MEMUPUK PELAJAR AKTIF DAN PENGGUNA CEKAP

MEMUPUK PELAJAR AKTIF DAN 

PENGGUNA CEKAP 

Laporan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2010

13 Januari 2011 

Encik Lee Hsien Loong 

Perdana Menteri 

Dasar dwibahasa kekal sebagai tunjang dalam sistem pendidikan kita. Untuk 

memastikan dasar ini terus berkesan dan relevan memandangkan persekitaran bahasa 

yang berubah terutama sekali di rumah para pelajar kita, saya telah meminta Pengarah 

Agung Pendidikan(DGE) mengetuai satu Jawatankuasa untuk menyemak pengajaran 

dan pengujian Bahasa Ibunda di sekolah-sekolah Singapura. 

Dalam menjalankan semakan, Jawatankuasa telah mendapatkan pandangan 

pihak-pihak berkepentingan secara meluas. Jawatankuasa telah menjalankan tinjauan 

yang melibatkan 22,000 orang guru, pelajar, ibu bapa dan mengadakan perbincangan 

dengan mereka termasuk juga dengan para karyawan bahasa, individu, pemimpin 

masyarakat dan karyawan media. Lawatan-lawatan ke Australia, China, India, Malaysia, 

dan Amerika Syarikat telah memberikan maklumat tentang perkembangan terkini dalam 

pengajaran, pembelajaran dan pengujian bahasa. 

Jawatankuasa telah menekankan pentingnya menjadikan Bahasa Ibunda kita 

bahasa yang hidup kepada pelajar kita, digunakan dan dihargai lebih daripada hanya 

sebagai satu subjek peperiksaan. Mereka telah membuat empat saranan utama untuk 

memupuk pelajar aktif yang dapat menggunakan Bahasa Ibunda untuk berhubung 

dengan cekap dalam kehidupan seharian. 

Pertama, dengan menyelaraskan pengajaran dan pengujian Bahasa Ibunda 

untuk mencapai kecekapan bahasa. Kita mesti mengambil kira bahawa murid yang 

memasuki sekolah rendah datang dari latar belakang bahasa yang berbeza, dan kita 

perlu memenuhi keperluan titik mula pembelajaran mereka yang berbeza-beza ini. 

Kita perlu membina deskriptor atau garis pandu kecekapan bahasa yang ingin dicapai 

dengan lebih jelas di peringkat-peringkat utama pendidikan, sebagai panduan kepada 

para guru dan pelajar tentang pencapaian yang diinginkan. Pengajaran mestilah 

lebih interaktif dan melibatkan pelajar agar mereka dapat melihat secara langsung 

kerelevanan pelajaran yang diikuti. Hal ini akan memerlukan peningkatan kurikulum 

dan penggunaan lebih banyak alat informasi dan komunikasi. 

Aspek yang sama penting, iaitu peperiksaan dan format ujian perlu menyokong 

perubahan pada pengajaran dan pembelajaran. Ujian pada masa depan akan bersifat 

lebih interaktif dan memberikan penekanan pada penggunaan bahasa dalam situasi 

yang realistik. Jawatankuasa telah menyediakan jadual waktu bagi perubahanperubahan 

ini agar para pelajar dan ibu bapa diberikan masa yang mencukupi untuk 

membuat persediaan.

Kedua, membantu semua pelajar mempelajari Bahasa Ibunda ke peringkat yang 

dapat dicapai oleh mereka. Kita telah menambah satu lagi sekolah Rancangan Bantuan 

Khas(SAP). Kita akan meningkatkan atau mengenalkan program-program baharu untuk 

para pelajar yang mempunyai kebolehan Bahasa Ibunda dan akan mengemas kini 

sukatan pelajaran Bahasa Ibunda ‘B’ untuk membantu mereka berkomunikasi dengan 

yakin dalam Bahasa Ibunda. 

Ketiga, memupuk persekitaran yang lebih kondusif untuk menggalakkan semua 

pelajar menggunakan Bahasa Ibunda. Inilah cara yang paling berkesan untuk mereka 

mempelajari bahasa. Oleh itu, MOE akan menyokong sekolah agar berganding bahu 

dengan masyarakat umum dalam menyediakan peluang kepada para pelajar untuk 

menggunakan Bahasa Ibunda mereka dan diterapkan dengan budaya dan nilai yang 

betul. Contohnya, sekolah-sekolah boleh menganjurkan ’Dwiminggu Bahasa Ibunda’ 

untuk menarik minat pelajar terhadap bahasa dengan cara-cara baru lagi menarik. 

Keempat, mengambil dan membangunkan kepakaran lebih ramai guru Bahasa 

Ibunda. Hal ini kritikal. Kita sudah mempunyai guru-guru Bahasa Ibunda yang berdedikasi 

di Singapura tetapi kita perlu memperkukuh kedudukan mereka dan menyokong 

mereka dengan menyediakan lebih banyak sumber. Kita akan mempertingkat usaha 

pengambilan guru dan membuka lebih banyak lowongan kerjaya kepada guru-guru 

bahasa dan melatih mereka dalam menjalankan pengajaran dan penilaian yang 

berorientasikan kecekapan. 

Inisiatif-inisiatif ini jika dilaksanakan dengan baik akan membantu kita 

mengekalkan dasar dwibahasa kita terus dikemas kini dan berkesan. Hal ini akan 

membantu golongan muda kita berkomunikasi dengan berkesan dalam Bahasa ibunda 

mereka, menghargai budaya jati diri kita dan berhubung dengan masyarakat lain di Asia 

dan rantau lain. 

Saranan-saranan Jawatankuasa memaparkan satu lagi langkah penting dalam 

usaha berterusan kita untuk meningkatkan kerelevanan mempelajari Bahasa Ibunda 

kita. Hanya dengan peningkatan yang berterusan dan inovasi barulah dapat kita 

memastikan aset bernilai ini kekal untuk generasi warga masa depan Singapura. 

Yang benar, 

NG ENG HEN

17 Januari 2011 

Dr Ng Eng Hen 

Menteri Pendidikan dan Menteri Kedua Pertahanan 

Saya gembira Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda telah menjalankan 

semakan profesional yang menyeluruh mengenai pengajaran dan pembelajaran 

Bahasa Ibunda di sekolah-sekolah Singapura. Saya mengucapkan terima kasih kepada 

anggota Jawatankuasa atas tugas-tugas yang dijalankan dengan baik. Saranan mereka 

yang bernilai itu akan meningkatkan pendidikan Bahasa Ibunda di Singapura. 

Singapura merupakan satu daripada beberapa negara di dunia yang telah 

melaksanakan sistem pendidikan dwibahasa dengan berjaya. Kadar literasi warga 

Singapura dalam dua bahasa telah meningkat. Namun, untuk mengekalkan pencapaian 

ini, pendidikan Bahasa Ibunda harus terus dikemas kini dan diperhalusi agar sentiasa 

mengikuti perubahan persekitaran di Singapura dan di seluruh dunia. 

Semakan ini tepat pada masanya. Sepanjang beberapa dekad ini, persekitaran 

bahasa di Singapura telah berubah. Bahasa Inggeris semakin kerap digunakan dalam 

kehidupan kita. Di sekolah bahasa Inggeris ialah bahasa pengantar pelajaran dengan 

Bahasa Ibunda menjadi sebahagian penting kurikulum. Di rumah, lebih ramai ibu bapa 

menggunakan bahasa Inggeris dengan anak-anak mereka walaupun ada sejumlah 

besar yang masih menggunakan bahasa Melayu, Tamil, Mandarin atau dialek. 

Kesannya, pelajar memasuki sekolah dengan latar belakang bahasa yang berbezabeza. 

Sebahagiannya mempunyai kebolehan Bahasa Ibunda yang baik; ada yang 

kurang terdedah dengan sebutan, pola dan peraturan dan ada pula yang membesar 

dengan mempelajari dua bahasa. Golongan-golongan berbeza ini mempunyai keperluan 

pembelajaran Bahasa Ibunda yang berbeza-beza. 

MOE harus terus meningkatkan pengajaran Bahasa Ibunda untuk memenuhi 

keperluan para pelajar yang mempunyai titik mula pembelajaran yang berbeza. Kita 

perlu membantu setiap pelajar mencapai kecekapan Bahasa Ibunda yang tinggi, 

sesuai dengan kemampuan dan usaha mereka. Kita memerlukan program-program 

khas untuk mencabar pelajar yang berbakat dalam bahasa dan memupuk kumpulan 

dwibahasa yang selesa dan cekap merintis bahasa dan budaya.

Kita juga perlu memberikan sokongan yang lebih baik kepada pelajar yang 

mempunyai masalah mempelajari Bahasa Ibunda dengan menggalakkan mereka 

agar terus gigih dan memperoleh asas Bahasa Ibunda. Untuk majoriti pelajar, kita 

inginkan mereka mempunyai kecekapan untuk berkomunikasi dengan berkesan 

dalam Bahasa Ibunda, memahami dan menghayati warisan mereka serta menyemai 

rasa cinta akan Bahasa Ibunda. 

Pengajaran Bahasa Ibunda di sekolah secara semula jadi menarik minat 

dan keprihatinan masyarakat umum penutur Bahasa Ibunda tersebut. Namun 

cara yang terbaik untuk mengajar dan menilai Bahasa Ibunda ialah isu-isu 

pendidikan. Oleh itu, kita perlu dipandu oleh nasihat-nasihat profesional dalam 

menentukan pendekatan yang paling berkesan dari sudut pendidikan. Kita perlu 

mengenal pasti kebolehan dan hambatan yang dihadapi oleh para pelajar dan 

mengambil iktibar sepenuhnya pengalaman pengajaran bahasa di Singapura dan 

di negara lain termasuk peluang yang tersedia hasil daripada teknologi baharu. 

Pada masa yang sama, masyarakat umum boleh memberikan sokongan yang 

berharga dengan menyediakan persekitaran yang menggunakan Bahasa Ibunda, 

menganjurkan program-program pengayaan bahasa dan budaya pengayaan untuk 

menyokong pengajaran Bahasa Ibunda di sekolah. Saya harap masyarakat penutur 

dan pengguna Bahasa Ibunda akan memahami dan menyokong tujuan pakej 

perubahan-perubahan ini dan bekerjasama dengan pemerintah untuk mencapai 

hasil bahasa yang kita semua ingini. 

Dasar dwibahasa Singapura telah membawa manfaat kepada kita. 

Kebolehan menggunakan Bahasa Ibunda meletakkan kita sebagai masyarakat 

Asia dan mengekalkan jati diri dan nilai Asia kita serta memberikan kelebihan 

kepada warga kita dalam ekonomi global. Kita perlu melakukan yang terbaik untuk 

mengekalkan warisan bahasa dan kelebihan kita. 

Kabinet meluluskan rancangan MOE untuk melaksanakan saranan-saranan 

Jawatankuasa. MOE perlu melakukannya secara progresif dan sistematik untuk 

mengekalkan Bahasa Ibunda kita terus hidup dan berharga kepada anak-anak kita. 

Yang benar, 

LEE HSIEN LOONG

KANDUNGAN 

Ringkasan Eksekutif 13 

Dwibahasa Sebagai Tunjang 14 

Dorongan untuk Semakan 14 

Pencarian Fakta 15 

Tujuan dan Matlamat Pembelajaran Bahasa Ibunda 17 

Saranan-saranan Utama – Pelajar Aktif, Pengguna Cekap 18 

Penutup 32 

BAB 1: 

35 

Landskap yang Berubah 

Dwibahasa sebagai Tunjang 36 

Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 37 

Pencarian Fakta 37 

BAB 2: 

45 

Maju ke Hadapan – Pelajar Aktif, Pengguna Cekap 

Tujuan dan Matlamat Pembelajaran Bahasa Ibunda 46 

Mempertingkatkan Pembelajaran Bahasa Ibunda – Hala Tuju dan Saranansaranan 

Utama 

47 

BAB 3: 

49 

Menyelaraskan Pengajaran dan Pengujian untuk Mencapai Kecekapan 

(Bahagian 1) – Kurikulum dan Pedagogi 

Keadaan Semasa 50 

Kurikulum Direka Khas bagi Memenuhi Keperluan Latar Belakang di Rumah 52 

yang Berbeza 

Mengenali Titik Mula yang Berbeza 52 

Memperkukuh Kemahiran Interaksi 56 

Menggunakan Deskriptor Kecekapan untuk Mendorong Kemajuan 58 

Penggunaan Teknologi Maklumat dan Komunikasi (ICT) yang Lebih 

58 

Meluas

KANDUNGAN 

Sokongan Sumber dan Penyelidikan Masa Hadapan 59 

BAB 4: 

61 

Menyelaraskan Pengajaran dan Pengujian untuk Mencapai Kecekapan 

(Bahagian 2) - Penilaian 

Konteks Semasa 62 

Memperkukuh Amalan Penilaian di Bilik Darjah 63 

Menjadikan Penilaian Autentik 63 

BAB 5: 

69 

Meningkatkan Pelbagai Peruntukan Bagi Pelajar Pelbagai Keupayaan 

Memupuk Pelajar yang Mempunyai Keupayaan dan Minat dalam Bahasa 

70 

Ibunda 

Pengajaran yang Lebih Menarik bagi Pelajar-pelajar Bahasa Ibunda ‘B’ 76 

BAB 6: 

77 

Mewujudkan Persekitaran yang Kondusif bagi Pembelajaran 

dan Penggunaan Bahasa Ibunda 

Mewujudkan Persekitaran untuk Pembelajaran Bahasa Ibunda di Sekolah 78 

Penglibatan yang Lebih Besar Ibu Bapa dan Anggota Masyarakat 80 

BAB 7: 

83 

Menambah Bilangan dan Membina Keupayaan Guru 

Bahasa Ibunda 

Meningkatkan Jumlah Bakal Guru Bahasa Ibunda 84 

Meluaskan Lowongan Pengambilan Tenaga Guru 85 

Mengukuhkan Latihan Praperkhidmatan dan Dalam Perkhidmatan 85 

BAB 8: 

Penutup 

87

KANDUNGAN 

LAMPIRAN 89 

Lampiran A: 

Keanggotaan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda (MTLRC), Bahasa Cina (CLRC), 

Bahasa Melayu (MLRC) dan Bahasa Tamil (TLRC) dan Bidang Tugas Jawatankuasa 

Semakan Bahasa Ibunda 

89 

Lampiran B: 

Dapatan-dapatan Utama Tinjauan Semakan Bahasa Ibunda 2010 

101 

Lampiran C: 

Urutan Pelajaran (Membaca Diikuti Lisan dan Penulisan) 

111 

Lampiran D: 

Draf Deskriptor Kecekapan Bahasa Ibunda untuk Darjah 6 dan Menengah 4 

113 

Lampiran E: 

Contoh-contoh Item untuk Menguji Kemahiran Interaksi di Peringkat PSLE 

115 

Lampiran F: 

Program-program Utama Jawatankuasa untuk Menggalakkan Pembelajaran Bahasa 

Cina (CPCLL), Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa 

Melayu (MLLPC) dan Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa 

Tamil (TLLPC) 

123 

Lampiran G: 

Jadual Saranan dan Kerangka Waktu Pelaksanaan 

127

RINGKASAN EKSEKUTIF

14 

Laporan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2010 

RINGKASAN EKSEKUTIF 

DWIBAHASA SEBAGAI TUNJANG 

1. Pendidikan dwibahasa dalam Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda kekal sebagai tunjang sistem 

pendidikan Singapura. Bahasa Inggeris sebagai bahasa pengantar membolehkan semua 

pelajar kita berhubung dengan dunia global. Dari segi ekonomi, sistem ini telah membina 

persekitaran yang kondusif bagi perniagaan di peringkat antarabangsa di sini. Pembelajaran 

Bahasa Ibunda bagi semua kumpulan etnik telah menghubungkan kita dengan warisan dan 

asal usul Asia. Secara kolektif, pembelajaran Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda oleh pelbagai 

masyarakat telah membentuk Singapura sebagai sebuah kota kosmopolitan yang menerima 

kepelbagaian bahasa dan budaya dan menarik minat penduduk dari Timur dan Barat. 

Tambahan pula, dengan kebangkitan China dan India serta integrasi ASEAN, mempelajari 

Bahasa Ibunda akan menjadi lebih relevan dan menyediakan para pelajar dan syarikat-syarikat 

kita dengan kelebihan berdaya saing. Hal ini merupakan kekuatan utama Singapura dan perlu 

dikekalkan dan dipertingkatkan. 

DORONGAN UNTUK SEMAKAN 

2. Semakan Bahasa Ibunda didorong oleh dua perkembangan. Pertama, persekitaran bahasa di 

rumah di Singapura sedang berubah dan akan mengakibatkan perbezaan yang lebih luas dari 

segi pendedahan dan kebolehan Bahasa Ibunda berbanding dengan kohort pelajar terdahulu 

yang membesar dalam persekitaran bahasa yang berbeza di rumah. Kedua, kemajuan dalam 

pemerolehan dan pengajaran bahasa yang berlaku di negara-negara lain menyebabkan lebih 

ramai orang berminat untuk mempelajari bahasa kedua. Hal ini disemarakkan oleh globalisasi 

dan juga kebangkitan China dan India. Pada masa yang sama, inovasi dalam teknologi 

maklumat (IT) dari segi peralatan dan sofwe telah meluaskan pilihan bagi mempertingkatkan 

pengajaran dan pembelajaran bahasa. 

3. Pada Januari 2010, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda yang diterajui oleh Pengarah 

Agung Pendidikan dibentuk untuk menilai perkembangan-perkembangan ini dan kesannya 

terhadap pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda di Singapura. Tujuannya adalah untuk 

menyarankan strategi yang sesuai bagi pengajaran, pembelajaran dan penilaian Bahasa Ibunda 

dalam konteks Singapura yang unik untuk mempromosikan penggunaan Bahasa Ibunda 

sebagai bahasa yang hidup dalam kalangan para pelajar kita. 

4. Tiga jawatankuasa kecil telah dibentuk - bagi Bahasa Cina, Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil. 

Senarai dan bidang tugas Jawatankuasa dan jawatankuasa kecil terdapat dalam Lampiran A. 

Semakan ini juga merupakan lanjutan kepada semakan Bahasa Ibunda yang terdahulu - pada 

tahun 1991 1 , 1999 dan 2004-5 2 . 

1 

Semakan pada tahun 1991 untuk Bahasa Cina sahaja 

2 

Saranan semakan bagi tahun 2004-2005 telah dilaksanakan di peringkat sekolah rendah dan pelaksanaan di peringkat sekolah 

menengah akan dimulakan pada tahun 2011. 

Kementerian Pendidikan

Laporan Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2010 15 

PENCARIAN FAKTA 

Perubahan Persekitaran Bahasa di Singapura 

5. Jawatankuasa berusaha untuk menentukan kadar penggunaan Bahasa Inggeris dan Bahasa 

Ibunda yang berbeza-beza di rumah bagi masyarakat yang mempunyai latar yang berlainan 

di Singapura dengan lebih tepat. Hal ini akan memberikan kesan terhadap persekitaran 

pertuturan dan pembelajaran Bahasa Ibunda bagi para pelajar kita. Jawatankuasa ini juga cuba 

menilai kesan kurikulum baharu dan pendekatan pengajaran yang diperkenalkan selepas 

semakan Bahasa Ibunda 2004-5. Untuk tujuan semakan, Kementerian Pendidikan (MOE) 

telah menjalankan satu tinjauan yang melibatkan 3,799 orang guru, 9,543 orang pelajar dan 

8,815 orang ibu bapa. Jawatankuasa ini juga mengadakan 19 sesi perbincangan kumpulan 

fokus dengan 229 orang pendidik (pengetua sekolah, ketua jabatan dan para guru), 85 orang 

ibu bapa dan 22 orang pemimpin masyarakat. 

6. Maklumat yang dikumpulkan daripada rekod pengurusan MOE, tinjauan dan perbincangan 

kumpulan fokus mengesahkan bahawa terdapat perubahan dan kepelbagaian persekitaran 

bahasa yang digunakan di rumah di Singapura. 

Dapatan-dapatan Utama 

7. Trend jangka panjang menunjukkan bahawa Bahasa Inggeris menjadi bahasa dominan 

yang digunakan di rumah dipaparkan dalam data tahunan kemasukan murid-murid 

Darjah 1 sepanjang 20 tahun yang lalu. Trend yang meningkat ini berlaku dalam semua 

masyarakat tetapi pada kadar yang berlainan. Dalam kalangan pelajar Cina, bilangan murid 

yang menggunakan Bahasa Inggeris sebagai bahasa yang paling kerap digunakan di rumah 

meningkat daripada 28% pada tahun 1991 kepada 59% pada tahun 2010. Dalam kalangan 

murid India, nilainya merangkumi 49% pada tahun 1991 dan 58% pada tahun 2010. Bagi 

murid Melayu, peningkatannya daripada 13% kepada 37% dalam tempoh yang sama. 

8. Tinjauan ini juga mendedahkan gambaran yang lebih kompleks tentang persekitaran bahasa 

di rumah. Sebagai contoh, dalam kalangan murid Darjah 6 yang belajar Bahasa Cina atau 

Bahasa Tamil, 38% murid dilaporkan menggunakan bahasa Inggeris sebagai bahasa yang 

dominan di rumah. Secara kasar, satu pertiga menggunakan Bahasa Ibunda di rumah, dan 

selebihnya antara suku dengan satu pertiga dilaporkan menggunakan kedua-kedua bahasa 

Inggeris dan Bahasa Ibunda. Bagi murid-murid Melayu, penggunaan bahasa Melayu di rumah 

masih ketara (50%). Sebanyak satu pertiga murid menggunakan kedua-dua bahasa Inggeris 

dan bahasa Melayu dan selebihnya sebanyak 17% menggunakan bahasa Inggeris sahaja. 

9. Bahasa yang digunakan di rumah didapati berupaya mempengaruhi sikap dan kecekapan 

pelajar dalam Bahasa Ibunda – pelajar yang datang dari rumah yang menggunakan bahasa 

Inggeris kurang gemar belajar Bahasa Ibunda. Hal ini menggambarkan bahawa pendekatan 

pengajaran perlu berbeza untuk para pelajar yang mempunyai latar belakang bahasa di 

rumah yang berlainan. Walau bagaimanapun, minat untuk mempelajari Bahasa Ibunda pada 

umumnya tinggi bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda. Bahasa Ibunda juga dianggap penting oleh 


16 


kebanyakan ibu bapa dan pelajar bagi semua peringkat. Para pelajar Bahasa Cina mengatakan 

bahawa bahasa ini berguna dan penting untuk masa depan mereka. Para pelajar Bahasa 

Melayu dan Bahasa Tamil pula mengatakan bahawa kecekapan dalam kedua-kedua subjek 

ini dan pelajaran yang menyeronokkan menjadi sebab utama mereka minat belajar Bahasa 

Ibunda. Bahasa Ibunda juga disifatkan sebagai subjek penting oleh para guru, ibu bapa dan 

pelajar untuk penerapan budaya dan nilai. 

10. Tinjauan menunjukkan bahawa usaha-usaha daripada semakan Bahasa Ibunda yang terdahulu 

telah memberikan manfaat. Tinjauan ini juga mendapati bahawa terdapat jumlah yang agak 

besar dalam kalangan murid-murid Darjah 6 yang gemar belajar Bahasa Ibunda pada tahun 

2010 berbanding dengan tinjauan yang dijalankan pada tahun 2004 dan 2005. Para guru 

berasa bahawa inisiatif kurikulum baharu yang dilaksanakan sejak semakan Bahasa Ibunda 

yang lalu memanfaatkan para pelajar. Semasa perbincangan kumpulan fokus, ibu bapa dan 

guru-guru juga mengesahkan bahawa perubahan Bahasa Ibunda berdasarkan semakan pada 

tahun 2004-5 bergerak ke arah yang dituju dan telah membuahkan hasil. Para ibu bapa 

mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa Ibunda dalam melaksanakan perubahan tersebut. 

Kemajuan Global dalam Pengajaran Bahasa 

11. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda telah meneliti perkembangan yang berlaku dalam 

pengajaran, pembelajaran dan penilaian bahasa di negara-negara lain. Anggota Jawatankuasa 

melawat sambil belajar ke Australia, China, India, Malaysia dan Amerika Syarikat, dan 

berbincang dengan para pendidik, ibu bapa dan pelajar untuk memahami kemajuan mereka 

dan mengenal pasti pengajaran yang boleh diraih. 

12. Melalui lawatan dan perbincangan, Jawatankuasa mendapati bahawa masyarakat penutur 

jati (Cina di negara China, Hong Kong dan Taiwan, Tamil di Tamil Nadu, Melayu di Brunei, 

Indonesia dan Malaysia) tidak menghadapi cabaran yang serupa seperti yang kita hadapi di 

Singapura. Dalam masyarakat itu, para pelajar membesar dan terdedah kepada persekitaran 

yang menggunakan Bahasa Ibunda secara meluas dalam kehidupan harian, bermula dari rumah 

kemudian ke sekolah dan akhirnya ke peringkat masyarakat yang lebih luas. Pendedahan 

mereka kepada bahasa-bahasa lain amat terhad. Walaupun demikian, negara-negara itu 

melabur untuk menjadikan pembelajaran bahasa relevan dengan mempertingkatkan 

penggunaan pedagogi dan teknologi baharu di samping memberikan penekanan terhadap 

kebolehan pelajar untuk berkomunikasi secara efektif dalam bentuk lisan dan tulisan. 

Belajar dalam Persekitaran Berbilang Bahasa 

13. Berdasarkan perbincangan dengan para pakar dan pendidik yang mempunyai pengalaman 

luas mengajar dalam persekitaran yang menggunakan bahasa campuran dan pelbagai bahasa, 

Jawatankuasa mendapati bahawa pembelajaran akan lebih efektif apabila para pelajar diajar 

menggunakan bahasa secara aktif dan interaktif dalam pelbagai latar kehidupan sebenar 

termasuklah menggunakan bahasa untuk mempelajari budaya bahasa tersebut. Hal ini 

berlaku sama ada pelajar tersebut berada dalam persekitaran yang menggunakan Bahasa 

Ibunda sebagai bahasa dominan atau pelbagai bahasa. 



14. Pelbagai sistem telah membentuk kurikulum, pengajaran dan kaedah pengujian mereka 

berdasarkan prinsip ini. Pengajaran dan pembelajaran bahasa memberikan tumpuan yang besar 

terhadap pengaplikasian bahasa dalam situasi kehidupan sebenar. Secara umum, para pelajar 

diberi peluang menggunakan bahasa dalam tiga mod komunikasi: interpretif, interpersonal 

dan penyampaian. Biasanya sesuatu pelajaran akan dimulakan dengan guru memperkenalkan 

kosa kata, diikuti dengan pengajaran kemahiran membina ayat dan kemudian aktiviti seperti 

aktiviti kumpulan untuk memberikan ruang kepada komunikasi interpersonal antara pelajar 

dengan menggunakan bahasa dan penyampaian secara lisan. 

15. Untuk memandu pengajaran dan pengujian, para pakar bersetuju bahawa prinsip pendidikan 

yang betul adalah menyatakan jangkaan dengan jelas kemahiran yang boleh dikuasai pelajar 

pada pelbagai peringkat pembelajaran mereka. Deskriptor kecekapan seperti itu dibina 

bagi enam kemahiran, iaitu mendengar, bertutur, membaca, menulis, berinteraksi dalam 

bentuk lisan dan berinteraksi dalam bentuk penulisan. Deskriptor kecekapan ini membantu 

para guru mencapai hasilan yang boleh diukur. Dengan memahami perkara yang perlu 

dicapai para pelajar akan lebih bermotivasi untuk maju dari satu tahap ke tahap yang lain. 

Terdapat juga kemajuan yang ketara dalam penggunaan pelbagai kaedah dan alat bantu 

mengajar khususnya teknologi maklumat dan komunikasi (ICT) yang menyediakan asas bagi 

pembelajaran bahasa yang lebih efektif. 

16. Penggunaan deskriptor kecekapan diluaskan juga kepada aspek pengujian. Sebagai contoh, 

Peperiksaan Penempatan Lanjutan (Advanced Placement) bagi Bahasa dan Budaya Cina 

yang dibina oleh College Board di Amerika Syarikat dibentuk seperti ‘penilaian berasaskan 

persembahan atau penyampaian’ untuk mengukur pencapaian kecekapan bahasa pelajar. Ujian 

ini juga disampaikan dengan menggunakan ICT sebagai alat untuk menyediakan konteks yang 

autentik bagi penilaian. Contohnya, para pelajar menggunakan input teks Hanyu Pinyin untuk 

menulis respons berbentuk e-mel seperti yang berlaku di tempat kerja dan merupakan cara 

berkomunikasi sosial yang kontemporari. 

TUJUAN DAN MATLAMAT PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA 

17. Matlamat pendidikan MOE kekal untuk menyokong dan membolehkan setiap pelajar 

mempelajari Bahasa Ibunda setinggi yang mungkin mengikut kemampuannya. Jawatankuasa 

akur bahawa sekolah-sekolah mungkin menghadapi persekitaran pengajaran yang mencabar 

dalam pengajaran Bahasa Ibunda kerana para pelajar kita datang dari keluarga dengan pelbagai 

bentuk penggunaan bahasa. Selepas meneliti perkembangan dan amalan di negara-negara 

lain, Jawatankuasa berpendapat bahawa Singapura mestilah mengubah pendekatannya dalam 

pengajaran Bahasa Ibunda. Pendekatan ini mesti mengambil kira titik mula yang berbeza 

dalam mempelajari bahasa, mengaplikasikan kaedah-kaedah yang sesuai bagi pelajar yang 

berbeza tetapi juga membinanya berdasarkan perubahan yang telah dilakukan dan kekuatan 

sedia ada. 


18 


18. Jawatankuasa telah menggariskan tiga objektif umum pengajaran dan pembelajaran Bahasa 

Ibunda untuk membina pengguna bahasa yang cekap: 

a. Komunikasi – Kemahiran ini penting dalam kehidupan dan pekerjaan. Di samping 

mahir dalam bahasa Inggeris, kecekapan dan kebolehan untuk berkomunikasi dalam 

Bahasa Ibunda membantu rakyat Singapura berdaya saing. 

b. Budaya – Mempelajari Bahasa Ibunda membolehkan para pelajar memahami dan 

membina identiti unik mereka melalui penghayatan yang mendalam tentang budaya, 

tradisi, sastera dan sejarah. Hal ini merupakan asas penting untuk mengekalkan 

penyaluran nilai-nilai budaya dan tradisi yang berkaitan dengan Bahasa Ibunda dalam 

masyarakat kita. 

c. Hubungan – Kecekapan dalam Bahasa Ibunda membolehkan para pelajar berhubung 

dengan masyarakat-masyarakat Asia dan dunia yang bertutur dalam bahasa atau 

berkongsi budaya yang sama. 

19. Dalam mencapai objektif-objektif ini, adalah penting membantu para pelajar menggemari, 

mempelajari dan menggunakan Bahasa Ibunda mereka sebagai bahasa yang hidup dan 

menghasilkan pengguna yang cekap yang boleh berkomunikasi secara efektif dalam pelbagai 

latar kehidupan sebenar. 

SARANAN-SARANAN UTAMA 

PELAJAR AKTIF, PENGGUNA CEKAP 

20. Pembaharuan dalam Bahasa Ibunda berdasarkan semakan 2004-5 berada di landasan yang 

betul dan membuahkan hasil. Kita mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa Ibunda dalam 

melaksanakan kurikulum Bahasa Ibunda yang baharu dan kita akan meneruskan usaha ini 

berdasarkan kekuatan sedia ada. 

21. Jawatankuasa menyedari bahawa kaedah pengajaran kita mestilah mengambil kira pelbagai 

latar belakang bahasa di rumah dan kebolehan mempelajari bahasa para pelajar khususnya 

pada tahun-tahun awal pembelajaran. Kurikulum Bahasa Ibunda perlulah dirancang dan 

diajarkan untuk membina pengguna bahasa yang cekap dan boleh berkomunikasi dengan 

efektif menggunakan bahasa dalam konteks kehidupan sebenar dan mengaplikasikannya 

dalam komunikasi interpersonal, mendengar dan membaca untuk memahami, dan melakukan 

penyampaian dalam bentuk lisan dan penulisan. 

22. Untuk menyokong usaha ini, MOE akan membina deskriptor kecekapan bahasa bagi 

memandu pengajaran, pembelajaran dan penilaian. Penilaian akan diselaraskan dengan 

perubahan dalam pengajaran dan pembelajaran. Terdapat juga penggunaan platform ICT 

yang lebih luas untuk menyediakan latar yang realistik dan interaktif yang dapat menguji 

kebolehan para pelajar menggunakan bahasa secara efektif dan bermakna. 



23. Pelajar akan terus didedahkan kepada budaya dan nilai melalui bahasa. Terdapat keperluan 

untuk bekerjasama dengan masyarakat secara luas untuk menyediakan persekitaran yang 

kondusif di dalam dan di luar sekolah bagi penggunaan dan pembelajaran Bahasa Ibunda. 

Dengan cara ini, kita boleh menjadikan Bahasa Ibunda tetap relevan kepada pelajar dan 

menjadi bahasa yang hidup dan bukan sahaja sebagai satu subjek peperiksaan. 

24. Sementara saranan-saranan utama adalah untuk membantu semua pelajar, Jawatankuasa 

juga meneliti cara-cara untuk membantu dua golongan para pelajar Bahasa Ibunda – mereka 

yang mempunyai kebolehan yang tinggi dalam Bahasa Ibunda dan mereka yang menghadapi 

banyak kesukaran mempelajarinya. 

25. Jawatankuasa telah mengenal pasti empat saranan utama untuk mempertingkatkan 

pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda kita: 

A) Menyelaraskan pengajaran dan pengujian untuk mencapai kecekapan; 

B) Mempertingkatkan pelbagai peluang bagi pelajar-pelajar yang mempunyai pelbagai 

keupayaan; 

C) Menyediakan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran dan penggunaan Bahasa 

Ibunda; dan 

D) Menambah bilangan dan membina keupayaan guru Bahasa Ibunda. 

A) Menyelaraskan Pengajaran dan Pengujian untuk Mencapai Kecekapan 

i) Mengenali Titik Mula yang Berbeza 

26. MOE akan meluaskan dan terus membina pendekatan pengajaran yang diubah suai hasil 

semakan Bahasa Ibunda 2004-5. Kurikulum Bahasa Ibunda kita akan terus menggunakan 

pendekatan yang diubah suai dan berpusatkan pelajar terutama pada tahun-tahun awal di 

peringkat sekolah rendah. Pada tahun-tahun awal di peringkat sekolah rendah, sekolah-sekolah 

akan memberikan penekanan dalam mengenal pasti pelbagai kebolehan murid-murid dalam 

mempelajari bahasa dan menangani keperluan mereka. Kita akan menawarkan lebih banyak 

bantuan dan sokongan kepada mereka yang mempunyai asas yang kurang atau yang tiada 

sebarang asas untuk membantu mereka membina keyakinan dalam mempelajari bahasa di 

samping memberikan lebih banyak peluang kepada pelajar yang lebih berkemampuan atau 

yang mempunyai asas yang lebih kukuh dalam Bahasa Ibunda. 

27. Lisan merupakan asas semula jadi bagi pembelajaran bahasa. Kanak-kanak belajar bahasa 


20 


pertamanya dengan mendengar pertuturan pengasuh dan anggota keluarga yang dewasa, 

diikuti dengan bertutur dan kemudian memulakan pembelajaran formal di sekolah. Oleh yang 

demikian, bagi murid-murid yang baru mempelajari bahasa dan mereka yang memerlukan 

lebih banyak sokongan dalam pembelajaran Bahasa Ibunda, pendekatan pengajaran haruslah 

lebih tertumpu pada pembinaan asas kemahiran lisan terlebih dahulu sebelum mereka belajar 

membaca dan menulis. Pengajaran yang lebih sistematik akan disediakan bagi pengajaran 

kosa kata secara lisan dan struktur ayat untuk membina kemahiran asas bahasa murid-murid. 

Bagi murid-murid yang sudah mempunyai sedikit asas dalam Bahasa Ibunda, pendekatan 

pengajaran akan berdasarkan kemahiran bertutur mereka yang sedia ada dan seterusnya 

mereka akan dibantu untuk membaca dan menulis. 

28. Membaca dan menulis merupakan bahagian penting dalam kurikulum Bahasa Ibunda. 

Membina kecekapan awal dalam pembacaan akan membentuk asas yang kukuh dalam 

literasi. Hal ini akan dapat membantu kanak-kanak menguasai kosa kata untuk bertutur 

dengan lebih baik. Kemahiran membaca dan menulis akan diajarkan secara lebih sistematik 

dalam pelajaran Bahasa Ibunda berdasarkan asas-asas lisan kanak-kanak. 

29. Para guru akan dilengkapkan dengan strategi pengajaran yang sesuai untuk memenuhi 

profi l pelajar yang berbeza-beza. Strategi ini termasuklah strategi motivasi bagi membina 

persekitaran pembelajaran yang menggalakkan pembelajaran dan menggunakan pendekatan 

dwibahasa dengan menggunakan Bahasa Inggeris pada tahap permulaan. Para guru akan 

mempertingkatkan penggunaan pelbagai strategi di bilik darjah seperti menggunakan kerja 

kumpulan untuk menggalakkan interaksi, menggunakan lagu, puisi berima dan drama untuk 

memperkukuh pertuturan serta menjadikan pembelajaran lebih aktif. 

ii) Menggunakan Deskriptor Kecekapan untuk Menggalakkan Kemajuan 

30. Pembelajaran Bahasa Ibunda mestilah berupaya mendorong pelajar mengaplikasi dan 

menggunakan bahasa tersebut dalam kehidupan mereka. Kurikulum Bahasa Ibunda 

kita bertujuan untuk membina pelajar menjadi pengguna bahasa yang cekap yang boleh 

berkomunikasi dengan yakin, efektif dan bermakna dalam persekitaran kehidupan sebenar. 

31. Untuk memandu amalan pengajaran dan pembelajaran bagi membina pengguna bahasa 

yang cekap, MOE akan menyediakan deskriptor kecekapan dengan menyatakan secara 

lebih eksplisit kemahiran-kemahiran bahasa dan tahap pencapaian yang perlu dicapai oleh 

para pelajar kita pada pelbagai tahap utama pembelajaran (Darjah 2, Darjah 4, Darjah 

6, Menengah 2 dan Menengah 4). Draf deskriptor kecekapan di peringkat Darjah 6 dan 

Menengah 4 terdapat dalam Lampiran D. MOE akan menjalankan kajian untuk memastikan 

bahawa deskriptor kecekapan disahkan melalui kajian empirik dan data serta diperhalus dari 

semasa ke semasa. 



32. Deskriptor kecekapan ini akan membantu para guru menyesuaikan pengajaran, aktiviti 

kelas dan penilaian untuk menyediakan lebih banyak peluang bagi para pelajar berlatih dan 

menggunakan Bahasa Ibunda mereka melalui cara-cara khusus seperti aktiviti unjuk dan ujar, 

main peranan dan perbincangan kelas. Dengan matlamat yang jelas, para pelajar akan lebih 

bermotivasi untuk maju dari satu tahap kecekapan ke tahap yang selanjutnya. 

33. Tambahan pula, penggunaan situasi dan konteks harian, hal ehwal semasa dan tema yang 

kontemporari serta bahan-bahan yang autentik (seperti laporan, keratan akhbar) akan 

menyediakan konteks dunia sebenar bagi pembelajaran di dalam bilik darjah. Hal ini akan 

memberikan peluang kepada para pelajar mengetahui kerelevanan Bahasa Ibunda kepada 

kehidupan harian mereka dan membolehkan mereka mencapai kecekapan bahasa yang 

praktikal. MOE akan membina bahan-bahan pengajaran untuk menyokong guru. 

iii) Memperkukuh Kemahiran Interaksi 

34. Lebih banyak aktiviti dan tugasan bahasa harus disediakan di dalam kelas bagi pelajarpelajar 

mengaplikasikan dan membina kemahiran berkomunikasi mereka. Dalam komunikasi 

kehidupan sebenar, kebanyakan penggunaan bahasa untuk interaksi, memerlukan kombinasi 

kemahiran reseptif (mendengar dan membaca) dan kemahiran produktif (bertutur dan 

menulis). Kebanyakan situasi kehidupan sebenar memerlukan interaksi dua hala secara 

spontan (seperti mendengar dan memberikan respons secara lisan semasa perbualan atau 

membaca dan memberikan respons secara bertulis menerusi e-mel.) Oleh itu, kurikulum 

kita akan menekankan kemahiran interaksi secara lisan dan kemahiran interaksi penulisan 

di samping empat kemahiran asas bahasa, iaitu mendengar, bertutur, membaca dan menulis. 

iv) Penggunaan Teknologi Informasi dan Komunikasi (ICT) yang Lebih Luas 

35. Kita haruslah memanfaatkan kebiasaan dan kekerapan penggunaan komputer dalam 

kalangan pelajar bagi pembelajaran Bahasa Ibunda. Tinjauan 2010 mendapati bahawa dalam 

kalangan para pelajar bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda, para pelajar bijak komputer dan minat 

menggunakan ICT untuk mempelajari Bahasa Ibunda. ICT membuka peluang-peluang baharu 

seperti penggunaan kandungan yang interaktif, tugasan individu dan penyediaan pelbagai 

bahan dan aktiviti untuk memenuhi pelbagai keperluan pelajar. Tambahan pula, ICT boleh 

menyediakan lapor balik secara individu dan boleh membantu guru untuk membimbing 

semua pelajar. 


22 


36. Untuk menyokong guru, pakej bahan-bahan baharu yang menggalakkan kemahiran interaksi 

dan penggunaan ICT yang lebih luas akan dihasilkan. Terdapat juga portal lisan Bahasa Ibunda 

yang berasaskan web untuk mengukuhkan pembelajaran lisan. MOE akan meneliti semula skop 

kurikulum untuk memperuntukkan masa bagi penggunaan bahasa yang interaktif di semua 

peringkat. 3 Kita akan menggalakkan penggunaan bahasa dalam pelbagai bentuk: komunikasi 

interpersonal, mendengar dan membaca untuk memahami, melakukan penyampaian dalam 

bentuk lisan dan tulisan di samping terus mendedahkan pelajar-pelajar kepada budaya dan 

nilai melalui bahasa. 

37. Memandangkan penulisan berasaskan komputer semakin pantas menjadi norma dalam dunia 

pekerjaan dan bagi tujuan komunikasi sosial, cara sebegini perlulah diperkenalkan kepada 

pelajar bersama-sama kemahiran menulis menggunakan pena dan kertas di peringkat yang 

sesuai. Penulisan aksara Bahasa Ibunda merupakan kemahiran utama yang akan terus diajarkan 

kerana kemahiran ini menjadi asas bagi pembelajaran bahasa. Penulisan menggunakan kertas 

dan pena didapati boleh memperkukuh ingatan dan cara mengenali huruf. 4 Keseimbangan 

yang baik antara kedua-dua kaedah perlu dicapai untuk menghasilkan pembelajaran yang 

berkesan. 

v) Penilaian dan Peperiksaan yang Menguji Kecekapan 

38. Berikutan semakan Bahasa Ibunda 2004-5, format peperiksaan yang baharu telah dilaksanakan 

dalam Peperiksaan Tamat Sekolah Rendah (PSLE), GCE peringkat O, peringkat N dan 

peringkat A untuk mengurangkan penghafalan, memasukkan lebih banyak soalan berbentuk 

kontekstual dan meningkatkan penekanan pada lisan dan penggunaan bahasa. 

39. Dalam perbincangan kumpulan fokus, para guru dan ibu bapa berpendapat bahawa 

beberapa format peperiksaan kurang sesuai dari segi kerelevanannya, walaupun pedagogi 

dan kandungan kurikulum Bahasa Ibunda sudah diselaraskan dengan penggalakan kecekapan 

bahasa. Hal ini menunjukkan perlunya ada keselarasan yang lebih baik antara kurikulum 

dengan penilaian. 

40. Jawatankuasa berpendapat bahawa penilaian berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional 

perlulah diselaraskan dengan matlamat keseluruhan untuk memupuk pelajar aktif dan 

pengguna cekap Bahasa ibunda. Sebagai contoh, oleh sebab kita mahukan pelajar kita 

belajar menggunakan Bahasa Ibunda untuk berkomunikasi secara interaktif, pada masa 

hadapan, kedua-dua peperiksaan berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional akan 

merangkumi item-item yang menguji kemahiran interaksi lisan dan interaksi penulisan. 

3 

Masa kurikulum yang mencukupi akan disediakan dalam pakej yang baharu bagi Darjah 1 dan Darjah 2. Bagi Darjah 3-4, kandungan 

kurikulum akan dikurangkan sebanyak 10% untuk memberikan ruang kepada pakej baharu. Di peringkat Darjah 5 dan Darjah 6, modul 

berasaskan sekolah (10-15% masa kurikulum) akan diperuntukkan bagi penggunaan pakej ini. Bagi sekolah menengah dan maktab rendah, 

sukatan pelajaran Bahasa Ibunda yang baharu akan dibina untuk menerapkan kemahiran interaktif ke dalam kurikulum. 

4 

Kajian oleh Longcamp et al. 2008 “Learning through Hand or Typewriting Infl uences Visual Recognition of New Graphic Shapes: Behavioural 

and Functional Imaging Evidence,” Journal of Cognitive Neuroscience 20:5 hlm. 802-815. 



41. Format peperiksaan akan berubah dengan bertambahnya jenis item baharu (contohnya, 

untuk menguji kemahiran interaksi), pengubahsuaian jenis item (contohnya, penggunaan 

video sebagai rangsangan dan bukan gambar yang dilukis bagi peperiksaan lisan) dan 

pengurangan beberapa item yang ada untuk mengekalkan keseluruhan tahap kepayahan 

yang ada sekarang ini. 

a. Oleh sebab penting bagi pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan mempunyai kemahiran lisan 

yang baik, penilaian lisan akan disertakan dalam Peperiksaan Bahasa Ibunda Lanjutan 

peringkat O dari tahun 2016. Hal ini akan menyelaraskan ujian dan kurikulum dan 

menggalakkan pelajar membina kecekapan bertutur yang baik. 

b. Penggunaan klip video untuk menggantikan gambar yang dilukis akan digunakan 

sebagai rangsangan peperiksaan lisan. Rangsangan video akan menyediakan konteks 

yang lebih realistik dan melibatkan pelajar dalam perbualan 5 antara mereka dengan 

pemeriksa. 

c. Jenis-jenis item yang baharu berkenaan kemahiran interaksi akan diperkenalkan. MOE 

akan meluaskan penggunaan kamus dan e-kamus untuk item interaksi penulisan yang 

baharu diperkenalkan (contohnya respons e-mel berdasarkan rangsangan) dalam 

peperiksaan selain penulisan esei. 6 

d. Selaras dengan pengajaran penulisan berasaskan komputer, penulisan berasaskan 

komputer dalam bahagian-bahagian tertentu peperiksaan nasional bagi pelajarpelajar 

sekolah menengah dan maktab rendah (contohnya item interaksi penulisan), 

bermula dengan kumpulan-kumpulan yang mempunyai calon-calon yang kecil 

bilangannya. Apabila aspek-aspek teknikal dan pengurusan sudah ditangani, 

penggunaan penulisan berasaskan komputer ini akan diluaskan kepada kumpulankumpulan 

yang lain. (Penulisan menggunakan pena dan kertas akan kekal menjadi 

bahagian penting dalam pembelajaran bahasa terutama sekali di peringkat 

sekolah rendah kerana kemahiran ini mengukuhkan pemerolehan kosa kata dan 

ejaan. Tambahan lagi, kemahiran menggunakan papan kekunci mungkin belum 

terbentuk dalam kalangan semua murid sekolah rendah. Oleh itu, Jawatankuasa 

tidak menyarankan penulisan berasaskan komputer diuji di peringkat PSLE). 

5 

Peperiksaan lisan menguji keupayaan para pelajar bertutur. Oleh itu klip video berfungsi sebagai rangsangan. Pemahaman tentang isi video 

secara terperinci tidak akan diuji. 

6 

Pada masa ini, penggunaan kamus dibenarkan dalam penulisan esei Peperiksaan Bahasa Ibunda di peringkat O/N/A dan PSLE. E-kamus 

telah dibenarkan sejak tahun 2007. 


24 


42. Jadual pelaksanaan bagi perubahan format peperiksaan nasional tertera dalam Jadual 1: 

Jadual 1: Tarikh Saranan Perubahan Format Peperiksaan 

Perubahan dalam 

Format Peperiksaan 

Rangsangan video 

untuk peperiksaan 

lisan 

Item-item baharu 

untuk menguji 

kemahiran interaksi 

(membenarkan 

kamus dan e-kamus 

untuk tugasan 

interaksi penulisan) 

Input papan kekunci 

untuk peperiksaan 

yang dipilih 

Bahasa 

Ibunda B 

A O A 

Bahasa Ibunda/ Bahasa 

Ibunda H1 

O & 

N 

PSLE 

Peringkat A 

H2 Bahasa 

Ibunda dan 

Sastera 

2014 2014 2015 2016 2017 N.A.* 

Peringkat O 

Bahasa 

Ibunda 

Lanjutan 

2016 

(perkenal 

peperiksaan 

lisan) 

2014 2014 2015 2016 2017 2015 2016 

2013 2014 

Akan 

disahkan 

Akan 

disahkan 

N.A. 2015 

Akan 

disahkan 

* Bahasa dan Kesusasteraan Bahasa Ibunda H2 (MTLL) ialah subjek kandungan. Subjek ini menawarkan komponen sastera. Tidak ada 

komponen lisan dalam peperiksaan ini. 

Akan disahkan berdasarkan kajian lanjutan. 

43. MOE dan SEAB akan bekerjasama untuk memastikan pelaksanaan yang lancar dan 

memberikan masa yang mencukupi kepada para pelajar dan guru untuk membiasakan diri 

dengan kurikulum baharu, membuat penyesuaian terhadap pengajaran dan pembelajaran 

serta kaedah penilaian yang baharu. 

44. Sekolah-sekolah akan diberikan masa untuk menggunakan kaedah penilaian dan peperiksaan 

berasaskan sekolah. Penilaian berasaskan sekolah perlu mula menyerapkan lebih banyak 

elemen yang menguji penggunaan bahasa dalam konteks yang lumrah dan autentik yang 

menguji kemahiran interaktif. Sekolah perlu menggunakan klip video sebagai rangsangan 

untuk peperiksaan lisan menggantikan gambar yang dilukis yang digunakan sekarang. Sekolah 

menengah dan maktab rendah perlu memasukkan aspek penulisan berasaskan komputer 

dalam penilaian. Sekolah akan memberitahu para ibu bapa tentang perubahan-perubahan 

ini sebelum dilaksanakan. 



B) Mempertingkat Pelbagai Peluang bagi Pelajar-pelajar Pelbagai Keupayaan 

45. Terdapat kepentingan strategik bagi kita untuk memupuk lebih ramai warga Singapura yang 

cekap bertutur dalam dua bahasa, Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda, secara efektif dan 

mempunyai pengetahuan yang mendalam tentang budaya bahasa-bahasa tersebut. Individuindividu 

sebegini menambahkan keteguhan usaha memampan budaya dan meningkatkan 

semangat serta tenaga Singapura. Mereka mampu untuk mengasah kecekapan bahasa dan 

kemahiran budaya untuk menjalin hubungan yang erat dengan rantau ini. 

46. Bagi para pelajar yang mempunyai kebolehan dan minat untuk mempelajari Bahasa Ibunda 

Lanjutan, MOE akan membantu mereka membina kecekapan bahasa dan pengetahuan 

dalam budaya di peringkat yang lebih tinggi. MOE akan meneruskan usaha peningkatan yang 

dilakukan oleh semakan pada masa lalu yang telah menghasilkan lebih ramai para pelajar 

peringkat O mengambil Bahasa Ibunda Lanjutan. Walaupun tujuan menyediakan persekitaran 

yang lebih baik bagi semua pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan sama bagi ketiga-tiga kumpulan 

Bahasa Ibunda, model penyampaian akan berbeza bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda disebabkan 

oleh perbezaan keadaan dan jumlah pelajar. 

47. Pada masa yang sama, kita perlu membantu mereka yang menghadapi kesukaran dalam 

mempelajari Bahasa Ibunda agar mereka gigih meneruskan usaha mereka. Terdapat 

peningkatan terhadap pendekatan yang diubah suai di peringkat sekolah rendah dengan 

mengambil kira titik mula yang berbeza. Di peringkat menengah pula, satu kurikulum yang 

berbeza akan disediakan bagi mereka yang menghadapi kesukaran yang besar dalam 

mempelajari Bahasa Ibunda. Penekanan terhadap kemahiran bertutur dalam Kurikulum 

Bahasa Ibunda B akan membantu para pelajar berkomunikasi dengan yakin dalam Bahasa 

Ibunda mereka. Hal ini akan mengekalkan minat mereka dalam Bahasa Ibunda dan bukan 

menghalang mereka. Asas ini juga akan berguna dalam kehidupan mereka kelak apabila 

mereka perlu mendalami pembelajaran Bahasa Ibunda atas sebab-sebab peribadi atau 

kerjaya. 

Bahasa Cina Lanjutan (HCL) 

48. Peluang yang sedia ada bagi pelajar yang berminat untuk mempelajari HCL termasuk 

menawarkan HCL di semua sekolah, persekitaran HCL seluruh sekolah seperti yang 

disediakan oleh sekolah-sekolah Rancangan Bantuan Khas (SAP), Program Pengajian 

Dwibudaya (Cina) [BSP(C)] yang ditawarkan di 4 buah sekolah menengah SAP 7 dan 

Program Elektif Bahasa Cina (CLEP) yang ditawarkan di 5 buah maktab rendah/sekolah 8 . 

7 

BSP(C) ialah program 4 tahun dari Menengah 3 hingga Tahun 2 di Maktab Rendah untuk membentuk warga Singapura yang cekap 

berdwibahasa dan berdwibudaya dengan keyakinan dan pemahaman intuitif tentang sejarah, budaya dan perkembangan kontemporari di 

China. Empat buah sekolah yang menawarkan program tersebut ialah Sekolah Tinggi Dunman, Institusi Hwa Chong, Sekolah Tinggi Perempuan 

Nanyang dan Sekolah Tinggi River Valley. 

8 

CLEP ditawarkan di Institusi Hwa Chong, Sekolah Tinggi Dunman, Sekolah Tinggi River Valley, Maktab Rendah Temasek dan maktab Rendah 

Jurong untuk membimbing para pelajar Bahasa Cina yang berkebolehan dalam bidang akademik berdwibahasa dengan efektif dan 

memupuk bakat kesusasteraan melalui penghayatan Bahasa Ibunda dan kesusasteraan mereka. 


26 


49. Peningkatan selanjutnya akan dilakukan bagi pembelajaran HCL: 

a. Sekolah Tinggi Nan Chiau akan menjadi sekolah menengah SAP yang ke-11 dari 

tahun 2012 untuk menyediakan persekitaran pembelajaran HCL yang baik bagi 

pelajar membina kecekapan Bahasa Cina dan mencapai pemahaman mendalam 

mengenai sejarah dan budaya Cina. 

b. MOE akan meningkatkan CLEP dengan menyediakan dana tambahan untuk 

penyerapan luar negara dan menganjurkan siri kuliah CLEP; 

c. MOE akan membenarkan pendaftaran tambahan di peringkat JC1 untuk sekolahsekolah 

BSP(C) bagi menambah kemasukan ke BSP(C); dan 

d. MOE akan memperkenalkan subjek baharu di peringkat A, iaitu Linguistik dan 

Penterjemahan Bahasa Cina di peringkat H2 di maktab-maktab rendah yang terpilih 

dari tahun 2015 9 . Subjek ini mempunyai nilai praktikal dan akan membantu dalam 

pembentukan karyawan berdwibahasa yang fasih dalam bahasa Inggeris dan bahasa 

ibunda pada masa depan. Fokus pada linguistik juga akan menghasilkan pelajar yang 

dapat menghayati binaan Bahasa Cina. Beberapa orang pelajar ini boleh menjadi 

guru Bahasa Cina pada masa depan. 

Bahasa Melayu Lanjutan (HML) 

50. Dalam beberapa tahun kebelakangan ini, MOE telah menambah bilangan pusat 

HML agar pengajaran HML lebih mudah diikuti. Dua buah sekolah berautonomi 10 

menawarkan Program Elektif dalam Bahasa Melayu untuk Sekolah Menengah (EMAS). 

EMAS menyatukan pelajar-pelajar HML agar jumlah yang sesuai dapat dibentuk 

dan menyediakan persekitaran yang baik bagi mereka membina kefasihan Bahasa 

Melayu dan pemahaman yang mendalam tentang bahasa dan budaya Melayu. 

EMAS juga bertujuan untuk menggalakkan mereka menjadi penyebar budaya dalam 

bidang seperti keguruan, kewartawanan dan kesenian. Di peringkat maktab rendah, 

dua buah maktab rendah menawarkan Program Elektif Bahasa Melayu (MLEP) 11 . 

9 

MOE akan meninjau keperluan untuk menawarkan subjek yang setara untuk Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil pada masa depan. 

10 

Sekolah Tinggi Pemerintah Bukit Panjang dan Sekolah Menengah Tanjong Katong. 

11 

MLEP ditawarkan di Maktab Rendah Innova dan Maktab Rendah Tampines untuk membimbing para pelajar Bahasa Melayu yang berkebolehan 

dalam bidang akademik berdwibahasa dengan efektif dan memupuk bakat kesusasteraan melalui penghayatan bahasa dan 

kesusasteraan Melayu. 



51. Peningkatan selanjutnya bagi pembelajaran HML akan dilakukan: 

a. Sekolah Menengah Anderson akan menjadi sekolah ketiga menawarkan program 

EMAS; 

b. MOE akan meningkatkan MLEP dengan menyediakan dana tambahan untuk 

penyerapan ke luar negara dan menganjurkan siri kuliah MLEP; 

c. Maktab Rendah Pioneer akan menjadi pusat MLEP yang ketiga; dan 

d. MOE akan menambah jumlah biasiswa MLEP. 

Bahasa Tamil Lanjutan (HTL) 

52. Sejak 2004, MOE telah menambah bilangan pusat HTL dan mengenal pasti Pusat Bahasa Tamil 

Umar Pulavar (UPTLC) sebagai Pusat Sumber Bahasa Tamil Nasional. UPTLC menggalakkan 

pengajaran dan pembelajaran HTL dan menyediakan pelbagai aktiviti pengayaan untuk 

disertai oleh pelajar yang berminat dalam bahasa dan budaya Tamil. Dengan menyediakan 

program pengayaan di bawah satu bumbung, pelajar HTL dari sekolah yang berbeza 

berkumpul di UPTLC untuk membentuk jumlah yang diperlukan bagi pelaksanaan program 

yang berkualiti. 

53. Peningkatan selanjutnya bagi pembelajaran HTL akan dilakukan: 

a. UPTLC akan menawarkan satu program baharu, iaitu Program Elektif Tamil Nasional 

(NETP) untuk pelajar peringkat menengah dan maktab rendah memperkaya 

pembelajaran Bahasa Tamil, kesusasteraan dan budaya; dan 

b. MOE akan memperkenalkan skim biasiswa baharu kepada pelajar NETP yang layak 

di peringkat Maktab Rendah. 

54. Langkah-langkah untuk menyediakan lebih banyak peluang kepada pelajar Bahasa Ibunda 

Lanjutan untuk mencapai kecekapan bahasa yang lebih tinggi diringkaskan dalam Jadual 2. 


28 


Jadual 2: Peningkatan dan Peluasan Program-program Khas Bahasa Ibunda 

Men 

M a k t a b 

Rendah 

Bahasa Cina Bahasa Melayu Bahasa Tamil 

- Menubuhkan sekolah 

SAP yang ke-11 di 

Sekolah Tinggi Nan 

Chiau dari tahun 2012 1 

- Menyediakan 

pendaftaran tambahan 

untuk Program 

Pengajian Dwibudaya 

(Cina) [BSP(C)] di 

peringkat JC1 dari 

tahun 2012 

- Memperkenalkan 

subjek baharu, 

iaitu Linguistik dan 

Penterjemahan Bahasa 

Cina di peringkat H2 di 

maktab-maktab rendah 

yang terpilih dari tahun 

2015 

- Meningkatkan CLEP 

dengan menyediakan 

dana tambahan untuk 

program penyerapan 

di luar negara dan 

menganjurkan siri 

kuliah CLEP dari tahun 

2011 

- Menubuhkan pusat 

EMAS yang ke-3 di 

Sekolah Menengah 

Anderson dari tahun 

2012 


Program Elektif Bahasa 

Melayu(MLEP) yang 

ke-3 di Maktab Rendah 

Pioneer dari tahun 

2012 

- Menambah bilangan 

biasiswa bagi MLEP 

dari tahun 2012 

- Meningkatkan MLEP 

dengan menyediakan 

dana tambahan untuk 




kuliah MLEP dari tahun 

2011 

- Menubuhkan Program 

Bahasa Tamil Elektif 

Nasional (NETP) di 

UPTLC untuk pelajar 

Menengah dan Maktab 

Rendah dari tahun 

2012 

- Memberikan biasiswa 

kepada pelajar NETP 

yang layak di peringkat 

Maktab Rendah dari 

tahun 2012 

Pengajaran yang Lebih Melibatkan Pelajar untuk Bahasa Ibunda B 

55. Untuk pelajar yang lemah dalam Bahasa Ibunda, matlamat kami adalah untuk melengkapkan 

mereka dengan kecekapan fungsional komunikasi lisan. MOE telah memastikan Bahasa 

Ibunda B dapat diikuti oleh pelajar yang menghadapi kesukaran mempelajari Bahasa Ibunda 

standard. Usaha ini termasuklah menyediakan lebih banyak pusat Bahasa Ibunda B dan 

melonggarkan kriteria kelayakan untuk mempelajari Bahasa Ibunda B Peringkat A. 



56. Bahasa Ibunda B akan memberikan lebih penekanan pada komunikasi, terutama sekali 

dalam membina kemahiran mendengar, bertutur dan interaksi pertuturan. Lebih banyak 

pendekatan berasaskan aktiviti (termasuk penggunaan ICT, main peranan dan perbincangan 

kumpulan) dan bahan autentik (contohnya artikel akhbar, iklan dan media berasaskan ICT) 

akan digunakan untuk menjadikan pelajaran lebih melibatkan pelajar dan membantu mereka 

menghayati Bahasa Ibunda sebagai bahasa-bahasa yang hidup. 

C) Menyediakan Persekitaran yang Kondusif untuk Penggunaan dan Pembelajaran 

Bahasa Ibunda 

57. Memandangkan perubahan persekitaran bahasa, Jawatankuasa akur bahawa penggunaan 

Bahasa Ibunda melangkaui waktu kelas Bahasa Ibunda begitu kritikal dalam menjadikan 

Bahasa Ibunda sebagai bahasa yang hidup untuk pelajar kita. Pihak sekolah, ibu bapa dan 

masyarakat boleh memainkan peranan utama bersama-sama dalam menyediakan pelajar 

dengan peluang untuk didedahkan kepada persekitaran yang kondusif bagi penggunaan dan 

pembelajaran Bahasa Ibunda. 

58. Pihak sekolah akan mempunyai waktu berstruktur dan program-program untuk menyediakan 

persekitaran yang menggalakkan pelajar menggunakan Bahasa Ibunda dan menghayati 

budaya yang berkaitan dengan bahasa tersebut. Hal ini akan meningkatkan pengalaman 

pembelajaran pelajar dan merangsang minat mereka dalam Bahasa Ibunda. 

59. Jawatankuasa membuat saranan yang berikut untuk sekolah mencapai matlamat ini: 

a. Menganjurkan Dwiminggu Bahasa Ibunda berasaskan sekolah untuk Bahasa Cina, 

Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil setiap tahun dengan kerjasama pertubuhanpertubuhan 

masyarakat dan pihak-pihak yang berkepentingan utama termasuklah ibu 

bapa dan alumni. Ketika Dwiminggu Bahasa Ibunda, pelbagai kegiatan Bahasa Ibunda 

di luar darjah akan disediakan untuk membolehkan pelajar belajar dan menggunakan 

Bahasa Ibunda dengan cara-cara yang menarik dan seronok. Dwiminggu Bahasa 

Ibunda perlulah membawa pembelajaran Bahasa Ibunda ke dalam masyarakat dan 

masyarakat ke dalam sekolah untuk menarik minat pelajar menggunakan Bahasa 

Ibunda; 

b. Menganjurkan perkhemahan bahasa dan budaya untuk tujuan penyerapan dalam 

persekitaran yang menggalakkan mereka mempelajari dan menggunakan bahasa 

tersebut; 

c. Menganjurkan program-program membaca berstruktur yang menyediakan bahan 

bacaan yang sesuai dengan peringkat umur pelajar serta sudut-sudut membaca. Pihak 

sekolah perlu juga memikirkan cara-cara kreatif untuk menyemai tabiat membaca 

buku-buku dalam Bahasa Ibunda; dan 


30 


d. Melibatkan ibu bapa untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda pelajar 

(contohnya melalui platform perkongsian dan bahan-bahan dalam talian). 

60. Dana akan disediakan bagi pihak sekolah untuk melaksanakan Dwiminggu Bahasa Ibunda 

dan program-program pengayaan. 

61. Berbangkit daripada Semakan Bahasa Ibunda 2004-5, Jawatankuasa untuk Menggalakkan 

Pembelajaran Bahasa Cina (CPCLL), Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan 

Bahasa Melayu (MLLPC) dan Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan 

Bahasa Tamil (TLLPC) telah dibentuk untuk mendapatkan sokongan pertubuhan masyarakat 

bagi menggalakkan penggunaan Bahasa Ibunda di luar sekolah. Kemajuan yang baik telah 

dilakukan oleh jawatankuasa-jawatankuasa tersebut dan pihak sekolah telah meraih manfaat 

daripada pelbagai program dan kepakaran yang disediakan oleh kumpulan-kumpulan 

masyarakat. 

62. Melangkah ke hadapan, MOE dan pihak sekolah akan terus menggunakan sumber yang 

diberikan oleh masyarakat dalam menyokong Dwiminggu Bahasa Ibunda dan programprogram 

lain. 

63. MOE akan menambah dana bagi ketiga-tiga Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan Bahasa 

Ibunda untuk mengukuhkan kerjasama mereka dengan pihak sekolah, masyarakat dan media 

serta menganjurkan lebih banyak program untuk menyokong pembelajaran dan penggunaan 

Bahasa Ibunda. Secara khusus, Jawatankuasa-jawatankuasa tersebut akan: 

a. Menyokong sekolah menganjurkan aktiviti-aktiviti bagi Dwiminggu Bahasa Cina/ 

Melayu/Tamil (contohnya dengan menyediakan nara sumber dan memudah cara 

aktiviti-aktiviti pengayaan bahasa dan budaya); 

b. Menganjurkan pelbagai aktiviti pengayaan bahasa dan budaya (contohnya bengkel 

drama, perkhemahan budaya, majlis seni persembahan, program penyerapan) 

melalui kerjasama dengan sekolah atau sebaliknya; 

c. Membina pelbagai bahan bacaan yang sesuai dengan peringkat umur untuk 

menggalakkan tabiat membaca dan membina bahan-bahan ICT (contohnya podcasts 

atau vodcasts) untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda; 

d. Bekerjasama dengan pihak media untuk menyiarkan rancangan kanak-kanak yang 

menarik dan bermakna di radio dan televisyen; dan 

e. Menganjurkan kegiatan Bahasa Ibunda untuk keluarga dan seminar untuk ibu bapa 

untuk mempelajari strategi yang berkesan bagi menyokong pembelajaran Bahasa 

Ibunda anak-anak mereka. 12 

12 

Tinjauan 2010 mendapati bahawa jumlah majoriti ibu bapa tidak kira latar belakang bahasa di rumah bersetuju bahawa pembelajaran 

Bahasa Ibunda penting dan menyokong pembelajaran anak-anak mereka. Ketiga-tiga Jawatankuasa perlu mengambil kira sokongan ibu 

bapa yang baik ini untuk meningkatkan pembelajaran Bahasa Ibunda. 



64. Pada keseluruhannya, MOE akan menyediakan jumlah sehingga $45 juta bagi sekolah dan 

Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan Bahasa Ibunda dalam jangka waktu lima tahun yang 

akan datang untuk menyokong usaha mereka bekerjasama dengan ibu bapa dan masyarakat 

untuk membuka peluang pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda. 

65. Tambahan lagi, MOE akan bekerjasama dengan Lembaga Perpustakaan Negara (NLB) untuk 

menggalakkan bacaan bagi kanak-kanak di serata perpustakaan masyarakat. Kami juga akan 

menyediakan panduan pengajaran kepada tadika dan tajaka untuk membantu kanak-kanak 

membina asas lisan yang baik melalui lagu, puisi berima dan permainan. 

66. Selain usaha pihak sekolah dan kumpulan masyarakat, ibu bapa juga boleh memainkan 

peranan utama untuk mengadakan persekitaran yang sesuai untuk anak-anak mereka 

mempelajari Bahasa Ibunda. Pendedahan awal kepada Bahasa Ibunda pertuturan dan 

penggunaan Bahasa Ibunda di rumah dengan saudara-mara menyediakan anak-anak dengan 

asas yang lebih baik untuk pembelajaran secara formal di sekolah. Ibu bapa digalakkan agar 

menyertai Dwiminggu Bahasa Ibunda sekiranya berkesempatan dan mengambil peluang 

yang ada dengan menyertai pelbagai program yang dianjurkan oleh perpustakaan awam dan 

kumpulan masyarakat. 

D) Menambah Bilangan dan Membina Keupayaan Guru Bahasa Ibunda 

67. Saranan-saranan Jawatankuasa akan memerlukan lebih banyak guru Bahasa Ibunda. Guru yang 

baik merupakan kunci dalam menyampaikan pengajaran dan pembelajaran yang berkualiti 

dalam bilik darjah. Sungguhpun kita mempunyai guru-guru Bahasa Ibunda yang berdedikasi, 

lebih ramai guru masih diperlukan. Kami akan meningkatkan usaha untuk mengambil lebih 

ramai guru dan membimbing lebih ramai guru Bahasa Ibunda yang berpotensi. 

68. Tambahan 500 orang guru Bahasa Ibunda akan ditugaskan di sekolah-sekolah sebelum 

2015. 13 Guru-guru tambahan ini akan membantu untuk menyokong pelaksanaan saranan 

Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda. 

69. Kami juga akan mengukuhkan latihan guru dan pembangunan profesional dalam perkhidmatan 

untuk membolehkan guru-guru Bahasa Ibunda kita memenuhi keperluan pembelajaran pelajar 

yang terdiri daripada pelbagai kebolehan Bahasa Ibunda dan persekitaran bahasa di rumah. 

13 

Beberapa tambahan akan menjadi sebahagian rancangan keseluruhan MOE untuk menambah 3,000 orang guru ke dalam bidang 

perguruan sebelum 2015. 


32 


Menambah Bilangan Guru-guru Bahasa Ibunda yang Berpotensi 

70. Pelbagai inisiatif untuk membina kebolehan dan menarik minat pelajar untuk terus 

mempelajari Bahasa Ibunda di peringkat yang lebih tinggi akan membantu usaha menambah 

dan mengukuhkan bilangan pelajar yang boleh menjadi guru-guru Bahasa Ibunda pada 

masa depan. MOE juga akan menggalakkan lebih ramai pelajar menawarkan Bahasa dan 

Kesusasteraan Bahasa Ibunda H2 dan H3 di Peringkat A dan meneruskan usaha untuk 

memberikan lebih banyak Biasiswa dan Anugerah Perguruan. 

Meluaskan Lowongan Pengambilan Tenaga Guru 

71. Ketika ini, pelajar Peringkat A yang cemerlang dengan gred yang baik bagi H2 dan H3 Bahasa 

dan Sastera Bahasa Ibunda dan menunjukkan minat untuk menjadi guru Bahasa Ibunda 

berpeluang untuk ditawarkan Biasiswa Perguruan Luar Negara (Pakar). Untuk meluaskan 

potensi mendapatkan guru-guru Bahasa Ibunda, MOE juga akan membuka permohonan 

kepada mereka yang mempunyai kelulusan yang baik bagi Bahasa Ibunda Lanjutan Peringkat 

O atau Bahasa Ibunda H1 Peringkat A, dan mempunyai kebolehan serta minat untuk menjadi 

guru-guru Bahasa Ibunda. 

Mengukuhkan Latihan Praperkhidmatan dan Dalam Perkhidmatan 

72. Latihan guru untuk praperkhidmatan dan dalam perkhidmatan akan ditingkatkan untuk 

menyokong pelaksanaan saranan Jawatankuasa termasuk pelbagai kaedah pedagogi yang 

diperlukan untuk menyampaikan pendekatan yang dibentuk khas di peringkat rendah, dan 

pengajaran serta penilaian yang lebih bersifat pencapaian bagi kesemua Bahasa Ibunda. 

73. MOE akan meneruskan kerjasama dengan Institut Pendidikan Nasional (NIE), Pusat Bahasa 

Cina Singapura (SCCL), Pusat Bahasa Melayu Singapura (MLCS) dan Pusat Bahasa Tamil 

Umar Pulavar (UPTLC) 14 untuk mengukuhkan pembangunan profesional guru-guru Bahasa 

Ibunda. 

74. Ringkasan saranan Jawatankuasa dan jadual pelaksanaan yang dirancang disertakan di 

Lampiran G. 

PENUTUP 

75. Jawatankuasa menekankan pentingnya dwibahasa sebagai tunjang dasar pendidikan 

kita. Untuk mengekalkan dasar dwibahasa dan memberikan respons kepada 

perubahan persekitaran bahasa di rumah, kita perlu membugar dan mengemas 

kini pendekatan kita dalam pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda. 

14 

Selaras dengan saranan Jawatankuasa tentang kurikulum, pedagogi dan penilaian, lebih banyak latihan berstruktur dan sokongan akan 

disediakan dalam bidang seperti pengajaran eksplisit kemahiran bahasa, pendekatan pedagogi yang berbeza dan berstruktur, mereka 

bentuk pelajaran yang menggabungkan ICT dan penilaian autentik. 



76. Jawatankuasa berpendapat bahawa objektif pendidikan Bahasa Ibunda anak-anak kita 

adalah untuk membantu generasi muda memperoleh kemahiran bahasa yang diperlukan 

bagi menghayati budaya kita dan membina hubungan dengan masyarakat lain di Asia dan 

rantau-rantau lain. Kita bertujuan untuk membentuk pengguna bahasa yang cekap serta 

mempunyai keupayaan untuk berkomunikasi secara berkesan dengan menggunakan bahasa 

dalam konteks kehidupan sebenar dalam pelbagai bentuk – interpersonal, mendengar dan 

membaca untuk pemahaman, penyampaian dalam bentuk pertuturan dan penulisan. Pelajar 

akan terus didedahkan pada budaya dan nilai menerusi Bahasa Ibunda. 

77. Jawatankuasa akur akan tugas-tugas yang dijalankan dengan baik oleh guru-guru Bahasa 

Ibunda kita yang berdedikasi. Jawatankuasa juga akur bahawa saranan yang diberikan 

merupakan lanjutan daripada pelaksanaan semakan yang lalu. Dalam bidang pengajaran dan 

pembelajaran, Jawatankuasa menyarankan agar peningkatan dilakukan pada pendekatan 

khusus yang disediakan untuk kumpulan pelajar yang berbeza, dengan mengambil kira titik 

mula mereka yang berlainan. Deskriptor yang lebih jelas tentang kemahiran yang diingini di 

peringkat utama akan digunakan untuk memandu pengajaran, pembelajaran dan penilaian. 

Kurikulum, pedagogi dan penilaian Bahasa Ibunda akan dikemas kini dan dibugar dengan tujuan 

untuk menjadikan Bahasa Ibunda bahasa yang hidup dan bukan hanya subjek peperiksaan. 

78. Jumlah guru Bahasa Ibunda akan ditambah dan latihan untuk membimbing guru melaksanakan 

inisiatif baharu akan disediakan. Lebih banyak lowongan akan dibuka kepada individu yang 

baik dalam Bahasa Ibunda mereka dan berminat untuk menjadi guru agar memilih untuk 

mengajar Bahasa Ibunda sebagai kerjaya. 

79. Pihak sekolah, keluarga dan masyarakat perlu bekerjasama untuk menyediakan peluang kepada 

pelajar kita dengan persekitaran bahasa yang sesuai untuk pembelajaran Bahasa Ibunda. 

Dalam hal ini, MOE akan meningkatkan sokongan kepada kerjasama kumpulan masyarakat 

dengan pihak sekolah. Ibu bapa boleh membantu dengan memberikan pendedahan kepada 

Bahasa Ibunda yang lebih kerap pada usia yang awal. 

80. Keterserlahan dan kelebihan daya saing Singapura akan terus dibina atas kefasihan Bahasa 

Inggeris dan Bahasa Ibunda warga Singapura. Saranan dalam laporan ini melambangkan 

selangkah lagi inovasi berterusan yang diperlukan untuk mengekalkan pendidikan Bahasa 

Ibunda agar terus relevan untuk negara dan warga Singapura. Hanya dengan pemikiran 

yang menginginkan pembaikan berterusan seperti inilah yang dapat memastikan bahawa 

kekuatan yang bernilai ini menjadi aset generasi masa depan Singapura. 



BAB 1 

LANDSKAP YANG BERUBAH 


36 


BAB 1 

LANDSKAP YANG BERUBAH 

DWIBAHASA SEBAGAI TUNJANG 

1. Pendidikan dwibahasa dalam bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda kekal penting kepada 

Singapura. Pendidikan ini menjadi tunjang sistem pendidikan Singapura. Bahasa Inggeris yang 

digunakan sebagai bahasa pengantar membolehkan semua pelajar kita berhubung dengan 

dunia global. Dari segi ekonomi, bahasa Inggeris telah membina persekitaran yang kondusif 

bagi perniagaan di peringkat antarabangsa di sini. 

2. Pembelajaran Bahasa Ibunda bagi semua kumpulan etnik telah menghubungkan kita dengan 

warisan dan asal usul Asia kita. Tambahan pula, dengan kebangkitan negara China dan India 

serta integrasi ASEAN, mempelajari Bahasa Ibunda akan lebih relevan dan memberikan para 

pelajar dan syarikat-syarikat kita kelebihan berdaya saing. Asia merupakan rantau yang pesat 

berkembang di dunia. Trend ini dijangka akan berterusan dalam beberapa dekad yang akan 

datang. Di Asia Tenggara, asas yang kukuh dalam bahasa Melayu akan membolehkan rakyat 

kita berhubungan dengan rantau ini dengan mudah. Selain itu, dengan kebangkitan China, 

penguasaan dalam bahasa Cina yang baik akan membuka banyak peluang untuk generasi 

muda kita. Bahasa Tamil yang merupakan salah satu bahasa tertua yang digunakan di India 

memberikan lowongan kepada rakyat kita menembusi pasaran yang berkembang di India 

dan bahagian-bahagian lain di benua Asia Selatan. 

3. Secara kolektif, pembelajaran Bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda oleh pelbagai masyarakat 

telah membentuk Singapura sebagai sebuah bandar kosmopolitan yang menerima 

kepelbagaian bahasa dan budaya, dan menarik minat penduduk dari Timur dan Barat. 

4. Dwibahasa ialah kunci kekuatan Singapura yang perlu kita kekalkan. Oleh itu, kita perlu terus 

menyemak dan membugar pendekatan kita dalam pengajaran bahasa dengan mengambil 

kira perubahan yang berlaku di Singapura dan perubahan yang berlaku di dalam dan di 

luar rantau ini. Sesungguhnya dalam masa dua dekad yang lalu, MOE telah menjalankan 

tiga semakan besar terhadap Bahasa Ibunda pada tahun 1991 15 , 1999 dan 2004-5 16 . 

15 

Semakan pada tahun 1991 hanya untuk Bahasa Cina. 

16 

Saranan pada tahun 2004 oleh Jawatankuasa Semakan Kurikulum dan Pedagogi Bahasa Cina, dan saranan pada tahun 2005 oleh 

Jawatankuasa Semakan Kurikulum dan Pedagogi Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil sedang dilaksanakan di peringkat sekolah rendah. 

Perubahan dalam kurikulum peringkat sekolah menengah dilaksanakan pada tahun 2011. 



JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA IBUNDA 

5. Walaupun kita akur akan peranan penting dwibahasa dalam sistem pendidikan kita, MOE 

sedar akan trend dan perkembangan yang berlaku di dalam dan di luar Singapura. Semakan 

Bahasa Ibunda 2010 didorong oleh dua trend. Pertama, persekitaran bahasa di rumah di 

Singapura sedang berubah dan akan mengakibatkan pendedahan dan kebolehan yang lebih 

luas terhadap Bahasa Ibunda berbanding dengan kohort pelajar terdahulu yang membesar 

dalam persekitaran bahasa yang berbeza. Kedua, kemajuan dalam memahami amalan 

pengajaran bahasa yang berlaku di negara-negara lain menyebabkan lebih ramai orang 

berminat untuk mempelajari bahasa kedua. Hal ini dirangsang oleh proses globalisasi dan 

kebangkitan China dan India. Pada masa yang sama, inovasi dalam teknologi maklumat (IT) 

dari segi peralatan dan sofwe telah meluaskan pilihan bagi mempertingkatkan pengajaran 

dan pembelajaran bahasa. 

6. Pada bulan Januari 2010, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda yang diterajui oleh Pengarah 

Agung Pendidikan dibentuk untuk menilai perkembangan ini dan kesannya terhadap 

pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda di Singapura. Jawatankuasa ini diberi tugas 

untuk meninjau amalan-amalan terbaik pengajaran bahasa yang terdapat di Singapura dan 

di seluruh dunia, dan menjelaskan kepercayaan dan falsafah yang mendasari pendidikan 

Bahasa Ibunda dalam konteks Singapura kini serta dunia yang berkait rapat dan penuh 

saingan. Jawatankuasa ini juga akan menyarankan strategi-strategi yang sesuai bagi pengajaran, 

pembelajaran dan penilaian Bahasa Ibunda dalam konteks Singapura yang unik. 

7. Tiga jawatankuasa kecil telah dibentuk - bagi Bahasa Cina, Bahasa Melayu dan juga Bahasa 

Tamil. Senarai dan bidang tugas Jawatankuasa Semakan dan jawatankuasa kecil diberikan 

dalam Lampiran A. Dalam melaksanakan tugasnya, Jawatankuasa sedar bahawa usaha ini 

merupakan lanjutan kepada semakan Bahasa Ibunda yang terdahulu. 

PENCARIAN FAKTA 

Perubahan Persekitaran Bahasa di Singapura 

8. Secara global, penggunaan bahasa Inggeris semakin meningkat, khususnya sebagai lingua 

franca di Internet. Jawatankuasa berusaha untuk memberikan penerangan yang lebih baik 

tentang kadar penggunaan dan pendedahan terhadap bahasa Inggeris dan bahasa Ibunda 

yang berbeza-beza di rumah bagi masyarakat berlainan latar di Singapura. Hal ini akan 

memberikan kesan terhadap persekitaran pertuturan dan pembelajaran Bahasa Ibunda 

bagi para pelajar kita. Jawatankuasa ini juga berusaha untuk menilai kesan kurikulum baharu 

dan pendekatan pengajaran yang diperkenalkan selepas semakan Bahasa Ibunda 2004-5. 

Untuk tujuan semakan, Kementerian Pendidikan (MOE) telah menjalankan satu tinjauan yang 

melibatkan 3,799 orang guru, 9,543 orang pelajar dan 8,815 orang ibu bapa. Jawatankuasa 

ini juga mengadakan 19 perbincangan kumpulan fokus dengan 229 orang pengetua sekolah, 

ketua jabatan dan para guru, 85 orang ibu bapa dan 22 orang pemimpin masyarakat. 


38 


9. Maklumat yang dikumpulkan daripada rekod pengurusan MOE, tinjauan 2010 dan perbincangan 

kumpulan fokus mengesahkan bahawa terdapat perubahan dan kepelbagaian persekitaran 

bahasa yang digunakan di rumah di Singapura. Trend jangka panjang menunjukkan bahawa 

bahasa Inggeris menjadi bahasa dominan yang digunakan di rumah. Dapatan ini berdasarkan 

data yang diperoleh daripada para ibu bapa dan murid-murid yang akan memasuki Darjah 1 

sepanjang 20 tahun yang lalu (Sila rujuk Carta 1.1). Trend yang meningkat ini berlaku dalam 

semua kumpulan etnik walaupun tidak sama darjah peningkatannya. Bagi murid dari etnik 

Cina, kadar murid yang kerap menggunakan bahasa Inggeris di rumah meningkat dari 28% 

pada tahun 1991 ke 59% pada tahun 2010. Dalam kalangan murid India pula, bilangannya 

meningkat dari 49% pada tahun 1991 kepada 58% pada tahun 2010. Bagi murid Melayu, 

peningkatannya dari 13% kepada 37% sepanjang jangka masa yang sama. 

Carta 1.1: Kadar Murid-murid Darjah 1 yang Paling Kerap Menggunakan Bahasa 

Inggeris di Rumah 

India 

Cina 

Melayu 

Tahun 

10. Walaupun terdapat peningkatan dalam penggunaan bahasa Inggeris, terdapat juga kenaikan 

dalam penggunaan dwibahasa, bahasa Inggeris dan bahasa Ibunda di rumah. Dalam kalangan 

murid-murid Darjah 6 yang mempelajari Bahasa Cina dan Tamil, 38% dilaporkan menggunakan 

bahasa Inggeris sebagai bahasa dominan di rumah, satu pertiga menggunakan bahasa ibunda 

sebagai bahasa dominan di rumah dan satu pertiga selebihnya menggunakan kedua-dua 

bahasa Inggeris dan bahasa ibunda. Bagi murid-murid Melayu, penggunaan bahasa Melayu di 

rumah masih ketara (50%). Sebanyak satu pertiga murid menggunakan kedua-dua bahasa 

Inggeris dan bahasa Melayu dan selebihnya sebanyak 17% menggunakan bahasa Inggeris 

sebagai bahasa dominan di rumah (Sila rujuk Carta 1.2). 



Carta 1.2: Bahasa yang Digunakan di Rumah oleh Murid-murid Darjah 6 

100% 

%MURID DARJAH 6 YANG BERTUTUR 

DENGAN KELUARGA DALAM BAHASA 

0% 

30% 

37% 

50% 

25% 

33% 

33% 

38% 

38% 

17% 

CINA MELAYU TAMIL 

Bahasa Ibunda sahaja dan 

kebanyakannya bahasa Ibunda 

Bahasa Inggeris dan bahasa 

Ibunda sama kerap 

Bahasa Inggeris sahaja dan 

kebanyakannya bahasa 

Inggeris 

11. Bahasa yang digunakan di rumah didapati berupaya mempengaruhi sikap dan kecekapan 

pelajar dalam Bahasa Ibunda - lebih ramai pelajar yang menggunakan hanya bahasa Inggeris di 

rumah kurang gemar mempelajari Bahasa Ibunda berbanding dengan para pelajar daripada 

keluarga yang menggunakan bahasa ibunda atau keluarga yang menggunakan dwibahasa di 

rumah. Hal ini bermakna kaedah pengajaran perlulah berbeza bagi para pelajar bagi pelbagai 

latar belakang bahasa di rumah. 

12. Walau bagaimanapun, minat terhadap pembelajaran bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda pada 

umumnya agak tinggi. Bahasa Ibunda dianggap penting oleh kebanyakan ibu bapa dan 

pelajar bagi semua peringkat, dengan sebanyak 95% murid-murid Darjah 6 bagi setiap 

kumpulan Bahasa Ibunda percaya bahawa penting bagi mereka mempelajari Bahasa 

Ibunda. Para pelajar Bahasa Cina mengatakan bahawa bahasa itu berguna dan penting 

untuk masa depan mereka. Para pelajar Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil pula mengatakan 

bahawa sebab utama mereka berminat belajar Bahasa Ibunda adalah disebabkan 

mereka cekap dalam subjek itu dan pelajarannya menyeronokkan. Bahasa Ibunda juga 

disifatkan penting oleh para guru, ibu bapa dan pelajar untuk penerapan budaya dan nilai. 


40 


13. Tinjauan menunjukkan bahawa usaha-usaha daripada semakan Bahasa Ibunda yang 

terdahulu telah memberikan manfaat. Tinjauan ini juga mendapati bahawa terdapat jumlah 

yang agak besar dalam kalangan murid-murid Darjah 6 yang gemar belajar Bahasa Ibunda 

pada tahun 2010 berbanding dengan tinjauan yang dijalankan pada tahun 2004 dan 2005 17 . 

Untuk Bahasa Cina, terdapat peningkatan daripada 77% kepada 88%; untuk Bahasa Melayu, 

terdapat peningkatan daripada 94% kepada 98%; bagi Bahasa Tamil, terdapat peningkatan 

daripada 92% kepada 95%. Secara umum, para guru berasa bahawa inisiatif kurikulum 

baharu yang dilaksanakan sejak semakan Bahasa Ibunda yang lalu telah memanfaatkan para 

pelajar. Bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda, sekurang-kurangnya lapan bagi setiap sepuluh guru 

melaporkan bahawa kurikulum baharu yang dibina untuk Bahasa Ibunda Asas, Bahasa Ibunda 

dan Bahasa Ibunda Lanjutan sesuai untuk para pelajar. 

14. Kadar guru-guru sekolah rendah 18 yang mendapati bahawa buku teks Bahasa Ibunda yang 

dihasilkan oleh MOE menarik lebih tinggi daripada dapatan tinjauan 2004-2005 (daripada 

45% kepada 67% bagi Bahasa Cina, daripada 66% kepada 76% bagi Bahasa Melayu dan 

daripada 90% kepada 98% bagi Bahasa Tamil). Kebanyakan guru Bahasa Cina di sekolah 

rendah mendapati bahawa pendekatan modular bermanfaat (87%) dan kebanyakan guru 

Bahasa Melayu di sekolah rendah melaporkan bahawa pelaksanaan ‘Tahap’ (92%) memenuhi 

keperluan murid-murid pelbagai peringkat kebolehan. Kebanyakan guru Bahasa Tamil pula 

mendapati bahawa pengajaran huruf-huruf sepanjang dua tahun semasa Darjah 1 dan Darjah 

2 (85%) memanfaatkan murid-murid. 

15. Semasa perbincangan kumpulan fokus, para ibu bapa dan guru juga mengesahkan bahawa 

perubahan Bahasa Ibunda berdasarkan semakan pada tahun 2004-5 bergerak ke arah yang 

dituju dan telah membuahkan hasil. Para ibu bapa mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa 

Ibunda dalam melaksanakan perubahan tersebut. 

16. Oleh itu, MOE akan meningkatkan pendidikan Bahasa Ibunda berdasarkan kekuatan yang 

sedia ada. Maklumat tambahan daripada data pengurusan MOE dan tinjauan 2010 diberikan 

dalam Lampiran B. 

17 

Murid-murid Darjah 6 tahun 2010 merupakan kumpulan pertama yang meraih manfaat daripada peningkatan kurikulum yang disarankan 

oleh Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 2004-2005. 

18 

Kurikulum baharu bagi sekolah menengah dilaksanakan pada tahun 2011. 



Kemajuan Global dalam Pengajaran Bahasa 

17. Kebolehan mengetahui satu lagi bahasa merupakan kelebihan dalam dunia global yang pesat 

bersaing dan hal ini mendapat pengiktifaran yang semakin meluas di seluruh dunia. Negaranegara 

Eropah yang mengamalkan pelbagai bahasa secara rasmi termasuklah Belgium, 

Finland dan Switzerland. Di samping hal ini disebabkan oleh komposisi penduduknya, negaranegara 

tersebut menekankan pembelajaran lebih daripada satu bahasa agar rakyatnya selesa 

berkomunikasi merentasi sempadan negara. Negara-negara lain yang dianggap sebagai 

negara yang mengamalkan satu bahasa secara tradisi termasuklah Australia dan Amerika 

Syarikat, juga mengiktiraf pentingnya mempelajari bahasa lain sejak kebelakangan ini. Hal ini 

dilakukan bukan sekadar untuk mengejar kemajuan intelektual tetapi lebih cenderung ke 

arah kebaikan ekonomi dan sosial. Berdepan dengan trend global yang semakin meningkat 

ini, Singapura telah pun lebih dahulu menyediakan pengajaran bersistematik dua bahasa bagi 

para pelajar semasa zaman persekolahan mereka. 

18. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda telah meneliti perkembangan yang berlaku dalam 

pengajaran, pembelajaran dan penilaian bahasa di negara-negara lain. Lawatan sambil belajar 

ke Australia, China, India, Malaysia dan Amerika Syarikat telah dilakukan. Semasa lawatanlawatan 

ini, ahli Jawatankuasa bertemu dan berbincang dengan para pakar, pendidik, ibu bapa 

dan pelajar untuk memahami kemajuan mereka dan menimba pengetahuan yang berguna. 

19. Melalui lawatan dan perbincangan, Jawatankuasa mendapati bahawa penutur jati sdalam 

masyarakat tertentu yang menggunakan Bahasa Ibunda secara meluas (misalnya bahasa Cina 

di China, Hong Kong dan Taiwan, bahasa Tamil di Tamil Nadu dan bahasa Melayu di Brunei, 

Indonesia dan Malaysia) tidak menghadapi cabaran yang serupa seperti yang kita hadapi 

di Singapura. Di negara-negara tersebut, para pelajar membesar dan sentiasa terdedah 

kepada persekitaran yang menggunakan bahasa Ibunda secara meluas dalam kehidupan 

harian, bermula di rumah kemudian ke sekolah dan akhirnya ke peringkat masyarakat yang 

lebih luas. Pendedahan mereka kepada bahasa-bahasa lain amat terhad. Walaupun demikian, 

negara-negara itu melabur untuk menjadikan pembelajaran bahasa dominan mereka 

relevan, mempertingkatkan penggunaan pedagogi dan teknologi baharu dalam pengajaran 

berkemahiran, di samping memberikan penekanan terhadap kebolehan pelajar berkomunikasi 

secara efektif dalam kedua-dua bentuk lisan dan tulisan. Jawatankuasa mendapati bahawa 

usaha-usaha demikian berguna untuk mendorong, melibatkan dan membolehkan para 

pelajar mempelajari bahasa di negara-negara tersebut. 

20. Jawatankuasa memperoleh beberapa lagi pengetahuan berguna mengenai pembelajaran 

bahasa dalam persekitaran pelbagai bahasa apabila anggotanya berbincang dengan para 

pakar dan pendidik yang mempunyai pengalaman mengajar yang luas dalam persekitaran 

yang menggunakan bahasa campuran dan pelbagai bahasa. Sama ada persekitaran itu 

menggunakan Bahasa Ibunda sebagai bahasa dominan atau pelbagai bahasa, semua pakar 

yang ditemui Jawatankuasa semasa lawatan sambil belajar bersetuju bahawa pembelajaran 

paling efektif berlaku apabila para pelajar diajar menggunakan bahasa secara aktif dan 

interaktif dalam pelbagai latar kehidupan sebenar. 


42 


21. Terdapat juga penekanan yang ketara dalam mempelajari budaya yang dikaitkan dengan 

bahasa agar kita dapat berhubungan dalam lingkungan budaya. Takrif budaya boleh meliputi 

daripada pemahaman terhadap adat resam harian dan perspektif silang budaya dalam dunia 

global (misalnya dalam ucap selamat dan sajian makanan) sehingga ke tahap yang lebih 

tinggi misalnya menghargai bentuk-bentuk seni tradisional dan moden serta genre sastera. 

Perkongsian budaya sebegini dilakukan dalam banyak cara, termasuk sesi bercerita dan ‘unjuk 

dan ujar’. 

22. Jawatankuasa mendapati bahawa beberapa sistem pendidikan telah membentuk kurikulum, 

pengajaran dan kaedah pengujian mereka berdasarkan prinsip pembelajaran autentik. 

Pengajaran dan pembelajaran bahasa memberikan tumpuan yang besar kepada menggunakan 

bahasa dalam situasi kehidupan sebenar. Para pelajar diberi peluang menggunakan bahasa 

dalam tiga mod komunikasi: interpretif, interpersonal dan penyampaian. Suatu pelajaran yang 

lumrah akan dimulakan dengan guru memperkenalkan senarai kosa kata biasa, diikuti dengan 

pengajaran kemahiran membina ayat dan kemudian aktiviti seperti kerja kumpulan diadakan 

agar membolehkan pelajar berkomunikasi dalam kalangan mereka dengan menggunakan 

bahasa dan mengadakan penyampaian lisan. 

23. Untuk memandu pengajaran dan pengujian, para pakar bahasa bersetuju dengan prinsip 

pendidikan yang betul bahawa perkara yang patut digarap atau dicapai oleh setiap pelajar 

hendaklah dinyatakan dengan jelas pada setiap peringkat pembelajaran. Dalam sistem-sistem 

yang dikaji, jangkaan-jangkaan tersebut dibentuk menjadi objektif kelakonan yang jelas bagi 

kemajuan dari satu tahap ke tahap yang lain. Dinamakan deskriptor kecekapan, jangkaanjangkaan 

ini diserlahkan melalui enam kemahiran bahasa, iaitu mendengar, bertutur, membaca, 

menulis, interaksi lisan dan interaksi penulisan. Manfaat langsung deskriptor ini mempunyai 

dua serampang. Pertama, tahap pencapaian yang baik membolehkan kedua-dua guru dan 

pelajar mengukur kemajuan pemerolehan bahasa. Hal ini membantu para guru menyasarkan 

hasil pembelajaran yang dapat dilihat sebagai matlamat dalam pengajaran mereka. Hal ini 

juga memandu para guru dalam memilih dan mereka bentuk tugasan-tugasan di bilik darjah, 

latihan dan ujian. Kedua, perincian matlamat pembelajaran kepada kriteria penilaian yang 

progresif dan jelas, meningkatkan keyakinan para pelajar untuk berusaha ke tahap selanjutnya. 

24. Terdapat juga kemajuan yang ketara dalam penggunaan pelbagai kaedah pengajaran dan alat 

bantu mengajar, khususnya platform teknologi maklumat dan komunikasi untuk pembelajaran 

bahasa yang lebih efektif. 

25. Penggunaan deskriptor kecekapan juga mempunyai implikasi kepada pengujian. Sebagai 

contoh, peperiksaan Penempatan Lanjutan (AP) bagi Bahasa dan Budaya Cina dirancang 

untuk mengukur pencapaian kecekapan bahasa pelajar di peringkat yang disasarkan. Ujian 

tersebut menggunakan ICT sepenuhnya dengan ICT dijadikan alat untuk menyediakan 

konteks autentik bagi penilaian. Sebagai contoh, para pelajar menggunakan input teks Hanyu 

Pinyin untuk menulis respons berbentuk e-mel. 



26. Di negara-negara yang dilawati, kurikulumnya cuba membina asas lisan dan pendengaran 

yang kukuh dalam kalangan pelajar. Hal ini membolehkan kejayaan yang lebih baik dalam 

bacaan dan penulisan. Kaedah begini penting terutamanya bagi para pelajar yang datang dari 

persekitaran rumah yang tidak menggunakan Bahasa Ibunda. Kemudian, tugasan menulis 

beransur-ansur diperkenalkan untuk menjadikan pembelajaran Bahasa Ibunda kurang 

menggerunkan bagi pelajar yang baru mempelajari bahasa tersebut. 

27. Beberapa sistem pula mengenal pasti korpus asas kosa kata yang lumrah digunakan, dan 

kemudian dijadikan asas bagi para pelajar membina kosa kata mereka. Hal ini membolehkan 

pelajar-pelajar baharu menguasai lebih banyak perkataan dan frasa dalam masa yang singkat. 

Pemaparan kosa kata biasa yang diulang-ulang dalam konteks yang berlainan membantu 

mengukuhkan pembelajaran dan membina keyakinan para pelajar dalam pembelajaran. 

28. Walaupun pengajaran ditimba daripada sistem-sistem yang mengajar bahasa kedua atau 

bahasa asing, Jawatankuasa telah menilai dan mendapati sistem ini relevan dan berguna 

apabila disesuaikan mengikut konteks Singapura. Para pelajar kita mempelajari dua bahasa 

di sekolah tetapi datang dari rumah yang menggunakan pola-pola bahasa yang berbeza. Hal 

ini menimbulkan persekitaran pengajaran yang mencabar. Para guru boleh menggunakan 

pengetahuan sedia ada pelajar yang menggunakan bahasa tersebut di rumah tetapi mereka 

perlu juga menyesuaikan pengajaran bagi para pelajar yang belajar Bahasa Ibunda sebagai 

bahasa kedua. Akan ada peluang dan juga cabaran apabila para pelajar mempelajari dan 

menggunakan pelbagai bahasa. Misalnya, para guru boleh memanfaatkan kebolehan bahasa 

Inggeris para pelajar untuk mengenalkan kosa kata baharu dalam Bahasa Ibunda (iaitu 

penggunaan pendekatan dwibahasa dalam pengajaran) tetapi mereka harus juga membantu 

pelajar untuk memahami perbezaan peraturan tatabahasa dan struktur ayat antara bahasa 

Inggeris dengan Bahasa Ibunda. 

29. Tentunya terdapat perbezaan antara sistem pendidikan Singapura dengan sistem-sistem 

pendidikan yang dikaji. Di Singapura, pengajaran Bahasa Ibunda diberikan sokongan kuat 

dan bahan-bahan pembelajaran yang mencukupi disediakan oleh Kementerian Pendidikan. 

Terdapat kurikulum nasional dan sistem penilaian, guru diambil bekerja oleh MOE dan dihantar 

ke serata Singapura untuk mengajar, sementara buku teks dan bahan-bahan pengajaran lain 

dibina untuk sekolah-sekolah. Terdapat juga sokongan padu masyarakat untuk dwibahasa 

yang merentas generasi, dan kita masih tetap mempunyai persekitaran yang menggunakan 

bahasa ibunda dalam lapisan masyarakat yang berlainan dan juga media. Hal ini memberi 

kita kelebihan ke atas negara-negara yang tidak mewajibkan pembelajaran dua bahasa dan 

pendidikan bahasa terjejas oleh kurangnya sumber. 

30. Jawatankuasa ini berpendapat bahawa kita harus mengembangkan pendekatan kita sendiri 

dalam pendidikan Bahasa Ibunda di Singapura, kepada pendekatan yang dapat mengenal 

pasti konteks tempatan kita yang unik dan mengambil kira titik mula yang berbeza bagi 

pelajar-pelajar yang berlainan. 


BAB 2 

MAJU KE HADAPAN – PELAJAR AKTIF, 

PENGGUNA CEKAP

46 


BAB 2 

MAJU KE HADAPAN – PELAJAR AKTIF, 

PENGGUNA CEKAP 

TUJUAN DAN MATLAMAT PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA 

1. Dasar dwibahasa kita sejak dahulu menetapkan bahasa ibunda sebagai wadah untuk 

memampan budaya, dan bahasa Inggeris sebagai penghubung kepada dunia antarabangsa. 

Walaupun dasar ini masih relevan, pembangunan di Singapura dan seluruh dunia memerlukan 

kita membugar matlamat-matlamat yang kita mahukan dalam pendidikan dwibahasa. 

2. Dari sudut pendidikan, kita harus merangkumkan dasar dwibahasa ke dalam matlamatmatlamat 

pendidikan yang lebih luas, sebagaimana yang termaktub dalam Hasil Pendidikan 

yang Diingini (DOE). Selain berperanan penting dalam penerapan budaya, kita harus 

memberikan penekanan yang sesuai untuk melengkapkan para pelajar dengan kemahiran 

Bahasa Ibunda dalam latar kehidupan sebenar dan menggunakannya untuk berkomunikasi. 

Sebagai bahagian penting kurikulum nasional, Bahasa Ibunda harus diselaraskan dengan 

DOE untuk melahirkan Individu yang Yakin, Pelajar yang Berarah Kendiri, Warga Prihatin dan 

Penyumbang Aktif. 

3. Pandangan ini sejajar dengan perkembangan-perkembangan global. Dalam sistem-sistem 

pendidikan yang lain, keupayaan menggunakan bahasa kedua dan memiliki literasi rentas 

budaya semakin dianggap sebagai kecekapan Abad ke-21 yang diperlukan dalam dunia global. 

4. Berpandukan pertimbangan-pertimbangan ini, Jawatankuasa menyuarakan tujuan dan arah 

pengajaran Bahasa Ibunda dengan jelas di sekolah-sekolah kita. 

5. Jawatankuasa menyarankan tujuan utama pendidikan Bahasa Ibunda adalah untuk 

memperkukuh kemahiran berkomunikasi generasi muda kita, memupuk kesedaran dan 

penghayatan budaya agar mereka lebih memahami dan menghayati warisan budaya dan 

membolehkan anak-anak muda Singapura berhubungan dengan masyarakat di Asia dan 

seluruh dunia. 

6. Kita mengajarkan Bahasa Ibunda untuk mencapai tiga objektif umum: 

a. Komunikasi – Sebagaimana yang dikemukakan dalam DOE, hasil utama yang 

dikehendaki ialah para pelajar kita boleh berfikir secara kritis dan menyampaikan idea 

dengan yakin dalam kedua-dua bentuk lisan dan tulisan. Kecekapan dalam kedua-dua 

bahasa ibunda dan bahasa Inggeris dapat melengkapkan para pelajar kita dengan 

wahana untuk menyampaikan idea dengan jitu, lantas membina keyakinan diri. Hal ini 

merupakan kecekapan Abad ke-21 yang penting dan kecekapan ini akan memberi 

warga kita kelebihan bersaing dalam dunia global. 



b. Budaya – Budaya dan bahasa berkait rapat. Kaitan rapat ini menjadikan bahasa 

sebagai wadah untuk menerapkan nilai dan kepercayaan yang dibentuk oleh budaya 

masyarakat tersebut. Oleh itu, pendidikan Bahasa Ibunda di peringkat nasional 

bertujuan meneguhkan ikatan perhubungan dalam setiap kelompok masyarakat dan 

memperkukuh identiti seseorang individu dengan warisan budayanya. Bagi pelajarpelajar 

terbaik kita, sebilangannya bakal menjadi guru dan wartawan, bahasa ibunda 

merupakan wahana berguna untuk mencapai penghayatan budaya, sejarah dan nilai 

yang lebih mendalam kerana inti pati kebanyakan warisan budaya (iaitu tradisi, adat 

resam, falsafah dan sastera) sebaik-baiknya dapat diserap dalam bentuk bahasa asal. 

Bagi majoriti pelajar, Bahasa Ibunda akan meningkatkan pemahaman yang lebih baik 

mengenai budaya Cina/Melayu/Tamil dalam konteks Singapura dan Asia. 

c. Hubungan – Semakin ramai warga Singapura yang mencari peluang pekerjaan atau 

belajar di luar negara, kecekapan dalam kedua-dua bahasa ibunda dan bahasa Inggeris 

serta pengetahuan mengenai budaya yang dikaitkan dengan bahasa tersebut akan 

memberikan kelebihan nyata dalam memahami kelainan corak pemikiran orang lain. 

Hal ini mempercepat penyesuaian diri dalam persekitaran baharu dan memudahkan 

mereka memahami budaya lain apabila dikaitkan dengan budaya kita sendiri. 

7. Matlamat pendidikan kita kekal untuk membantu setiap pelajar mempelajari Bahasa Ibunda 

setinggi yang dimampuinya. 

MEMPERTINGKATKAN PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA – 

HALA TUJU DAN SARANAN-SARANAN UTAMA 

8. Untuk mencapai objektif-objektif tersebut, MOE akan mengemas kini pendekatan pengajaran 

dan pengujian untuk memenuhi keperluan para pelajar yang datang dari persekitaran bahasa 

di rumah yang berlainan. Terdapat juga keperluan untuk bekerjasama dengan masyarakat 

secara luas untuk menyediakan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran dan 

penggunaan Bahasa Ibunda di dalam dan luar sekolah. Dengan cara ini, kita dapat menjadikan 

Bahasa Ibunda tetap relevan kepada para pelajar – yang hidup dan bukan sekadar satu 

subjek peperiksaan. 

9. Berdasarkan dapatan tinjauan dan maklum balas daripada pihak-pihak yang berkepentingan, 

reformasi Bahasa Ibunda berdasarkan semakan 2004-5 bergerak di landasan yang betul 

dan telah membuahkan hasil. Kita mengiktiraf usaha gigih para guru Bahasa Ibunda dalam 

melaksanakan kurikulum baharu Bahasa Ibunda dan kita akan meneruskan usaha ini 

berdasarkan kekuatan yang sedia ada. 

10. Jawatankuasa maklum bahawa untuk membantu setiap pelajar mempelajari Bahasa Ibunda 

setinggi yang termampu, kaedah pengajaran kita perlu direka khas dan perlu mengambil kira 


48 


persekitaran penggunaan bahasa di rumah yang berbeza dan juga kebolehan mempelajari 

bahasa dalam kalangan pelajar, terutama pada tahun-tahun awal semasa asas pembelajaran 

bahasa disemai. Kurikulum Bahasa Ibunda seharusnya direka bentuk dan diajarkan untuk 

membina pengguna yang cekap yang boleh berkomunikasi dengan efektif menggunakan 

bahasa dalam konteks kehidupan sebenar, misalnya dalam komunikasi interpersonal. 

Kemahiran teras seperti mendengar dan membaca bagi pemahaman akan tetap penting, 

dan pada masa yang sama mendorong para pelajar ke tahap kefasihan bahasa yang lebih 

tinggi dan menggalakkan mereka agar menyampaikan idea-idea mereka dalam bahasa ibunda 

dalam kedua-dua bentuk pertuturan dan penulisan. Para pelajar akan terus didedahkan 

kepada budaya dan nilai-nilai melalui bahasa. 

11. Untuk memudahkan pelaksanaan pendekatan berorientasikan kecekapan ini, MOE akan 

menyediakan deskriptor kecekapan bahasa untuk memandu pengajaran, pembelajaran dan 

penilaian. Deskriptor-deskriptor kecekapan ini akan membantu para pelajar mengetahui 

kekuatan mereka dengan lebih baik dalam pembelajaran Bahasa Ibunda, selain memberi 

para ibu bapa dan guru matlamat pembelajaran yang jelas bagi membantu anak-anak dan 

pelajar mereka terus berusaha. Penilaian akan diselaraskan dengan perubahan kurikulum 

untuk meningkatkan kecekapan bahasa. Kita juga akan meningkatkan penggunaan platform 

ICT yang lebih bermakna dalam pengajaran, pembelajaran dan pengujian. 

12. Sementara perubahan-perubahan utama akan membantu semua pelajar, Jawatankuasa akan 

juga meneliti cara-cara untuk memenuhi keperluan dua golongan khusus pelajar Bahasa 

Ibunda – mereka yang mempunyai kebolehan yang tinggi dalam Bahasa Ibunda dan mereka 

yang menghadapi lebih banyak kesukaran mempelajarinya. Peningkatan peluang-peluang 

bahasa yang dibentuk khas disarankan untuk kedua-dua golongan pelajar. 

13. Pada keseluruhannya, Jawatankuasa menyarankan empat saranan utama untuk 

mempertingkatkan pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda, yang akan dihuraikan dalam 

bab-bab seterusnya: 

a. Menyelaraskan pengajaran dan pengujian untuk mencapai kecekapan (Bab 3 dan 4); 

b. Memperkukuh pelbagai peluang bagi pelajar-pelajar pelbagai keupayaan (Bab 5); 

c. Menyediakan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran dan penggunaan bahasa 

ibunda (Bab 6); dan 

d. Menambah bilangan dan membina keupayaan guru Bahasa Ibunda (Bab 7). 



BAB 3 

MENYELARASKAN PENGAJARAN DAN 

PENGUJIAN UNTUK MENCAPAI KECEKAPAN 

(BAHAGIAN 1) - KURIKULUM DAN PEDAGOGI 


50 


BAB 3 



(BAHAGIAN 1) – KURIKULUM DAN PEDAGOGI 

KEADAAN SEMASA 

1. Kita mempunyai pelajar bahasa yang terdiri daripada pelbagai peringkat kebolehan. Tidak 

semua pelajar dapat belajar pada kadar yang sama, mempunyai kecenderungan semula 

jadi terhadap bahasa atau mempunyai persekitaran bahasa yang sama di rumah. Justeru, 

pendekatan pembezaan bagi pengajaran Bahasa Ibunda telah digunakan bagi memenuhi 

kepelbagaian keupayaan berbahasa dan latar belakang bahasa yang digunakan pelajar di 

rumah. 

2. Semakan Bahasa Ibunda 2004-2005 mengenal pasti keperluan menyesuaikan pengajaran 

bermula dari Darjah 1 memandangkan meningkatnya bilangan murid yang menggunakan 

Bahasa Inggeris di rumah. Bagi Bahasa Cina, MOE telah melaksanakan kurikulum modular 

bermula di peringkat Darjah 1 dan Darjah 2. Semua murid mengambil modul Teras yang 

direka bentuk untuk memenuhi 70% - 80% masa kurikulum Bahasa Cina. Modul-modul 

Titian dan Pengukuhan memenuhi keperluan murid memasuki sekolah dengan pendedahan 

yang sedikit terhadap Bahasa Cina atau memerlukan sokongan tambahan bagi modul-modul 

Teras. Murid yang mempunyai minat dan kebolehan boleh mempelajari bahasa tersebut di 

peringkat yang lebih tinggi melalui modul Pengayaan. Bagi Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil, 

guru menggunakan strategi pengajaran pembezaan untuk memenuhi keperluan pelajar yang 

berbeza-beza. Selain itu, pencapaian yang berperingkat (Tahap), digunakan untuk memandu 

pengajaran pembezaan bagi Bahasa Melayu. 

3. Kurikulum Bahasa Ibunda baharu yang dibina berdasarkan semakan tahun 2004-2005 telah 

dilaksanakan dari Darjah 1 pada tahun 2007-2008 dan kesemua peringkat di sekolah rendah 

dari tahun 2010. Sejak beberapa tahun yang lalu, hasil-hasil yang menggalakkan telah dicapai 

berikutan pelaksanaan kurikulum Bahasa Ibunda baharu. Hal ini mengesahkan penggunaan 

pedagogi yang menarik oleh guru, penglibatan dalam pembelajaran yang lebih baik dan 

kecekapan lisan yang semakin meningkat dalam kalangan pelajar (lihat Kotak 3.1 untuk 

butiran lanjut). 



Kotak 3.1: Kajian Penyelidikan Mengenai Hasilan Kurikulum Bahasa Ibunda 

Baharu 

Bahasa Cina 

a. Pada tahun 2006, Pusat Kajian Pedagogi dan Amalan (CRPP), Institut Pendidikan 

Nasional (NIE), menjalankan kajian pemerhatian dalam bilik darjah bertajuk 

‘Eksperimen Pedagogi Bahasa Cina: Kajian Perbandingan Amalan-amalan di Bilik 

Darjah di Singapura’ untuk meneliti kesan kurikulum modular ke atas amalan 

pedagogi guru dan pembelajaran murid. Kajian itu membandingkan 291 unit 

pelajaran daripada 6 buah sekolah rintis kurikulum modular dengan 6 buah sekolah 

lain (bukan rintis), dan mendapati guru yang menggunakan kurikulum modular 

menjalankan lebih banyak aktiviti pembelajaran interaktif untuk mengukuhkan 

pembelajaran. Murid juga menunjukkan peringkat penglibatan yang lebih tinggi 

dalam pelajaran mereka. 

b. Satu lagi kajian oleh Jabatan Cina, Universiti Teknologi Nanyang pada 2008 

melibatkan 2,500 murid Darjah 3 daripada 22 buah sekolah mendedahkan bahawa 

murid di bawah kurikulum modular mengenal huruf dengan lebih baik berbanding 

rakan sebaya mereka dalam kumpulan kawalan. Mereka yang mengambil modulmodul 

Titian juga menunjukkan garapan isi kandungan dan struktur ayat yang lebih 

baik berbanding rakan sebaya mereka dalam kurikulum terdahulu. 

c. Pada 2008, kajian yang dijalankan oleh CRPP, NIE, melibatkan 600 orang pelajar 

Darjah 4 daripada sekolah-sekolah yang tinggi bilangan murid bertutur bahasa 

Inggeris di rumah (misalnya Sekolah Rendah Anglo Chinese) menyimpulkan bahawa 

pendekatan modular berkesan dalam memperbaik kecekapan lisan Bahasa Cina 

dalam kalangan murid tersebut. Kajian susulan berjudul ‘Kecekapan Lisan Bahasa 

Cina Murid-murid Sekolah Rendah’ pada 2010 selanjutnya menyimpulkan bahawa 

kurikulum Bahasa Cina baharu lebih efektif dalam memperbaik prestasi lisan dan 

kecenderungan belajar murid, terutama bagi murid daripada latar belakang bahasa 

Inggeris. Skor ujian kecekapan lisan lebih tinggi dikaitkan dengan tanggapan terhadap 

persekitaran kelas Bahasa Cina yang lebih baik dan motivasi murid. 

Bahasa Melayu 

Pada 2009, kajian oleh Unit Bahasa Melayu, Bahagian Perancangan dan Pembangunan 

Kurikulum, MOE, mengenai kurikulum Bahasa Melayu sekolah rendah yang baharu 

mendedahkan bahawa lebih daripada 75% guru melaksanakan strategi pengajaran 

pembezaan yang sesuai (misalnya penubuhan kumpulan-kumpulan fl eksibel, tugasan dan 

aktiviti pembelajaran berperingkat serta jenis soalan yang pelbagai) untuk membantu 

mengukuhkan pembelajaran. Lebih daripada 80% guru memberikan lapor balik bahawa 

pelaksanaan Tahap berupaya memenuhi keperluan pembelajaran murid yang berbeza. 


52 


Bahasa Tamil 

Pada 2009, kajian oleh Unit Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum, 

MOE, mengenai Bahasa Tamil baharu mendedahkan bahawa 90% guru Bahasa Tamil memberikan 

pandangan bahawa melalui kurikulum Bahasa Tamil baharu, pelajar lebih kerap menggunakan 

Bahasa Tamil Pertuturan. Keputusan juga menunjukkan pendekatan baharu bagi pengajaran huruf 

(apabila pengajaran huruf dilaksanakan selama lebih 2 tahun berbanding 1 ¼ tahun, dan huruf yang 

dirangkai semula) yang disepadukan dengan Bahasa Tamil Pertuturan asas, telah membolehkan 

92% murid lebih mengenali huruf Tamil dan 87% murid boleh membaca buku cerita dengan lebih 

sesuai dengan umur mereka tanpa banyak bantuan guru. 

KURIKULUM DIREKA KHAS BAGI MEMENUHI LATAR BELAKANG 

DI RUMAH YANG BERBEZA 

4. Dengan mengambil kira trend penggunaan bahasa di rumah, Jawatankuasa berpendapat 

bahawa usaha lanjutan yang harus dilakukan adalah pengajaran Bahasa Ibunda harus direka 

khas untuk memenuhi keperluan pembelajaran pelbagai profi l pelajar. 

5. MOE akan mengembangkan dan membina pendekatan pengajaran yang diusahakan lanjutan 

daripada semakan Bahasa Ibunda 2004-2005. Kurikulum Bahasa Ibunda kita akan terus 

menggunakan pendekatan-pendekatan yang sesuai terutamanya bagi tahun-tahun asas di 

sekolah rendah, dengan mengenal pasti perbezaan persekitaran bahasa di rumah murid. 

Pada tahun-tahun awal sekolah rendah, pihak sekolah akan menekankan kepentingan 

mengenal pasti perbezaan titik mula murid dan memenuhi keperluan pembelajaran mereka. 

Hal ini dilakukan untuk membina keyakinan mereka dalam mempelajari bahasa. Kita akan 

menawarkan lebih banyak bantuan dan sokongan kepada mereka yang tiada atau kurang asas 

untuk membina keyakinan dalam mempelajari bahasa sambil meningkatkan pembelajaran 

murid yang berkebolehan atau mempunyai asas Bahasa Ibunda yang kukuh. Di peringkat 

atas sekolah rendah, murid akan terus mempunyai pilihan mempelajari Bahasa Ibunda yang 

ditawarkan, iaitu di peringkat Asas, Standard atau Lanjutan. 

MENGENALI TITIK MULA YANG BERBEZA – PENDEKATAN 

PENGAJARAN 

6. Daripada lawatan sambil belajar dan kajian kepustakaan, Jawatankuasa mendapat petunjukpetunjuk 

berguna mengenai pembelajaran bahasa. Pembelajaran bahasa selalunya berlaku 

melalui kedua-dua pengajaran langsung yang eksplisit tentang peraturan dan kebiasaan 

penggunaan bahasa (misalnya tatabahasa dan pengucapan), dan juga melalui pendedahan 

kepada situasi dan sekitaran semula jadi bahasa sasaran yang digunakan. Dalam pengajaran 

formal, penekanan diberikan kepada pengetahuan pelajar tentang bahasa sasaran dan 



keupayaan bertutur mengenai pengetahuan itu. Sebaliknya, pembelajaran bahasa melalui 

sekitaran semula jadi, lebih memberikan tumpuan kepada aspek komunikatif, terutama bagi 

kanak-kanak kecil. Untuk mempelajari bahasa di peringkat awal, murid perlu menerima 

input yang boleh difahami terlebih dahulu (misalnya melalui penggunaan kata dan frasa yang 

mudah difahami pelajar melalui berdasarkan konteks yang pernah dialami) dan berpeluang 

menggunakan bahasa yang bermakna dalam interaksi semula jadi. Mengikut kesesuaian, hal 

ini ditambah dengan memberikan sokongan bahasa secara eksplisit seperti menggunakan 

gambar dan perkataan-perkataan bantuan. 

7. Berdasarkan perbincangan dengan nara sumber dan pengamal bahasa, jelas bahawa kemahiran 

lisan merupakan asas semula jadi dalam pembelajaran bahasa. Kanak-kanak mempelajari 

bahasa pertama mereka apabila mereka mendengar percakapan penjaga dan orang dewasa 

dalam keluarga dan kemudian bertutur sebelum mereka mengikuti pembelajaran formal di 

sekolah. Justeru bagi pelajar peringkat awal dan mereka yang memerlukan sokongan yang 

lebih dalam pembelajaran Bahasa Ibunda, pendekatan pengajaran harus membina asas lisan 

sebelum mereka belajar membaca dan menulis. Seharusnya terdapat pengajaran yang lebih 

bersistematik mengenai kosa kata dan struktur ayat secara lisan untuk mengembangkan 

kemahiran asas bahasa pelajar dengan mengambil kira titik mula mereka yang berbeza. 

Pengajaran eksplisit akan disampaikan secara beransur-ansur, dalam konteks yang bermakna 

dan dihubungkaitkan dengan aktiviti yang melibatkan pelajar agar tidak menjadi kegiatan latih 

tubi. 

8. Bagi pelajar yang mempunyai sebahagian asas dalam Bahasa Ibunda, pendekatan pengajaran 

akan mengembangkan kemahiran lisan yang dimiliki oleh mereka dan membantu mereka 

maju dalam kemahiran membaca dan menulis. 

9. Kajian juga menunjukkan bahawa untuk mempelajari sesuatu bahasa ke tahap kecekapan 

yang memadai, pelajar perlu diberi peluang untuk menggunakan bahasa tersebut bagi tujuan 

yang autentik 19 . Sementara pengajaran bahasa dengan menggunakan bahan-bahan pengajaran 

(misalnya buku teks) penting, penggunaan bahasa secara autentik perlu dalam pembangunan 

bahasa. Jika pelajar sedar bahawa mereka dikehendaki menggunakan bahasa sasaran 

yang dipelajarinya dalam bilik darjah untuk melaksanakan tugas yang bakal ditemui dalam 

kehidupan harian, mereka akan memberikan tumpuan kepada apa yang didengar dan dibaca, 

dan memproses apa yang diajarkan kepada mereka dengan lebih bermakna. Mereka juga 

akan memerhatikan ciri-ciri berguna bahasa tersebut yang boleh digunakan dalam beberapa 

situasi sebenar yang dihadapi. Pengajaran dan pembelajaran bahasa seharusnya memberikan 

fokus kepada penggunaan bahasa dalam situasi kehidupan sebenar (termasuk situasi seperti 

perbualan, penyampaian lisan dan membalas e-mel). 

10. Persekitaran yang menyokong pembelajaran akan mendorong pelajar terutama yang lemah 

untuk belajar Bahasa Ibunda dan untuk mencapai kecekapan setinggi yang termampu oleh 

mereka. Hal ini akan dilakukan dengan penggunaan strategi-strategi motivasi seperti memberi 

pujian, maklum balas dan strategi-strategi lain di bilik darjah. Bagi pelajar peringkat awal 

yang mempunyai pendedahan yang sedikit terhadap bahasa ibunda di rumah, Pendekatan 

Dwibahasa boleh mengurangkan rasa gementar dan memudahkan pelajar mempelajari Bahasa 

19 

Willis, J. (1996). A Framework for Task-based Learning. Longman. 


54 


Ibunda. Dalam pendekatan ini, Bahasa Inggeris digunakan dalam situasi yang sesuai untuk 

menjelaskan istilah yang sukar atau konteks yang jarang dialami oleh pelajar agar membantu 

mereka memahami pelajaran dengan lebih baik. 

11. Dengan mengambil kira pelbagai pertimbangan penting, Jawatankuasa menyarankan agar 

urutan pelajaran yang sesuai dibina untuk menyokong guru mempertingkatkan pedagogi 

bagi memenuhi keperluan pembelajaran pelajar yang pelbagai. Bagi pelajar peringkat awal 

sekolah rendah dan mereka yang mempunyai asas sedikit dalam bahasa ibunda, pembelajaran 

lisan akan dilakukan sebelum mereka belajar membaca dan menulis, seperti yang ditunjukkan 

dalam Rajah 3.1 (lihat butiran dalam Kotak 3.2). Bagi pelajar yang lebih kukuh asas bahasa 

ibundanya (iaitu mereka yang telah mempunyai sedikit pengetahuan kosa kata dan struktur 

ayat), pembelajaran boleh dimulakan dengan aktiviti membaca yang diikuti dengan aktiviti 

lisan dan penulisan (urutan pelajaran alternatif terdapat dalam Lampiran C). Pembelajaran 

lisan boleh memberikan sokongan yang mencukupi kepada pelajar lemah untuk membina 

kemahiran asas bahasa mereka. 

Rajah 3.1: Urutan Pelajaran 1 – Lisan Sebelum Membaca dan Menulis 

(Bagi murid peringkat awal sekolah rendah dan mereka yang mempunyai asas bahasa 

ibunda yang sedikit) 

Rangsangan 

Lisan 

Membaca & 

Menulis 

Penilaian Pascaunit 

Dimulakan 

melalui lisan, 

(contohnya 

bercerita) 

[1] 

Mendengar 

[4] 

Membaca 

[2] 

Pengajaran Kemahiran/ Pengetahuan 

Bahasa Secara Eksplisit 

[5] 

Produksi Penulisan 

dan 

Interaksi Penulisan 

[3] 

Produksi Lisan dan Interaksi Lisan 

Penilaian formatif berterusan 

(contoh: menyoal secara mahir, memberi maklum balas, penilaian kendiri dan rakan 

sebaya) 

Persekitaran Pembelajaran Positif Melalui Pujian dan Motivasi 



Kotak 3.2: Bahagian ini menggariskan ciri-ciri utama urutan pelajaran yang 

disarankan apabila pembelajaran lisan didahului di peringkat awal sekolah rendah 

bagi murid yang mempunyai asas sedikit atau lemah dalam Bahasa Ibunda. 

Rangsangan: 

Setiap unit pelajaran akan dimulakan dengan aktiviti mudah (misalnya menonton klip 

video pendek) yang mencedok pengetahuan dan pengalaman sedia ada pelajar dengan 

itu menyediakan konteks pembelajaran. Murid digalakkan berbual berkenaan kandungan 

klip video dan menjadikan mereka lebih biasa dengan konteks yang dibincangkan. Aktivitiaktiviti 

rangsangan ini akan melibatkan murid dan memudahkan mereka untuk belajar. 

Pembelajaran Lisan: 

Pembelajaran lisan dimulakan dengan aktiviti mendengar. Murid mendengar rakaman 

audio (misalnya penyampaian cerita, perbualan, lagu dan bahasa berirama kanak-kanak) 

atau menonton video. Guru boleh bertanya soalan untuk membantu murid menumpukan 

perhatian kepada item bahasa khusus yang akan dipelajari. Aktiviti ini akan disusuli dengan 

pengajaran eksplisit kosa kata dan struktur ayat lisan. Proses ini akan dibantu dengan 

penggunaan gambar, objek, bahan interaktif yang sesuai, dan Pendekatan Dwibahasa, jika 

penerangan khusus dalam bahasa Inggeris diperlukan. 

Latihan pertuturan berlatarkan konteks autentik dapat membantu murid mengaitkannya 

dengan dunia sebenar, dan menggalakkan mereka menggunakan bahasa tersebut dalam 

kehidupan seharian. Murid akan berlatih dalam kedua-dua aspek penyampaian dan 

komunikasi interaktif menggunakan kosa kata lisan, struktur ayat dan kemahiran bahasa yang 

telah dipelajari oleh mereka. Aspek-aspek ini melibatkan penggunaan kedua-dua produksi 

lisan dan kemahiran interaksi yang penting dalam komunikasi seharian. 

Latihan penyampaian termasuk ucapan secara berpandu, unjuk dan ujar serta penyampaian 

lisan. Latihan interaktif lisan termasuk main peranan, perbincangan berpasangan/ 

berkumpulan atau segmen ‘Tanya dan Jawab’ selepas penyampaian dengan memberikan 

murid peluang terlibat dalam komunikasi interaktif Aktiviti-aktiviti ini akan disokong dengan 

cara bertanyakan soalan secara mahir, teknik-teknik memberikan maklum balas oleh guru 

dan juga proses penilaian kendiri dan rakan sebaya. 

Membaca dan Menulis 

Membaca dan menulis merupakan sebahagian penting kurikulum Bahasa Ibunda. Aktiviti 

membaca dan menulis akan dibina terutamanya daripada aktiviti-aktiviti bertutur/mendengar 

murid agar mereka boleh mempelajari kemahiran berdasarkan asas kemahiran lisan mereka. 

Set kosa kata lisan dan struktur ayat yang sama dalam pelajaran lisan akan dikukuhkan dan 

ini akan membantu lagi pembelajaran mereka. 


56 


Kotak 3.2 (sambungan): 

Membaca dengan bantuan guru akan dijalankan pada tahun-tahun awal melalui penggunaan 

buku-buku bacaan menarik untuk menyediakan murid langkah awal dalam pembacaan. Aktiviti 

membaca akan juga disokong dengan aktiviti lisan, misalnya perbincangan berkumpulan atau 

penyampaian lisan berkaitan dengan cerita. Demikian juga, aktiviti menulis boleh didahului 

dengan aktiviti lisan dan berdrama untuk murid menyampaikan idea mereka secara lisan 

atau menggambarkan urutan peristiwa sebelum dilahirkan dalam penulisan. 

Bagi Bahasa Cina, pelbagai strategi mengenali huruf misalnya pendekatan berirama dan 

logik huruf akan digunakan apabila diperlukan untuk menguatkan pengetahuan mengenal 

huruf dan diikuti dengan kemahiran membaca. Pendekatan berirama menarik bagi deria 

pendengaran sementara pendekatan logik huruf membantu pelajar memahami makna 

huruf melalui pengecaman pola. 

Bagi Bahasa Melayu, kita akan meneruskan penggunaan Tahap bagi mengukuhkan kebolehan 

membaca pelajar. Bagi Bahasa Tamil, pengajaran huruf Tamil akan terus disepadukan dengan 

lisan terutama lagu dan bahasa berirama. Asas kukuh dalam huruf Tamil akan membantu 

mengukuhkan bacaan. Bahasa Tamil pertuturan akan menjadi pengantar utama pengajaran 

dalam semua bilik darjah bagi semua peringkat. 

MEMPERKUKUH KEMAHIRAN INTERAKSI 

12. Kurikulum Bahasa Ibunda kita bertujuan membimbing pelajar menjadi pengguna bahasa 

yang cekap dan dapat berkomunikasi dengan yakin, efektif dan bermakna dalam situasi 

kehidupan sebenar. Berdasarkan semakan Bahasa Ibunda terdahulu, kini terdapat sejumlah 

aktiviti bahasa dan tugasan autentik yang dijalankan semasa pelajaran Bahasa Ibunda. 

Langkah selanjutnya, kita harus lebih tertumpu kepada aktiviti sebegini agar dapat membina 

kemahiran komunikasi pelajar. Kita akan menggalakkan penggunaan bahasa dalam pelbagai 

bentuk: komunikasi interpersonal, kefahaman mendengar dan membaca serta penyampaian 

dalam bentuk pertuturan dan tulisan, dan terus mendedahkan pelajar kepada budaya dan 

nilai melalui bahasa tersebut. 

13. Semasa berkomunikasi dalam kehidupan sebenar, kedua-dua kemahiran reseptif (mendengar 

dan membaca) dan kemahiran produktif (bertutur dan menulis) digunakan. Walaupun 

terdapat situasi yang tidak memerlukan interaksi interpersonal (misalnya menulis laporan atau 

membaca secara senyap), kebanyakan situasi kehidupan sebenar memerlukan komunikasi 

dua hala yang spontan (misalnya mendengar dan memberikan respons secara lisan semasa 

perbualan atau membaca dan memberikan respons secara bertulis menerusi e-mel). Oleh 

sebab komunikasi interpersonal membentuk sebahagian besar penggunaan bahasa harian, 

kurikulum Bahasa Ibunda yang baharu akan lebih menekankan kemahiran interaksi selain 

kemahiran reseptif dan produktif. Contoh-contoh tugasan pembelajaran di dalam bilik darjah 

bagi membangunkan kemahiran ini terdapat dalam Kotak 3.3. 



Kemahiran 

Reseptif 

Kemahiran 

Produktif 

Kemahiran 

Interaksi 

Mendengar 

Kotak 3.3: Contoh-contoh Tugasan Pembelajaran 

Mendengar cerita: 

Dengar penyampaian cerita tentang 

kejayaan ahli sukan acara balapan, Encik 

C. Kunalan dan fi kirkan sebab-sebab 

beliau boleh berjaya. 

Lisan 

Penyampaian lisan: 

Pilih aktiviti yang anda gemar lakukan 

semasa waktu lapang. Terangkan aktiviti 

itu secara ringkas dan jelaskan sebab 

anda menggemarinya. 

Perbincangan berkumpulan: 

Bincangkan, dalam kumpulan kecil, 

aktiviti sukan yang digemari dan 

mengapa sukan itu digemari pelajar di 

Singapura. Patutkah kita menggalakkan 

lebih ramai pelajar menyertai aktivitiaktiviti 

seperti itu 

Membaca 

Membaca laporan: 

Baca rencana akhbar mengenai budak 

lelaki yang berlari sewaktu hujan untuk 

menyaksikan penyerahan obor Sukan Olimpik 

Belia (YOG). Apakah yang memberikannya 

inspirasi untuk melakukan perkara itu 

Tulisan 

Menulis esei pendek: 

Anda terlibat dalam aktiviti YOG baru-baru 

ini. Tulis sebuah esei pendek mengenai acara 

itu, terangkan acara tersebut dengan ringkas 

dan jelaskan sebab-sebab anda gemar atau 

tidak gemar melakukannya. 

Membalas e-mel: 

Seorang kawan menulis e-mel kepada 

anda dan mengundang anda menyertainya 

dalam aktiviti YOG minggu berikutnya. Tulis 

e-mel balasan memberikan pandangan anda 

mengenai Singapura menganjurkan YOG, 

nyatakan kehadiran anda dan sebab-sebabnya 

anda boleh atau tidak boleh menyertainya. 

14. Di semua peringkat, pembelajaran Bahasa Ibunda mestilah mendorong pelajar mengaplikasikan 

dan menggunakan bahasa tersebut dalam kehidupan mereka. MOE akan membina bahanbahan 

pengajaran untuk membantu guru. Dengan menggunakan aktiviti dan tugasan yang 

dirancang dengan baik, pelajar disediakan dengan ilmu bahasa secara lebih sistematik (misalnya 

kosa kata lisan dan struktur ayat) dan kemahiran komunikasi bahasa yang efektif dan bermakna. 

Penggunaan situasi dan konteks harian, ehwal semasa dan tema kontemporari selain bahanbahan 

autentik (misalnya laporan, rencana berita) dapat memberikan konteks dunia sebenar, 

memastikan kerelevanan, dan membolehkan pelajar mencapai kecekapan bahasa yang 

praktikal. Dengan menyediakan banyak peluang kepada pelajar berlatih kemahiran bahasa, 

mereka akan membina keyakinan dan mengecap pencapaian dalam mempelajari Bahasa 

Ibunda. 


58 


MENGGUNAKAN DESKRIPTOR KECEKAPAN UNTUK MENDORONG 

KEMAJUAN 

15. Hasilan pembelajaran yang sedia ada berfokus kepada ‘apa yang harus dipelajari dan diketahui 

oleh pelajar‘ yang mungkin tidak mengaitkannya secara langsung dengan penggunaan bahasa 

yang autentik. Dalam kurikulum Bahasa Ibunda yang baharu, kita akan menyediakan keduadua 

hasilan pembelajaran dan deskriptor kecekapan. 

16. Deskriptor kecekapan dapat menggambarkan apa yang dapat dilakukan oleh pelajar 

dengan menggunakan bahasa secara komprehensif dalam konteks dunia sebenar. Untuk 

memandu amalan pengajaran dan pembelajaran yang boleh mengukuhkan pembentukan 

pengguna bahasa yang cekap, deskriptor-deskriptor kecekapan bahasa akan menyatakan 

dengan jelas kemahiran dan tahap pencapaian yang perlu dicapai oleh pelajar kita pada 

pelbagai peringkat utama pembelajaran (Darjah 2, Darjah 4, Darjah 6, Menengah 2 dan 

Menengah 4). Versi draf deskriptor kecekapan bagi peringkat Darjah 6 dan Menengah 4 

diberikan dalam Lampiran D. 

17. Deskriptor kecekapan akan membantu guru menyesuaikan pengajaran dan aktiviti di dalam 

bilik darjah untuk menyediakan lebih banyak peluang bagi pelajar berlatih dan menggunakan 

Bahasa Ibunda mereka, contohnya dalam unjuk dan ujar, main peranan dan perbincangan 

berkumpulan. Pelajar akan lebih terdorong untuk maju dari satu tahap kecekapan ke tahap 

seterusnya. 

18. Pendekatan baharu ini memerlukan kajian dan kerja-kerja pembinaan sumber (misalnya 

pengesahan deskriptor, membina contohan pelajaran, membina bahan pengajaran dan 

pembelajaran, dll.). Latihan juga akan dijalankan untuk semua guru agar mereka dapat 

menggunakan deskriptor secara bermakna. Untuk memudahkan komunikasi dan latihan, 

contoh-contoh kerja pelajar yang menunjukkan pencapaian deskriptor kecekapan pada 

pelbagai peringkat utama akan dibangunkan agar mengukuhkan pemahaman yang sama 

mengenai deskriptor. 

PENGGUNAAN TEKNOLOGI MAKLUMAT DAN KOMUNIKASI (ICT) 

YANG LEBIH MELUAS 

19. Tinjauan 2010 mendapati bahawa dalam kalangan para pelajar ketiga-tiga Bahasa Ibunda, 

pelajar semakin bijak komputer dan cenderung menggunakan ICT untuk mempelajari Bahasa 

Ibunda. Sejak tahun-tahun kebelakangan ini, MOE membangunkan pelbagai sumber ICT 

seperti Xue Le, Mekar Dalam Talian and Engum Tamilosai untuk menyokong pembelajaran 

Bahasa Ibunda. Sekolah juga harus berusaha mempengaruhi peluasan penggunaan ICT dalam 

pengajaran Bahasa Ibunda. Hal ini termasuklah penggunaan alatan web 2.0 (misalnya wiki dan 

forum dalam talian), kamus elektronik dan alatan bergerak (misalnya telefon bimbit). 



20. Selanjutnya, kita harus mengambil kesempatan dari kebiasaan dan kekerapan penggunaan 

ICT dalam kalangan pelajar, untuk kepentingan pembelajaran Bahasa Ibunda. Menggunakan 

kemampuan ICT dan peralatan interaktif dapat menyambung pembelajaran pelajar di luar 

bilik darjah dan membantu menjelaskan konsep dan penerangan agar mudah difahami. 

Penggunaan komputer dan sumber Internet dan pengajaran bersemuka juga membolehkan 

lebih banyak interaksi antara pelajar dengan guru melalui komunikasi yang dilakukan dalam 

waktu yang sebenar. Selain itu, penggunaan teknologi baharu yang lebih meluas menggalakkan 

pembelajaran berarah kendiri dan melatih pelajar menjadi lebih berdikari merupakan 

kemahiran yang diperlukan pada masa hadapan. 

21. Oleh sebab tulisan berasaskan komputer semakin pantas menjadi norma dalam dunia 

pekerjaan dan bagi tujuan komunikasi sosial, kemahiran ini seharusnya diperkenalkan kepada 

pelajar bersama-sama penulisan huruf di peringkat yang sesuai. Penulisan huruf merupakan 

kemahiran utama yang akan terus diajarkan kerana kemahiran ini menjadi asas pembelajaran 

Bahasa Ibunda. Kajian terkini 20 menunjukkan bahawa apabila kita mempelajari bahasa, menulis 

huruf sesuatu bahasa secara fi zikal akan menjadikan bentuk-bentuk perkataan itu mudah 

diingati berbanding apabila perkataan-perkataannya ditaip. Kesan ingatan ini lebih kuat dalam 

huruf logo grafi k seperti dalam bahasa Cina. Dalam kurikulum Bahasa Ibunda baharu, akan 

ada lowongan bagi pelajar Bahasa Ibunda menulis menggunakan penulisan huruf biasa dan 

yang berasaskan komputer. Kedua-dua kaedah harus diajarkan dengan baik kepada pelajar 

agar mendatangkan hasilan yang lebih efektif. 

22. Pada masa ini, pelajar lebih selesa menaip pandangan mereka dalam Bahasa Ibunda di 

komputer. Pelajar Bahasa Cina menggunakan sofwe hanyu pinyin untuk menaip. Pelajar Bahasa 

Melayu menggunakan aplikasi pemprosesan kata yang umum seperti Microsoft Word bagi 

tugasan menulis kerana Bahasa Melayu menggunakan huruf rumi. Bagi Bahasa Tamil, pelajar 

menggunakan papan kekunci Tamil standard yang boleh digunakan dengan kebanyakan 

sofwe standard, termasuk semua program MS Offi ce. Dalam pakej-pakej pembelajaran 

berasaskan ICT yang akan dibina untuk menyokong pelaksanaan kurikulum Bahasa Ibunda, 

tugasan penulisan berasaskan komputer juga akan disertakan. 

SOKONGAN SUMBER DAN PENYELIDIKAN MASA HADAPAN 

23. Untuk menyokong guru, sebuah portal lisan berasaskan web untuk mengukuhkan 

pembelajaran lisan akan disediakan. Portal lisan itu akan membantu pembelajaran lisan dari 

hari ke hari di dalam bilik darjah melalui aktiviti berasaskan tugasan (misalnya dialog mengikut 

situasi atau melakukan wawancara). Hal ini akan membolehkan guru mendengar fail audio 

atau menilai fail video yang dimuat naik oleh pelajar dan memberikan maklum balas yang 

membina dan bertepatan untuk membantu pelajar memperbaik kemahiran lisan mereka. 

Selain itu, maklum balas rakan sebaya (dibantu dengan penggunaan rubrik mudah) akan 

didapatkan. Penilaian berasaskan komputer akan juga disediakan dalam portal Bahasa Cina 21 

untuk menilai dan menganalisis sebutan lisan pelajar bagi membantu pembelajaran berarah 

kendiri. 

20 

Kajian oleh Longcamp et al. 2008. “Learning through Hand or Typewriting Infl uences Visual Recognition of New Graphic Shapes: Behavioural 

and Functional Imaging Evidence,” Journal of Cognitive Neuroscience 20:5 halaman 802-815. 

21 

Penilaian bantuan komputer akan ditambah kepada versi Melayu dan Tamil apabila teknologinya sedia ada dan mantap. 


60 


24. Pakej bahan-bahan baharu bagi menggalakkan kemahiran interaksi dan penggunaan ICT 

yang lebih meluas akan dihasilkan. MOE akan meneliti semula skop kurikulum untuk 

memperuntukkan masa bagi penggunaan bahasa yang interaktif di semua peringkat 22 . Kita 

akan menggalakkan penggunaan bahasa dalam pelbagai bentuk: komunikasi interpersonal, 

mendengar dan membaca bagi kefahaman, dan mengadakan penyampaian dalam bentuk 

lisan dan tulisan di samping terus mendedahkan pelajar kepada budaya dan nilai melalui 

bahasa. 

25. Selanjutnya, lebih banyak kajian akan dijalankan untuk memaklumi dan mempertingkatkan 

pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda. MOE akan melibatkan konsultan dan nara 

sumber yang sesuai untuk menasihati dan memandu kerja pembangunan. Sebilangan kajian 

penyelidikan yang boleh dijalankan termasuklah yang berikut: 

a. Pembinaan korpus kosa kata dan struktur ayat harian bagi Bahasa Cina/Bahasa 

Melayu/Bahasa Tamil; 

b. Pembinaan pengesahan deskriptor kecekapan bagi Bahasa Ibunda pada tahap-tahap 

utama; 

c. Penilaian keberkesanan pengajaran pembezaan dalam pengajaran Bahasa Ibunda; 

dan 

d. Penilaian keberkesanan penggunaan ICT bagi mengukuhkan lisan dan penulisan bagi 

Bahasa Ibunda. 

22 

Bagi Darjah 1 - Darjah 2, terdapat cukup masa pelajaran untuk memasukkan pakej baharu. Bagi Darjah 3 - Darjah 4, pakej baharu 

akan menggantikan pakej sedia ada yang menggunakan bahan-bahan berasaskan teks. Di peringkat Darjah 5 dan Darjah 6, modul-modul 

berasaskan sekolah (10-15% masa kurikulum) akan memberikan laluan bagi penggunaan pakej ini. Bagi sekolah menengah dan maktab 

rendah, sukatan pelajaran Bahasa Ibunda baharu, akan direka bentuk untuk memuatkan kemahiran interaksi di dalam kurikulum. 


BAB 4 



(BAHAGIAN 2) - PENILAIAN

62 


BAB 4 



(BAHAGIAN 2) - PENILAIAN 

KONTEKS SEMASA 

1. Berbangkit daripada semakan Bahasa Ibunda 2004-2005 yang terdahulu, format peperiksaan 

yang baharu telah dilaksanakan dalam Peperiksaan Tamat Sekolah Rendah (PSLE), GCE 

peringkat O, peringkat N dan peringkat A untuk mengurangkan penghafalan, memasukkan 

lebih banyak soalan berbentuk kontekstual dan meningkatkan penekanan lisan dan 

penggunaan bahasa 23 . Perubahan penilaian ini telah membantu mengukuhkan pembelajaran 


2. Penelitian sistem penilaian bahasa antarabangsa di luar negara dan lawatan kajian oleh 

Jawatankuasa mendedahkan trend yang menuju ke arah pengujian kemahiran bahasa 

menggunakan item-item ujian yang autentik. Hal ini termasuklah mereka bentuk tugasan 

berkomunikasi yang praktikal, iaitu menghendaki pelajar membuat kedua-dua penyampaian 

lisan dan penulisan serta memberikan respons dalam bentuk interaksi pertuturan dan 

penulisan dalam konteks komunikasi interpersonal. Dapatan-dapatan ini mengesahkan 

bahawa pembaharuan kurikulum 2004-2005 menghala ke arah yang betul. 

3. Jawatankuasa juga akur akan dorongan kuat bagi menggalakkan ‘penilaian untuk pembelajaran’ 

dalam pengajaran bahasa. Penilaian tidak hanya digunakan untuk menilai pencapaian pelajar 

setelah tempoh pembelajaran tertentu dan memberi mereka markah. Penilaian juga ialah 

cara untuk mengumpulkan maklumat mengenai kemajuan pelajar dalam pembelajaran yang 

menjelaskan pengajaran dan menyokong pembelajaran 24 . Kemahiran cara menyoal, maklum 

balas yang tetap dan bertepatan, penggunaan penilaian diri dan rakan sebaya merupakan 

beberapa strategi berguna dalam bilik darjah yang patut disepadukan dengan pengajaran 

dan pembelajaran bagi mengukuhkan pembelajaran bahasa pelajar. 

4. Dalam perbincangan kumpulan fokus, para guru dan ibu bapa berpendapat bahawa walaupun 

pedagogi dan kandungan kurikulum Bahasa Ibunda telah diselaraskan dengan penggalakan 

kecekapan bahasa, masih terdapat beberapa format penilaian yang kurang relevan dari segi 

nilai praktikalnya. Oleh itu, perlu diteruskan usaha menyelaraskan penilaian dengan matlamat 

keseluruhannya, iaitu membina pengguna yang cekap. 

5. Sebagai langkah selanjutnya, MOE akan memperkukuh amalan guru apabila menjalankan 

penilaian di dalam bilik darjah dan menyelaraskan penilaian kita (kedua-dua penilaian 

berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional) dengan deskriptor kecekapan yang 

menyediakan jangkaan tahap pencapaian pelajar di peringkat-peringkat utama pembelajaran. 

23 

MOE telah meningkatkan timbangan komponen lisan peperiksaan PSLE pada 2006, peperiksaan Bahasa Ibunda MTL/MTL ’B’ peringkat 

O dan H1 MTL / MTL ‘B’ peringkat A pada 2012. 

24 

Yang terdahulu diistilahkan sebagai ‘penilaian sumatif’ dan yang terkemudian diistilahkan sebagai ‘penilaian formatif’. 



MEMPERKUKUH AMALAN PENILAIAN DI BILIK DARJAH 

6. Penilaian merupakan bahagian penting dalam pengajaran dan pembelajaran. Penilaian 

mendedahkan sama ada pelajar telah belajar dan sebaik mana pembelajaran mereka. ‘Penilaian’ 

merangkumi semua aktiviti yang dijalankan oleh guru dan pelajar yang memberikan maklum 

balas untuk memperbaik pengajaran, pembelajaran dan prestasi pada masa hadapan. 

7. Dengan demikian, tujuan utama penilaian adalah untuk memberikan maklum balas berterusan 

kepada pelajar agar pembelajaran mereka dapat diperbaik. Pendekatan formatif (misalnya 

teknik menyoal dengan mahir, maklum balas yang tetap dan bertepatan, penilaian kendiri 

dan rakan sebaya) harus disepadukan ke dalam pengajaran dan pembelajaran seharian untuk 

mengukuhkan pembelajaran. Selain itu, pelaksanaan portal lisan berasaskan web MOE akan 

menggembleng keupayaan teknologi untuk meningkatkan peluang memberikan maklum 

balas. 

MENJADIKAN PENILAIAN AUTENTIK 

PEPERIKSAAN NASIONAL 

8. Dengan menjadikan penilaian lebih autentik, kurikulum dan penilaian akan dapat diselaraskan 

dengan lebih baik. 

9. Pada masa ini, kemahiran lisan pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) peringkat O dinilai 

apabila mereka menduduki peperiksaan peringkat O pada penghujung Menengah 3. Tiada 

peperiksaan lisan diadakan bagi peperiksaan Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) peringkat 

O. Kemahiran komunikasi lisan yang baik penting bagi pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan 

(HMTL) kita. Oleh itu, Jawatankuasa menyarankan agar penilaian lisan disertakan dalam 

peperiksaan Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) di peringkat O mulai tahun 2016. Hal ini akan 

menyelaraskan pengujian dengan kurikulum dan mendorong pelajar Bahasa Ibunda Lanjutan 

(HMTL) membina kecekapan lisan yang kukuh. 25 

10. Selain penambahan komponen lisan dalam Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) peringkat O, 

struktur peperiksaan yang sedia ada, komponen lisan dan komponen bertulis masih sesuai 

dan akan dikekalkan. 

11. Pada keseluruhan struktur ini masih terdapat ruang untuk mengubah suai item-item penilaian 

(misalnya jenis-jenis soalan) bagi menyerapkan pengujian kemahiran komunikasi interaktif, 

meningkatkan konteks bagi kemahiran penggunaan bahasa yang autentik, dan memasukkan 

penggunaan ICT. Dengan penambahan item-item baharu, sebilangan item yang ada boleh 

dikurangkan, agar keseluruhan tahap kepayahan yang ada kini akan dikekalkan. Perubahanperubahan 

berikut akan dilakukan: 

25 

Perbezaan jangkaan antara pelajar Bahasa Ibunda (MTL) dan Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL) di peringkat O berdasarkan kemahiran 

lisan akan lebih ketara dengan pembinaan deskriptor kecekapan. 


64 


a. Klip video – dan bukan gambar yang dilukis akan digunakan sebagai bahan rangsangan 

dalam peperiksaan lisan. Penggunaan klip-klip video akan menyediakan konteks yang 

lebih menarik dan realistik dalam perbualan. 

b. Jenis-jenis item baharu untuk menguji kemahiran interaksi akan dibina. Antara jenis 

item yang difikirkan termasuklah melengkapkan dialog (iaitu memilih respons yang 

sesuai untuk dimasukkan dalam dialog) dan menulis mesej atau e-mel dalam konteks 

tertentu. Lihat contoh-contoh dalam Kotak 4.1 - Kotak 4.3. 

c. Penggunaan e-kamus dan kamus 26 akan diluaskan kepada pengujian tugasan bertulis 

interaktif yang baharu dalam peperiksaan (misalnya menulis e-mel untuk memberikan 

respons kepada rangsangan), selain penulisan esei. 

d. Selaras dengan pedagogi yang menggunakan ICT, penulisan berasaskan komputer 

akan diperkenalkan dalam bahagian-bahagian tertentu peperiksaan di peringkat 

sekolah menengah dan maktab rendah (misalnya item-item interaksi penulisan). 

Pelaksanaannya akan dimulakan dalam kumpulan-kumpulan yang bilangan 

calonnya tidak ramai. Apabila aspek-aspek teknikal dan pentadbiran peperiksaan 

dapat ditangani, pelaksanaannya akan beransur-ansur diluaskan kepada kumpulankumpulan 

lain mengikut masa. (Penulisan dengan menggunakan pena dan kertas 

akan kekal menjadi bahagian penting dalam pembelajaran bahasa, terutama di 

peringkat sekolah rendah kerana kemahiran ini membantu murid mengukuhkan 

pengenalan perkataan dan ejaan. Tambahan pula, kemahiran penggunaan papan 

kekunci mungkin belum dibentuk sebaiknya dalam kalangan semua murid sekolah 

rendah. Oleh itu, Jawatankuasa tidak menyarankan penulisan berasaskan komputer 

diuji di peringkat PSLE.) 

Kotak 4.1: Soalan Melengkapkan Dialog MCQ untuk pelajar memilih 

respons yang paling sesuai bagi melengkapkan dialog. 

根据对话的内容 , 选择适当的回答。 

大卫 : 妈妈 , 今晚我可以去明华的家吗 

妈妈 : 为什么你要去他家 

大卫 : 今天是他的生日 , 大家要替他庆祝。 

妈妈 : 好的。不过 , 你别玩得太晚啊 ! 

大卫 :__________________________ 

问题大卫接下来会怎样回答 

A. 放心 , 我会早点儿回家的。 

B. 没关系 , 我知道怎么回家。 

C. 好的 , 你现在来接我回家。 

D. 别担心 , 我一定不会迟到。 

26 

Pada masa ini penggunaan kamus dibenarkan untuk penulisan esei dalam peperiksaan Bahasa Ibunda peringkat O/N/A dan juga PSLE. 

Penggunaan e-kamus dibenarkan sejak tahun 2007. 



Kotak 4.2: Membalas Mesej MCQ untuk pelajar memilih respons yang paling 

sesuai mengikut konteks yang diberikan. 

Hari itu, Ali pulang awal dari sekolah. Setelah selesai kerja sekolah, dia pun bermain 

permainan komputer. Kakak Ali pulang lalu berkata kepada Ali, “Adik, bolehkah Adik berhenti 

bermain permainan komputer itu Kakak perlu mencari maklumat di Internet untuk kerja 

sekolah Kakak.” 

Ali tidak mahu berhenti bermain kerana permainan itu sangat menarik. Kakak Ali tidak 

ada pilihan. Dia pergi ke rumah kawannya untuk menggunakan komputer. Ibu bapa Ali mula 

bimbang kerana Kakak Ali masih belum pulang. Hari sudah lewat malam. Ali rasa bersalah tetapi 

malu untuk meminta maaf daripada kakaknya. Oleh itu, Ali menulis nota kepada kakaknya. 

Nota manakah paling tepat jika Ali menulis kepada kakaknya 

A) Kakak, 

Ali minta maaf. Ali mementingkan diri. 

Akibatnya, Kakak tidak dapat 

menggunakan komputer untuk 

mencari maklumat yang Kakak 

perlukan. Maafkan Ali, Kakak. 

Ali 

21 Ogos 

B) Kakak, 

Jika Kakak pergi ke rumah kawan 

Kakak untuk mendapatkan maklumat 

di Internet, jangan lupa pulang awal 

untuk makan malam dengan kami, ya. 

Ali 

21 Ogos 

C) Kakak, 

Kakak jangan bimbang. Ali janji 

akan menghabiskan kerja sekolah 

dahulu sebelum bermain permainan 

komputer. 

Ali 

21 Ogos 

D) Kakak, 

Permainan komputer itu sungguh 

menarik. Lain kali Kakak cubalah dulu 

sebelum pergi ke rumah kawan Kakak. 

Ali 

21 Ogos 


66 


Kotak 4.3: Tugasan Interaksi Penulisan E-mel bagi pelajar memberikan respons 

bertulis berdasarkan teks rangsangan. Pelajar akan menulis jawapan di dalam 

templat yang disediakan. 



12. Jadual 4.1 memberikan ringkasan tarikh perubahan dalam format peperiksaan. 

Jadual 4.1: Tarikh Saranan Perubahan Format Peperiksaan 

Perubahan 

Format 

Peperiksaan 

Bahasa Ibunda B 

Peringkat 

A 

Peringkat 

O 

Peringkat 

A 

Bahasa Ibunda/ 

Bahasa Ibunda H1 

Peringkat 

O & N 

PSLE 

Peringkat 

A H2 

Bahasa 

Ibunda & 

Sastera 

Peringkat O 

Bahasa Ibunda 

Lanjutan 

Rangsangan 

video untuk 

peperiksaan 

lisan 

Item-item 

baharu 

untuk 

menguji 

kemahiran 

interaksi 

(Membenarkan 

penggunaan 

kamus dan 

e-kamus 

untuk 

tugasan 

penulisan 

interaktif ) 

Input papan 

kekunci 

untuk 

peperiksaan 

bagi 

bahagian 

yang dipilih 

2014 2014 2015 2016 2017 N.A. * (Memulakan 

peperiksaan 

2016 

lisan) 

2014 2014 2015 2016 2017 2015 2016 

2013 2014 

Akan 

disahkan 

Akan 

disahkan 

N.A. 2015 

Akan 

disahkan 

* Bahasa dan Kesusasteraan Bahasa Ibunda H2 (MTLL) ialah subjek kandungan. Subjek ini menawarkan komponen 

sastera. Tidak ada komponen lisan dalam peperiksaan ini. 

Akan disahkan: Akan disahkan berdasarkan kajian lanjutan. 

13. Lampiran E menunjukkan format yang disarankan bagi peperiksaan Bahasa Ibunda PSLE 

pada tahun 2017 dan beberapa contoh jenis-jenis item baharu. 


68 


Penilaian Berasaskan Sekolah 

14. Guru dan pelajar akan diberi masa untuk memastikan landasan yang memadai bagi 

pembaikan dalam pengajaran dan pembelajaran di bilik darjah selaras dengan perubahan 

penilaian berasaskan sekolah dan peperiksaan nasional. 

15. Sekolah akan melaksanakan peperiksaan lisan untuk Bahasa Ibunda Lanjutan (HMTL). 

Kaedah penilaian berasaskan sekolah akan menyerapkan lebih banyak elemen yang menguji 

penggunaan bahasa dalam konteks yang lumrah dan autentik. Hal ini dapat dicapai melalui 

penggunaan rangsangan autentik yang sesuai (misalnya melalui dialog, rencana akhbar, 

e-mel dan klip video) untuk memberikan konteks item-item ujian. Pembinaan item-item 

ujian seharusnya membenarkan lebih banyak latihan kemahiran bahasa yang praktikal dan 

penyampaian komunikasi interpersonal. 

16. Khususnya, sekolah akan mula menggunakan klip video sebagai rangsangan untuk peperiksaan 

lisan dan tugasan lisan yang lain di bilik darjah, menggantikan gambar dan ayat-ayat bertopik 

yang digunakan sekarang. Pelajar akan berbual dengan pemeriksa berdasarkan rangsangan 

klip video yang baru ditonton. Rangsangan video akan membolehkan konteks perbualan yang 

lebih menarik dan realistik. MOE akan membantu sekolah menggunakan rangsangan video 

untuk peperiksaan berasaskan sekolah. Maktab rendah dan sekolah menengah akan juga 

memuatkan komponen penulisan berasaskan komputer dalam peperiksaan Bahasa Ibunda. 

17. MOE dan SEAB akan bekerjasama dengan rapat untuk memastikan pelaksanaan yang lancar 

dan memberikan masa yang mencukupi kepada pelajar dan guru untuk membiasakan diri 

dengan kurikulum dan keadah penilaian baharu. Latihan bagi mereka bentuk item-item 

ujian baharu akan disediakan untuk menyokong guru melaksanakan perubahan-perubahan 

ini. Latihan relevan untuk guru praperkhidmatan dan dalam perkhidmatan akan diperkukuh 

untuk meningkatkan keupayaan guru mereka bentuk item-item penilaian baharu. Sekolah 

akan menghubungi dan memberitahu ibu bapa mengenai perubahan-perubahan ini sebelum 

dilaksanakan. 


BAB 5 

MENINGKATKAN PELBAGAI PERUNTUKAN 

BAGI PELAJAR PELBAGAI KEUPAYAAN

70 


BAB 5 

MENINGKATKAN PELBAGAI PERUNTUKAN 

BAGI PELAJAR PELBAGAI KEUPAYAAN 

1. MOE akan terus membantu pelajar untuk mempelajari Bahasa Ibunda setinggi yang dimampui 

mereka tanpa mengira keupayaan mereka dalam Bahasa Ibunda dan latar bahasa pertuturan 

di rumah. Kurikulum kita harus terus menanggap bahawa para pelajar mempunyai titik 

mula yang berbeza-beza dan mengambil pendekatan yang sesuai bagi kumpulan pelajar 

yang berbeza. Kurikulum tersebut juga perlulah memenuhi matlamat jangka panjang, iaitu 

melahirkan pengguna bahasa yang cekap yang dapat berkomunikasi dalam bahasa tersebut 

secara efektif dalam konteks kehidupan sebenar. 

2. Bagi pelajar yang menunjukkan keupayaan dan minat untuk mempelajari Bahasa Ibunda 

Lanjutan, pendekatan yang diambil oleh MOE adalah untuk meningkatkan kecekapan 

berbahasa ke tahap yang lebih tinggi dan membina pengetahuan budaya mereka. Hasil 

peningkatan yang telah dijalankan selepas semakan-semakan yang lalu, lebih ramai pelajar 

peringkat ‘O’ mengambil Bahasa Ibunda Lanjutan. Kadar pelajar yang mengambil Bahasa 

Ibunda Lanjutan telah meningkat dengan ketara daripada 15% pada tahun 2000 kepada 

25% pada tahun 2010. Berdasarkan trend positif ini, MOE akan melanjutkan usaha untuk 

membina kecekapan para pelajar yang mempunyai keupayaan dan minat untuk mempelajari 


3. Pada masa yang sama, kita perlu membantu para pelajar yang menghadapi kesukaran 

mempelajari Bahasa Ibunda. Seperti yang telah diterangkan dalam Bab 3, akan ada peningkatan 

dalam pendekatan yang dibina khas untuk peringkat sekolah rendah. Pada peringkat sekolah 

menengah pula, terdapat kurikulum yang berbeza bagi pelajar yang menghadapi lebih banyak 

kesukaran mempelajari Bahasa Ibunda. Kurikulum Bahasa Ibunda ‘B’ yang lebih memberikan 

penekanan kepada kemahiran bertutur, membantu pelajar berkomunikasi dengan lebih yakin 

dalam bahasa ibunda mereka. Langkah ini akan dapat mengekalkan minat mereka dalam 

bahasa ibunda dan bukan sebaliknya. Asas dalam Bahasa Ibunda juga akan menjadi berguna 

dalam kehidupan mereka nanti apabila mereka perlu mendalami pembelajaran Bahasa 

Ibunda mereka atas sebab-sebab peribadi atau kerjaya. 

MEMUPUK PELAJAR YANG MEMPUNYAI KEUPAYAAN DAN MINAT 

DALAM BAHASA IBUNDA 

4. MOE menyedari nilai strategik dalam memupuk sebilangan besar warga Singapura yang 

cekap berdwibahasa dalam bahasa Inggeris dan bahasa ibunda dan mereka yang mempunyai 

pengetahuan yang mendalam tentang budaya yang berkaitan dengan bahasa-bahasa tersebut. 

Individu-individu ini akan dapat menyuntik tenaga dan semangat kepada persekitaran budaya 

di Singapura. Tambahan pula, mereka juga dapat memanfaatkan kemahiran bahasa dan juga 

pengetahuan budaya mereka yang mendalam untuk menjalin hubungan yang lebih bermakna 

dengan negara-negara serantau. Ada dalam kalangan mereka yang akan menggunakan bahasa 



ibunda pada tahap yang lebih tinggi dalam kehidupan peribadi dan profesional mereka. 

5. Walaupun tujuan menyediakan persekitaran yang lebih baik bagi semua pelajar Bahasa 

Ibunda Lanjutan sama bagi ketiga-tiga kumpulan Bahasa Ibunda, model penyampaian yang 

khusus akan berbeza bagi ketiga-tiga Bahasa Ibunda disebabkan oleh perbezaan keadaan dan 

jumlah pelajar. 

Bahasa China Lanjutan (HCL) 

6. Sekolah-sekolah Rancangan Bantuan Khas (SAP) menyediakan persekitaran pembelajaran 

yang kaya agar pelajar-pelajar dapat mendalami minat mereka terhadap Bahasa Cina Lanjutan 

(HCL). Sekolah-sekolah tersebut juga telah melaksanakan program-program peningkatan 

berikutan semakan SAP pada tahun 2007. Tambahan pula, empat buah sekolah SAP, iaitu 

Sekolah Tinggi Dunman, Institusi Hwa Chong, Sekolah Tinggi Perempuan Nanyang dan 

Sekolah Tinggi River Valley menawarkan Program Pengajian Dwibudaya [BCS](C) selama 

empat tahun (Men 3 hingga JC2) untuk mempersiapkan rakyat Singapura yang berdwibahasa 

dan berdwibudaya menghubungkan Singapura dengan negara China dan negara-negara 

Barat. Sekolah SAP yang kesepuluh juga telah dibuka berikutan semakan Bahasa Ibunda pada 

tahun 1999. 

7. Di peringkat prauniversiti, lima buah sekolah/maktab rendah menawarkan Program Elektif 

Bahasa Cina (CLEP) untuk memupuk bakat berdwibahasa setempat yang menghargai 

bahasa dan sastera Cina. Sekolah/maktab rendah tersebut ialah Sekolah Tinggi Dunman, 

Institusi Hwa Chong, Maktab Rendah Jurong, Maktab Rendah Nanyang dan Maktab Rendah 

Temasek. CLEP yang telah menyambut ulang tahunnya yang ke-20 pada tahun 2010 telah 

banyak memberikan sumbangan dalam usaha memupuk bakat bahasa untuk sektor awam 

dan swasta. Terdapat sebilangan graduan CLEP yang telah memberikan sumbangan terutama 

sekali dalam bidang perguruan dan media. 

Menubuhkan sekolah SAP yang ke-11 

8. Keberkesanan Program SAP dalam memupuk minat pelajar dalam pengajian yang berkaitan 

dengan bahasa Cina telah terbukti dengan adanya pelajar-pelajar dari SAP yang mengambil 

subjek berkaitan dengan bahasa Cina seperti Pengajian China dan Pengajian Am dalam 

bahasa Cina serta CLEP pada peringkat maktab rendah. Sekolah-sekolah SAP juga telah 

memupuk banyak penyalur budaya (contoh wartawan Lianhe Zaobao) dan pakar bahasa 

(seperti guru Bahasa Cina) bagi masyarakat Cina di Singapura. Kebangkitan negara China 

dan kadar pelajar yang mengambil Bahasa Cina Lanjutan yang terus meningkat menunjukkan 

bahawa masih ada ruang untuk meluaskan peruntukan bagi pelajar-pelajar yang mempunyai 

minat dan keupayaan untuk mengambil Bahasa Cina pada tahap yang lebih tinggi bagi meraih 

manfaat daripada persekitaran pembelajaran yang kaya. 


72 


9. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda berasa bahawa sudah tiba masanya untuk MOE 

menubuhkan sekolah SAP yang ke-11. Sekolah SAP tambahan ini akan menyediakan 

persekitaran pembelajaran yang kaya bagi Bahasa Cina Lanjutan (BCL) 1 kepada lebih ramai 

pelajar. 

Meningkatkan Program Elektif Bahasa Cina 

10. Untuk menggalakkan para pelajar HCL menengah agar terus menawarkan CL di peringkat 

yang lebih tinggi, MOE akan mempertingkatkan CLEP dengan memperuntukkan dana 

tambahan bagi program penyerapan di luar negara dan penganjuran siri ceramah CLEP untuk 

membantu para pelajar meningkatkan kecekapan bahasa, pemahaman serta penghayatan 

terhadap budaya yang berkaitan dan sejarah. 

Pendaftaran Tambahan bagi Program Pengajian Dwibudaya (Cina) [BSP(C)] 

11. Kurikulum dan program penyerapan di luar negara yang dilanjutkan dalam Pengajian 

Dwibudaya (Cina) [BSP(C)] memberikan peluang yang luas kepada pelajar-pelajar untuk 

mengalami dan memahami negara China kontemporari. Kini, BSP(C) ditawarkan di empat 

buah sekolah di peringkat menengah tiga. Bagi meluaskan ruang kepada pelajar-pelajar 

untuk mengambil bahagian dalam program tersebut, pendaftaran tambahan di peringkat 

maktab rendah tahun pertama akan diperkenalkan. Biasiswa bagi BSP(C) akan ditawarkan 

kepada pelajar-pelajar cemerlang, dan penerima biasiswa di peringkat maktab rendah tahun 

satu akan berpeluang menyertai program penyerapan di negara China atau masyarakat 

berbahasa Cina yang lain. 

Pengenalan Subjek Baharu di Peringkat A - Linguistik dan Penterjemahan Bahasa Cina 

12. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda menyedari bahawa ekonomi negara China yang terus 

berkembang telah menyebabkan permintaan yang meningkat bagi khidmat penterjemahan 

bagi kedua-dua sektor awam dan swasta (contohnya, media, perniagaan dan pelancongan). 

Fokus kepada aspek linguistik juga dapat memupuk penghargaan pelajar-pelajar terhadap 

binaan bahasa Cina. Mungkin terdapat pelajar dalam kalangan ini yang bakal menjadi guru 

Bahasa Cina. Oleh itu, MOE akan memperkenalkan subjek baharu di peringkat A, iaitu 

Linguistik dan Penterjemahan Bahasa Cina peringkat H2 di beberapa buah sekolah yang 

terpilih bermula pada tahun 2015. Memandangkan subjek baharu ini mempunyai nilai praktikal, 

MOE berpendapat bahawa subjek ini akan menarik minat para pelajar yang mempunyai 

keupayaan yang tinggi dalam bahasa tersebut. MOE akan meneroka kemungkinan untuk 

menawarkan subjek yang sama bagi Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil sekiranya terdapat 

permintaan untuk subjek sedemikian. 

1 

MOE telah mengumumkan pada November 2010 bahawa Sekolah Tinggi Nan Chiau akan 

menjadi sekolah SAP dari tahun 2012. 



Bahasa Melayu Lanjutan (HML) 

13. Sejak beberapa tahun yang lalu, untuk meluaskan lagi peluang pelajar yang berminat mengambil 

HML, MOE telah menambah bilangan sekolah menengah dan pusat yang menawarkan HML 

daripada 13 pada 2005 kepada 39 pada 2011. 

14. Dua sekolah autonomi, iaitu Sekolah Tinggi Pemerintah Bukit Panjang dan Sekolah 

Menengah Tanjong Katong menjadi pusat bagi Program Elektif dalam Bahasa Melayu untuk 

sekolah menengah (EMAS). EMAS menyatukan pelajar BML dan menyediakan persekitaran 

pembelajaran yang kaya untuk membina kecekapan berbahasa dan mendalami pemahaman 

mengenai bahasa dan budaya Melayu. Matlamat program ini adalah untuk menggalakkan 

pelajar-pelajar menjadi penyalur budaya dalam bidang seperti perguruan, kewartawanan dan 

kesenian. 

15. Di peringkat maktab rendah, Maktab Rendah Innova dan Maktab Rendah Tampines 

menawarkan Program Elektif Bahasa Melayu (MLEP) untuk mempersiapkan para pelajar 

Bahasa Melayu yang baik dalam bidang akademik mereka menjadi penutur dwibahasa yang 

efektif dan memupuk bakat sastera melalui penghayatan yang mendalam terhadap bahasa 

dan sastera Melayu. Pada tahun 2010, MLEP telah menyambut ulang tahunnya yang ke-10. 

Program ini telah banyak memberikan sumbangan dalam usaha memupuk bakat bahasa 

untuk sektor awam dan swasta. Sama seperti CLEP, terdapat sebilangan graduan MLEP yang 

telah menyumbang kepada bidang perguruan dan media. 

16. Peningkatan seterusnya untuk pembelajaran HML akan dilakukan. 

Meluaskan EMAS ke Sekolah Menengah Ketiga 

17. Memandangkan EMAS telah membuahkan hasil yang positif, Jawatankuasa Semakan Bahasa 

Ibunda mencadangkan agar program itu diluaskan ke sekolah menengah yang ketiga. Sekolah 

Menengah Anderson akan menjadi sekolah ketiga sebagai pusat EMAS untuk memberikan 

peluang kepada lebih ramai pelajar HML mendalami minat mereka dalam bahasa dan budaya 

Melayu. 

Menubuhkan Pusat MLEP yang Ketiga 

18. MOE akan menubuhkan pusat MLEP yang ketiga di Maktab Rendah Pioneer untuk membuka 

ruang yang lebih luas kepada pelajar-pelajar yang berminat dan meningkatkan bilangan 

biasiswa MLEP yang ditawarkan. Hal ini diharap akan dapat memupuk lebih banyak pengguna 

dwibahasa yang berbakat. 

19. Seperti yang disarankan untuk CLEP, MOE akan mempertingkat MLEP dengan menyediakan 

dana tambahan bagi program penyerapan di luar negara dan menganjurkan siri ceramah 

MLEP untuk meningkatkan tahap kefasihan berbahasa, pemahaman dan penghargaan pelajar 

terhadap budaya dan sejarah Melayu. Hal ini dilakukan untuk menggalakkan lebih ramai 


74 


pelajar HML di peringkat menengah terus mempelajari Bahasa Melayu di peringkat yang 

lebih tinggi semasa meneruskan pelajaran di maktab rendah. 

Bahasa Tamil Lanjutan (HTL) 

20. Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar (UPTLC) telah dinaik taraf pada 2001 untuk menjadikan 

pusat tersebut sebuah Pusat Sumber Nasional Bahasa Tamil bagi meningkatkan tahap 

pengajaran dan pembelajaran Bahasa Tamil selain mengadakan lebih banyak aktiviti pengayaan 

bagi pelajar yang berminat untuk mendalami pengetahuan mereka mengenai bahasa dan 

budaya Tamil. Peruntukan secara berpusat bagi aktiviti-aktiviti pengayaan menyatukan pelajar 

dari merata Singapura untuk membentuk jumlah yang diperlukan bagi pengendalian program 

yang lebih berkualiti. Untuk meluaskan lagi ruang bagi pelajar menawarkan HTL, MOE juga 

telah menambah bilangan sekolah menengah dan pusat yang menawarkan HTL daripada 9 

pada tahun 2005 kepada 29 pada tahun 2011. 

Mengadakan Program Elektif Nasional Bahasa Tamil 

21. Untuk meningkatkan lagi pembelajaran HTL, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda 

mencadangkan agar Program Elektif Nasional Bahasa Tamil (NETP) bagi pelajar peringkat 

menengah dan maktab rendah ditawarkan. UPTLC sebagai Pusat Sumber Nasional Bahasa 

Tamil, merupakan institusi yang sesuai untuk menjadi pusat NETP bagi pelajar-pelajar HTL. 

22. Di peringkat menengah, NETP akan dibuka kepada kedua-dua kumpulan pelajar; mereka yang 

mengambil HTL di UPTLC atau di sekolah dan pusat. Program tersebut akan mengandungi 

beberapa modul pengayaan untuk mengasah kemahiran bahasa dan memupuk penghayatan 

mereka terhadap sastera dan budaya Tamil. Selain itu, perkhemahan budaya, bengkel, ceramah 

serta program penyerapan juga akan dianjurkan oleh pakar bahasa Tamil. 

23. Di peringkat prauniversiti, UPTLC akan menyokong maktab-maktab rendah dengan 

menyediakan wadah untuk program-program pengayaan. Biasiswa juga akan ditawarkan 

kepada pelajar-pelajar NTEP di maktab rendah yang layak menerimanya. 

Rumusan bagi Peningkatan 

24. Langkah-langkah untuk menyediakan lebih banyak peluang kepada pelajar Bahasa Ibunda 

Lanjutan agar dapat mencapai tahap yang lebih tinggi dalam kecekapan berbahasa diringkaskan 

dalam Jadual 5.1. 



Jadual 5.1: Peningkatan dan Peluasan Program-program Khas Bahasa Ibunda 

Menengah 

Maktab 

Rendah 


- Menubuhkan Sekolah 

SAP yang ke-11 di 

Sekolah Tinggi Nan 

Chiau dari tahun 

2012 

- Menyediakan 

pendaftaran 

tambahan bagi 

Program Pengajian 

Dwibudaya (Cina) 

[BSP(C)] pada tahun 

pertama peringkat 

maktab rendah dari 

tahun 2012 

- Memperkenalkan 

subjek peringkat 

H2 baharu, iaitu 

Linguistik dan 

Terjemahan Bahasa 

Cina di maktabmaktab 

rendah yang 

terpilih dari tahun 

2015 


EMAS yang ke-3 di 

Sekolah Menengah 

Anderson dari tahun 

2012 


Program Bahasa 

Melayu Elektif (MLEP) 

yang ke-3 di Maktab 

Rendah Pioneer dari 

tahun 2012 

- Menambah bilangan 

biasiswa untuk MLEP 

- Mempertingkatkan 

MLEP dengan 

peruntukan dana 

tambahan bagi 




ceramah MLEP 

- Mengadakan 

Program Elektif 

Nasional Bahasa 

Tamil (NETP) yang 

baharu di UPTLC 

untuk pelajar-pelajar 

sekolah menengah 

dan maktab rendah 

bagi memperkaya 

pembelajaran 

bahasa, sastera dan 

budaya Tamil 

- Menawarkan 

biasiswa kepada 

pelajar-pelajar 

NETP yang layak 

menerimanya di 

peringkat maktab 

rendah 

- Mempertingkatkan 

CLEP dengan 

menyediakan 

peruntukan dana 

tambahan bagi 




ceramah CLEP 


76 


PENGAJARAN LEBIH MENARIK BAGI PELAJAR-PELAJAR BAHASA IBUNDA B 

25. Sukatan pelajaran untuk Bahasa Ibunda B telah diperkenalkan buat pertama kalinya kepada 

pelajar menengah tiga dan maktab rendah tahun pertama pada tahun 2001 berikutan 

semakan Bahasa Cina pada tahun 1999. Hal ini dilakukan untuk membantu pembelajaran 

Bahasa Ibunda dalam kalangan pelajar yang menghadapi kesukaran mengikuti sukatan 

pelajaran standard Bahasa Ibunda. Selanjutnya, kelonggaran kriteria kelayakan yang diumumkan 

oleh MOE telah membolehkan pelajar menengah satu subjek mengambil Bahasa Ibunda 

B pada tahun 2004. Sejak tahun 2010, MOE juga telah meluaskan ruang kepada pelajar 

yang mengalami kesukaran dalam Bahasa Ibunda standard untuk mengambil Bahasa Ibunda 

B. Langkah-langkah ini termasuklah menubuhkan lebih banyak pusat Bahasa Ibunda B dan 

melonggarkan kriteria kelayakan untuk Bahasa Ibunda B di peringkat A 2 . 

26. Untuk mengukuhkan kecekapan fungsional pelajar dalam komunikasi lisan, Bahasa Ibunda B 

akan memberikan lebih penekanan terhadap penggunaan bahan dan konteks yang autentik. 

Lebih banyak aktiviti (termasuklah penggunaan ICT, main peranan dan perbincangan secara 

kumpulan) dan bahan-bahan autentik (contohnya berita, rencana, iklan dan media berasaskan 

ICT) akan digunakan untuk menjadikan pelajaran lebih menarik dan membantu pelajar untuk 

menghargai dan menggunakan bahasa ibunda sebagai bahasa yang hidup. 

27. Untuk memastikan keperluan khusus pembelajaran pelajar Bahasa Ibunda ‘B’ dipenuhi, 

guru-guru subjek tersebut akan diberi latihan tentang cara yang sesuai dalam menggunakan 

Pendekatan Dwibahasa. Mereka juga akan dilatih untuk menggunakan pedagogi berasaskan 

tugasan serta lebih memanfaatkan pembelajaran berasaskan ICT untuk menarik minat para 

pelajar ini dalam pembelajaran Bahasa Ibunda mereka. Pusat Bahasa Cina Singapura (SCCL), 

Pusat Bahasa Melayu Singapura (MLCS) dan Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar (UPTLC) 

akan menganjurkan sesi latihan untuk melengkapkan guru-guru dengan kemahiran pedagogi 

yang diperlukan. 

28. Tambahan lagi, perubahan-perubahan dalam kurikulum, pedagogi dan penilaian yang dapat 

meningkatkan kerelevanan Bahasa Ibunda dalam penggunaan kehidupan harian akan 

dilaksanakan lebih awal bagi kumpulan pelajar tersebut, mungkin setahun atau lebih awal 

daripada kumpulan pelajar yang lain. 

2 

Dari tahun 2010, bilangan pusat Bahasa Cina ‘B’ telah ditambah dengan penubuhan pusat tersebut di Sekolah Menengah St Andrew’s, 

Sekolah Assumption English dan Sekolah Menengah Fuchun. Pusat Bahasa MOE (Bishan) mula menawarkan Bahasa Melayu ‘B’ dan 

UPTLC untuk Bahasa Tamil ‘B’ dari 2010. Kelayakan untuk Bahasa Ibunda ‘B’ di peringkat ‘A’ telah dilonggarkan daripada gred E8 untuk 

Bahasa Ibunda peringkat ‘O’ kepada D7 ke bawah. 



BAB 6 

MEWUJUDKAN PERSEKITARAN YANG 

KONDUSIF BAGI PEMBELAJARAN DAN 

PENGGUNAAN BAHASA IBUNDA 


78 


BAB 6 

MEWUJUDKAN PERSEKITARAN YANG 

KONDUSIF BAGI PEMBELAJARAN DAN 

PENGGUNAAN BAHASA IBUNDA 

1. Kecekapan berbahasa seseorang pelajar banyak dipengaruhi oleh kekerapannya menggunakan 

bahasa tersebut. Penggunaan yang autentik dan pendedahan kepada bahasa ibunda dalam 

lingkungan kehidupan pelajar akan memudahkannya untuk memperoleh kemahiran berbahasa. 

Dengan perubahan persekitaran penggunaan bahasa, pelajar hari ini tidak terdedah kepada 

persekitaran bahasa yang kaya di rumah untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda 

berbanding generasi yang terdahulu. Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda menyedari 

bahawa penggunaan Bahasa Ibunda di luar bilik darjah amat penting untuk menjadikannya 

sebagai bahasa yang hidup digunakan oleh pelajar kita. 

2. Pelbagai usaha telah dijalankan dalam kurikulum formal Bahasa Ibunda untuk mempertingkatkan 

kecekapan penggunaannya. Sekolah-sekolah diberikan kebebasan bagi mewujudkan 

pelbagai peluang bagi pelajar menggunakan bahasa tersebut sebagai bahasa yang hidup di 

luar bilik darjah. Kerjasama dengan media dan pihak yang berkepentingan juga akan dapat 

mewujudkan wadah dan peluang bagi pendedahan kepada bahasa ibunda. Sekolah, ibu bapa 

dan masyarakat boleh memainkan peranan yang penting bersama-sama untuk menyediakan 

peluang bagi pelajar agar mereka dapat diserapkan ke dalam persekitaran kondusif bagi 


MEWUJUDKAN PERSEKITARAN UNTUK PEMBELAJARAN BAHASA 

IBUNDA DI SEKOLAH 

3. Untuk mewujudkan persekitaran yang kondusif bagi pembelajaran Bahasa Ibunda, sekolahsekolah 

perlu merancang masa dan program yang berstruktur untuk menggalakkan para 

pelajar menggunakan bahasa ibunda serta menghargai budaya Cina, Melayu atau Tamil. Usaha 

sedemikian akan dapat mempertingkatkan mutu pembelajaran serta membangkitkan minat 

mereka dalam bahasa ibunda. Pada masa ini, sekolah-sekolah menawarkan banyak program 

pengayaan kepada pelajar mereka. Sekolah-sekolah tidak seharusnya menjalankan aktiviti 

ini secara ad hoc. Sekolah-sekolah perlu mengambil pendekatan yang bersepadu dengan 

memasukkan program tersebut ke dalam perancangan keseluruhan bagi pembelajaran 

Bahasa Ibunda, agar pelajar dapat diserapkan dalam persekitaran untuk mempelajari dan 

menggunakan bahasa tersebut. 

4. Untuk memenuhi matlamat ini, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda mengajukan empat 

saranan yang berikut bagi sekolah-sekolah. 



Menganjurkan Dwiminggu Bahasa Ibunda Berasaskan Sekolah 

5. Sekolah-sekolah boleh bergabung tenaga dengan pertubuhan-pertubuhan masyarakat dan 

pihak yang berkepentingan, termasuklah ibu bapa dan alumni, untuk menganjurkan Dwiminggu 

Bahasa Ibunda berasaskan sekolah. Dwiminggu Bahasa Ibunda akan membawa pembelajaran 

Bahasa Ibunda ke dalam masyarakat dan begitu juga sebaliknya. Aktiviti ini adalah untuk 

membangkitkan minat pelajar untuk menggunakan Bahasa Ibunda. Pelbagai aktiviti di luar 

bilik darjah akan diadakan semasa Dwiminggu Bahasa Ibunda untuk membolehkan pelajar 

mempelajari dan menggunakan bahasa ibunda dengan cara yang baharu dan menarik. Aktiviti 

yang boleh dijalankan termasuklah acara persembahan seni seperti drama dan cakap silang, 

bercerita, penyampaian lisan, ceramah oleh anggota masyarakat Cina, Melayu dan Tamil yang 

unggul, permainan serta aktiviti berasaskan ICT seperti animasi fi lem. 

Menganjurkan Perkhemahan Bahasa dan Budaya serta Program Penyerapan 

6. Perbincangan kumpulan fokus dengan guru-guru dan ibu bapa menunjukkan bahawa 

pengalaman yang diraih daripada program penyerapan meninggalkan kesan positif ke atas 

pembelajaran dan sikap pelajar terhadap Bahasa Ibunda. Ibu bapa juga mencadangkan agar 

lebih banyak program sedemikian dianjurkan agar dapat dimanfaatkan oleh lebih ramai 

pelajar, termasuklah mereka yang lemah dalam Bahasa Ibunda. Aktiviti susulan program 

penyerapan 3 harus diadakan untuk mengukuhkan lagi pembelajaran. 

7. Sekolah-sekolah perlu menganjurkan perkhemahan bahasa dan budaya Bahasa Ibunda 

untuk menyediakan persekitaran yang boleh menyerapkan pelajar dalam pembelajaran dan 

penggunaan bahasa tersebut. Sekolah-sekolah juga harus terus menjalin hubungan dengan 

sekolah-sekolah di luar negara untuk pertukaran yang lebih bermakna (sama ada melalui 

program penyerapan di luar negara, menjadi tuan rumah bagi pelajar asing atau dalam 

bentuk kolaborasi/interaksi yang lain, contohnya melalui ICT) untuk mewujudkan peluang 

yang autentik bagi pelajar menggunakan Bahasa Ibunda dengan rakan-rakan asing. 

Menganjurkan Program Bacaan yang Berstruktur 

8. Bacaan merupakan bahagian yang penting dalam pembelajaran bahasa. Sejak tiga tahun 

yang lalu, kebanyakan sekolah terutama sekolah-sekolah rendah telah memulakan program 

bacaan yang berstruktur. Kesan awal menunjukkan bahawa usaha untuk menggalakkan 

bacaan telah diterima baik. Walau bagaimanapun, lebih banyak usaha boleh dilakukan untuk 

menyediakan lebih banyak bahan bacaan tambahan serta mencari jalan yang kreatif untuk 

memupuk amalan membaca buku-buku Bahasa Ibunda dalam kalangan pelajar. Sekolahsekolah 

juga boleh melibatkan anggota atau pertubuhan masyarakat seperti ibu bapa, kelab 

bacaan atau Lembaga Perpustakaan Negara untuk menggalakkan aktiviti membaca. Bagi 

memastikan sekolah-sekolah mempunyai program bacaan berstruktur yang kukuh, sekolahsekolah 

akan membeli lebih banyak bahan bacaan yang menarik dan sesuai dengan peringkat 

umur pembaca, menyediakan sudut membaca yang menarik serta menganjurkan pelbagai 

aktiviti yang menggalakkan amalan membaca seperti persembahan skit, ulasan buku dan sesi 

perkongsian serta festival bercerita. 

3 

Dalam bentuk permainan, kuiz, tugasan projek, menulis renungan, dll. 


80 


Melibatkan Ibu Bapa dalam Pembelajaran Bahasa Ibunda 

9. Sokongan ibu bapa penting dalam pembelajaran dan perkembangan bahasa. Sekolahsekolah 

juga harus melibatkan ibu bapa untuk menyokong anak-anak mereka dalam usaha 

mereka mempelajari Bahasa Ibunda. Sebagai contoh, sekolah-sekolah boleh menyediakan 

wadah perkongsian untuk ibu bapa bertukar-tukar pendapat dan berkongsi pengalaman 

belajar anak-anak mereka dalam bahasa ibunda. Sekolah-sekolah juga boleh menyediakan 

bahan dalam talian bagi bahasa ibunda yang boleh digunakan oleh ibu bapa sebagai bahan 

tambahan untuk membantu anak-anak mereka. 

10. Dana akan diperuntukkan kepada sekolah-sekolah bagi menyokong pelaksanaan cadangancadangan 

tersebut. 

PENGLIBATAN YANG LEBIH BESAR IBU BAPA DAN ANGGOTA 

MASYARAKAT 

11. Berbangkit daripada Semakan Bahasa Ibunda 2004-5, Jawatankuasa Penggalakan Pembelajaran 

Bahasa Cina (CPCLL), Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa 

Melayu (MLLPC) dan Jawatankuasa Pembelajaran dan Penggalakan Penggunaan Bahasa Tamil 

(TLLPC) telah ditubuhkan untuk menggabungkan sokongan pertubuhan masyarakat bagi 

menggalakkan penggunaan bahasa ibunda di luar sekolah. Kemajuan yang baik telah dicapai 

oleh jawatankuasa-jawatankuasa tersebut dan para pelajar telah mendapat manfaat daripada 

pelbagai program yang dijalankan serta kepakaran yang disumbangkan oleh kumpulankumpulan 

masyarakat ini. Dalam jangka waktu beberapa tahun ini, pertubuhan-pertubuhan 

masyarakat bagi bahasa ibunda, termasuklah ketiga-tiga jawatankuasa penggalakan ini telah 

menerbitkan bahan bacaan, menganjurkan seminar bahasa dan menggembleng tenaga 

dengan pertubuhan-pertubuhan media untuk menghasilkan beberapa program utama 

bagi menarik pelajar kita dalam pembelajaran Bahasa Ibunda. Program-program utama ini 

disenaraikan dalam Lampiran F1 hingga F3. Sebagai langkah selanjutnya, MOE dan sekolahsekolah 

boleh memanfaatkan sumber masyarakat ini bagi menyokong Dwiminggu Bahasa 

Ibunda dan program-program yang lain. 

12. MOE akan menambah dana bagi ketiga-tiga Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan 

Bahasa Ibunda untuk mengukuhkan kerjasama antara sekolah, masyarakat dan media serta 

menganjurkan lebih banyak program bagi menyokong pembelajaran dan penggunaan Bahasa 

Ibunda. Secara khusus, Jawatankuasa Penggalakan patut: 

a. Menyokong sekolah-sekolah untuk menganjurkan aktiviti-aktiviti Dwiminggu Bahasa 

Cina/Melayu/Tamil (contohnya menyediakan nara sumber dan membantu aktiviti 

bahasa dan budaya); 



b. Menganjurkan pelbagai aktiviti pengayaan bahasa dan budaya (contohnya bengkel 

drama, perkhemahan budaya, acara persembahan kesenian, program penyerapan) 

dengan kerjasama sekolah-sekolah; 

c. Membina pelbagai bahan bacaan yang sesuai dengan peringkat usia pelajar untuk 

menggalakkan amalan membaca dan membina bahan-bahan berasaskan ICT 

(contohnya podcasts atau vodcasts) untuk menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda; 

d. Meneroka peluang dengan media untuk menyiarkan program radio dan televisyen 

yang menarik bagi kanak-kanak; dan 

e. Menganjurkan acara-acara Bahasa Ibunda untuk keluarga dan seminar untuk ibu 

bapa mempelajari strategi yang berkesan untuk menyokong pembelajaran anakanak 

mereka dalam Bahasa Ibunda 4 . 

13. Secara keseluruhan, MOE akan memperuntukkan sejumlah $45 juta kepada sekolahsekolah 

dan Jawatankuasa Penggalakan Penggunaan Bahasa Ibunda sepanjang lima tahun bagi 

menyokong usaha mereka untuk bekerjasama dengan ibu bapa dan masyarakat dalam usaha 

untuk mewujudkan peluang dalam pembelajaran dan penggunaan Bahasa Ibunda. 

14. Selain usaha yang dijalankan di sekolah-sekolah, ibu bapa memainkan peranan yang penting 

untuk mewujudkan persekitaran pembelajaran Bahasa Ibunda yang kondusif bagi anak-anak 

mereka. Ibu bapa bukan sahaja mencorak pengalaman pembelajaran anak-anak mereka, 

malah mereka berpengaruh dalam membentuk sikap anak-anak terhadap pembelajaran 

Bahasa Ibunda serta sikap mereka terhadap bahasa dan budaya. 

15. Tinjauan Bahasa Ibunda 2010 menunjukkan bahawa majoriti ibu bapa, tidak kira latar 

belakang bahasa pertuturan di rumah, mengakui kepentingan mempelajari Bahasa Ibunda 

dan memberikan sokongan kepada pembelajaran Bahasa Ibunda anak-anak mereka. Dari 

itu, Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda menyarankan agar lebih banyak bantuan diberikan 

kepada ibu bapa agar mereka lebih berupaya menyokong pembelajaran Bahasa Ibunda 

anak-anak mereka. Selain menggunakan wadah dan bahan-bahan Bahasa Ibunda dalam 

talian yang disiapkan oleh sekolah-sekolah, ibu bapa juga digalakkan untuk memanfaatkan 

pelbagai program yang dianjurkan oleh perpustakaan awam dan kumpulan masyarakat. 

Dengan sokongan yang lebih baik, pendedahan awal kepada bahasa ibunda pertuturan dan 

penggunaan bahasa tersebut di rumah serta dengan saudara-mara dapat dilakukan. Oleh 

itu, kanak-kanak dapat membina asas yang kukuh dan membentuk sikap yang baik bagi 

pembelajaran formal di sekolah. 

4 

Tinjauan 2010 mendapati bahawa majoriti ibu bapa, tidak kira latar belakang bahasa pertuturan di rumah, mengakui kepentingan mempelajari 

Bahasa Ibunda dan memberikan sokongan terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda anak-anak mereka. Ketiga-tiga Jawatankuasa 

Semakan Bahasa Ibunda harus memanfaatkan sokongan padu yang diberikan oleh ibu bapa untuk mempertingkatkan lagi pembelajaran 



82 


16. Kanak-kanak boleh membina asas yang lebih kukuh dalam kemahiran bertutur pada 

peringkat prasekolah. Untuk menyelaraskan kurikulum prasekolah dengan kurikulum Bahasa 

Ibunda di sekolah rendah, MOE telah mengedarkan panduan kurikulum bagi pembelajaran 

Bahasa Ibunda kepada semua prasekolah pada tahun 2005 dan 2006. MOE akan menyemak 

panduan kurikulum tersebut sebagai usaha penyelarasan dengan saranan-saranan yang 

dibuat oleh Jawatankuasa Semakan Bahasa Ibunda. 


BAB 7 

MENAMBAH BILANGAN DAN MEMBINA 

KEUPAYAAN GURU BAHASA IBUNDA

84 


BAB 7 

MENAMBAH BILANGAN DAN MEMBINA 

KEUPAYAAN GURU BAHASA IBUNDA 

1. Guru Bahasa Ibunda yang mahir merupakan kunci penyampaian pengajaran dan pembelajaran 

yang berkualiti di dalam bilik darjah. Mereka berkeupayaan untuk mentafsirkan kurikulum 

menjadi pengalaman pembelajaran yang bermakna. Sebagai model pengguna bahasa yang 

baik, guru Bahasa Ibunda memainkan peranan penting dalam mengukuhkan kemahirankemahiran 

berkomunikasi warga muda Singapura dan menyemai kesedaran dan penghayatan 

budaya yang membolehkan mereka menjalin hubungan dengan masyarakat di seluruh Asia 

dan dunia. 

2. Sepanjang beberapa tahun ini, kita beruntung kerana mempunyai guru-guru Bahasa Ibunda 

yang berdedikasi. Kerja keras dan komitmen mereka telah membawa kejayaan kepada 

perubahan-perubahan kurikulum dan membentuk generasi demi generasi warga muda 

Singapura. Jawatankuasa akur bahawa kerja keras guru-guru Bahasa Ibunda yang berterusan 

akan membantu pelajar mencintai bahasa tersebut dan menggunakannya sepanjang hayat. 

3. Untuk melaksanakan saranan-saranan Jawatankuasa, lebih ramai guru Bahasa Ibunda akan 

diperlukan. Pelaburan untuk melahirkan guru-guru Bahasa Ibunda yang bermutu penting. 

Kami akan menggiatkan usaha untuk mengambil dan mengembangkan potensi guru-guru 

Bahasa Ibunda tempatan. 

4. Seramai 500 orang guru Bahasa Ibunda lagi akan dihantar ke sekolah-sekolah menjelang 

2015 untuk menyokong 6,600 orang guru Bahasa Ibunda 5 yang sedia ada. Guru-guru baharu 

ini akan membantu dan menyokong pelaksanaan saranan-saranan Jawatankuasa Semakan 


5. Kami juga akan mengukuhkan latihan dan pembangunan guru untuk membolehkan guru-guru 

Bahasa Ibunda memenuhi keperluan pengajaran pelajar-pelajar yang mempunyai kebolehan 

berbahasa ibunda dan bahasa pertuturan di rumah yang berbeza-beza. 

MENINGKATKAN POTENSI GURU BAHASA IBUNDA 

6. Pelbagai inisiatif untuk membangunkan pelajar yang berkebolehan dan berminat untuk 

meneruskan pengajian Bahasa Ibunda mereka di peringkat yang lebih tinggi akan membantu 

menambah bilangan dan mengukuhkan kumpulan pelajar yang bakal menjadi guru Bahasa 

Ibunda. Perkara ini dibincangkan dalam Bab 5. MOE akan menggalakkan lebih ramai 

pelajar mengambil Bahasa Ibunda dan Kesusasteraan H2 and H3 di peringkat A dan 

akan terus menawarkan lebih banyak biasiswa dan anugerah dalam bidang perguruan. 

5 

Tambahan tenaga pengajar ini akan menjadi sebahagian rancangan keseluruhan MOE untuk menambah 3,000 orang guru dalam 

bidang perguruan menjelang 2015. 



MELUASKAN LOWONGAN PENGAMBILAN TENAGA GURU 

7. Pada masa ini, pelajar-pelajar peringkat A yang mendapat keputusan cemerlang dalam H2 

atau H3 Bahasa Ibunda dan Kesusasteraan, dan menunjukkan minat untuk mengajar Bahasa 

Ibunda, ditawarkan Biasiswa Pengajaran Luar Negara (Pakar). Untuk melebarkan jaringan 

pengambilan guru-guru Bahasa Ibunda, MOE akan membuka permohonan kepada caloncalon 

yang mendapat keputusan baik dalam Bahasa Ibunda Lanjutan peringkat O atau H1 

Bahasa Ibunda peringkat A. 

MENGUKUHKAN LATIHAN PRAPERKHIDMATAN DAN DALAM 

PERKHIDMATAN 

8. Beberapa tahun lalu, MOE telah menubuhkan Pusat Bahasa Cina Singapura (SCCL) dan 

Pusat Bahasa Melayu Singapura (MLCS) untuk meningkatkan latihan dan pembangunan 

guru-guru Bahasa Cina dan Bahasa Melayu. Tambahan pula, MOE telah mengukuhkan 

program pembangunan profesional untuk guru-guru Bahasa Tamil di Pusat Bahasa Tamil 

Umar Pulavar (UPTLC). Pusat-pusat bahasa ini memberikan tumpuan kepada latihan guru 

dalam perkhidmatan manakala Institut Pendidikan Nasional (NIE) menumpukan perhatian 

kepada latihan guru praperkhidmatan. 

9. MOE akan bekerja rapat dengan NIE, SCCL, MLCS dan UPTLC untuk meningkatkan latihan 

guru praperkhidmatan dan dalam perkhidmatan untuk melaksanakan kurikulum yang baharu. 

Selaras dengan saranan-saranan Jawatankuasa dalam kurikulum, pedagogi dan penilaian, 

latihan dan sokongan yang lebih berstruktur akan disediakan untuk bidang-bidang seperti 

pengajaran kemahiran-kemahiran bahasa secara eksplisit, mengukuhkan pembelajaran 

pembezaan dan pendekatan-pendekatan pedagogi termasuk penggunaan Pendekatan 

Dwibahasa dan mereka bentuk pelajaran-pelajaran yang menggunakan ICT serta penilaianpenilaian 

yang autentik. 

10. Selain menghadiri kursus dan seminar, guru-guru juga boleh meningkatkan diri secara 

kolaborasi profesional. Guru-guru Bahasa Ibunda harus menggunakan platform-platform 

yang sedia ada seperti Komuniti Pembelajaran Profesional untuk meningkatkan pedagogi 

dan strategi pengajaran. Tambahan pula, guru-guru Bahasa Ibunda boleh menyertai pelbagai 

program pembangunan profesional seperti Kajian Tindakan atau Penempatan Kerja untuk 

Guru demi memperkaya pengetahuan dan pengalaman peribadi dalam pengajaran dan 


11. Dalam usaha menuju ke arah perkhidmatan perguruan yang terdiri daripada siswazah 

keseluruhannya, MOE juga membina Pakej Pembangunan Profesional bagi menyokong 

guru-guru yang ingin meneruskan pengajian di universiti. Guru-guru Bahasa Ibunda boleh 

memohon pakej yang dapat memenuhi keperluan dan aspirasi mereka. Pakej ini termasuklah 

pinjaman pelajaran tanpa faedah, bayaran balik yuran kursus, geran belajar dan anugerah 

pengajian. Bagi mereka yang berminat mendapatkan ijazah di institusi tempatan, UniSim 

menawarkan program Sarjana Muda Kesusasteraan secara sambilan untuk Bahasa Cina, 

Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil, dan NIE menawarkan program Sarjana Muda Kesusasteraan 


86 


sepenuh masa untuk Bahasa Cina dan Bahasa Melayu. 

12. Ringkasan tentang saranan-saranan Jawatankuasa dan kerangka jangka masa pelaksanaannya 

disertakan dalam Lampiran G. 


BAB 8 

PENUTUP

88 


BAB 8 

PENUTUP 

1. Jawatankuasa menekankan pentingnya dwibahasa sebagai tunjang dasar pendidikan kita. 

Untuk mengekalkan dasar dwibahasa dan memberikan respons kepada perubahan 

persekitaran bahasa di rumah, kita perlu membugar dan mengemas kini pendekatan kita 

dalam pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda dari semasa ke semasa. 

2. Jawatankuasa berpendapat bahawa objektif pendidikan Bahasa Ibunda anak-anak kita adalah 

untuk membantu generasi muda memperoleh kemahiran bahasa yang diperlukan bagi 

menghayati budaya kita dan membina hubungan dengan masyarakat lain di Asia dan rantaurantau 

lain. Kita harus menetapkan matlamat untuk membentuk pengguna bahasa yang cekap 

serta mempunyai keupayaan untuk berkomunikasi secara berkesan dengan menggunakan 

bahasa dalam konteks kehidupan sebenar dalam pelbagai bentuk – interpersonal, mendengar 

dan membaca untuk pemahaman, penyampaian dalam bentuk lisan dan penulisan. Pelajar 

akan terus didedahkan pada budaya dan nilai menerusi Bahasa Ibunda. 

3. Jawatankuasa akur akan tugas-tugas yang dijalankan dengan baik oleh guru-guru Bahasa 

Ibunda kita yang berdedikasi. Jawatankuasa juga akur bahawa saranan yang diberikan 

merupakan lanjutan kepada pelaksanaan semakan yang lalu. Dalam bidang pengajaran dan 

pembelajaran, Jawatankuasa menyarankan agar peningkatan dilakukan pada pendekatan 

khusus yang disediakan untuk kumpulan pelajar yang berbeza, dengan mengambil kira titik 

mula mereka yang berbeza. Deskriptor yang jelas tentang kemahiran yang harus dicapai pada 

peringkat-peringkat utama akan digunakan untuk memandu pengajaran, pembelajaran dan 

penilaian. Kurikulum, pedagogi dan penilaian Bahasa Ibunda akan dikemas kini dan dibugar 

dengan tujuan untuk menjadikan Bahasa Ibunda bahasa yang hidup bukan hanya sebagai 

subjek peperiksaan. 

4. Jumlah guru Bahasa Ibunda akan ditambah dan latihan untuk memandu guru melaksanakan 

inisiatif baharu akan disediakan. Lebih banyak lowongan akan dibuka kepada individu yang 

baik dalam Bahasa Ibunda mereka dan berminat untuk menjadi guru agar memilih untuk 

mengajar Bahasa Ibunda sebagai kerjaya. 

5. Pihak sekolah, keluarga dan masyarakat perlu bekerjasama untuk menyediakan peluang 

kepada pelajar kita dengan persekitaran bahasa yang sesuai untuk pembelajaran Bahasa 

Ibunda. Dalam hal ini, MOE akan meningkatkan sokongan kepada kerjasama antara 

kumpulan masyarakat dengan pihak sekolah. Ibu bapa boleh membantu dengan memberikan 

pendedahan kepada Bahasa Ibunda yang lebih kerap pada usia yang awal. 

6. Kecekapan warga kita dalam bahasa Inggeris dan Bahasa Ibunda telah menyumbang 

dengan jelas kepada keunikan dan daya saing Singapura. Saranan-saranan dalam laporan 

ini melambangkan selangkah lagi inovasi berterusan yang diperlukan untuk mengekalkan 

pendidikan Bahasa Ibunda agar terus relevan untuk negara dan warga Singapura. Hanya 

dengan minda yang menghendaki pembaikan dan inovasilah kita dapat memastikan bahawa 

aset berharga ini dapat dilestarikan bagi generasi masa depan Singapura. 


LAMPIRAN A

90 


Lampiran A 

KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA 

IBUNDA (MTLRC) 

Pengerusi: 

Cik Ho Peng 

Pengarah Agung Pendidikan 

Pengerusi Bersama: 

Cik Low Khah Gek 

Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Para Anggota: 

Cik Tan Lay Choo 

Ketua Eksekutif, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura 

Cik Evelyn Khoo (hingga September 2010) 

Pengarah, Bahagian Perancangan 

Dr Cheong Wei Yang (dari Oktober 2010) 


Dr Cheah Horn Mun 

Pengarah, Bahagian Teknologi Pendidikan 

Encik Manogaran Suppiah 

Pengarah Eksekutif, Akademi Guru Singapura 

Profesor Madya Goh Yeng Seng 

Ketua, Bahasa dan Budaya Asia, Institut Pendidikan Nasional 

Encik Sng Chern Wei 

Timbalan Pengarah, Bahagian Sekolah-sekolah 

Encik Zainal Sapari 

Superintendan, Bahagian Sekolah-sekolah 

Dr Elizabeth Pang 

Pengarah Program, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 



Sekretariat: 

Encik Yue Lip Sin (Ketua) 

Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Cik Melissa Khoo(Ketua) (hingga September 2010) 

Timbalan Pengarah, Bahagian Perancangan 

Encik Lim Tze Jiat (dari Oktober 2010) 


Cik Wang Yujing (Ketua)(dari Oktober 2010) 

Penolong Pengarah, Bahagian Perancangan 

Encik Mohamed Noh Daipi 

Penolong Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Encik Tajudin Jaffar 

Ketua, Bahasa Melayu, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Encik Venugobal M Thangaraju 

Ketua, Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Encik Tan Ken Jin 

Pegawai Perancangan 

Encik Lan Mingjun 


Encik Eugene Lin 


Cik Ong Xu Ying Aysel 

Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Cina) 

Encik N Subramaniam 

Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Tamil) 

Encik Lim Heng Lee 

Pegawai Projek Khas, Bahagian Sekolah-sekolah 


92 


Kumpulan Kajian Tinjauan Bahasa Ibunda: 

Cik Poon Chew Leng 


Cik Susan Wee 


Cik Ng Huey Bian 

Pegawai Kajian dan Penilaian 

Cik Elaine Chua 


Encik Chee Weihui (hingga Ogos 2010) 




BIDANG TUGAS JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA IBUNDA (MTLRC) 

1. Menjelaskan falsafah dan matlamat yang mendasari pengajaran Bahasa Ibunda kepada 

kumpulan-kumpulan pelajar yang berlainan; 

2. Mengenal pasti implikasi-implikasi trend jangka panjang dan perkembangan dalam suasana 

bahasa di Singapura ke atas pengajaran dan pembelajaran Bahasa Ibunda; 

3. Mengkaji kaedah-kaedah terbaik dalam pengajaran, pembelajaran dan penilaian Bahasa 

Ibunda; 

4. Menyarankan pendekatan yang sesuai untuk mengubah suai pembelajaran Bahasa Ibunda 

bagi para pelajar yang mempunyai keupayaan yang berbeza-beza dalam Bahasa Ibunda; 

5. Menyemak penggunaan ICT dalam pengajaran, pembelajaran dan penilaian Bahasa Ibunda; 

6. Menyarankan peningkatan-peningkatan yang sesuai kepada pengajaran dan pembelajaran 

Bahasa Ibunda. Khususnya, Jawatankuasa harus: 

a. Menetapkan hasil pembelajaran untuk kumpulan-kumpulan pelajar Bahasa Ibunda yang 

berbeza; 

b. Menyarankan pedagogi-pedagogi yang berkesan untuk menarik minat dan 

memaksimumkan pembelajaran para pelajar merentasi spektrum kebolehan Bahasa 

Ibunda; 

c. Menyarankan kaedah dan format penilaian yang sesuai untuk pelbagai kumpulan sasaran, 

termasuklah penilaian dengan bantuan komputer yang lebih luas; dan 

d. Menyarankan langkah-langkah untuk menyokong pelajar-pelajar Bahasa Ibunda yang 

amat berkebolehan mencapai kecekapan yang lebih tinggi. 


94 


KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA CINA 

(CLRC) 

Pengerusi: 

Cik Ho Peng 





Para Anggota: 

Cik Tan Lay Choo 

Ketua Eksekutif, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura 

Cik Evelyn Khoo (hingga September 2010) 


Dr Cheong Wei Yang (dari Oktober 2010) 


Dr Cheah Horn Mun 

Pengarah, Bahagian Teknologi Pendidikan 

Profesor Madya Goh Yeng Seng 

Ketua, Bahasa dan Budaya Asia, Institut Pendidikan Nasional 

Encik Sng Chern Wei 

Timbalan Pengarah, Bahagian Sekolah-sekolah 

Dr Elizabeth Pang 

Pengarah Program, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Dr Tan Chee Lay 

Penolong Pengarah Eksekutif, Pusat Bahasa Cina Singapura 

Encik Peter Tan Chong Tze 

Pengetua, Sekolah Anglo-Chinese (Barker Road) 

Dr Foo Suan Fong 

Pengetua, Sekolah Tinggi Dunman 

Cik Lee Hui Feng 

Pengetua, Sekolah Rendah Nanyang 



Cik Antonia Teng Kit Wah 

Pengetua, Sekolah Rendah St. Gabriel 

Encik Tan Yee Kan 

Pengetua, Sekolah Menengah Yishun Town 

Encik Low Chun Meng 

Naib Pengetua, Maktab Rendah Kebangsaan 

Cik Lim Kwee Hua 

Guru Pakar (Bahasa Cina) 

Sekretariat: 

Encik Yue Lip Sin (Ketua) 


Cik Melissa Khoo (Ketua) (hingga September 2010) 


Encik Lim Tse Jiat (dari Oktober 2010) 


Cik Wang Yujing(Ketua)( dari Oktober 2010) 


Encik Tan Ken Jin 


Encik Lan Mingjun 


Encik Eugene Lin 


Cik Cai Junjun 


Cik Ong Xu Ying Aysel 


Cik Ong Hui Chee 


Cik Lee Wei Hui 



96 


Encik Lim Heng Lee 

Pegawai Projek Khas, Bahagian Sekolah-sekolah 

Cik Pang Lai San 

Ketua, Bahasa Cina, Sekolah Menengah Temasek 

Encik Ng Teo Heng 

Guru, Sekolah Menengah East Spring 



KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA MELAYU 

(MLRC) 

Pengerusi: 

Cik Ho Peng 





Para Anggota: 

Dr Mukhlis Abu Bakar 

Penolong Profesor, Bahasa dan Budaya Asia, Institut Pendidikan Nasional 

Encik Toh Poh Guan 

Pengarah, Penilaian dan Kajian, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura 

Encik Yue Lip Sin 


Encik Zainal Sapari 

Superintendan, Bahagian Sekolah-sekolah 

Cik Marian Chia Siew Yong 

Pengetua, Maktab Rendah Innova 

Encik Abdul Harris Sumardi 

Pengetua, Sekolah Menengah Juying 

Cik Azizah Ismaun 

Pengetua, Sekolah Rendah Jingshan 

Cik Aini Maarof 

Pengetua, Sekolah Menengah Tanglin 

Encik Mohamed Noh Daipi 

Penolong Pengarah, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Puan Fadilah Isnin 

Guru Pakar (Bahasa Melayu) 

Encik Mohd Khir Mohd Sapuan 

Guru Pakar (Bahasa Melayu) 


98 


Encik Sazali Sahri 

Ketua Subjek, Sekolah Tinggi Pemerintah Bukit Panjang 

Encik Mashor Arshad 

Ketua Kanan, Bahagian Teknologi Pendidikan 

Sekretariat: 

Encik Tajudin Jaffar (Ketua) 


Puan Pairah Satariman (Ketua) 


Puan Murni Osman (hingga Disember 2010) 

Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Melayu) 

Cik Siti Fazila Ahmad 


Puan Maswati Abdul Ghani 


Cik Dorothy Ong (hingga Disember 2010) 

Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Inggeris) 

Encik New Wei Siang (hingga Mei 2010) 


Cik Marlini Fonseka 




KEANGGOTAAN JAWATANKUASA SEMAKAN BAHASA TAMIL 

(TLRC) 

Pengerusi 

Cik Ho Peng 





Para Anggota: 

Encik Manogaran Suppiah 

Pengarah Eksekutif, Akademi Guru Singapura 

Profesor Madya Chitra Sankaran 

Jabatan Bahasa dan Kesusasteraan Inggeris, Universiti Nasional Singapura 

Encik Toh Poh Guan 

Pengarah, Penilaian dan Kajian, Lembaga Peperiksaan dan Penilaian Singapura 

Encik Yue Lip Sin 


Encik Krishnan Aravinthan 

Pengetua, Sekolah Menengah Bedok South 

Cik Geetha Doraisamy 

Pengetua, Sekolah Rendah Blangah Rise 

Cik Elsie Jeremiah 

Pengetua, Sekolah Menengah Sembawang 

Cik Vasundhara Reddy 

Naib Pengetua, CHIJ Our Lady Queen of Peace 

Encik Venugobal M Thangaraju 

Ketua, Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Encik Jeyarajadas Pandian 

Penyelia, Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar 

Cik Subramaniam Tamilarasi 

Guru Pakar (Bahasa Tamil) 


100 


Cik Thanaletchmi Ganeson 

Ketua Subjek, Sekolah Rendah Concord 

Cik Alli Allagoo (hingga Jun 2010) 

Pegawai Teknologi Pendidikan 

Cik Sumanthi Siva Kumar (dari Julai 2010) 

Pegawai Teknologi Pendidikan 

Sekretariat: 

Cik Suppulachemy Singaram (Ketua) 

Ketua, Unit Bahasa Tamil, Bahagian Perancangan dan Pembangunan Kurikulum 

Encik N Subramaniam (Ketua) 


Cik Magespari Ammayappan 


Cik Murugeswathy Ramasamy 


Cik Kokilavani Vassou 

Pegawai Perancangan Kurikulum(Bahasa Tamil) 

Cik Varalackshmi Durai 

Pegawai Perancangan Kurikulum (Bahasa Inggeris) 

Encik New Wei Siang(hingga Mei 2010) 


Cik Marlini Fonseka 



LAMPIRAN B

102 


Lampiran B 

TINJAUAN SEMAKAN BAHASA IBUNDA 2010: 

DAPATAN-DAPATAN UTAMA 

PENGENALAN 

1. Lampiran ini mengandungi data yang dikumpulkan melalui rekod pengurusan MOE dan 

dapatan utama Tinjauan untuk Semakan Bahasa Ibunda (MTL) 2010. 

Data Bahasa Pertuturan di Rumah dalam Kalangan Murid-murid 

Darjah 1 

2. MOE mengumpulkan data bahasa pertuturan di rumah daripada ibu bapa murid-murid 

yang akan memasuki Darjah 1 pada bulan Oktober dan November setiap tahun. Ibu bapa 

melaporkan bahasa yang kerap dituturkan di rumah. Lebih daripada satu bahasa mungkin 

disertakan. Carta B1 di bawah ini menunjukkan kadar murid Cina, Melayu dan India yang 

kerap menggunakan bahasa Inggeris di rumah. 

Carta B1: Kadar Murid yang Kerap Menggunakan Bahasa Inggeris di Rumah 

% 

60 

India 

50 

40 

Cina 

30 

20 

Melayu 

10 

91 92 93 94 95 96 97 98 99 00 01 02 03 04 05 06 07 08 09 10 

Tahun Tahun 

3. Terdapat trend jangka panjang yang jelas tentang peningkatan penggunaan bahasa Inggeris 

sebagai bahasa dominan di rumah bagi semua masyarakat walaupun dalam darjah yang 

berlainan. Dalam kalangan pelajar Cina, kadar bahasa Inggeris sebagai bahasa yang paling 

kerap digunakan di rumah meningkat dari 28% pada 1991 kepada 59% pada 2010. Dalam 

kalangan pelajar India, perangkaan yang sama ialah 49% pada 1991 dan 58% pada 2010. 

Untuk pelajar Melayu peningkatannya ialah dari 13% kepada 37% dalam masa yang sama. 

Walaupun data yang dibentangkan meliputi kumpulan-kumpulan etnik, trend Bahasa Ibunda 

yang dipelajari di sekolah juga sama. 



Tinjauan untuk Semakan Bahasa Ibunda 2010 

4. Tinjauan Bahasa Ibunda ini dikendalikan oleh Bahagian Kajian dan Penilaian, Kementerian 

Pendidikan pada Mac hingga Mei 2010 dengan mengumpulkan respons daripada 9,543 orang 

pelajar sekolah rendah, menengah dan maktab rendah (warga Singapura dan Penduduk 

Tetap), 8,815 orang ibu bapa dan 3,799 orang guru MTL daripada 242 buah sekolah. 

5. Sampel-sampel utama dari setiap peringkat sasaran (Darjah 2, Darjah 6, Menengah 4 dan 

Maktab Rendah Tahun 2) mewakili golongan utama pelajar yang mengambil Bahasa Ibunda dari 

segi ciri-ciri penting seperti kursus (Menengah 4 Ekspres, NA, NT), jenis perumahan, dan taraf 

pendidikan ibu bapa. Selain sampel-sampel utama, kumpulan-kumpulan yang berkepentingan 

(seperti pelajar Kursus Asas Bahasa Ibunda) juga dilibatkan untuk mendapatkan pemahaman 

yang lebih mendalam tentang profi l dan masalah pembelajaran mereka. 

DAPATAN UTAMA 

Penggunaan Bahasa Ibunda di Rumah 

6. Dapatan-dapatan tinjauan (rujuk Jadual B1 dan Carta B2) menunjukkan bahawa terdapat 

pelbagai bahasa pertuturan di rumah dalam ketiga-tiga kumpulan bahasa ibunda. Pelajarpelajar 

boleh dikategorikan kepada tiga kumpulan besar, iaitu mereka yang lebih kerap 

bertutur dalam bahasa Inggeris di rumah; mereka yang lebih kerap bertutur dalam bahasa 

ibunda di rumah, dan mereka yang menggunakan kedua-dua bahasa di rumah. Untuk muridmurid 

Darjah 6 yang mengambil bahasa Cina dan bahasa Tamil, 38% daripada mereka 

menggunakan bahasa Inggeris dengan lebih kerap, kira-kira satu pertiga bertutur dalam 

bahasa ibunda dan suku hingga satu pertiga daripada selebihnya bertutur dalam bahasa 

Inggeris dan bahasa ibunda sama kerap. Bagi murid-murid Melayu, penggunaan bahasa 

Melayu masih ketara (50%), dengan satu pertiga menggunakan kedua-dua bahasa Inggeris 

dan bahasa Melayu dan 17% selebihnya kerap menggunakan bahasa Inggeris. 


104 


Jadual B1 6 : Bahasa yang Digunakan untuk Berkomunikasi dengan Keluarga 

% Murid-murid P6 pada 2010 yang bertutur dengan keluarga dalam 

bahasa 

Bahasa Ibunda 

Cina Melayu Tamil 

Inggeris sahaja dan selalunya Inggeris 38 17 38 

• Inggeris sahaja 8 3 12 

• Selalunya Inggeris dan kadang-kadang Bahasa Ibunda 30 14 26 

% Murid-murid P6 pada 2010 yang bertutur dengan keluarga dalam 

bahasa 

Bahasa Ibunda 

Cina Melayu Tamil 

Inggeris dan bahasa ibunda sama kerap 25 33 33 

Bahasa ibunda sahaja dan selalunya bahasa ibunda 37 50 30 

• Selalunya bahasa ibunda dan kadang-kadang Inggeris 25 37 23 

• Bahasa ibunda sahaja 12 13 7 

Carta B2: Bahasa Pertuturan Pelajar Darjah 6 

100% 

100% 

37% 

Bahasa Ibunda 

sahaja dan 

kebanyakannya 

Bahasa Ibunda 

50% 

Bahasa Ibunda 

sahaja dan 

kebanyakannya 

Bahasa Ibunda 

30% 

Bahasa Ibunda 

sahaja dan 

kebanyakannya 

Bahasa Ibunda 

0% 

0% 

25% 

Bahasa Inggeris 

dan Bahasa 

Ibunda sama 

kerap 

38% 


sahaja dan 

kebanyakannya 

Bahasa 

Inggeris 

33% 


dan Bahasa 

Ibunda sama 

kerap 

17% Bahasa 

Inggeris sahaja dan 

kebanyakannya 


33% 


dan Bahasa 

Ibunda sama 

kerap 

38% 


sahaja dan 

kebanyakannya 


Bahasa Cina 

Bahasa Melayu 

Bahasa Tamil 


6 

Perangkaan dalam jadual mungkin tidak berjumlah 100 kerana digenapkan. 



SIKAP DAN TANGGAPAN TERHADAP 

PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA 

Minat dalam Pembelajaran Bahasa Ibunda 

7. Bahasa Ibunda dilihat sebagai mata pelajaran yang penting bagi kebanyakan pelajar merentasi 

peringkat. Lebih ramai murid di sekolah rendah menganggap Bahasa Ibunda itu penting dan 

suka mempelajarinya. 90%-97% murid di P6 suka akan pelajaran Bahasa Ibunda di sekolah 

manakala terdapat kadar yang lebih rendah di menengah empat (76%-87%). Respons muridmurid 

P6 dan menengah empat menunjukkan dapatan yang sama bahawa mereka suka 

mempelajari Bahasa Ibunda (lihat Jadual B2). 

Jadual B2: Kepentingan dan Minat Mempelajari Bahasa Ibunda 

Bahasa Cina 

% pelajar pada tahun 2010 yang Peringkat 

percaya bahawa mempelajari Bahasa Cina itu penting 95 87 

suka pelajaran Bahasa Cina di sekolah 90 76 

suka mempelajari Bahasa Cina 88 69 

Bahasa Melayu 

percaya bahawa mempelajari Bahasa Melayu itu 

penting 

P6 

S4 

97 91 

suka pelajaran Bahasa Melayu di sekolah 97 87 

suka mempelajari Bahasa Melayu 98 85 

Bahasa Tamil 

percaya bahawa mempelajari Bahasa Tamil itu penting 95 87 

suka pelajaran Bahasa Tamil di sekolah 94 87 

suka mempelajari Bahasa Tamil 95 87 

Tanggapan Ibu Bapa 

8. Daripada sepuluh orang ibu bapa, lebih daripada sembilan orang menganggap bahawa Bahasa 

Ibunda penting. Dapatan ini sama dengan dapatan tinjauan yang dijalankan pada tahun 2004-5. 

Bagi kesemua bahasa ibunda, ibu bapa yang merasakan bahawa anak-anak mereka berminat 

untuk mempelajari Bahasa Ibunda membentuk kadar yang tinggi (contohnya, daripada sepuluh 

orang ibu bapa yang mempunyai anak di P2 dan P6, lebih daripada tujuh orang berpendapat 

bahawa anak-anak mereka berminat untuk mempelajari Bahasa Ibunda). 


106 


9. Kira-kira satu daripada lima orang ibu bapa merasakan bahawa anak-anak mereka meluangkan 

terlalu banyak masa dalam mempelajari Bahasa Ibunda. Sekurang-kurangnya tiga perempat 

ibu bapa yang mempunyai anak-anak di sekolah rendah melaporkan bahawa mereka (atau 

ahli keluarga yang lain) bertutur dalam bahasa ibunda sebagai cara untuk membantu anakanak 

mereka mempelajari Bahasa Ibunda. Kurang daripada satu daripada sepuluh orang ibu 

bapa melaporkan bahawa mereka menggalakkan anak-anak mereka membaca buku-buka 

dalam bahasa Ibunda. 

Pengaruh Bahasa Pertuturan di Rumah ke atas Sikap dan Tanggapan 

Terhadap Pembelajaran Bahasa Ibunda 

10. Penganalisisan yang dijalankan bagi kesemua Bahasa Ibunda menunjukkan bahawa bahasa 

pertuturan di rumah memainkan peranan yang penting dalam membentuk sikap pelajar 

terhadap bahasa Ibunda. Pelajar-pelajar yang lebih kerap menggunakan bahasa Inggeris di 

rumah pula, menunjukkan minat yang kurang terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda, (lihat 

Carta B3-B5). 

Carta B3: Kadar Pelajar Bahasa Cina yang Suka Belajar Bahasa Cina Berdasarkan 

Bahasa yang Digunakan di Rumah 

100% 

90% 96% 51% 

78% 

78% 79% Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya 


Bahasa Inggeris dan Bahasa Cina sama kerap 

Bahasa Cina dan kebanyakannya Bahasa Cina 

0% 

Darjan 6 

Menengah 4 

Peringkat 



Carta B4: Kadar Pelajar Bahasa Melayu yang Suka Belajar Bahasa Melayu Berdasarkan 

Bahasa yang Digunakan di Rumah 

100% 

94% 98% 98% 70% 

87% 91% 

Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya 


Bahasa Inggeris dan Bahasa Melayu sama kerap 

Bahasa Melayu dan kebanyakannya Bahasa 

Melayu 

D 

Per 

Me 

0% 

Darjan 6 

Menengah 4 

Peringkat 

Carta B5: Kadar Pelajar Bahasa Tamil Yang Suka Belajar Bahasa Tamil Berdasarkan 

Bahasa Yang Digunakan Di Rumah 

100% 

89% 

98% 98% 

95% 97% 

74% 

Bahasa Inggeris sahaja dan kebanyakannya 


Bahasa Inggeris dan Bahasa Tamil sama kerap 

Bahasa Tamil dan kebanyakannya Bahasa Tamil 

0% 

Darjan 6 

Menengah 4 

Peringkat 

11. Pelajar-pelajar yang mengambil Bahasa Ibunda ‘B’ 7 merupakan mereka yang lebih kerap 

bertutur dalam bahasa Inggeris (Bahasa Cina ‘B’: 78% berbanding dengan 34% pelajar 

menengah empat yang mengambil Bahasa Cina; Bahasa Melayu ‘B’: 100% berbanding 

dengan 25% yang mengambil Bahasa Melayu) dan mempunyai sikap yang kurang positif 

terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda. Lebih daripada separuh pelajar-pelajar tersebut tidak 

berkeyakinan untuk bertutur dalam Bahasa Ibunda. 

7 Pelajar TL’B’ tidak dikaji sebagai satu kumpulan kerana bilangan mereka yang kecil. 


108 


12. Murid Bahasa Ibunda Asas Darjah 6 terdiri daripada mereka yang lebih kerap bertutur dalam 

bahasa Inggeris (Bahasa Cina Asas: 55% berbanding dengan 38% murid P6 yang mengambil 

Bahasa Cina; Bahasa Melayu Asas: 47% berbanding dengan 17% 8 murid yang mengambil 

Bahasa Melayu). 

Kesan Pembaharuan Kurikulum Berbangkit daripada Semakan Bahasa 

Ibunda 2004-5 

Sokongan bagi Pembaharuan 

13. Pembaharuan kurikulum yang berbangkit daripada semakan Bahasa Ibunda 2004-5 telah 

dijalankan di peringkat sekolah rendah dan hanya akan dijalankan di peringkat sekolah 

menengah dari tahun 2011. Secara umum, guru-guru sekolah rendah memberikan sokongan 

yang padu terhadap kurikulum Bahasa Ibunda yang telah dijalankan di sekolah rendah dari 

tahun 2007-8 9 . Sekurang-kurangnya lapan daripada sepuluh orang guru melaporkan bahawa 

kurikulum baharu yang dibina bagi kesemua Bahasa Ibunda untuk Bahasa Ibunda Asas, Bahasa 

Ibunda dan Bahasa Ibunda Lanjutan sesuai untuk pelajar-pelajar. Pelajar-pelajar, ibu bapa 

dan guru-guru menyokong pengajaran pembezaan dan program pembelajaran. Sembilan 

daripada sepuluh orang pelajar merentas Bahasa Ibunda setuju bahawa pembezaan program 

pembelajaran merupakan sesuatu perkara yang baik untuk memenuhi keperluan pelajar 

yang berbeza. Sembilan daripada sepuluh orang ibu bapa menyokong keperluan untuk 

membezakan program, pendekatan pengajaran dan penilaian untuk memenuhi keperluan 

pelajar yang berbeza. 

14. Guru-guru percaya bahawa inisiatif kurikulum baharu yang telah dijalankan sejak semakan 

Bahasa Ibunda yang lalu memanfaatkan pelajar-pelajar: 

• Kebanyakan guru sekolah rendah bagi Bahasa Cina mendapati bahawa pendekatan 

modular 10 memanfaatkan pelajar-pelajar (87%), dan modul yang berbeza (modul 

titian, pengukuhan, teras dan pengayaan) sesuai untuk pelajar-pelajar Bahasa Cina 

yang mempunyai keupayaan yang berbeza (82%–92%). 

• Kebanyakan guru sekolah rendah bagi Bahasa Melayu melaporkan bahawa 

penggunaan Tahap 11 (92%) telah memenuhi keperluan pelajar yang berbeza. 

• Kebanyakan guru sekolah rendah bagi Bahasa Tamil mendapati bahawa pengajaran 

8 

Begitu juga dengan pelajar yang mengambil Bahasa Asing yang jumlahnya terlalu kecil. 

9 

Kurikulum Bahasa Cina yang baharu dilaksanakan di P1 dan P2 bermula 2007 dan kemudiannya di P3 dan P4 dari 2008 sementara 

kurikulum Bahasa Melayu dan Bahasa Tamil yang baharu dilaksanakan di P1-P4 dari 2008 

10 

Dengan pendekatan modular, semua pelajar sekolah rendah mengambil modul Teras, yang merangkumi 70%-80% masa kurikulum CL. 

Modul Titian dan Pengukuhan memenuhi keperluan pelajar yang memasuki sekolah dengan pendedahan CL yang terbatas atau memerlukan 

sokongan tambahan untuk modul Teras. Pelajar yang berkebolehan dan berminat mempelajari bahasa di peringkat yang lebih tinggi 

melalui modul Pengayaan. 

11 

Tahap’ ialah penanda pencapaian kemahiran kecekapan bahasa untuk peringkat asas, pertengahan dan lanjutan. Hasil pembelajaran 

yang dinilai untuk peringkat-peringkat utama, seperti pada akhir P4, P6, S4 dan JC2. Guru-guru menggunakan pengajaran pembezaan 

untuk pelajar-pelajar belajar mengikut tahap kebolehan mereka dan memastikan sasaran yang sesuai bagi setiap peringkat 



untuk mengenal abjad yang dijalankan selama dua tahun di P1 dan P2 12 (85%) 

dan program membaca yang berstruktur memanfaatkan pelajar-pelajar dalam 

pembelajaran bahasa Tamil. 

15. Pembaharuan kurikulum nampaknya telah memberikan kesan yang positif kepada sikap dan 

tanggapan pelajar-pelajar terhadap pembelajaran Bahasa Ibunda. Kadar murid P6 yang suka 

mempelajari Bahasa Ibunda telah meningkat pada tahun 2010 berbanding 2004-5. Sebagai 

contoh, kadar murid-murid Bahasa Cina yang berminat untuk mempelajari bahasa tersebut 

dalam tinjauan 2010 ialah 88%, naik sedikit daripada 77% dalam tinjauan 2004-5. 

16. Modul Titian telah diperkenalkan sebagai susulan daripada semakan bahasa Ibunda 2004- 

5 dengan tujuan untuk memberikan sokongan kepada pelajar-pelajar Bahasa Cina yang 

mempunyai pendedahan yang terbatas kepada bahasa tersebut. Modul tersebut tertumpu 

pada pembinaan kemahiran mendengar dan bertutur. Kira-kira lapan daripada sepuluh orang 

ibu bapa yang mempunyai anak-anak di Modul Titian P2 berasa gembira dengan pendekatan 

pengajaran yang bersesuaian. Murid yang mengambil modul Titian P2 suka akan pelajaran 

Bahasa Cina mereka (83% berbanding dengan 90% murid P2 secara umum). 

Pengajaran Bahasa Ibunda 

Pendekatan dalam Pengajaran 

17. Pelajar-pelajar mendapati bahawa pelbagai pendekatan yang digunakan berguna (contoh, 

multimedia, drama/main peranan, permainan). Terdapat beberapa pendekatan yang digemari 

oleh kedua-dua golongan pelajar yang baik dan yang lemah. Sebagai contoh, kedua-dua 

pelajar P6 Bahasa Melayu Lanjutan (34%) dan Bahasa Melayu Asas (40%) mendapati 

bahawa kerja berkumpulan banyak membantu mereka dalam pembelajaran Bahasa Melayu. 

Penggunaan bahasa Inggeris untuk menerangkan makna kosa kata bahasa Cina digemari oleh 

pelajar-pelajar Bahasa Cina B yang rata-rata merupakan golongan pelajar yang lebih kerap 

menggunakan bahasa Inggeris. 

Penggunaan Teknologi Maklumat (IT) dan Media 

18. Pelajar sekolah rendah dan menengah, bagi kesemua bahasa Ibunda, cekap menggunakan IT 

dan berminat untuk menggunakan IT dalam mempelajari Bahasa Ibunda. Tahap minat yang 

lebih tinggi ditunjukkan oleh murid sekolah rendah mungkin disebabkan oleh pendedahan 

yang lebih kepada penggunaan IT di peringkat itu. 

19. Media juga memainkan peranan dalam mengekalkan minat pelajar-pelajar mempelajari 

Bahasa Ibunda. Bagi semua peringkat, sekurang-kurangnya lapan daripada sepuluh orang 

pelajar melaporkan bahawa mereka terdorong untuk mempelajari Bahasa Ibunda kerana 

ingin menikmati rancangan televisyen/fi lem/lagu dalam bahasa tersebut. 

12 

Pengajaran abjad hanya dijalankan di P1 dalam kurikulum yang lama. 


110 


Topik Penting dalam Pelajaran Bahasa Ibunda 

20. Bahasa Ibunda dilihat sebagai pengantara penting untuk menyemai nilai moral. Daripada 

sepuluh orang ibu bapa dan guru-guru, lebih daripada lapan orang menyatakan bahawa ‘nilai 

moral’ merupakan topik penting yang perlu diajar kepada pelajar-pelajar. Hal ini membentuk 

kadar yang tertinggi. Lebih daripada separuh pelajar juga ingin mempelajari nilai moral 

menerusi pelajaran Bahasa Ibunda mereka. Antara topik-topik popular yang dipilih oleh 

pelajar-pelajar termasuklah: pengajaran di sebalik simpulan bahasa/peribahasa; muzik/fi lem 

popular; dan perayaan serta tradisi. 

Jangkaan Standard 

21. Kebanyakan ibu bapa (lebih daripada 70%) dan guru-guru (sekurang-kurangnya 90%) 

mempunyai jangkaan bahawa pelajar-pelajar harus dapat menguasai kemahiran asas yang 

membolehkan mereka untuk memahami berita dan bertutur dalam Bahasa Ibunda selepas 

menjalani pendidikan Bahasa Ibunda selama sepuluh tahun. Bilangan ibu bapa dan guru-guru 

yang menjangkakan bahawa pelajar-pelajar boleh membaca dan menghayati sastera Bahasa 

Ibunda agak sedikit. 


LAMPIRAN C

112 


Lampiran C 

URUTAN PELAJARAN 2 – MEMBACA DIIKUTI 

OLEH LISAN DAN MENULIS 

(UNTUK PELAJAR YANG MEMPUNYAI ASAS BAHASA IBUNDA ) 

Untuk pelajar yang mempunyai asas Bahasa Ibunda (iaitu mempunyai pengetahuan tatabahasa 

dan struktur ayat) pembelajaran boleh diteruskan daripada membaca kepada lisan dan aktivitiaktiviti 

menulis. 

Rangsangan 

Membaca 

Lisan & 

Menulis 

Penilaian Pascaunit 

Bermula 

dengan lisan 

contoh: 

naratif 

[4] 

Membaca 

[5] 

Produksi Lisan dan 

Interaksi Lisan 

[2] 

Pengajaran Secara Eksplisit 

Kemahiran / Pengetahuan Bahasa 

[3] 

Produksi Penulisan dan Interaksi 

Penulisan 

Penilaian formatif yang berterusan 

(contoh: menyoal secara mahir, memberi maklum balas, penilaian kendiri dan rakan 

sebaya) 

Persekitaran Pembelajaran yang Positif Melalui Pujian dan Motivasi 


LAMPIRAN D

114 


Lampiran D 

DRAF DESKRIPTOR KECEKAPAN BAHASA 

IBUNDA UNTUK DARJAH 6 DAN MENENGAH 4 

PERINGKAT BAHASA IBUNDA DARJAH 6 STANDARD BAHASA IBUNDA MENENGAH 4 PERINGKAT O 

Mendengar 

Membaca 

Boleh memahami isi-isi utama dalam perbualan 

seharian dan program media tentang topiktopik 

yang biasa kepada pelajar. 

Boleh memahami isi-isi utama daripada teks 

tentang topik-topik biasa yang kepada pelajar. 

Boleh memahami jenis-jenis teks seperti akhbar 

untuk pelajar, surat peribadi yang mudah, surat 

buletin yang mudah, risalah yang mudah, notis 

yang mudah, iklan yang mudah dan pesananpesanan 

e-mel. 

Boleh membuat inferens daripada perbualan 

seharian, ceramah, laporan, dan program media 

tentang topik sehari-hari. 

Boleh membuat inferens daripada teks tentang 

topik sehari-hari 

Boleh memahami jenis-jenis teks termasuk teks 

panjang seperti majalah, akhbar dan teks prosa. 

Bertutur 

Boleh memberikan gambaran tentang 

suatu keadaan atau berkongsi pandangan 

tentang topik-topik yang biasa kepada pelajar 

menggunakan kosa kata yang sesuai dan pola 

ayat yang biasa digunakan. 

Sebutan dan intonasi tepat. 

Boleh memberikan gambaran yang jelas tentang 

suatu keadaan, berkongsi pandangan tentang 

topik sehari-hari dengan fasih menggunakan 

lingkungan kosa kata yang baik dan jenis-jenis 

pola ayat yang berbeza. Pandangan disokong 

dengan contoh-contoh yang sesuai. 

Sebutan tepat dan jelas; intonasi ayat natural. 

Menulis 

Boleh menggunakan kosa kata yang sesuai dan 

pola ayat yang biasa untuk menulis karangan 

naratif yang mudah yang melibatkan perasaan 

dan pemikiran. 

Boleh menggunakan lingkungan kosa kata yang 

sesuai dan pola ayat yang berbeza-beza untuk 

menulis esei yang menggambarkan pengalamanpengalaman 

dan perasaan-perasaan atau 

melahirkan pandangan tentang topik sehari-hari. 

Interaksi 

Lisan 

Boleh mengambil bahagian dalam perbualan 

tentang topik-topik biasa, bertanya untuk 

penjelasan apabila tidak pasti. 

Boleh bertukar-tukar idea yang mudah dalam 

perbincangan dengan orang lain. 

Boleh berinteraksi dengan fasih tentang topik 

sehari-hari. 

Boleh mengambil bahagian dalam perbincangan 

tentang hal-hal yang menjadi minat peribadi, 

bertukar-tukar pandangan dengan orang lain. 

Interaksi 

Penulisan 

Boleh berkomunikasi melalui e-mel dan 

surat peribadi yang mudah, menggambarkan 

peristiwa-peristiwa berkaitan dengan kontekskonteks 

biasa untuk melahirkan perasaan dan 

idea. 

Boleh berkomunikasi melalui e-mel dan blog, 

memberikan komen tentang topik sehari-hari, 

berhubungan dengan menggunakan bahasa dan 

ekspresi yang sesuai. 


LAMPIRAN E

116 


CONTOH ITEM-ITEM PENGUJIAN 

KEMAHIRAN INTERAKSI PEPERIKSAAN 

TAMAT SEKOLAH RENDAH (PSLE) 

Lampiran E-1 

PSLE UNTUK BAHASA IBUNDA (FORMAT SARANAN UNTUK 

TAHUN 2017) 

Kemahirankemahiran 

bahasa 

Jenis-jenis Item (2010 PSLE) 

Jenis-jenis Item Baharu atau diubah suai 

untuk memasukkan kemahiran interaksi 

(20%) 

Mendengar Ujian Mendengar MCQ (10%) 

Bertutur dan 

Interaksi Lisan 

Menulis 

Membaca 

dan Interaksi 

Penulisan 

Ujian Lisan: 

a) Membaca lantang 

b) Menggambarkan dan 

memberikan pandangan 

mudah 

(20%) 

c) Perbualan (5%) 

Esei bertopik ATAU esei 

bergambar 

(20%) 

Aplikasi Bahasa MCQ 

Ujian Melengkapkan Teks MCQ 

Kefahaman MCQ 

Kefahaman Soalan Terbuka 

(45%) 

Melengkapkan Dialog MCQ 

Klip Video sebagai rangsangan 

Pelajar akan terlibat dalam 

perbualan mudah dengan 

pemeriksa berdasarkan rangsangan 

video 

Melengkapkan dialog MCQ 

Membalas Mesej MCQ 

Membalas e-mel secara interaktif 

Nota: 

1) Untuk menyelaraskan penilaian dengan matlamat kecekapan yang diingini terdapat 20% pemberatan 

untuk item-item yang melibatkan kemahiran-kemahiran interaktif. 

2) Penggunaan kamus atau e-kamus akan dibenarkan untuk menguji item-tem ‘penulisan’ dan ‘interaksi 

penulisan.’ 



Lampiran E-2 

(A) Melengkapkan Dialog (MCQ): untuk pelajar memilih respons yang 

sesuai bagi melengkapkan dialog. 

Pilih jawapan yang sesuai berdasarkan dialog yang diberikan. 

Fazil 

Ibu 

Fazil 

Ibu 

Fazil 

: Ibu, boleh Fazil ke rumah Syarul petang ini 

: Untuk apa 

: Hari ini hari lahir Syarul. Fazil dan kawan-kawan ingin memberikan 

kejutan kepada Syarul. 

: Baiklah, tapi jangan pulang lewat, ya. 

: ___________________________ 

Soalan: Apakah jawapan Fazil 

(A) Jangan risau, Ibu. Fazil akan pulang awal. 

(B) Jangan risau, Ibu. Fazil akan pulang selepas itu. 

(C) Baiklah, Fazil akan pulang dengan kawan-kawan yang lain. 

(D) Baiklah, Fazil akan pulang selepas memberikan kejutan kepada Syarul. 

1) 

2) 

3) 

4) 


118 


(B) Membalas Mesej (MCQ): untuk pelajar memilih jawapan yang 

sesuai mengikut konteks yang diberikan. 

根据短文的意思 , 选出适当的答案。 

今天 , 明强回到家里 , 放下书包后 , 马上开始做功课。他一做完功课 , 就去 

玩电脑游戏。 

姐姐回来了 , 她对明强说 :“ 弟弟 , 别玩电脑游戏了。你可以让我上网查点 

资料吗 ” 电脑游戏太有趣了 , 明强怎么肯停下来呢。姐姐没办法 , 只好到同学家 

去查资料 , 一直到深夜才回来 , 害得家人都很担心。这时 , 明强知道自己错了 , 又 

不好意思对姐姐说 , 所以写了一张字条给姐姐。 

问题 : 以下哪一张字条是明强写给姐姐的 

A) 

姐姐 : 

我太自私了 , 害你不能找资 

料。对不起 , 请你原谅我。 

B) 

姐姐 : 

电脑游戏真好玩 , 下次我一 

定让你先玩。 

明强 

8 月 21 日 

明强 

8 月 21 日 

C) 

姐姐 : 

D) 

请你放心 , 以后我一定会先 

把功课做完 , 才玩电脑游戏。 

明强 

8 月 21 日 

姐姐 : 

你到同学家去找资料 , 要记 

得早点儿回家吃晚饭。 

明强 

8 月 21 日 



(B) Membalas Mesej (MCQ): untuk pelajar memilih jawapan yang 

sesuai bagi konteks yang diberikan. 

பின்வரும் பகுதியைக் கவனமாகப் படி. 

மாறன் பள்ளி முடிந்து வீட்டிற்குத் திரும்பியதும் வீட்டுப்பாடத்தைச் செய்தான். பிறகு, 

அவன் கணினியில் விளையாடத் தொடங்கினான். அப்போது அவன் அக்கா, “மாறன், 

நான் வீட்டுப்பாடத்தைச் செய்ய இணையத்தில் சில தகவல்களைத் திரட்ட வேண்டும்,” 

என்றாள். மாறன் ஆழ்ந்து கணினியில் விளையாடிக்கொண்டிருந்ததால் அவனால் 

உடனே விளையாட்டை நிறுத்த முடியவில்லை. அக்கா வேறு வழியின்றித் தன் வகுப்புத் 

தோழியின் வீட்டிற்குச் சென்றாள். அங்கு இணையத்தில் தனக்கு வேண்டிய தகவல்களைப் 

பெற்றுக்கொண்டு நேரங்கழித்து வீடு திரும்பினாள். இதற்கிடையில், அவள் குடும்பத்தினர் 

அவளைக் காணாமல் தவித்துப் போயினர். மாறன் தான் செய்தது தவறு என்று அறிந்தும், 

தன் அக்காவிடம் மன்னிப்புக் கேட்க வெட்கப்பட்டான். எனவே, அவன் அக்காவுக்கு ஒரு 

குறிப்பு எழுதிக் கொடுத்தான். 

மாறன் எந்தக் குறிப்பை எழுதித் தன் அக்காவிடம் கொடுத்திருப்பான் 

பகுதிக்கு ஏற்ற மிகப் பொருத்தமான விடையைத் தேர்ந்தெடு. 

(A) 

(B) 

(C) 

(D) 


120 


(C) Membalas E-mel: untuk pelajar mengarang balasan dalam bentuk 

tulisan berdasarkan satu teks rangsangan. Pelajar menulis jawapan 

di dalam templat yang disediakan. 

仔细阅读下面的通告 , 然后回答下面的问题。 

--------------------------------------------------------------------------------- 

乐文小学学生团 

教师节庆祝会 

通告 

各位同学 : 

教师节就要来了。为了感谢老师们的教导 , 我们打算在 8 月 31 日举行教师节庆祝会。 

今年是我们在小学的最后一年 , 大家想怎样庆祝这个教师节呢你有什么好建议 , 请电 

邮给我。我的电邮是 cgm@gmail.com。 

学长团团长 

陈光明 

2010 年 8 月 2 日 

--------------------------------------------------------------------------------- 

假如你是乐文小学六年级的学生林子聪 , 请向学长团团长陈光明提出你对庆祝会的建议。 

发件人 : 林子聪 

收件人 : 陈光明 

日期 :2010 年 8 月 5 日 

邮件主题 : 庆祝教师节 

学生在此处作答 



Baca maklumat yang berikut dan jawab soalan yang mengikutinya. 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

Kelab Bahasa Melayu Sekolah Rendah Pelangi 

Sambutan Hari Guru 

Pemberitahuan 

Kawan-kawan sekalian 

Hari Guru akan tiba tidak lama lagi. Untuk menghargai guru-guru kita, kami bercadang 

untuk mengadakan majlis Sambutan Hari Guru pada 31 Ogos. 

Tahun ini tahun akhir kita di sekolah rendah. Sekiranya kawan-kawan mempunyai 

cadangan untuk menyambut Hari Guru, sila e-mel kepada saya cadangan itu. Alamat 

e-mel saya adalah seperti yang berikut: cgm@gmail.com. 

Mohd Azhar bin Sulaiman 

Presiden Kelab Bahasa Melayu 

2 Ogos 2010 

------------------------------------------------------------------------------------------------------------------- 

Sekiranya kamu Nur Atikah Azlan, murid Sekolah Rendah Pelangi, tulis sepucuk e-mel 

untuk memberikan cadangan kamu. 

Daripada : Nur Atikah 

Kepada : Mohd Azhar 

Tarikh : 5 Ogos 2010 

Subjek : Sambutan Hari Guru 

Murid akan menulis jawapan di dalam 

ruang yg disediakan. 


LAMPIRAN F

124 


Lampiran F-1 

PROGRAM-PROGRAM UTAMA CPCLL, MLLPC DAN TLLPC 

PROGRAM-PROGRAM UTAMA CPCLL 

No Projek Tahun 

1 Bengkel dan Seminar untuk guru-guru prasekolah Dianjurkan sejak 2005 

2 Membina panduan mengajar tadika Bahasa Cina 2009- 2010 

3 Anugerah Guru Cemerlang Prasekolah Bahasa Cina Dianjurkan sejak 2009 

4 Aktiviti-aktiviti Mempelajari Bahasa Cina Ibu bapa dan Anak Dianjurkan sejak 2010 

5 Menganjurkan Hari Buku Sedunia Acara tahunan sejak 2006 

6 Menggalakkan membaca/menubuhkan kelab-kelab 

membaca/menubuhkan pusat-pusat membaca di CDAC/ 

menyediakan pembaca ke sekolah-sekolah/menganjurkan 

program membaca dan darmawisata 

Dianjurkan sejak 2007 

7 Program penulis tamu untuk melatih pelajar yang berbakat Dianjurkan sejak 2007 

8 Menganjurkan forum tahunan kesusasteraan yang dihadiri 

lebih 900 orang pelajar /orang awam 


9 Program Pertukaran Pendidikan Luar Negara 2006 – 2008 

10 Skim pendedahan persembahan budaya untuk menambah 

penghayatan budaya dan persembahan seni dalam kalangan 

pelajar 

11 Menganjurkan perkhemahan penyerapan dengan pelajarpelajar 

NTU sebagai pemudah cara 

12 Program Menulis Lirik di Udara 2010 





PROGRAM-PROGRAM UTAMA MLLPC 

Lampiran F-2 


1 Anugerah Guru Arif Budiman Dianjurkan sejak 2007 

3 Bengkel dan Seminar untuk Guru-guru Prasekolah 2007 dan 2010 

4 Kuiz Bahasa untuk Sekolah Rendah, Cepat Tepat 2008 dan 2010 

5 Peraduan Kuis Bahasa, Kuiz Bidai Dianjurkan sejak 2007 

6 Perkhemahan Bahasa Melayu(Sekolah Rendah) Dianjurkan sejak 2007 

7 Bengkel Pantun dan Peraduan Pantun untuk sekolah rendah 

dan Pesta Pantun untuk maktab rendah 


8 Bengkel penulisan untuk sekolah menengah dan maktab 

rendah – lebih 80 orang peserta. Pelajar-pelajar menghasilkan 

cerpen dan karya-karya yang terpilih diterbitkan. 

2007 dan 2009 

9 Menganjurkan Peraduan Vodcasts, Lensa Bahasa 2010 

10 Kemahiran perdebatan untuk pelajar maktab rendah 

(perkhemahan, bengkel dan peraduan) 


11 Seminar Belia Dianjurkan sejak 2007 

12 Bengkel-bengkel Kesusasteraan Dianjurkan sejak 2008 


126 


PROGRAM-PROGRAM UTAMA TLLCPC 

Lampiran F-3 


1 Pesta Bahasa Tamil untuk masyarakat – Pelbagai aktiviti 

dianjurkan untuk menggalakkan penggunaan bahasa Tamil. 

Pesta ini menerima sambutan baik dengan penyertaan yang 

menggalakkan. 

Acara tahunan 

sepanjang bulan April 

2 Forum bahasa Tamil pertuturan untuk Ibu bapa - 9 forum untuk 

ibu bapa telah dianjurkan untuk menimbulkan kesedaran tentang 

kepentingan bahasa Tamil pertuturan. Kira-kira 800 orang ibu 

bapa Tamil telah mendapat manfaat daripada forum-forum ini. 


3 Bengkel-bengkel untuk guru Prasekolah Dianjurkan sejak 2006 

4 Program Pengacaraan untuk pelajar-pelajar mengukuhkan 

kemahiran lisan 


5 Bengkel Drama dan penyampaian lisan untuk pelajar Dianjurkan sejak 2006 

6 Program Penyerapan untuk pelajar (Chennai, Trichy, Tamil Nadu) Dianjurkan sejak 2007 

7 Menyokong penerbitan untuk pembaca bahasa Tamil seperti 

‘Symphony of Triumphs’ (kompilasi 20 kisah sebenar rakyat 

Singapura yang berjaya), terjemahan ‘Vettriyin Natham’ dalam 

bahasa Tamil dan Buku Besar untuk kanak-kanak bertajuk ‘Engae 

Vizhunthathu’ 


8 Penghasilan Podcast dan Vodcast Dianjurkan sejak 

2007 


LAMPIRAN G

128 


Lampiran G 

JADUAL SARANAN DAN KERANGKA WAKTU PELAKSANAAN 

Saranan Utama Perincian 

Peringkat 

Terlibat 

Tahun Pelaksanaan 

2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 

MENYELARASKAN PENGAJARAN DAN PENILAIAN UNTUK MENCAPAI KECEKAPAN BAHASA 

Mereka Khas Kurikulum 

untuk Memenuhi Latar 

Belakang Bahasa di 

Rumah yang Berbezabeza 

Menggunakan Deskriptor 

Kecekapan untuk 

Menggalakkan Kemajuan 

Pelajaran 

Kajian untuk membina korpus kosa kata harian 

dan struktur ayat 

Latihan pengajaran yang sistematik bagi kosa 

kata lisan dan bentuk ayat, khususnya untuk 

murid-murid sekolah rendah yang memerlukan 

sokongan dalam mempelajari Bahasa Ibunda 

Meningkatkan sokongan bahan-bahan 

(contohnya, penggunaan lagu dan rima, bahanbahan 

multimedia dan bacaan tambahan) untuk 

memenuhi keperluan profi l pelajar yang berbeza 

Membina dan mengesahkan deskriptor 

kecekapan di peringkat-peringkat utama untuk 

menjelaskan fokus dan tahap pencapaian bagi 

setiap bahasa 

Membina bahan untuk menyokong keberkesanan 

penggunaan deskriptor kecekapan sebagai 

panduan pengajaran dan pembelajaran 

- X 

Semua X 

Semua X 

Semua 

Pembinaan dan 

Pengesahan 

Penghalusan 

Semua X X X 

Menggunakan Deskriptor 

Kecekapan untuk 

Menggalakkan Kemajuan 

Melaksanakan bahan pengajaran dan bahan 

pembelajaran yang baharu berdasarkan 

deskriptor kecekapan 

Semua 

Membina 

sukatan 

dan bahan 

pengajaran 

Prototaip P1 P2 P3 




Peringkat 

Terlibat 

Tahun Perlaksanaan 

2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 

MENYELARASKAN PENGAJARAN DAN PENILAIAN UNTUK MENCAPAI KECEKAPAN BAHASA 

Mengukuhkan Kemahiran 

Interaksi 

Penggunaan Teknologi 

Maklumat dan Komunikasi 

(ICT) yang Lebih Meluas 

Latihan guru untuk mengukuhkan 

pengajaran kemahiran Interaksi 

Pakej bahan-bahan pengajaran 

(termasuk bahan ICT) untuk menyokong 

pembelajaran kemahiran Interaksi Semua 

Lelaman Web portal lisan bagi 

mengukuhkan pembelajaran lisan 

Mengenalkan item-item ujian 

kemahiran interaksi (iaitu interaksi lisan 

dan penulisan) dan membenarkan 

penggunaan kamus dan e-kamus untuk 

tugasan interaksi penulisan(contohnya, 

respons e-mel) 

Semua X 

Semua 

P1-2 

S1-2 

JC 

P4 

S1 

P3-4 

S3 

P5 

S2-3 

P5-6 

S4 

P6 

S4 

O- & 

A 

Level 

MTL 

B 

A- 

Level 

H1 

MTL 

O- & 

/N-Level 

MTL 

PSLE 

MTL 

Menyelaraskan Penilaian 

dan Peperiksaan untuk 

Mencapai Kecekapan 

Bahasa 

Memperkenalkan peperiksaan lisan bagi 

Bahasa Ibunda Lanjutan Peringkat O 

Menggunakan klip-klip video sebagai 

rangsangan dalam peperiksaan lisan 

Semua 

O- & 

A- 

MTL 

‘B’ 

A- 

Level 

H1 

MTL 

O Level 

HTML 

N-/O 

Level 

MTL and 

O level 

HMTL 

PSLE 

MTL 

Menggunakan penulisan berasaskan 

komputer dalam beberapa bahagian 

peperiksaan (bermula dengan MTL 

B kemudian secara progresif untuk 

peringkat lain) 

Menengah 

dan 

Maktab 

Rendah 

A- 

Level 

MTL 

‘B’ 

O- 

Level 

MTL 

‘B’ 

A- 

Level 

H2 

MTLL 


130 



Peringkat 

Terlibat 


2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 

SOKONGAN TAMBAHAN UNTUK KUMPULAN KHUSUS PELAJAR 

Bahasa Cina Lanjutan 

Bahasa Melayu Lanjutan 

Bahasa Tamil Lanjutan 

Menubuhkan sekolah Rancangan Bantuan Khas 

(SAP) yang ke-11 

Mengukuhkan Program Bahasa Pilihan (Cina) 

dengan siri ceramah dan menambah dana untuk 


Menyediakan pendaftaran tambahan untuk 

Program Pengajian Dwibudaya(Cina) [BSP(C)] di 

peringkat JC1 

Memulakan H2 Terjemahan dan Linguistik Cina di 

sekolah-sekolah pilihan 

Menubuhkan pusat Program Bahasa Pilihan dalam 

Bahasa Melayu (EMAS) untuk sekolah menengah 

yang ke-3 

Menubuhkan pusat Program Elektif Bahasa 

Melayu (MLEP) yang ke-3 

Menambah jumlah biasiswa MLEP 

Mengukuhkan program MLEP dengan siri 

ceramah dan menambah dana untuk program 

penyerapan 

Menubuhkan Program Bahasa Tamil Elektif 

Nasional (NETP) untuk peringkat Menengah 

dan Maktab Rendah di Pusat Bahasa Tamil Umar 

Pulavar 

Menawarkan biasiswa NETP kepada pelajar di 

peringkat maktab rendah yang layak 

Menengah X 

Maktab 

Rendah 

Maktab 

Rendah 

Maktab 

Rendah 

X 

X 

Menengah X 

Maktab 

Rendah 

Maktab 

Rendah 

Maktab 

Rendah 

Menengah/ 

Maktab 

Rendah 

Maktab 

Rendah 

X 

X 

X 

X 

X 

X 




Peringkat 

Terlibat 


2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 

SOKONGAN TAMBAHAN UNTUK KUMPULAN KHUSUS PELAJAR 

Bahasa Ibunda B 

Mengukuhkan Kurikulum Bahasa Ibunda B 

Peringkat O 

Meningkatkan kurikulum Bahasa Ibunda B 

Peringkat A dengan modul-modul teras dan 

Elektif 

Menengah X 

Maktab 

Rendah 

X 

MENYEDIAKAN PERSEKITARAN YANG KONDUSIF UNTUK PENGGUNAAN DAN PEMBELAJARAN BAHASA IBUNDA 

Program-program 

Pengayaan untuk Pelajarpelajar 

Bahasa Ibunda 

Jawatankuasa-jawatankuasa 

Penggalakan Bahasa Ibunda 

Sokongan Dana 

Prasekolah 

Sekolah-sekolah akan menganjurkan program 

dwiminggu Bahasa Ibunda, perkhemahan 

budaya dan program membaca berstruktur 

untuk mengayakan pembelajaran 

Bekerjasama dengan sekolah-sekolah untuk 

menyokong Program Dwiminggu MTL dan 

program-program pengayaan 

Menganjurkan acara-acara Bahasa Ibunda untuk 

menggalakkan pembelajaran dan penggunaan 

Bahasa Ibunda di luar sekolah (contohnya, 

acara-acara kekeluargaan) 

Meninjau peluang bekerjasama dengan industri 

media untuk menyiarkan program Bahasa 

Ibunda kanak-kanak yang menarik 

Menambahkan sokongan dana kepada 

Jawatankuasa Penggalakan Bahasa untuk 

menyokong pembelajaran dan penggunaan 

Bahasa Ibunda 

Menyemak panduan-panduan kurikulum untuk 

menyelaraskan pembelajaran Bahasa Ibunda di 

prasekolah dengan arah baharu 

Semua X 

Semua X 

- X 

- X 

Semua X 

Prasekolah X 


132 



Peringkat 

Terlibat 

Tahun Perlaksanaan 

2011 2012 2013 2014 2015 2016 2017 

MENAMBAH BILANGAN DAN MEMBINA KEUPAYAAN GURU BAHASA IBUNDA 

Menambah Pengambilan 

Guru 

Membina Sekumpulan 

Guru Bahasa Ibunda yang 

Berpotensi 

Mengukuhkan Latihan 

Praperkhidmatan dan 

Dalam Perkhidmatan 

Seramai 500 orang guru Bahasa Ibunda akan 

ditambah dalam jangka masa 5 tahun 

Biasiswa Pengajaran Luar Negara(Pakar) 

diberikan kepada pelajar yang mendapat 

keputusan baik Bahasa Ibunda Lanjutan 

Peringkat O atau Bahasa Ibunda H1 Peringkat 

A 

Kerjasama dengan NIE, Pusat Bahasa Cina 

Singapura, Pusat Bahasa Melayu Singapura 

dan Pusat Bahasa Tamil Umar Pulavar untuk 

meningkatkan pembangunan profesional guruguru 

Bahasa Ibunda 

- X 

Maktab 

Rendah 

Semua X 

X

MEMUPUK PELAJAR AKTIF DAN PENGGUNA CEKAP

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

Delete template?

Save as template?