</strong> orain arte,herbestea izan da. Lapurk<strong>eta</strong> txiki baten gatik herbestera kondenatzenzen. Sekulan legehauslea herbestetik itzultzen bazenlehen aldian: urteak doblatubigarren aldian: betirako penahirurgarren aldian azotea <strong>eta</strong> belarrien moztealaurgarren aldian, gorago ikusi bezala: urkatzeaDotea edo ezkontze kundena izan liteke, gizon batek neska bat«enjogi» edo seduzitu balu. (Duc aut dota arauez)Sisak. Zauri edo irainengatik «kolpe, zauri <strong>eta</strong> goitzarrengati»,diruz ordaintzen ziren kaltearen neurrira iritziz <strong>eta</strong> orrialde osoakdaude zaurien neurriaz.Karnala. Gaskoinian <strong>eta</strong> Probentzan ere ezagutzen den eskubideada edo pena. Norbaitek bere larre, belardi<strong>eta</strong>n beste jabe baten abe-42


eak bazkatzen aurkitzen bazituen, bat edo beste hartu, bere aberekinipini edo hil <strong>eta</strong> jan zezakeen. Hori batik bat uzta <strong>eta</strong> belar garaianerabiltzen zen. Handik landan lur pribatuak, elgeak adibidez irekizitezkeen abeltalde guztiei, saldo guztiei.Bahitzea. (frantsesez saisie réelle). Zubererazko hitza ez dugu irakurri.Gauzen bahik<strong>eta</strong> epaitegiak erabakitzen zuen zordunak zorrakepe batean ordaintzen ez bazituen <strong>eta</strong> ontasun horiek subastan salduakziren.Zuberotarrek aipatzen <strong>eta</strong> ezagutzen ez zuten kondena: laurden -katzea. Errege hiltzaileen zigorra zen. Zuberoako foruak ez du aipatzen,baina XVIII. mendeko pastoral<strong>eta</strong>n laurdenkatu aditza agertzenzaigu. Traidoreek ere hori merezi (ik. Ganelon, Errolanen Trajerian<strong>eta</strong> Xarlemañen):dezagün laurdenkamündian dezan phakabere merexia<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>Heriotzaz, berezkoa <strong>eta</strong> halanahizkoaHerioa heriotzaren pertsonaia da. Eta Etxahun Iruriren bertsotan«Herioak bardintzen txipi, handiak». Auzoko etxekandereak zerbaititsusi ikusi duela esateko «Herioa bezain beltz» dela errango du.Heriotzea berriz izen orokorra. Adibidez «azken gerlan heriotzehanitx izan da», baina gizabanako batez ez da esaten, «Etxekanderehorren hiltzea» baizik.Berezko heriotzaZaharrez, gaitzez edo ixtripuz hiltzen denaz esaten «hil da».Ixtripuz gertuarentzat zubereraz ez da esaten erdaratan bezala «semató, il s’est tué»: *bere burua hil du.43


Txomin Peillen KarrikaburuHala nahizko heriotza1. Matar esateko «eho/ ehaiten/ ehoko» erabiltzen dugu zuek erahilbezala. Eho hori «eio» da, ezen gizon bat ehaiten da <strong>eta</strong> kafea, artoa,piperra ehaiten (moler= matar). Forua aski argi dago horr<strong>eta</strong>z <strong>eta</strong>«ehaileak bizia pena» bazuen.2. Suicidarse esateko bi esaera baditugu gutienik: bere bürüa ehodü/ bere bürüaz beste egin dü. Horrelako kasu<strong>eta</strong>n hila ez zen «ilhe -rri<strong>eta</strong>n» elizaren ondoko lur sakratuan lurperatzen «ehorzten», nahizSanta Grazin bederen Junes Casenavek haurtzaroan ikusi zuen bat,lurrean eserita ehorzten. Foruak ez du ezer esaten suizidioaz.Il h e r r i a k (kanpo santua). Ohituraz etxeari lotuak ziren. Gu re Sa n t aGrazikoa Et xebarnekoek eskatu ziguten <strong>eta</strong> guk eman Ligin beste batg e n e u k a l a k o. Higiene arrazoiengatik <strong>eta</strong> El i z a ren debeku horiek ekiditeko,Hilerriak, leku askotan, elizatik <strong>eta</strong> herritik kanpo egin ziren. Ho rez dago legerik, herri bakoitzaren arau <strong>eta</strong> erabakia da.Fisko kodeaBadakigu nafartarrak zergen izendatzean oso emankorrak izandirela. <strong>Zuberoan</strong> ez da hainbeste. Orokorki zergaren aipatzeko latinismoaerabiltzen dugu «l e g a r», gure auzo lapurt a r - n a f a rt a r re kgaskoierazko «inposak».Zerga txikiak.Ardiak elkarrekiko lurr<strong>eta</strong>n dohan zebiltzan, baina Mauleko gazteluzainak1667.ean zerga bat asmatu zuen. Artzain bakoitzak urteroahari bat eman behar zuen <strong>eta</strong> zerga honi «larrari» esaten zitzaion.Gero behientzat ere asmatu zen beste bat oraindik bizi dena «baka -da». Larrari zerga Zuberoako lurr<strong>eta</strong>n ordaintzen zen Mauleko gazteluzainari,baina denborarekin erregeak lur amankomunak salduz hortarikaskatu ziren.44Zerga handiak.


Gerrate baten ondotik garaituak garaileari ordaindu behar diozerga bat edo kaltesaria, zubereraz «ogensaria».1870.ean frantsesekPrusiari «a r ra n d a» o rdaindu zuten, baina 1914.ean alemanekFrantziari «arranda» ordaindu.BEZaren kontabilitatean sartuak ez diren nekazariek ez dute etekin<strong>eta</strong>nzergarik ord a i n t zen, horrek esan nahi du Zu b e ro a nBasaburuan, mendian, ez dagoela bat ordaintzen duenik <strong>eta</strong> zelaianPettiarrean oso guttik, beraz «etxalteko legarrak» zaharren kontuakbilakatu dira edo XIX. mendeko almanak<strong>eta</strong>n irakurtzen. «Herrikolegarrak» jendeen erdiek ez dituzte ordaintzen.Etxalteko legarra k (capitatio) zentsuen bidez euskararen iturri ederrakizan ditugu, batik bat leku izenen, lekukotasunekin, baita legearen aldetikere etxe guztiak ez zirela berdin erakutsiz. Zu b e roan behintzat jendeal i b re izan arren, collazorik ez izan arren, baziren erregeari lotuak,Mauleko gazteluari lotuak, jaun bati lotuak, maister edo «p a s t e r» z i renak,<strong>eta</strong> b o t o i, beste etxalde arrunt bati lotuak. Horiek guztiak foru a na g e rt zen dira kode zibilik ez p a i t zen ez a g u t zen XVI. mendean Zu b e roan.Detxemak Elizak ere naski bere zergak zituen «detxemak» <strong>eta</strong> detxemaedo hamarren biltzaileak «detxemariak» abade laikoak zirensarritan, batzuk nobleak ziren (XIV. mendeko zentsuan agertzendirenak), besteak ez.Hogeigerrenak. Erregeari zuzenean XVIII. mendean bere obrentzatordaintzen zirenakFrantsesez «taille» zeritzon zerga ez zen Frantziako sistemarekinordaintzen <strong>Zuberoan</strong> ez du euskaraz izenik.(petxa Nafarroa Beheran).Lurren jab<strong>eta</strong>suna:Antzina <strong>eta</strong> orokorki.<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>Lur amankomunak. <strong>Zuberoan</strong> «franc-aleu» herria da, esan nahibaitu izatez lurrak aske <strong>eta</strong> jendeak libre, mendekotasun orban barik45


Txomin Peillen Karrikaburu<strong>eta</strong> erregeari egiten zioten zinaz kanpo loturarik gabe. Hala dioforuak <strong>eta</strong> hala saiatzen ziren jokatzen zuberotarrak. Eta foruak dioBetidanik oihanak, bazkak, <strong>eta</strong> mendiak, urak <strong>eta</strong> basamortuak,Zuberotar bizizaleen elkarrekikoak direla.Bearnesez: Totas las herbas, pach et glandadge deus heremscomuns, aigas, pescas et cassas de la terra de Sola de anticacostuma son comuns et francs a cascun manant et habitantdeudit pais (13. titulua, 1. artikulua)Hamazazpi, hamazortzigarren mende<strong>eta</strong>n Zuberoako jendetzagoiti joan zenean, erregeak zuberotarrenak ziren lurrak saldu zituen,urrengoan ikusiko dugun bezala, <strong>eta</strong> baserriak «kaletik» kanpo sakabanatu.Halatan ere gure egun<strong>eta</strong>raino lur asko udal lur geratu dira(Haunzen, Lakarrin, Santa Grazin) baina beste asko Nafarroakomugan (zubereraz «nafar hegian») Larrainen, Ligin batik batZuberoako herri guztien jab<strong>eta</strong>sunak egon ziren. Jab<strong>eta</strong>sun horrekoihanak salduz, ehiza lekuak alkilatuz, Iratiko elur herrixkako diruz<strong>eta</strong> artzainek eman apur batez, artzainenbideak <strong>eta</strong> ehizaterien bideakegiten dituzte, artzain txabol<strong>eta</strong>n elektrizitatea, <strong>eta</strong> ura ipintzen.Larraineko katastroan direlako, ezkerreko zinegotziak buru, sekulakoauzitan sartu zen herri hori beregana dena bildu nahiz. Auzikeriazuberotarren gaitza izan da aspaldidanik <strong>eta</strong> hortaz Egiategik dionaikusiko dugu ezen zubereraz <strong>hiztegia</strong> aberastu baitigu, hitz zenbaitez.Afiosak. Halan ta guztiz ere, Zuberoa Erregearen lur pribatua zen<strong>eta</strong> XVII. mendeaz goiti, forua bazter utzirik, elkarrekiko lurren saltzen<strong>eta</strong> akuratzen hasi zen. Saltze edo akuratze horri <strong>eta</strong> jendeariafios esaten zaio euskaraz, «fief» frantseses, <strong>eta</strong> afiostea zen, askotanaspaldian erabilitako lurra erregeari erostea edo zerga bat urteroordainduz. Halan egin zuten Barkoixe Peillenekoek 1702, Zuberoakolurr<strong>eta</strong>n Mendikotziagako «olha» erosi zutenean. Milagateko mendiaLarrainen XVIII. mendean erregeak Zuberoari hartu <strong>eta</strong> Royal-Cantabres merzenario ohiei eskeronez eman. Badaude lurrak afios46


izena daukatena oraindik <strong>eta</strong> jende izena ere da, oraingo pastoral<strong>eta</strong>ntxarranga zuzentzailea Afios jauna da.Hona zer zion frantses f i e f esaten zaionaz Jakes Be l a k o a k ,1662.ean. Frantsesetik itzuliko duguna:«Etxe baten <strong>eta</strong> lur baten ondarea da jaun batek norbaitiemana zerbait omenaldiren trukean, izan dadin zina, hitzafede hitzetik baitator. Hitz hori erabil daiteke etxe noblebatentzat, feudozko batentzat, libre batentzat, paster (maister)batentzat <strong>eta</strong> noble ez direnentzat»L ü rdün arru n t a (Te r re-tenans): zentsuan agert zen den etxe <strong>eta</strong> jendeada urt e ro jaunari ordainduz beren f o n t s aeduki <strong>eta</strong> transmititu dez a-ketenak. Horien artean badira paster izenekoak, aski libre zirenak.Lürdün noblea (Nobles terre-tenans): Zuberoako hogeitahamarnoble halakoak dira <strong>eta</strong> Lextarreko epaitegia parte har dezakete epailegisa.Botoia, ez da «collazo» baina jaunari edo beste gizon libre bati, zergazbeste, ordaindu behar du edo eman. Hitz hori darabila Belakozaldunak, itzultzen dudana:«beste norbaiten —gehien<strong>eta</strong>n aitonen seme baten, lurr<strong>eta</strong>netxea <strong>eta</strong> familia jarri dutenek noiz <strong>eta</strong> hitzarmen bat eginikizan den zinez <strong>eta</strong> botoz, emaleen <strong>eta</strong> hartzaileen arteanbotoi izatea da, botoi hitza euskaraz <strong>eta</strong> gaztelaniazko boto hitzetikdator <strong>eta</strong> biak latinezko votum» (eskuidazkian 107. or.Baionako kopian 156)Egoera zatarrena zen <strong>eta</strong> ez zen belaunaldi batetik bestera askojarraitzen ezen Oihenartek zionez Jaunak botoiari zerbait eskatzenzionean makila eskuan egiten zion:Her-Jauna othoiez dagoenean botoiarikeinuz dauke uherari.<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>47


Txomin Peillen KarrikaburuOrain kategoria horik galdu dira. Garai batean, <strong>Zuberoan</strong>, nausibatentzat nekazari lan<strong>eta</strong>n zebiltzan etxezainak, maisterrak bazirenorain ia denak jabeak dira.Erdizkakoa: Erkida.Erdizkako balorapenaz honela dio iruzkinean Belak frantsesez «gazaill e» edo mi-gain, erdi etekin dena dena, euskaraz erkida Be l a ren hitzez :«Et partialis pecora dicuntur ea quorum fœtus certis portionibusinter Dominum et pastorem dividuntur, tamquamproscenda data, sed estimata ut in fructu et argumenta habentesquod praetium pecoris excedit». Eta gero frantsesetik itzultzendudana: honelako aberea erdizka uzten denean (euskarazerkida) ez da dirurik ematen, honelako aberea edo gauzaelkarrekikoa da <strong>eta</strong> hartzaileari esaten zaio (frantsesez gazaillant)(19. artikulua eskuidazkian 358. or. kopian 508)Tratu edo kontratu horr<strong>eta</strong>n maiz biak galtzaile ziren Zalgizeknonbait XVI. mende azkenean bildu a atsotitz<strong>eta</strong>n dio: erkida lurra,txorientzat sasi handia delaErkida, berho txoriendako (Zalgize 16.)Orain Euskal Erkidegoarekin hitz horrek arrakasta berria izan du.Oxala ez dadila Erkidegoa sai <strong>eta</strong> belen sasia bilaka. Izena egokia da,ezen Erkidegoan bi izan behar da, <strong>eta</strong> euskaldunok badakigu bigarrenazein duzuen.Lurrak <strong>eta</strong> mugakOndotik foruak <strong>eta</strong> haren iruzkinak eman deskribapenak ez dira askoaldatu <strong>eta</strong> hitz gehienak <strong>eta</strong> erabilera gehienak berdin jarraitzen dute.Bortü. Mendien izendatzeko hiztegi aberatsa du foruaren iruzkinak.Goi mendiari Belak bere eskuidazkiko 230. orrialdean bortu48


<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>hitza darabila (guretzako 1200 metrotarik goiti da) <strong>eta</strong> bestea azpitikdagoena Belak etxamendi izenez ezagutzen du, <strong>eta</strong> bakoitzak bere ohiturazkoarau edo erabilera-legeak ditu. Etxamenditik bortura joateandauden mendiak bortüpe edo bortübe erabiltzen du testu berean, oraibortüondo deritzona.«Bortube da goi mendiko mugarritik beherago diren gainak<strong>eta</strong> goi mendi bidean daudenak» (eskuidazkian 230. or.kopian 334-337).Badakigu aitak erranik leku horr<strong>eta</strong>n artzainak egon daitezkelaelurra urtu arte, artaldeekin, gainera iruzkin<strong>eta</strong>n gaineratzen duBelak:«bortub<strong>eta</strong>co sarüe izeneko bazkak bortube hori<strong>eta</strong>n daude<strong>eta</strong> ezin dira debekatu» (eskuidazkian 230. or. Baionakokopian 324-327. or.)Sarüe. Hitz hori sare bilakatu da <strong>eta</strong> sae ahozkatzen «e» sudurkaribatekin, esaten da goi mendi<strong>eta</strong>n, bortu<strong>eta</strong>n badirela behi sare <strong>eta</strong>ardi sareak. Hegoaldean saroi izenez ezagunak dira <strong>eta</strong> gaztelaniazkosel hitzarekin zerbait ikusteko lukete.Bethatü: Hitz horrek zubererari eman du deb<strong>eta</strong>tü, (euskarabatuan debekatu). Jatorriz gaskoi hitza da, bedat euskaldundua. Belakaipatzen digu:«Bedat: norbaiten, herri baten, herri multzo baten jab<strong>eta</strong>sunadaiteke b<strong>eta</strong>tu edo bearnesez bedat. «Bedats boalers» ididebeku hori Erramu egunetik Eguberriraino idiei debekatuakdira. Orduan ere ez da zilegi leku hartarik zuhaitz egoztea,debekatu horr<strong>eta</strong>ko auzokideen beren baimena eman gabe»(eskuidazkia, 285, kopia 395)B<strong>eta</strong>tü hori<strong>eta</strong>n artzainak edo itzainak edo unaiak aterpe batenegiteko eskubidea du. Hona zer dion Belak:49


Txomin Peillen KarrikaburuIheska. Iheska, aterpe gisakoa da <strong>eta</strong> goimendi<strong>eta</strong>ko b<strong>eta</strong>tu<strong>eta</strong>n,aizolbean jartzeko egiten dena (eskuidazkian 230,kopian 324-327)Larreak (bearnesez herem, erm=basamortu). Inoren ez ziren lurrakbelardi, alor gabekoak, iralekuak, denei zabalik, noiz nahi <strong>eta</strong> nolanahi erabil zitezkeenak; batzu<strong>eta</strong>n larre asko zegoenean, herri batenjab<strong>eta</strong>suna Lexantzü mendia, Ligi mendia. Honelako larre mendiezBelak dio <strong>eta</strong> frantsesetik itzultzen dugu:«Goimendi<strong>eta</strong>rako bidean ikusten diren bazka batzuk,ezin debekatu direnak, biscai edo biscar sarüe izenekoak dira.»(eskuidazkian, 230. or., kopian 324-337)Gaskoinako Land<strong>eta</strong>n zernahi larre bazen <strong>eta</strong> negua nafartarrekzuberotarrek beren ardiekin han igaro ohi zuten, orduan larreak laun<strong>eta</strong> ordoki ziren.Lürren zedarriak. Landutako bi lurren mugei mugarriari, zedarriesaten da <strong>Zuberoan</strong>. Garai batean ezin zen ez alanbradoz, ez zerrailluzlur bat hesi, beraz jabeen arteko lurrak zedarriz markatuak ziren.Aitor dezagun, katastrorik ez zenean, garai batzu<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong> etxe traketsbatean zedarriak aldatzeko guraria handi zela. Bi etxaldeen arteanharresia egon diteke <strong>eta</strong> honi arterria deritzogu.Olhalteak (saroiak, seles). Ez dira bakarrik <strong>Zuberoan</strong> aurkitzenbaina gure herrian berrezitasuna daukate. Eman dezagun Garazinolhalde batean artzain bat dago bere artaldearekin, <strong>Zuberoan</strong> berrizlauzpazortzi artzain <strong>eta</strong> beren artean, txandaka, ardiak zaintzen <strong>eta</strong>batzutean mendi gazta «bortü gazna» egiten. Denen lana antolatzekolagunen artean Artzanbideak edo artzanideak urteko biltzarra egitendute.Mendi<strong>eta</strong>n dauden o l h a l t e a k l u z a roago aipatuko ditugu, baina hore re artzain etxo l a ren inguruan artzainek, txotxa erosi dutenek, <strong>eta</strong>mendia Zu b e roakoa izanik ere lur eremu batean nahi dutenaren egi-50


teko elkarren arteko jab<strong>eta</strong>suna badute «olha üngürü» hori etxo l a t i knorabide guzti<strong>eta</strong>ra aizkora bat jaurtiz egiten zen muga. Jadanik Be l a k1662.ean honela kontatzen du, cayolar (olha) hitzaren iru z k i n e a n :«olha aizkora baten jaurtik<strong>eta</strong>ko urruntasun artea deladiote, gizon bat lekuaren erditan jartzen delarik <strong>eta</strong> olha markatzeneskuan duen aizkora munduaren lauburu<strong>eta</strong>ra jaurtizgurutzea eginez, hortik dator olharen eremua» (Commentairesà la Coustume de Soule 234-235. or. frantsesetik itzulia)Notarioen paper<strong>eta</strong>n ere hesparru horrez kanpoko lurrak izendatzenbadira ere, zenbat ardi txotx sar daitekeen idatzia da <strong>eta</strong> ardiekjarraitu behar dituzten «builtak» edo inguruak zehaztuak. Olha, etxolada <strong>eta</strong> olhaltea, etxola gehi inguruko lurrak. Olha partearekin bateanartzainek leku horr<strong>eta</strong>n ehizan ibiltzeko eskubidea daukate.Etxea, etxondoa, etxamaEtxondo hitz hori erabiltzen da jatorrizko, jaiotzezko, sortzezkoetxearen aipatzeko. Belak esan nahi zabalagoa eman omen zion etxamaizenez aipatuz:«Et x a m a k ( Ma i s o n s - m è res). Sendoak ahula garraiatzen duelakohalaber lehen etxeak (ama deituak dira) hai<strong>eta</strong>rik beste etxeaksortu direlako» (aip. eskuidazkian 28. or. frantsesetik itzulia)Hain zuzen batik bat Basabürüko mendi<strong>eta</strong>n etxeak doblekadaude etxezaharra ama-etxea Idiartea, berriagoa Idiarteborda, etxamaSagaspea handi sortua Sagaspeborda. Honela Larrainen <strong>eta</strong> Liginzerrenda aski luzea egin daiteke.Etxea, <strong>eta</strong> maiorazgoa, ondore <strong>eta</strong> ordeinu gaur<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>Horko hitz gehienak, gaur arruntak izan arren, bakarrik XVIII.mendeko idazki<strong>eta</strong>n irakurtzen ditugu <strong>eta</strong> oraindik bizirik daude,Iparraldeko notarioen axolaz ohiturak gorde direlako.51


Txomin Peillen KarrikaburuZu b e roan baserriko e t x a l t e a haur zaharrenari «g e h i e n a r i» uzten zaioizan dadin neska, izan dadin mutil. Aitaren <strong>eta</strong> amaren aldetik ize b a k ,z a h a r renak ziren etxen ezkondu. Ho r r<strong>eta</strong>rako hiztegi zehatza dago.On d o re emate horri «p r i m a n t z a» d e r i t zo. Ezkongabea etxe bateanmutil bat p r i m ü g e i dago <strong>eta</strong> bestean neska ba p r i m a g e i. Ez k o n t zen zirenean<strong>eta</strong> oraindik ez k o n t zen direnean primü/primak ezin dira elkarrekinezkondu, etxe bat aukeratu behar baita <strong>eta</strong> hori Zu b e roako foru a nnahiz frantsesez, nahiz bearnesez idatzia dago <strong>eta</strong> horrek ez du euskalhiztegi baten garatzea oztopatu. Fo ruan <strong>eta</strong> bearnesez ere gaur bestehitzik darabilate «hilh/ hilha primogenit» edo «heritaire» d a .Ez k o n t ze a rekin ontasunak daudenean k o n t ra t übat egiten da.Ez lehen, ez orain ere sarritan ez du ezkontzak jab<strong>eta</strong>suna osokia l d a t zen. Boterea nausi zaharren <strong>eta</strong> nausi gazteen artean zatikatu beharda, elkarrekin egonaz <strong>eta</strong> berriki arte pentsiorik ez zenean, gehien<strong>eta</strong>nh a l a xe zen edota bi etxe baziren <strong>eta</strong> bakoitza bere aldetik bizi zire n ,baina primantzak bazituen bere baldintza hestuak: zaharrak elbarrituakz i renean etxean edukitzea <strong>eta</strong> horr<strong>eta</strong>rako etxean egoten zen prima edoprimü bere zatiaz bere «p h a rt e a z» edo bere legitimaz kanpo, beste laurdenbat badu zaharren art a t ze k o. Antzina etxean egoten zenak erd i abazuen. Gurasoek d e s p r i m ü t üzezaketen ume zaharrena.(Ipar Euskal Herriko notarioek beren ahaleginak eman dituzteetxeen gordetzeko foru arauaren aplikatzen, baina bat dirugosez edofrantses legeak burua beroturik bere partea eskatzen bazuen <strong>eta</strong> dirurikez bazen, etxaldea saltzen zen <strong>eta</strong> dirua zatikatzen, honela hamaikaetxe kanpotar erdaldunen esku<strong>eta</strong>ra joan dira. Gure familiakokasuan aitak <strong>eta</strong> amak abandonoak egin zituzten, erran nahi baitafrantses legearen saihetsetik pasatu. Beren partea utzi, aitak etxondoanehizarako eskubidea idatziz gordeaz <strong>eta</strong> hitzez etxondoan babesa.Babes hori etxea aski handi denean logela bat, askazien khanbera batzu<strong>eta</strong>npaper<strong>eta</strong>n agertzen dena. Amaren abandonoa izan zen 1930estimatu partea 1960.ean prezio berdinean eskatzea).52


Hiru bikote nekez bizi zitezkelako Zuberoako etxe<strong>eta</strong>n, etxetikjoan nahi ez zena, etxeko seme zahar edo etxeko alaba zaharrak ezkongabejarraitzen zuen <strong>eta</strong> baserrian lan egiten; beren logela bazuten,janaria, arropa <strong>eta</strong> diru zerbait, gero seguroak. Azken denbor<strong>eta</strong>nberen pisutxua ere antolatzen zitzaien etxe batzu<strong>eta</strong>n.Ezkontza ontasun bilk<strong>eta</strong>Foruaren arauera <strong>eta</strong> geroztikako baserrien praktikak darakusa,gazteak ezkontzen zirenean, etxean gauza asko sartzen zirela:1. dotea dirutan edota jantzi, altzari, lur edo aber<strong>eta</strong>n (dot, frantsesez)2. etxe sartzeko opariak ikustateak gonbidatuek ezteiliarrek ekarriak(étrennes ou joyaux frantsesez)3. abelhatsegarria, ugazaita (aitepontekoak) edo ugazamak (amaponteak)eskaini abere urrizak.Abelhatsegarri (galdutako ohitura)Abere horik ez dira dotean sartzen diren edo opariz ematen direnakbezalakoak. Ezen dotean sartzen dena kontratuan bereizia da <strong>eta</strong>diruz estimatua <strong>eta</strong> halaber bereziak beste edonork eman opariak.Abelhatsegarria emailearen eskuzabalatsunari uzten zaio <strong>eta</strong>emaileak jende aurrean ezkongaiak esposatu ondoren elizaaurrean, adventice edo kanpoko ezkongaiaren gonbidatuenaurrean ematen da, batzu<strong>eta</strong>n ere eztei otoruntzaren azkenean.(eskuidazkian 412. or., kopian, 595. or. )Eta Belak hitzaren etimologia ematen du:<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>«Abelhatségarri: hitz hori hiru zatiz egina dago: abel edoabere (fr. bêste), hatse (hatsarre, fr. commencement) garri (fr.pour); zeren <strong>eta</strong> emaleak halaxe hartzaileari abeltalde baten53


Txomin Peillen Karrikaburuabioa ematen diola jakinarazten dio, miga, behi, nahiz besteabere izan daiteke, eme ernaria gehien<strong>eta</strong>n edo kumearekin,nasai daitezen <strong>eta</strong> ezkonberriek emaitza hori hartzean probetxuatera dezaten» (eskuidazkian 412. or., kopian 595. or.)Dote zati bat aber<strong>eta</strong>nBarkoixe Peillenenko paper<strong>eta</strong>n honela agertzen da:«Le mesme d’Errecart dit Peillen a promis de bailler à sadite fille deux petits junes bœufs de dix-huit mois chascunqui seront à la disposition de la dite future épouse»«Errekarte, Peilleneko berak bere alabari hamazortzi hilabetekobi ergi gazte hitzeman dizkio, emaztegeiaren eskuizango direnak» (1688.eko otsailaren 7an)Hau ez da abelhatsegarria, ez dira abere urrizak, baina dotearenzatia Isabela d’Errecart de Peillen, Idaunzeko Dagerragoihen primuarekinezkondu zenean kontratuan idatzia.Dotearen bilakaera Egiategiren araberaSenarra dote emale:«Noizpait etxeko alabek soinekoak baizik etxerik etzütianeramaten senarrak zütien dotatzen» (Jusef Egiategi, Lehenlibürüa, 1785.ean idatzia, Ezkontzeaz, 114. orrialdea)Doteen diru hantura <strong>eta</strong> ohitura Erregeren kortetik, burges<strong>eta</strong>raigarotzea:54«Noizpait berrogeitahamar luis arrenta züana aberatsenherrokan zagoan. gure Errege jaunaren alabek sei mila luiszüen dotea; halako bat Paueko proküradoreak e’lüke nahi»(aip. lib. 114. or.)Bere denborako baserritarrez idazten du:


«Azkenean zor eginez baizik eztirelakoz etxeko alabak kanporatezarten» (114. or.)Barkoixen gure jatorrizko Peillen etxearen artxiboan irakur daitekenola etxeko jaunak Petiri Peillen Errekartek 1774.eko urtarrilaren12an 150 libera, mailegatzen, jesaten dizkion salerosle bati harenalaba Mariak 375 liberatako dotea eduki dezan.Hemezortzigarren mendeko ohiturak jorratuz gaineratzen du:«(...) hantik ezkontzeak eztü izena baizik ta egiazkoa dagertü: saltzen dirade alabak ahalik merkeena ta semeak ahalikkarioena» (aip. lib. Ezkontzeaz, 115. or.)Gurasoen kezkak <strong>eta</strong> nekeak azaltzen dizkigu:«Hogei urteez ait<strong>eta</strong>ma, haren dotearen biltzeko beharrazpairatü diradenean, Sühiak dü lehen urtean agorrarazten, osorikere etxea tipiltzen <strong>eta</strong> eskelagoa (txirotasuna) hau ondokoeradelatzen» (aip. lib. Ezkontzeaz, 108.or.)Azpimarratzen du:«Doteak nahi dütie, ezkontz<strong>eta</strong>n handi ta (h)urtzen diradeelürra bezala» (aip. lib. Ezkontzeaz, 108. or.)«Jendea itsütü <strong>eta</strong> aberastarzünaren üdüriak (itxurak) düeskeletü, handik etxeak zatizka erorten, doteak eztei<strong>eta</strong>njanik» (aip. lib. Ezkontzeaz, 113. or.)Egiategik zuberotar forua miresten du <strong>eta</strong> dio:<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>«Pribilejioak zaharrago <strong>eta</strong> gomendagarriago izan beharzaizkü, zeren gure antzinekoen bertuteri zor baitutugu <strong>eta</strong> txipi t ze edo galtze a rekin heenganik andekatüak baiginate»(Bigarren libürüa, argitaragabea, ik. Euskaltzaindiko digitala).Baina Foruan Lapurdin bezala <strong>Zuberoan</strong> badago baldintza gogorra,haurrik ezpada sortzen dotea itzuli behar dela, nahiz Forua mirestenduen Egiategik, hor kritikatzen du:55


Txomin Peillen Karrikaburu«Haurrik ezpada jiten ta anderea hiltzen dotea behar ützüli(...)Etxalteari behar zati handi bat ebaki, osorik egonenzena, doterik hara ezpaliz sartü» (aip. lib. Ez k o n t zeaz, 123. or. )Ezkerreko haurrak, bastartak, bortakMaite Lafourcade andereak bere tesian erakutsi zuen XVIII. mendeanzenbat haur ama ezkongab<strong>eta</strong>rik jaiotzen ziren Lapurdin % 21,Pirineotan % 2. Santa Grazin, auzoko andre batek ziostan bere belaunaldiko,nire belaunaldiko nesk<strong>eta</strong>n ia erdiak haurduntu zirela ezkongabean.Gaur esan dezaket berdin dela <strong>eta</strong> batzu<strong>eta</strong>n bigarren haurraedukitzen denean dela ezkontzen, lehen haurrak eztei<strong>eta</strong>n parte hartzenduelarik. Hor euskaldun ohitura dago ezkontza saioak egitenzirela <strong>eta</strong> haurra eduki arte ez ezkontzen Trentoko kontzilioak debekatuarren ez da Iparraldean behintzat sekulan ohitura hori, orainarte, gelditu. Hori behar bada haur mota hori ez zelako Biarno higanauteanbezala gaizki ikusia. Bearnesek diote, oso esaera ezezkorrezPay de ventura/ may de segura. Ama gureak irribarrez zion: «Ez ziekbizier baizik agitzen». Egiategik bere lehen liburuan honela idatzizuen, esanaz legezko haurrak eginbidez eginak ezkera haurrak bainoflakuago direla.Auzikariak«Zertako diradean hüme bastartak, ezkerreko haurrak,egiazkoak beno azkarrago da galtoa? Arrapostüa aldiz ezkontzebag<strong>eta</strong>n, omen diradealakoz haurrak egin; eginbideazardüra nekez eginak, nekezia hartarik diradeala flakü sortzen.Besteak aldiz gauza ebatsien pare, bihotzaren ta arimaren takorpützaren indar güzien diradealakoz, beraz zaintsüago diradealasortzen» (aip. lib. 275. or.)Herri auziak eraman ditu Zuberoak egia da Erregeari bereakzituen lur amankomunak erosi behar izan zituztelako, baita bearne-56


sek lapurtu lurren ezin bireskuratuz <strong>eta</strong> zorrek Matalasen jazarpenaekarri. Hortaz dio Egiategik:Erradazü Züberoaherri haiñ kütoa (oso txikia)Zenbat abokatü ta proküradorezure bizian düzün gizentü<strong>eta</strong> zonbatez heek zütien ahültü.(Bigarren liburua, argitaragabea, Euskaltzaindiko digitalean)Baina gizabanakoak ez ziren atzeanago:«Gü baliman h(e)üskaldünak hartara ihor beno enjogiago(emanago) giradealako, medika sendagarriak beharrago güntüke»(Lehen libürüa Igoriaz (gorrotoaz), 225. or.)Zorrek sortutako nekeez euskaraz idazten du:«Be h a rd ü n a k, eskalegoaz e t x a l t e a düalarik ingüratürik,etxea haur bilusiz beterik, arka hutsik, abainak solairuan, zor -dünak zain, algoezila atean, auzi<strong>eta</strong>z nekatürik, anereak deusereztürik,handik beharra bizioen ama da gertatzen, horrekongi egin ezinari gaizki egineraziten» (aip. lib. Nekeziaz,45. or.)Ondore, ordeñü <strong>eta</strong> arranjamentü<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>Ondore edo «huntarzünak» nausi zaharrak <strong>eta</strong> gazteak bizi direnoestima daitezke <strong>eta</strong> gero aurrideen artean «arranjamentüak egin»nausi gazteek lanean jarrai dezaten bakean <strong>eta</strong> egun batean zaharrakjoateko orduan izango dutenean lasaiki begien zerratzeko, baina betizaharrentzat «gozamena» gutienik gordeaz.Batzu<strong>eta</strong>n ere inor ezpada etxean ezkontzen hontarzünak zatitugabe egon daitezke, urrengoek «undokotarzünaren fresak» edo eralkipenakordainduko dituztelarik, aurrekoak desagertuko direnean.57


Txomin Peillen KarrikaburuAzken zaharrak ezpadü «ordeiñürik» egin, sistema zaharrean alabazaharrenak edo seme zaharrenak etxea hartzen zuen, etxondoak jarraipenaizan zezan; jadanik ezpazuen hartu <strong>eta</strong> besteei beren «lejitimak»ordaintzen, ahal bazuen. Ezinez joan den mendean etxeak saltzenziren. Orain ez dago hainbeste umerik baserri<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong> bestalde nahizbaldintzak askoz hobetu, zaharrenak ere ez dira etxondoan sarritanegon nahi.Lurralde banak<strong>eta</strong> <strong>eta</strong> agintariak foruanDeganak. Parrokiak edo udalak izateko ordez «degeria» edo degae -ria izeneko zatik<strong>eta</strong> bazen, beste inon erabili izan ez den hitzaz.<strong>Euskara</strong>z ez du ondokorik utzi hitz horrek, herri esan baita beti bainadegeria ere erraten zitzaion horri <strong>eta</strong> degeria bakoitzean degan edodekanoa bazen. Degeria batean hamar herrixkaz goiti sartzen zen <strong>eta</strong>degeria Nafarroako bailara bezalakoa zen. Jakes Belako lege gizonakXVII. mendean honela zekusan, degan edo diputatu sistema hori:«Herrixka multzoa da zeinen herritarrek, antzinadanikezagutzen duten leku batean biltzeko ohitura daukaten.Metonimiaz lekuaren izena biltzarraren izena izan daiteke.Zazpi dira <strong>Zuberoan</strong> degeriak baina hamar izango ziren, aldebatetik latinetikako decas edo decaniatik datorrelako hitz hori,ezen biltzarra biltzen denean deganari, «hamargarrena» esatenbaitzaio» (Commentaires à la Coustume de Soule, 30. or.)Deganak bazuen degeriaren administratzeko <strong>eta</strong> justizaren epaienezagutarazteko, aplikarazteko boterea.58Hona zer dion Belak:«Degana bere herriko gizonik argiena izan behar du, bereabisu, aholku <strong>eta</strong> aginduekin degaeria bakoitzean herriko justi z i a ren zaintzaile buru izateko <strong>eta</strong> Zinbid<strong>eta</strong> Bi l t z a rNagusi<strong>eta</strong>n diputatu izateko. Herriak bozkatuz aukeratuak


dira; degan bat hamar bat parrokia edo herriren ordezkari da;kargua ezin du ukatu <strong>eta</strong> baldin egiten badu idi baten sariaisun badu <strong>eta</strong> herrialde batek ez badu izendatzen berdin»(eskuidazkian 108. or. Baionako kopian, 157)Zainhoak. Parropia bakoitzak bere ordezkoa «zainhoa» gizonak(frantsesez fermance vezialère edo auzoen bermeak» bazituen herritxiki<strong>eta</strong>n arartekoa egiten zutenak. Honela idazten bere eskuidazkianJakes Belakoak«Fermance vezalière <strong>eta</strong> herriko mintzairan sainhoa delakokargua gertatzen zaion gizona ezin da ez Lextarreko justiziKortean ez <strong>eta</strong> Zuberoako beste korte batean epaile izan.Herri hau legez jarri zenean kargu horiek agindu ziren, halaetxe batzuen jabeak sortzez, nahiz ezkontzez, nahiz erostezberen parropiako auzoen berme bezala ihardetsi behar dute<strong>eta</strong> gizon horiez baliatzen da norbaitek beste norbait, idatzirikgabe, justiziara deitzeko. Kargu hau bilaun da, <strong>eta</strong> besteohore, horrelako gizon arartekoa beste abantail<strong>eta</strong>rik baztertuadago» (eskuidazkian 73. or. Baionako kopian 105-106.or.)Eta azpimarratzen du:<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>«Eta esaten zaie zainhoa deganen aurrean, beren auzoenberme direlako. Degana etxe horr<strong>eta</strong>ko nausiari edo andrearizuzentzen zaio auzo guneko afer<strong>eta</strong>z denean (deiak, salak<strong>eta</strong>k,<strong>eta</strong> beste). Ez da lan noblea» (aip. eskuidazkian 74. or.)Zin egotziak. Hitz horren lekukotasun zaharrena Bela da, <strong>eta</strong> badirudiaspaldian <strong>Zuberoan</strong> erabiltzen zela, geroztik euskara batuakadiera desberdina eman badio ere. Hona nola aipatzen dituen Belak:«Larraine, Urdaits (Santa Grazi) Ha u zeko diputatueilekuko jendeek diote cin egotçiac esan nahi baitu zinpean daudenak<strong>eta</strong> hala Erromatarrek, conjuratus, zinkide zioten59


Txomin Peillen Karrikaburuberen egitekoak burutzeko, elkar deitzen zutenean <strong>eta</strong> degeriak,parropiek (herrixkek) diputatu hurak zinkidetzen dituzteberen herri-arazo<strong>eta</strong>n nahaspilarik izan ez dadin, berenekintz<strong>eta</strong>n ez jakinean baitik gerta ez dakien» (eskuidazkian86-87; kopian 125-126)Justizia foruanNobleen betebeharra zen justizia. Zu b e roan baziren hamarpotestata, hamar etxe besteak baino ohoretsuago, baina ez besteakbaino boterean gorago. Noble lurd u n a k e re potestatak b ez a l aLextarreko justiziako epaile ziren.Egia da Erregeren prokuradorea bazela, baita abokatuak ere legeakikasi zituztenak, baina nobleek Foruaren aplikapena kontrolatzenzuten, nahiz batzuk ez zuten eskola handirik. Laster ere abokatuakepaile izateko irritsez beren urratsak eman zituzten Lextarre k oKortean epaile sartzeko.Bestalde badakigu Zuberoako Zinbid<strong>eta</strong>n herriak legeak egitenzituela, <strong>eta</strong> haien artean lege gizon bat edo beste zegoela, noski, geroOrdako Kortea ren, edo frantsesez le Grand Corps delako nobleen biltzarrarenonespena behar zutela <strong>eta</strong> laster XVII. mendetik goitiErregearen sinadura. Parisen zer gertatzen ez zekitelarik Versaillesen1789.ean Estadu Orokorrak (Etats Généraux) bildu behar zirenean,nobleen kezka handiena zen eskatzea, <strong>Zuberoan</strong> parte hartzea, arau<strong>eta</strong> legegintzan.Lextarreko Korteak XVII. menderaino botere handia zuen, bainagero apelazioa Pauera pasatu zen. Zuberotarrek ez zuten ezer ikusinahi bearnes lurralde jaleekin, <strong>eta</strong> Bordelera nahiago izan zuten lotu.Egia da halan jendea hain auzikaria zelarik, Bordelera joaiteak hoztenzituela. XVIII. mendeko justiziaz <strong>eta</strong> egoeraz zubereraz idatzi zuenJusef Egiategik <strong>eta</strong> hari zor dio zubererak, berriki batzuek erabiltzen60


dituzten hitzak. Geroago ikusiko dugun hiztegi xumearen gordetzeakarrazoi bat eduki dezake 1945.eraino Donapaleun zegoen «bakejustizia» euskaraz ibiltzen zela.Bideen erabilera eskubideakGai minberatsua da jendeak <strong>eta</strong> abereak nola nahika ibil ez ditezenarauak jartzea <strong>eta</strong> bide horien mantentzea. Bide gehienen mantentzeaherri bakoitzari egokitzen zitzaion, herriko gizonak bilduz <strong>eta</strong>auzo lanean, herritarren umorez zübereraz «aize lan» bezala, orainartegorde dena.Bidez. Honela dio foruak, bearnesetik itzulzen duguna:«I. Errege bidez, uztabidez <strong>eta</strong> artzain bideez, bakoitzakbere parropiaren mug<strong>eta</strong>n, behar diren konponketekin bideakegoera onean eduki behar dituzte <strong>eta</strong> bizizaleak hartarabehartuak dira parrokia (herrixka) bakoitzean bideen erabileraoztopatua izan ez dadin» (36. titulua).Errege bideak. Frantsesek Zuberoa erosi baino lehen errege bidea,ingeles garaian, harriztatuak ziren <strong>eta</strong> Santiagora joatekoSaraitzukoarekin bat egiten zuen Iturza<strong>eta</strong>ko lepoan. Bide horr<strong>eta</strong>nb i z p a h i ru zubi zeuden harri pikatuan eginik Ma u l e k o a ,Barragarrikoa, Atharratzekoa Ligikoa. Errege bide horren aipamenaXVI. mendeko Atharratze jauregia kantu batean dago:Hona zer dion foruak:Atharratzeko hiriahiri ordokiMaria Madalena alde batetiErregeren bidea erdi-erditi.<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>«II. Er rege bideak. ( b e a r n e s ez Fo ruan Cami Re a u )<strong>Zuberoan</strong> zabaltasunez bederatzi berga edo beso behar dituzte(gutxi gora behera 4,14metro) <strong>eta</strong> uztabide edo uztapideek61


Txomin Peillen Karrikaburu(bearnesez Foruan Camin de garba), hamahiru beso (nonbait5,98 metro), azken hori<strong>eta</strong>n bi gurdi, bi orga, oztoporik gabepartu daitezen <strong>eta</strong> altxubideek, abereak borturako (goi mendirako)edo Mauleko merkatura eroateko bideek, hamalauberga edo beso zabal (6,44 metro)»Bere iruzkin<strong>eta</strong>n leku askotan Jakes Belakoak dio uztak zutik daudenoez dutela abereek uztabid<strong>eta</strong>rik igaro behar, altxubid<strong>eta</strong>rik baizik.Uztak egin <strong>eta</strong> gero abeltaldeak bide hori<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong> belarra <strong>eta</strong> uztaegin leku<strong>eta</strong>n sar daitezke. Hain zuzen honela dio behin foruak:«III. Artatxikia <strong>eta</strong> garia (ogia) alorr<strong>eta</strong>n dagoeno abereibide hori<strong>eta</strong>rik ibiltzea debekatua zaie; altxubid<strong>eta</strong>tik (altchoubidegrafia Fo ruan) ibili behar dute bortura edoMauleko merkatura joaten direnean: alderantzizkoa egin lezakeenak,aldi bakoitz, aldikal <strong>eta</strong> abere bakoitzerako targa batordaindu behar du, erdia erregeari, bestea kexatzaileari; <strong>eta</strong>uzt<strong>eta</strong>n kalterik (ogenik) egin bada, neurtu galerak galtzaileariordaindu behar lizkioke»Bearnesezko Foruak altxubide darabila, beste hitzak tradizioakgorde ditu. Altxubide, hitz hori Nafarroa Garaian darabilate, gaztelaniazcañada deritzo <strong>eta</strong> antzina bide zabalenak ziren. Foruari eginiruzkin<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong> frantseserako itzulpenean Belak etimologia bat emannahi izan du «altxatzeko bidea», goiti joatekoa, baina garai hartakoOihenarten bidez badakigu «artzain morroin» esangura duela, bestebarik, esakunak diolako: haserretzen direnean artzain morroinak/agertzen direla gazta ohoinak:Aharra ziten altxonakager ziten gazna ohoinak. (Oihenart, 10.)Foruak aipatzen ez dituen eskubidedun bideen artean gaur eretoponimian <strong>eta</strong> erabileran gorde dira batzuk Euskal Herrian lekuaskotan hilkutxaren pasalekua mugatua da, <strong>eta</strong> betebeharra badu:62


ehin eguraldiarengatik edota bidearen suntsidura, halaxe daBerrietxeko zürrünbidea gure Santa Graziko etxeaurretik doana.Eskubide <strong>eta</strong> orain arte ezin kenduak, ezin salduak, ziren oihanbidea,elgebidea, elizabidea edo merkapidea. Orain Iparraldean alkateek daukatenboterearekin <strong>eta</strong> «lurren bilk<strong>eta</strong>» eginez geroz, asko eman edosaldu dira azken hogei urte<strong>eta</strong>n.Beste bide batzuek ez dute lege obligaziorik, beren neurriarenarauera aipatzen dira, mandobide edo organbide (gurdibide). Edo erabilerarengatiklera bideak aldapan marrarik gabe zuzenean gainbeheradatozenak.Altoa: norbaitek ez badu bide batean igarotzeko eskubiderik, norbaitaurrean jar liteke alto eginez. Hori egiten zuen gure aurretikIbarburu etxean bizi zen nausi zaharrak <strong>eta</strong> burdin sarea eskuan pasatzeaeragozten zuen. Badakit gauza askotan Zuberoa kontserbatorioadela baina ikusten dudanean Eusko Jaurlaritzak baserri bide guztiakgaztelaniatik itzuliz, Landabide izenez ezagutzen dituela, akulturatzebide<strong>eta</strong>n gaudela diot.Zuberotarrak <strong>eta</strong> soldautza<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>Foruak dio garbiki zuberotar guztiek armak edukitzeko eskubideadutela, alegia beren mugak zaindu behar dituztela hiru arrotz herrizinguratuak direlako:Bearnesez: Los habitants de Sola per so que son assis enl’extremitat deu Reaume circundats et clos entre los Reaumesde Navarra, Aragon et pais de Bearn poden portar las armasper lor deffensa et deudit pais en tots temps (Lehen tituluaIII. artikulua)Iraultzaraino lege horrek gaineratzen zuen, ezin zela zuberotarbat soldadu bidali herritik kanpo, horregatik XVII. mendean «milesgloriosus» izan nahi zutenentzat merzenario boluntario «errejimen-63


Txomin Peillen Karrikaburutü» bat, les Volontaires du Royal Cantabre sortu zen. Iraultzatik landan,ipar euskaldunak, batik bat zuberotarrak behartutako zerbitzuaukatuz insumiso handiak izan dira, orain arte.Jendeen nortasunaJakileak behar ziren <strong>eta</strong> jarraitzen du bizitzako une handi<strong>eta</strong>n:ezkontz<strong>eta</strong>n jakileak hor daude beren sinadurez orain lehen beren hitzezezkongaien nortasuna ziurtazeko; nortasun agiririk ez zen garaihai<strong>eta</strong>n ere notario baten aurrean aurkezten zenean, bi jakileekin egitenzen. Badakigu Etxahuneko Pierre bere osaba Joanesen bi etxaldezjabetu nahi zelako, bi jakile faltsuekin notarioarengana joan zela, esanazJoanes osaba zela <strong>eta</strong> etxeak Pierreri ematen zizkiola, baina «gezurreanhatzemanik izan zen».Beste kasu batean norbaiten nortasuna, agiriak izanik ere, ziurtatubehar da: auzoek hila ezagutu, hilkutxan sartu <strong>eta</strong> zerratzearenlekuko «jakile» dira. Hilkutxa ere hilobiraino jarraituko dute. Niri bibider gertatu zait, honela jakile izatea Santa Grazin.Jendeen nortasuna dela-<strong>eta</strong> <strong>Zuberoan</strong> «frantses izena» sinadurakoada, baina erabiliago eüskaldun izena, etxearena.Negozio hiztegitxoaSail horr<strong>eta</strong>n gaztelaniazko hitzak badira, komerzio, negozio, prezio,sozio, baina euskarazkoa ere (düntze, eroste, hitzartze jesaite, saltze<strong>eta</strong> beste ).Tratü bat egiten denean, «jakile» bat (lekuko bat) hartzen da edobiga esküan bosteko batekin <strong>eta</strong> hitzez; geroko tratü bati «hitzartze»erraten zaio; tratü hori izan daiteke erospenerako edo lanerako. Oraindebisak <strong>eta</strong> aurrekontuak egiten dira gehiago.Diru «jesaiten» denean «pherestazaleak» notario aurrean edo jakileaurrean paper bat eginarazten du, <strong>eta</strong> «zorrak bardintü» ondoan «har -64


tzedünak» «zor kitantxa» ematen. Segurtasunez, maiz, berme bat hartzenda, bermantza ematen duena bestearen lekuan zorra ordaindukoduela. Nahi bada ere diruaren trukean «jesaileak» «bahi» bat utzdezake (Monte de Piedad hori<strong>eta</strong>n bezala).Foruaren hiztegi bereizia, frantses Iraultzak galaraziaAbelhatsegarri: ezkontzako abere opariaAfios: erregeak edo jaun batek alkilatua edo salduaAltxubide: (orain bortübide)Bizkünte: bizkondeaBotoi: lur noble edo eznoble bati lotuaDegan: degeria burua, bailaraDegeria: hamar bat herri edo «parropia»Detxema: elizaren hamarrenaDetxemari: detxema biltzaileErkida: lur edo abere jabe erdizkaErregebide: (orain bide berri)Etxama: bizpahiru etxe berrien jatorrizko etxe zaharragoaEtxamendi: etxetik hurbil den mendiaGalerak: kartzel gogorrena edo txalup<strong>eta</strong>koaGaztelüzain: Mauleko gazteluaren buru edo kapitainaHogeigerrena: XVIII. mendeko errege prodigoek eskatu zergaIheska: mendi aterpe eskubideaLarrari: artzainaren urteko ahari zerga jabeariLaurdenkatu: laurdengatu lapurdierazLürdün: batzuk nobleak besteak ez<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>65


Txomin Peillen KarrikaburuLextarreko Kortea: Zuberoako epaitegi nagusiaOrda Kortea: nobleen biltzarraPaster: lur bat, etxalde bat alogeran daukanaPotestatak: Zuberoako hamar aitonseme nagusiakProküradore: erregeren ordezko epaitegianSisak: janari<strong>eta</strong>n <strong>eta</strong> Zuberoako ug<strong>eta</strong>n kobratzen diren zergak(orain tasak )Üztapide: bearnesez «Camin de garba»Zainhoa: herriko auzoen bermeaZinbid<strong>eta</strong>: Zu b e roako «here n b e s o a re n» biltzarra, arau <strong>eta</strong> lege egileZinegotzi: Zinbid<strong>eta</strong>ko diputatuaZuberoa: izen zaharra XVIII. menderaino (Orain Xiberoa)Oraingo lege <strong>hiztegia</strong> zubererazAbandono: aurride batek senide batek utzi etxeko parteaAbokatü: lege gizon ala ez norbaiten alde hitzegiten duenaAbonitü: legez onartu (ia galdutako hitza)Aholkülari: afera batean bere abisua ematen duenaAitorpen: bere errua ezagutzea (ez da kofesatzea)Aizelan/aizolan: herriko bideen edo beste zerbaiten konpontzekoauzoko gizonezkoek egiten duten lanaAlokaidetiar (sin. etxetiar): apopiloan bizi denaAlthe: lege gizon izan gabe abokatü denaAlto: norbaiti bide pribatuan igarotzea debekatzeaAmanda: isuna (frantsesezko amende hitzetik fonetikoki mailegatua)66


Apela/apelazionea: epai batez dei egiteaArranda: garaitu herriak garaileari ordaintzen diona (1870.eanPrusiak, 1914.ean <strong>eta</strong> 1945.ean Alemaniak)Arranjamentü: aurridekin partekatzeaArrestatü, arrestazione: atxilotu, atxilotzeArtzanbideak: urte guztiz «Pentakoste astelehenez» egin ohi denolha bateko artzainek egin ohi duten biltzarraAuzi: hitz berria, ikus prosesBahi: diru edo ontasun baten ordez ematen denaBakada: behiak larre batean edukitzeko, auzo herriari ordaindubehar denaBakezko jüje: lehen mailako epaileaBerbal: polizia, arrantzuzain, ehizazain batek eman isuna (frantsesezkoProcès verbal, bitxitik dator, bitxi diot berbal hori paperadelako)Bermantza: norbaiten zorrak bere bizkar hartuko dituela hitzaemateaBerme: bermantza eman duen jendeaBizia pena: heriotz kondenaBotinaje: ezkongabe bizi izatea (botitü aditzak, nolanahika nahasi,esangura du)Bürü mozte/lepo mozte: hitz ezaguna baina abereekin baizik ezdena egiten gaurDebetü: debekuDesprimütü: gurasoek haur zaharrenari primantza kenduDothe: hitza ohitura bezala galtzen ari<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>67


Txomin Peillen KarrikaburuEginbehar: betebeharDret (sin. züzen): eskubideaEnbaxadore: bi partiden arteko mezu erantzunak errepikatzendituenakEtxalde: etxe gehi lurrak.Etxekalaba/etxekosemeEtxekogei: primü ala prima (heredero, heredera)Etxezain: maisterraEtxondo: jaiotetxea (bizi deno babesa edozeini eman lezaiokena,ahoz edo idatziz)Gaizkigile: gaiztaginGiltzain: elizako giltzak <strong>eta</strong> batzu<strong>eta</strong>n kontuak edukitzen zituenak(fransesez fabricien)Gozamen: ontasun baten, ondare baten erabiltzeko eskubideaHartzedünHerri bide (frantsesez chemin ou route vicinale)Herriko mithil: Igande<strong>eta</strong>n eliza atari<strong>eta</strong>n justizia erabaki batzuk,subastak <strong>eta</strong> beste abisuak «oihüstatzen» zituena. Orain herriko etxearen(udalaren) mezuak banatzen dituena <strong>eta</strong> errekauak egitenHerbeste: legez herritik kanporatzea (frantses zaharrean bannissement,orain interdiction de séjour)68Hitz harmen: notari gabe, eginaHuntarzünak: ondareaIzterbegi: etsaia, baina ez gerrakoaJab<strong>eta</strong>rzün: jabe izateaJakile: legezko lekuko edo gertatua ikusi <strong>eta</strong> kontatzen duena


Jesaite/sos jasaite: diru mailegatu (kontratüz edo lekukoekin egina)Jüjamentü: epaiJüje: epaileKondenatü/kundenatü: kondenatuKomendio: norbaitek afera batean duen interesen zaintzeko egina.Kontratü: notari aurrean egin tratuaKridak: ezkontzaren abisuaKrima (sin. ehaite): hilk<strong>eta</strong> baizik ez da zubererazLegar: zerga nagusiLegeOgen:1. erru, 2. kalteOgendant: errudunOndoko: seme alaba gehi beste guztiakOrdeiñatü, ordeiñatzen, ordeiñatüko: testamentua, hilburukoaeginOrdeiñü (sin. testamentü): hilburukoaPherestazalePlete(i)atü, plete(i)atzen, plete(i)atüko: abokatu batek defentsaeginPleteiu: defentsa`Partida: afera batean kontrarioaPrima: lehen alaba oinordezkoaPrimagei: etxerako aurre ikusi alabaPrimantza: lehen jaioari etxaldea edo ontasuna emateaPrimü: lehen seme oinordezkoa<strong>Euskara</strong> <strong>eta</strong> <strong>zuzenbide</strong> <strong>hiztegia</strong> <strong>Zuberoan</strong>69


Txomin Peillen KarrikaburuPrimügei: etxerako aurre ikusi semeaProses: auziaSarjant: frantsesez «huissier» legezko konstatazio egileSegida: seme-alabakSententzia: epaitzaÜrkhatü: urkatu (legezkoa galdua da, baina mende hori<strong>eta</strong>n jendeanitz urkatzen da)Ürkhabe: urkatzeko zur eraikuntzaXiberoako alkartea: Zuberoako herrien amankomunitatea, antziñakoZinbid<strong>eta</strong>ren jarraipena botere askoz gutiagorekin, baina kulturan,antolakuntza, <strong>eta</strong> ekonomian erabaki hartzaileaZordün: zordunZor kitantxa: zorra ordaindu delako papera, notarioen edo jendeenartean paperean idatzia.Zürrünbide: hilkutxaren ohiturazko igarobidea, hilbidea70

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!