10. Zenbakia - Lea-Artibai Amankomunazgoa
10. Zenbakia - Lea-Artibai Amankomunazgoa
10. Zenbakia - Lea-Artibai Amankomunazgoa
Create successful ePaper yourself
Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.
ZEURE TXOKOA<br />
gurasoen galderei erantzuten<br />
Gurasook,<br />
seme-alabak hezitze<br />
lan honetan, kezka eta<br />
zalantza asko izaten ditugu.<br />
Beraz, horiek aldizkarira bidaltzera<br />
gonbidatu nahi zaituztegu.<br />
Kontutan izan anonimoa dela. Hortaz,<br />
badakizue, bidali zuen galderak honako<br />
helbidera eta berehala erantzungo<br />
dizuegu: <strong>Lea</strong> <strong>Artibai</strong> <strong>Amankomunazgoa</strong>.<br />
Prebentziorako zerbitzua.<br />
Patrokua Jauregia, 48.270<br />
Markina-Xemein. Faxa: 94 616<br />
92 78. Posta elektronikoa:<br />
eburgoa@lea-artibai.org.<br />
6 urteko semea daukat eta<br />
oso gogorra egiten zait esatea<br />
ere baina uste dut baztertuta<br />
dagoela. Gelan ere albo batera<br />
lagatzen dutela esango<br />
nuke. Batzuetan bera agresiboa<br />
izaten da, hori ere egia<br />
da. Sasoi batetik hona ez du<br />
ezer konpartitzen gelako mutilekin,<br />
ez jolasik, ez kirolik, ez<br />
ezer. Ni ama naizenez gero<br />
gain-gainean nago, ahalegina<br />
egiten dut nor edo norekin<br />
jolas dezan eta beti galdetzen<br />
diot ia norekin ibili den, baina<br />
honez gero nire galderei gezurretan<br />
erantzuten dabil gurasook<br />
pozik jartzeko. Eta gu<br />
gurasook ere oso txarto ari<br />
gara pasatzen.<br />
Gizakion bizitza hartu-emanen bidez gauzatzen<br />
da. Etengabea da elkarren arteko harremana,<br />
horrela bizi gara. Helduen artean<br />
bezala umeen artean ere bada gizarte harreman<br />
hori baina ezberdina da. Ume bat guztiz<br />
menpekoa da jaiotzen denean, derrigorrez,<br />
norbaiten beharra izaten du, zeinek zaindu<br />
eta zeinek babestu, bizirik irauteko. Esan<br />
genezake lehenengo urteetan besteak umearen<br />
beharrak betetzeko modu bat direla.<br />
Zentzu honetan esaten da haurrak egozentrikoak<br />
direla, euren beharrak, euren nahiak<br />
ikusten dituztela bakarrik, eta ingurukoak, bai<br />
familiakoak bai laguntxoak euren interesetarako<br />
erabiltzen dituztela.<br />
Oso zaila da urte hauetan umearentzat "konpartitzea"<br />
"lagatzea" "ematea" "zain egotea"...<br />
eta holako kontzeptuak onartzea, gehienetan,<br />
nagusiak behartuta eta gogoz kontra onartzen<br />
ditu. Urteak beharko ditu kontzeptu<br />
Nerea Urrosolo Urkizu<br />
Hezkuntza Aholkularia eta Psikologo klinikoa<br />
• ONDARROA<br />
horiek asimilatzeko, besteak berdintasunez<br />
kontutan hartzen jakiteko. Sozializazioa geldika-geldika<br />
ikasten joaten den prozesu bat da.<br />
Beraz, ama honek esaten duena, nire ustez,<br />
ikuspuntu honetatik hartu behar da. Sei urteko<br />
ume talde batean denak daude prozesu<br />
honetan, lankidetza ikasten, baina ikasketa<br />
zaila denez, sarri, gatazka eta haserrealdiak<br />
gertatu izaten dira, batzuetan, handiak gainera.<br />
Normala da jardunean tirabirak izatea;<br />
batzuetan, umea aurreruntz doala ematea,<br />
lagunekin kooperatzen ikustea, baina beste<br />
batzuetan ostera, bete-betean agertuko zaigu<br />
bere buruari begira eta nahiago izango du<br />
bakarrik jolastu inorekin ezer konpartitzea<br />
baino.<br />
Gakoa da noiz hartu behar diren holako portaerak<br />
arazo modura. Arazoa izango litzateke<br />
umea aurrera egiten ikusiko ez bagenu, beti<br />
bere egozentrismoan geldituta ikusiko bagenu.<br />
Baina hau ondo aztertzen jakin behar da,<br />
objetiboa izan behar da gure behaketa.<br />
Behaketa horretan ikusi behar da nola jokatzen<br />
duen umeak eta baita ere nola jokatzen<br />
duten berarekin daudenak. Aste batzuk hartu<br />
behar ditugu eta ikusi egunean zehar, umearen<br />
kontaktuak nolakoak diren, zenbatetan<br />
moldatzen den ondo lagunekin inolako arazorik<br />
gabe eta zenbatetan sortzen diren istiluak.<br />
Garrantzitsua da azterketa hau zeren batzuetan<br />
gertatzen da benetan komenigarria dela<br />
nagusiak esku hartzea, neurri batzuk jartzea<br />
umearen portaera aldatzen laguntzeko, baina<br />
beste batzuetan komeni dena gurasoak asesoratzea<br />
izaten da, gehiegizko ardura izaten<br />
dutelako eta umea lagunekin dabilenean<br />
begirik ez diotelako kentzen gainetik, haurren<br />
arteko gatazkei gehiegizko garrantzia ematen<br />
dietelako, umeak sufritzeko beldurretan daudelako...<br />
eta azken batean, sozializazio prozesu<br />
hau lasaiago eramaten ikastea komeni<br />
zaie.<br />
Lehengo egunean harrigarria<br />
egin zitzaidan "afektuari" adituek<br />
ematen dioten garrantzia<br />
umea egoki hazteko eta arazoak<br />
prebenitzeko ere bai.<br />
Jakin badakigu denok zein<br />
garrantzitsua den seme-alabak<br />
estimazioaz tratatzea, eta<br />
afektua, baita ere berbaz adieraztea.<br />
Seme-alaba txikiak<br />
ditugunean errezago ateratzen<br />
zaizkigu horrelako adierazpenak<br />
baina adinean<br />
aurrera doazela, gurasook<br />
mutu geratzen garela uste dut,<br />
ez da hala Pubertaroan ala<br />
adoleszentzian egonda ere<br />
maite ditugula entzun behar<br />
digute oraindik seme-alaba<br />
gaztetxoek Hori erreparatu<br />
behar digute ere bai Nire<br />
buruari egindako galderak dira<br />
horiek baina guraso guztientzako<br />
dela uste dut.<br />
Psikologiaren ia hasieratik da jakina zenbaterainoko<br />
eragina duen afektuak garapen prozesuan.<br />
Aspaldian egiaztatu zen umeei, nahiz<br />
eta premia fisiologiko guztiak asetu, afekturik<br />
ez ba zitzaien ematen, ez zirela ez intelektualki<br />
ez sozialki normaltasunez garatzen.<br />
Aintzinako umezurztegietan adibidez, ume<br />
askok ematen zuten atzeratuak edo gaixoak<br />
euren portaeragatik, berbetan ez zuten ikasten<br />
edo hizkera oso pobrea zuten; euren<br />
munduan sartuta egoten ziren inguruarekiko<br />
interesik apenas erakutsiz eta ikusi zen ume<br />
horiek, ia jaiotzetik zentro horietan bizi izandakoek,<br />
afektu keinu edo adierazpenik ia<br />
sekula ez zutela eduki. Euren kumetan egoten<br />
ziren eta zaintzaileek ematen zieten jaten<br />
baina besoetan hartu ere egin gabe, eta zer<br />
esanik ere ez, han inork ez zeukan astirik<br />
eurekin kontuk egiten egoteko...berba egiteko...laztantzeko<br />
eta abar.<br />
Mutur horietara joan gabe ere, sarri egiaztatu<br />
ditugu helduen kasuak haurtzaroan afektu<br />
gabeziak izan dutela kontsideratzen dutenak,<br />
euren buruarekin segurtasun falta adierazten<br />
dute eta gabezia horrek lagatako hutsunea<br />
gainditzea asko kostatzen zaie.<br />
Beraz, egia da ume bati eman behar zaion<br />
garrantzitsuena afektua dela, hori da oinarria<br />
eta horren gainean eraiki behar dira beste<br />
guztiak, hazkuntza eta hezkuntza, alegia.<br />
Afektua erakustea adin guztietan da garrantzitsua,<br />
beti da ona esatea edo nolabait expresatzea.<br />
Adoleszentzian gertatzen zaiena da<br />
eurek ez dutela nahi izaten lehen besteko<br />
adierazpenik egin, baina horrek ez du nahi<br />
esan gurasoen afekturik behar ez dutenik.<br />
Eurak ez daude sasoi horretan emateko<br />
baina bai jasotzeko, eta bai funtsezkoa dela<br />
afektu hori somatzea, jakin egin behar dute<br />
gurasoek euren portaera batzuk kritika arren<br />
8<br />
Egiteko Prest! <strong>10.</strong> zenbakia 2004ko udabarria
Change language