Semeno de Lazkano.pdf - Euskerazaintza

—Arren, utzidak zaldia. Jainkoaren izenean eskatzendiat! Azkar...!—Jainkoari pakean utziok. I burutik eginda ago.Akelarreren batera al oa Jainkoaren izenean, gauerdianta zaldi-gañean...! Ja, ja, ja...! Ederki eman,ere, Albitxuko Jauna akelarrean...! Ori besterik ezgenduke palta...! Ja, ja, ja...!—Ezeidak miñik eman. Biotza erdibi zeukat lehenago,ere. Napar bat izan dek gure etxean ta Joantxikia arrapatuta igez egin zidak. Ibilli ari azkar.Arin, Kata-gorri ta naidekana emango diat ire zaldiarentruke...!—Ni ere, zoratzeko asmao al dek? Zertarako dekzaldia orain...?—Tira, Kata-gorri, berrtiketari utzi ta bizkoremaidak ire zaldia! Ze nai dek trukean...?—Auek ez dituk iñora juateko garaiak!—Ez ari biotz gogorrekoa izan. Aita baten miñaerruki zak!—Ez dala orretarako garaia ezan diat eta kito!—Ire aurrean belaunikatzea nai al duk? Ara ni,Albitxuko jauna, ire oñetan... Zer nai dek geiago?Utzidak zaldia berandu baiño lehen!Otxoaren ama ta semeak alkartu dira txoko batean.Dardaraz daude, sotinka negarrez... Kata-gorrigeroz da zekenago.Burua jaso ta okerka begiratuaz ala dio Otxoari:—Noiztik dakik paperak ain ederki egiten...!Emen naparren bat izan dala jakingo duten bildur...?Señale dek ori...—Zer?Otxoak amorruz, ezpatari alduta ta belaunikooraindik.55