113zb. - Zestoa

danbolin
ekuadortik
dator berria ...
2011ko urtarrila
113zb.

2011rako dugun erronka nagusienetakoa bat
web orria martxan jartzea da. Baina horretarako
zure laguntza behar dugu.
egin zaitez bazkide
Bazkide egiten direnen artean, zozketa eder bat egingo dugu.
Eta jadanik bazkide bazara eta beste bat lortzen laguntzen badiguzu,
zu zeu ere zozketan sartuko zaitugu.
deitu 943 147 123 telefonora edo idatzi danbolin@topagunea.com-era
Urteko ekarpena 25€
www.zestoaautoak.com

A T A R I K O A
Ohikoa izaten da urte bat bukatzera doanean
hurrengorako asmo berriak finkatzea. Eta
egia aitortu behar bada, asmo onak laster
bukatzen dira, edo ahaztu. Hala ere, esan
behar da zenbait pertsonak asmo berriak betetzea
lortzen dutela. Meritu galanta dute.
Oraingoan, urte berriarekin asmo berriak
finkatu dituen horietako bat izan da Danbolin,
eta gure asmoa da urte osoan zehar gogor
lan egitea. Soilik denborak esango digu
lortuko ote dugun. Hori bai, denon laguntza
beharko dugu: idazle, zuzentzaile, irakurle
eta herritar guztiena. Herritarrek herriarentzat
egiten duten aldizkari hau bizirik dago,
eta, denon partaidetzarik gabe, ez zituen hamar
urte beteko pasatu den urtean.
Guztion partaidetza bultzatzen saiatu gara urte hauetan, baina, askotan, ez gara
gai izan, eta auzoei tarte berezi bat eman nahi diegu aurtengoan. Auzoetako jendearekin
harremanetan jarri gara, eta, atal berri batean, auzoek beren beharrak,
kezkak edo gertakizunak kontatzeko lekua izango dute. Urteko lehenengoan, Iraeta
eta bere Santa Ines jaien txanda izango da. Hurrengo hilabeteetan, auzo bakoitzak,
txandan-txandan, bere istorioak kontatzeko aukera izango du. Beste nobedade
bat Gaizka Kortadiren errezetak izango dira. Abenduan, errege-opila nola egiten
den ikasi genuen, baina hemendik aurrera, hilero erakutsiko dizkigu hainbat
errezeta. Batzuetan, errazak; beste batzuetan, lan gehiago ematen dutenak; baina,
betiere, etxean edonork egiteko modukoak. Ziur urtean zehar ezusteko bat baino
gehiago emango digula Gaizkak. Zain egongo gara.
Berrikuntzekin jarraituz, hemendik aurrera, efemerideek ere bere lekua izango
dute Danbolinen. Batzuetan, kontu txikiak agertuko dira, eta beste batzuetan, berriz,
gertaera garrantzitsua denean, modu luzeagoan azalduta. Gure iragana ezagutzea
beharrezkoa eta interesgarria baita. Azkenik, Danbolinek euskal kulturaren
alde lan egiteko konpromisoa hartu zuen bere sorreran, eta, oraingoan, herritarrei
laguntza eskatu die. Ale bakoitzean, zestoar batek azkenaldian irakurri
duen liburu baten inguruan bere iritzia emateko eskatuko diogu. Normalean liburuak
azalduko dira, baina ez dizkiogu ateak itxiko euskal kulturaren edozein ekitaldi
edo ekintzari, eta ezin dugu baztertu hurrengo aldizkarietan pelikula edo
antzerki bati buruzko kritika bat azaltzea.
Ikus dezakezue urte berriarekin batera hainbat aldaketa egin ditugula Danbolinen.
Berrikuntzak egiten direnean zalantzak sortzea normala da, eta Danbolinen
ere dudak sortzen dira; horregatik, zuen iritzia jakin nahiko genuke. Herri bizia
garen neurrian, denon iritziak eta aholkuak ongi etorriak izango baitira. Gauza
gehiago aldatzea komeni dela uste baduzue, lasai esan, eta Danbolineko bileretan
iradokizun guztiak aztertuko ditugu. Hala ere, esan beharra dago ale honetan
ikusiko dituzuen berrikuntzak ez direla aurten izango diren azkenak. Hori, ordea,
beste kontu bat da, eta unea iristen denean izango duzue horien berri.
Urko canseco
d a n b o l i n EK EZ DU BERE GAIN HARTZEN ALDIZKARIAN ADIERAZITAKO ESANEN ETA IRITZIEN ERANTZUKIZUNA
34 6 10 12 15 16 19
I N K E S T A
E N B I D O A K
E K U A D O R T I K D A T O R
B E R R I A
DANBOLIN ZULO
B I IZENEKO HERRITARRAK
A U Z O A K
KORTADIREN PLATERETIK
A G E N D A
diruz lagundutakoa
argitaratzailea: Danbolin Zulo elkartea. Kultur Etxea. Axun Arrazola plaza 1, 20740 Zestoa (Gipuzkoa)
Telefonoa: 943 147 123
h.el.: danbolin@topagunea.com
danbolin:
Jone Bergara, Urko Canseco, Janire Diaz, Margari Eizagirre, Naiara Exposito, Joxeba Larrañaga eta Nerea Odriozola
kolaboratzaile/zuzentzaile taldea:
Lierni Arrieta, Jon Artano, Fernando Arzallus, Onintza Irureta , Mireia Orbegozo eta Nora Palmitano
diseinua eta maketazioa: Eneko Aristi
inprimategia: Gertu (Oñati). lege gordailua: SS-1108/2000 ISSN: 1576-9429

enbidoa I.
JUAN MARI 23 – KONTXI 20
bota diak Netzer! Datorren urteko Euskal Selekzioaren partida
ikusiko ote dudan? Ba, estatu espainiarraren eskuetan utziz gero,
Earra
ziur ezetz! Halere, oraindik urte oso bat zagok aurretik, eta nork
zekik. Ondo dakianez, eta betiere estatu espainiarraren legearen arabera, nik
(eta beste askok) kalean egon behar nikek, baina hori gerta ez zedin lege berri
bat asmatu ziaten. Badituk lau urte lege hori Auzitegi Konstituzionalean
errekurrituta dagoela, baina erantzuteko eperik ez diatenez, Espainian zehar
sakabanaturik jarraitzen diagu.
Euskal Herrian bizi diagun gatazka konpontzeko
asmoarekin Ezker Abertzalea egiten ari den
urratsak garrantzitsuak dituk. Hori bai, argi izan
behar diagu prozesu hori Ezker Abertzaleak
bultzatzen duela eta Estatuarekin ez dagoela
ezer hitzarturik; beraz, jende guztiaren inplikazioa
behar dik prozesuak. Estatuak ez ziok ezer
emango Euskal Herriari, eta behingoz gure herriari
zor zaizkion eskubide zibil eta politikoak
errespetatu ditzan lan egin beharra zagok. Prozesu
honetan, inor ez zagok sobran, alderdi politikoek,
eragile sozialek eta herritar uholdeak
bat eginez gero, agian datorren urteko partida
nazio izaerarekin izango duk, eta, partida ikustera
joan aurretik, 23 urte ondoren oraindik ikusi
ezin dudan Kontxirekin trago bat hartuko
diat Erdikalean.
Nola bizi den heure Zestoara 20 urtez joan
ezin hori?
Juan Mari Igarataundi
Leongo espetxetik
Zer iruditzen zaizu
tabakoaren inguruko
lege berri hau?
Beno, ez nago
guztiz ados,
eskertzen da
gaur egunean
tabernetan kerik
ez egotea eta
etxera joandakoak
arropek
eta usainik ez
edukitzea baina
beno, gustatzen
zaigu baita ere
tabernetan edo
jatetxe baten
gaudenean afal
ondoren erretzea
eta alde
horretatik pena
pixka bat ematen
dit.
Iñigo Ruiz
30 urte
Oso ondo
iruditzen zait,
orain behintzat
taberna barrura
sartzen zarenean
arnasa hartu daiteke
eta pila bat
nabaritzen da
anbientea garbia
dela. Aparte,
arropan usainik
ez da ematen
dagoen giro garbiagatik.
Ni neu
ez naiz erretzailea
eta pila bat
eskertzen det.
Arantxa Zigaran
59 urte

5
Ez zait ondo
iruditzen. Uste
dut herrian beharko
lukela lokal
edo lekuren
bat jendeak erre
ahal izateko.
Joseba Unanue
55 urte
Iruditzen
zait arau gehiegi
jartzen direla gizarte
honetan
eta norbera heldua
den neurrian
gai izan behar
duela bere kabuz
erabakitzeko, debeku
gogorregia
iruditzen zait.
Jon Artano
32 urte
Ba ondo, nik
ez det erretzen
eta orduan ba
asko nabaritzen
da, tabernetan
giro garbiagoa
dago. Baita
umeekin egoteko
ere eta… Denentzat
hobeto.
Eba Jauregi
46 urte
Ba iruditzen
zait taberna pila
batek itxi beharra
izango duela,
askozaz ere bezero
gutxiago
dabil eta segun
eta ze asteburutan
aldea nabarmena
da, egundoko
aldea izaten
da.
Maite Elustondo
21 urte
A2011KO URTARRILAREN 2A, ZESTOAN
URTENGO
urtea benetan modu onean hasi dugu: lokal publikoetan kerik gabe.
Gertakizun garrantzitsu horren lehenengo egunaz gozatzeko, tabernara joan gara kafesne
bat hartzera. Atean esekita zegoen kartelak barruan ezin dela erre ohartarazi digu. Sartu
orduko agurtu gaituzten guztiek bi haurrekin gentozela ikusita, erreakzio bera izan dute:
zer, txikiekin, kerik ez dagoela eta probetxua ateratzera? Bai horixe! Gure erantzuna.
Gaur beste gairik ez zegoen: batak Bilboko lagun batekin hitz egin duela telefonoz, eta horrek
esan diola taberna guztiak umez beterik zeudela. Beste batek orain tabernetara joan
beharko dugula aire garbia arnastera, kanpoko kutsadura dela eta. Tabernariak, berriz,
hainbeste urte ke artean eman ondoren, aurten, Akoako biran lehenengo postua aterako
duela.
Erretzaileek ere bazuten zer esanik. Batek Bainuetxetik buelta eman behar izan du Fariasa
erretzen zuen bitartean (ea nor den taberna kanpoan bakar-bakarrik negu hotzean puru
osoa erreko duen ausarta!). Hobe huke kafe kremara pasako bahintz! Esan dio lagunak.
Despistatuta zigarro bat piztu duenik ere izan da, eta jendearen builen ondorioz barkamena
eskatu behar izan du, ez dela konturatu esanez.
Haurra nintzenean, nire lagunen guraso erretzaileek etxean edo autoan erretzen zuten seme-alabak
bertan zirela. Edonon erretzen zen: dendetan, garraio publikoetan, zinema aretoetan….
Unibertsitatean, azterketa egiten genuen bitartean, erretzen uzten ziguten.
Atzo bertan, jatetxe batean afaltzen ari ginen bitartean, aldameneko mahaian zigarro bat
erretzen ari zen emakumeak isurtzen zuen kea aurpegira etortzen zitzaidan.
Hemendik hamabost urtera gure seme-alabek, lagunekin tabernan daudenean, elkarri esango
diete: eta lehen hemen erre egiten zela?
E
nbido 2.
Mertxe Uribetxeberria

ekuadortik
dator berria
Dagoeneko hiru hilabete pasatu
dira, irailaren 27an Ekuadorrerako
bidaia hasi nuenetik.
Urduritasuna, beldurra… nituen
nirekin, baina, era berean, gogoa
eta ilusioa. Nire lekutik
hainbeste urruntzen nintzen lehen
aldia zen, eta eremu ezezagunak
dastatzeko prest nengoen
(edo… bueltatzeko txartelik
gabeko bidaia bat egiteko). Sentimendu
nahasiekin utzi nituen
maite ditudanak, gaur nire beste
familia dena ezagutzeko. Nola
liteke milaka kilometrora
teknologia berrien bidez (Skype)
bi bider baino ez hitz egindakoekin
eta haiei buruzko
kontu gutxi batzuk entzunda
topo egin eta lehen unetik hain
gertuko sentitzea? Nire egonaldia
hutsunerik gabe igaro ahal
izan dut, neurri handi batean
Fatima eskolakoei esker.
Ikasturte potentea izan zen udara aurrekoa: Haur Hezkuntzako ikasketak
egin nituen Eskoriatzan, eta, Lehen Hezkuntzako titulazioari esker, lana
Azpeitiko Iraurgin (ikasle ez ezik, irakasle ere aritu naiz han). Ordulariaren
menpe ibili nintzen, eta, biak ondo eta gustura bukatu ostean, berriro ere
ordularira jo nahi izan nuen; zazpi orduz atzeratu, eta denbora batean horrela
uzteko itsasoaren beste aldean. Ez nuen zoriz aukeratu Ekuadorrera
etortzea. Aldaketarako gogoa nuela eta, lagun batek animatu ninduen; izan
ere, berak, nire adina zuenean, senargaiarekin egin zuen honainoko bidea,
eta hemen igaro zituen ondorengo zazpi urteak. Oraindik ere berekin dituzte
oroitzapen guztiak, eta, orain, askoz hobeto ulertzen dut haien istorioen
irrika. Haien bitartez jarri nintzen harremanetan Fatima eskolakoekin,
eta, proposamena entzun eta berehala egin zidaten gonbita: nahi bezain
laster joan nintzatekeela esan zidaten. Gehiegi pentsatzen hasi baino
lehen, hegaldiak begiratzen hasi nintzen; data perfektuarekin jo ostean, eta
udara, herriko festak eta hainbat eta hainbat agur festaren ondoren, bihotza
beteta zapaldu nuen hurrengo hilabetetan nire bizilekua izan behar
zuen Los Rios probintziako Quevedo hiria.
Quevedora etorri berritan, egun batzuk izan nituen lekura egokitzeko
eta eskola eta eskolakoak ezagutzeko. Zuzendariarekin hitz egin ondoren,
eskolako txikienekin (1. OHO, gure HH5) lan egingo nuela adostu genuen.
Beraz, adin horretan dauden irakasle eta laguntzailearekin jardun naiz elkarlanean,
asteroko programazioan parte hartuz, ikasgelako dinamika
errazten lagunduz, materiala prestatuz eta beharrezkoa zen guztian nire laguntza
eskaintzen saiatuz. Horretara etorri nintzen, eta horretan saiatu
naiz. Adin horretako 99 ikaslerekin partekatzeko aukera izan dut, beraz,
eta esperientzia zoragarria, gurearen oso bestelakoa den kulturan hezi di-

7
...
ren haur hauekin izan dudan elkartrukea. Haurrak
hain dira benetakoak… Ederra beren gardentasuna!
Ikustekoak ziren haien harridura
aurpegiak lehen aldiz ikasgeletara sartu nintzenean;
ederra hitzen erabilera desberdina delaeta
alde batetik eta bestetik egin ditugun egokitzapenak,
haiek beren hizkera argitzeko eta
nik nirea; interesgarria beren jakin-mina, herrialde
ezezagunarekiko jakin nahi dituzten
hainbeste gauzengatik egindako galderak, nik
gustura argitu dizkiedanak… Kuriosoa izan da
hizkuntzarekiko interesa (ikasleek eta irakasleek
erakutsi didate), eta interes horren bueltan
euskaraz ikasi dutena: euskal otoitz batzuk,
kantaren bat eta, Gabonetan, hain gurea den
Din dan don gabon-kanta!!
Oraindik oilo ipurdia jartzen zait Gabon aurreko
egun batean eskolako atarian gertatu zena
gogoratzean. Ikasle guztiak atarian zeuden,
eta ni eskolako balkoian nintzen, hilabete baterako
joan aurretik eskakeatu ezin izan nuen
agur komunitarioa eskaintzen zidaten bitartean.
Kostata, baina hitz egin izan nuen, eta,
EKUADORREKO GUNE DESBERDINETAN BANATUAK DAUDEN
IMSEKO KIDE BATZUEK EZAGUTZEKO AUKERA IZAN NUEN
erantzun gisa, txaloak, nire izenaren oihuak eta opari ezin hobea:
lehenengo mailakoen ahotsak, Din dan don abesten. Zoragarria
txikitxo horiekin bizitakoa denbora honetan, eta zer esanik
ez lankideekin trukatu dudan guztia; lantalde bikaina da,
eta oso-oso gustura sentitu naiz haien artean, haiengandik
hainbeste ikasiz eta nire jakintza xumea haiekin partekatuz.
Gauza batzuetan, gure sistema aurretik ikusten badut ere,
beste askotan, eta ezin garrantzitsuagoak diren alderdietan gainera
(jarrera, lanerako borondatea, gogoa…), atzeratuta sentitzen
naiz. Hemen, horretaz guztiaz blaitu naute, eta hori ez lehortzen
saiatu nahi nuke. Neure esku dago, ezta?
Horretaz guztiaz gain, eskola orduez kanpo, hainbat ekintza
egiten dituzte. Ez dira guztiz “eskolaz kanpokoak”; izan ere, hiru
misiolariren ardurapean dagoen eskola erlijioso bat denez,
ondoko elizarekin hitzartuak dituzte hainbat jarduera, eskola
orduez kanpo. Fatima eskolakoak komunitate oso batua osatzen
dute, eta beren elkarlana benetan miresgarria da; kristau
gisa aldarrikatzen diren balioak irakasteaz gain, praktikatu ere
egiten dituzte. Iritsi nintzen lehen unetik, asko harritu ninduen
beren esperientzia erlijiosoak eta hain zabalduak dauden (baina
nekez jarraitzen zaien) balio horiek zer presentzia duten beren
egunerokotasunean.
···

···
OSASUNA
LANKIDEAK
Lankideei dagokionez, lehen mailakoekin partekatu dut
gehien bai lana, bai aisialdia. Nire lana hiru ikasgelatan egin
dut, egunero gela batean parte hartuz. Haurren eskola orduez
gain, arratsalde askotan bildu izan gara: materiala prestatu, asteko
programazioa egin eta euskaldunok —edo europarrak, hobeto
esanda— arratsalde batean egingo genukeen lana hirutan
egiteko. Eta baieztapen horrek zerbait negatiboa aipatzen ari
naizela ematen badu ere, oso bestelakoa da pentsatzen dudana.
Lana egiteko modua estresetik asko urruntzen da, gurean ez
bezala, eta presarik gabe, orduak sartuz, tartean hitz eginez
(kontu bat, bestea), dei bat, zerbait janez… Beti amaitu izan
dugu egiteko guztia. Miresgarria eta jarraitzekoa benetan.
Osasunaren inguruan haiekin izandako
hainbat hizketaldi gogoratu ditut; izan ere, hemen,
behatzeko minarentzako ere ezagutzen
dute pastillarik. Dena konpondua dute kalean
hamar metrotik behin farmazia bat edukita.
Benetan harrigarria da zer erraz jotzen duten
medikaziora eta zer gutxi sinesten duten gorputzaren
sendatzeko ahalmenean. Egia da, ordea,
herrialde bakoitzeko egoerak gauza batengatik
edo bestearengatik pentsatzera bultzatzen
duela eta, bizi maila pobrea duten
honetan, beste kezka batzuk dituzte medikamentuek
gorputza alfertzen duten ala ez pentsatzearekin
zerikusirik ez dutenak; pastilla bat
hartzea askoz errazagoa da (egia esan, gurean
ere asko gertatzen da hori, oraintxe irakurtzen
ari diren hainbatek pentsatuko duten bezala…).
MISIOLARIAK
Misiolariak aipatu ditut lehen. Haiekin bizi
naiz Fatima eskolan, eta asko daukat haiei eskertzeko;
lehenik eta behin, ni hemen egotea
posible egin dutelako eta, horretaz gain, haiengandik
ikasi dudan eta ikasten ari naizen guztiagatik.
Haiekin, lana, elkarbizitza eta aisialdia
partekatu ditut.
Fatima eskolak 60 urte beteak ditu dagoeneko.
1950. urtean, Espainiako Emakume Misiolarien
Institutu Sekularrean (Instituto de Misioneras
Seculares) nesken eskola baten eskaera
egin, eta misiolari euskaldun batzuek zapaldu

zuten hiria, Quevedo ondoko auzo batean
eraikitzeko. Handik bost urtera, egun Quevedon
zutik dirauen honek tinko jarraitzen dio
balore kristauen pean ikasleei kalitatezko hezkuntza
eskaintzeari, eta hezkuntza saiakera
horretan beren lema ere badute: “Por una educación
integral generadora de mujeres felices”.
Nesken eskola da, eta irakasleen artean gizonezkorik
izan badute ere hainbat urtean, egun,
guztiak emakumeak dira.
9
JAKIAK
Jateko modua ere guztiz bestelakoa da. Fruta
eta barazki aldaera ugari, eta mila motatako
platanoa errege. Txerria ere formatu guztietan
(izan ere, halako borondatetsua da bera). Nik
ez dut haragirik jaten, eta gainontzekoarekin
ikaragarri gozatu dut. Jatea plazer bat dela deritzot,
eta gustura aritu naiz jaki berriak dastatzen:
“humita” goxo horiek, “bolon de verde”,
“yuca”, “chifles”, “patacones”. Ez dut Euskal
Herriko ezeren falta nabaritu hemen, ezta eguneroko
ogiarena ere. Aipatu beharra daukat
etxean sukaldari bikaina dugula.
FAMILIA URRUN, BIHOTZA GERTU
Esperientzia berri horien guztien artean, familiarengandik
urruntzea izan da esanguratsuenetako
bat, hain bereziak diren Gabon festa
hauetan, eta, hori gutxi balitz, baita nire urtebetetzean
ere; izan ere, 24 urterekin
zeharkatu nuen itsasoa Hegoamerikara, eta 25
urterekin bueltatuko naiz Euskal Herrira. Lehen
aldia, batetik, hainbeste denborarako
urruntzen naizela eta, bestetik, distantzian
hainbeste urrutiratzen naizela. Nire harridurarako,
uste nuena baino errazagoa izan da; hain
etxekoa naizen aldetik, hemen deitzen dioten
“mamitis” gaixoaldi ugari izango nituela uste
bainuen. Egia da ez dudala ez familia, ezta lagunak
ere, une bakar batean ere ahaztu, baina
inondik inora ere ez tristuraz. Nirekin bidaiatu
zuten oroitzapenek, logelan ditudan argazki
guztiek, egutegi berezi batek, opariek eta etorri
naizenetik jasotzen ari naizen horko berotasun
zibernetikoak indarra eman didate hemengo
egonaldiarekin jarraitzeko. Horrela, Gabonetan
turroia bezala etxera bueltatu beharrean,
Argentina bisitatu dut, herrialdean hiru hilabeteko
baimena baino ez nuela-eta muga zeharkatu
beharraren aitzakia ezin hobeagoaren ondorioz.
Han zeuden lagun batzuen gonbita
onartu, eta hilabete ezin hobea pasatu dut Rio
Negro probintzian, paradisua diruditen txokoetan.
Buenos Aires ezagutzea zintzilik gelditu
IBAI ETA ERREKAZ BETERIKO PROBINTZIA DELAKO DEITZEN D A LO S RIOS
zait; izan ere, egun bakar bat igaro nuen han, baina Las Grutas
eta San Antonioko naturaren mirariez, ateak ireki dizkidaten
familia ederraren konpainiaz, udarako umoreaz, jendeaz, giro
ederraz, parrilla usainaz… eta biziak eman dituen hainbat ezustekoz
gozatu dut.
Orain, Quevedon nago berriz, eta duela gutxi jakin dut noiz
izango den Euskal Herrirako buelta. Gure amaren bisita desiratua
jasoko dut hilaren 21ean, hemen hain zoriontsu ikusi nauen
honetan, badaezpada, nire bila baitator. Egia esan, ezingo nioke
bukaera hoberik eman nire Ekuadorreko egonaldiari. Herrialde
honetan bizitako esperientzia zoragarri honen ostean, amarekin
etxera bueltatzea jaso nezakeen urtetako oparirik ederrena da
dudarik gabe! Hemendik aurrera, adrenalinaz beteriko egunak
datoz, amarekin hasi eta ia egunero pantailaren beste aldean
ikusi ditudan ahizpekin, koinatuekin eta ilobatxoekin jarraitzeko,
eta, noski, hor zain zaudeten lagun horiekin osatuko dut
topaketen gozamen hau. Laster naiz denokin!
Naiara Exposito Alberdi
AZALEKO ARGAZKIA:
MITAD DEL MUNDO.
HERRIALDEARI IZENA EMATEN DION
BEREZITASUN PUNTUA, HANKAK
HEMISFERIO BANATAN BANATUAK.

Abenduak 23
Benantxio Larrarteren bertsoen bilduma
osatu da
Abenduak 24
Presoen aldeko taldea gabon kantuan
Abenduak 24
Jaiotza biziarekin ateratzen den taldea ere bai
Abenduak 28
Puzgarriak txikienen gozamenerako
kiroldegian
Z/Soroperia. Urruti samar gelditu zaizkigu baina argazkitxo bat edo
beste sartu nahi izan dugu oroitzapenak pixka bat astintzeko.
Idiakaitzen dianarekin hasi zen eguna, barazki eta fruta mordoska postuetan
urtero bezala. Hauez gain, ezti, gazta eta sagardo lehiaketak, trikitixa
eta taloak.
Eguerdia aurrera zioan neurrian babak plo plo plo eltzeetan. Arratsaldean,
mahaitik jendea altxatzen
hasteko orduan Laranjadi
txarangaren atzetik herritar
uholdea kiroldegira.
Giro polita herri kiroletan;
harri jasotzen: Gotxarri,
Mixpita eta Mikelak eman
zuten erakustaldia eta
trontzan Akoako Garikoitz
Lopetegi eta Joseba
Eizagirre Zestoako Joseba
Odriozola eta Mikelaren
aurka. Akoarrak nagusi.
Ondoren pilota partidua.
Eta eguna bukatzeko musika
emanaldia arkupetan.
Datorren urtean
gehiago!
Abenduak 31
2010eko azken ostirala, elkarretaratzea Etxeratek deituta

k
ELIZ ATARIAN
AUTOZ PASATZEAN PARIS DAKARREAN
ZOAZELA DIRUDI. LOTSAGARRIA DA GURE
HERRIKO ONDARE ARTISTIKOA EGOERA
HORRETAN EDUKITZEA. EA TXUKUN-TXUKUN
ZAHARBERRITZEN DUTEN HARRI BIRIBILEZKO LUR ZAHARRA.
ale/bale
KALE. ARROAGOIKO
KALE. URTARRILAK 15-16
ASTEBURUAN HAINBAT ZUHAITZ AIZKORAZ
XELEBRE MOZTUTA AGERTU ZIREN.
FESTETAN BURUGABE BATZUK LORONTZIAK
HANKAZ GORA BOTA ETA ZUHAIXKAK BI
ESKUREKIN HELDU ETA TIRAKA BERE
LURRETIK ATERATZEA INDAR DEMOSTRAZIO ULERTEZINA
BADA, AIZKORARENA EZ DA GUTXIAGO. NON DAUKAGU
BURUA?
danbolin
zulo
11
Urtarrilak 15
Wadna taldekoak Saharara bidaltzeko janari bilketan
Urtarrilak 20
TSko langileak bilduran, 30 kidek kaleratuak
izango direla esaten zuen gutuna jaso ondoren
Urtarrilak 20
San Sebastian danborrada egin zuten
Arroabeko haurrek
Opariak.
Abenduaren
24an Olentzero
etorri zen eta
urtarrilaren
5ean berriz hiru
erregeak. Umeen
gozamen,
urduritasun eta
emoziotarako
nahikoa aukera.
Urtarrilak 22
Tortila prestaketa lanak Gaztelekuan
Urtarrilak 23
Elgoibarrera oinez Agiro mendi
taldekoak

Ohitura batzuk ez omen dira sekula
galtzen. Zestoan, inguruko herrietan
bezalaxe, ezizenak jartzeko joera
belaunaldiz belaunaldi mantendu da.
Goitizen sorta bat bildu dugu orri
hauetan. Gutxi-gustuarekin geratu gara, ia
denak kanpoan utzi behar izan baititugu,
kabitzen ez direlako. Ea lehenengo
kapitulu honek jarraipena duen. Zuen
laguntza eskertuko genuke. Nahi izanez
gero, bidali herritarren ezizenak goitizen
horien zergatiarekin danbolinera.
Baldintza bakarra ipiniko dugu: ez
daitezela iraingarriak izan. Neskei
jarritako ezizenek bikoitza balioko dute;
izan ere, zenbat emakume ezizen daude
gizonenekin konparatuz gero?
plata/plati
Bi
izeneko
herritar
Zuk ez al daukazu
Mikel eta Iñaki Odriozola
Onintza irureta
Lau Iturri elkarteko atarian futbolean ari ziren lagunak,
askotan bezala. Arratsalde hartan, ezizenak
asmatzen hastea okurritu zitzaien. Mikel
Odriozola baldar xamar zebilen, nonbait, futbolean,
eta Platano Irristakorra deitu zioten. Platanito
Irristakorra izan zen ondoren; gero, Platanito;
eta, azkenean, gaur egun kontserbatzen duen
titulua eman zioten: Plata. Zortzi-bederatzi urte
izango zituzten inspirazio handiko garai hartan.
Orain, ia denek deitzen omen diote Plata; familiakoek
eta neskak ez, eta lankideek ere ez, ez
baitakite goitizena duela. Eskalada munduan
ere Plata da. Ohitu egin da ezizenarekin, eta
identifikatuta sentitzen dela esan digu. Anaiak
bere goitizena heredatu duela esan diogu: “Nire
kuadrillarekin ibiltzen hasi zen eta hura ere Plata
zen. Etxera deitu eta ‘Plata hor al dago?’ galdetzen
zuten... eta bi ginen...”. Horregatik da
orain Plati”.
Plati berari deitu diogu goitizenarekiko bere sentipenak
azaltzeko aukera izan dezan: “Gaztetxeko
garaian anaiaren kuadrillarekin hasi nintzen
ibiltzen, eta bere kuadrillakoak hasi ziren niri
Plati deitzen; bestela, bi ginen ezizen berarekin”.
Horrela deitzea gustuko ote duen galdetu diogu:
“Txikitatik daukat ezizena; aspaldi utzi nion Iñaki
izateari”. Egia esan, bi ezizen ditu Iñakik, batzuk
Plati deitzen baitiote eta beste batzuek, ohitura
zaharragoei helduz, Plata.

Asier Iribar
Prosineski jarri diogu ezizen moduan, baina goitizen bat baino gehiago dauzka. Ingurukoek
esan digutenez, hasieran Olalde zen; gero, Prosineski; eta batzuek urtebetez Presi deitzea
pentsatu dute. Olalde goitizena aitaren aldetik datorkio, baserri izenetik alegia. Dezente
geroago, 20 urte inguru zituela, hasi zitzaizkion lagunak Prosineski deitzen. Kiroldegian,
areto futbolean jokatzen zuten, eta baloia taldekideei pasatzea baino gehiago berak
erabiltzea gustatzen zitzaion. Real Madrilen jokatzen zuen Prosine_ki kroaziar jokalariarekin
akordatu ziren, nonbait, lagunak, eta halaxe, orduz geroztik, Prosineski da. Presi deitzearena
oso berria da. Zestoako futbol elkarteko lehendakaria da orain, eta batzuen asmoa
da lehendakari izango den denboran Presi deitzea.
Esan dezagun goitizenez ondo osatuta dagoela Asier Iribar.
rak
goitizenik?
prosineski
31
txonta
Amaia Lopetegi
Neska koskorrak zirela, lagun artean elkarri ezizenak jartzea pentsatu
zuten. Bakoitzak animaliaren baten izena hartuko zuen.
Amaia Lopetegiri txonta txoria tokatu zitzaion. Zergatik? Bada,
“Hi tonta haiz!” eta horrelako esaerak botatzerakoan ohitura zeukalako
“tonta”ren ordez “txonta” erabiltzeko. Halaxe, Txonta titulua
eman zioten. Kontua da animalien izenak jartzeko burutazioa
bere horretan geratu zela eta segitu zuen goitizen bakarra Amaiarena
izan zela. Etxekoek Amaia deitzen diote, eta ezagutu berriek
edo konfiantza handiegirik ez dutenek ere Amaia esaten diote.
Gainerako guztiek, Txonta. Baten batek haren izen-abizenik ere
ez daki. Anekdota hauxe kontatu digu berak: “Lantokian, erizainak
telefonoa hartu zuen, eta ni justu orduantxe parean pasatu
nintzen. Telefonoa aho paretik kendu, eta esan zidan: ‘Hi, Amaia
Lopetegirengatik galdetzen diñate. Zein den Amaia Lopetegi?’, eta
nik: ‘Ni!’”. Erizainak, nonbait, beti Txonta deitzen ziotela ikasi
zuen, eta izenik jakin ez! Galdetu diogu zer irudituko ote litzaiokeen
seme-alabetakoren bati ere hala deitzen hasiko balira: “Ba,
egia esan, ez zionat bueltarik eman”. Bere amari galdetu dio hortaz:
“Ama, izena pentsatzen hainbeste lan hartu, eta gero ni
Txonta…”. Esan dezagun bere amak sorbaldak jasotzen dituela.
Joxe Mari Gonzalez
Aizarnako Benezi baserrikoa da, jatorriz, Joxe Mari. Kontua da Joxe Marik aspaldi hartu
zuela Benexi ezizena, eta ez pentsa saltzeko daukanik. Hala deitzea inporta al dion galdetu
diogu, eta honela esan digu: “Ez da ez zaidala gustatzen; kontrakoa: gustatu egiten zait!”.
Familian bakarra da titulu hori daramana, seme-alabek ez dute heredatu. Anaiari Benezi
Beltza esan ohi diote, baina Benexi, x-rekin, bakarra da. Benexi esanda mundu guztiak
omen daki norengatik ari garen. Biak berriketan ari garela, taupa!, bota dit: “Eta zuk ba al
dakizu nire izena zein den?” eta hau idatzi duenak: “Ba… abizena bai… Gonzalez… baina
izena…”. Irribarrea ederra atera zaio.
benexi
···

···
Aitor Bergara
Ba omen zen Arroagoiko eskolako kide bat denei ezizenak jartzen ibiltzen zena. Aitor
Bergara oso azkarra zen, nonbait, korrika, eta ikaskide horrek, hamar-hamaika urte
zituztela, Aitorri Turbox deitzea pentsatu zuen. Berari bezala lagunei jarritako ezizen
gehienak galdu dira, baina Bergarari etxekoek eta lantokiko zaharrenek baino ez
diote deitzen Aitor; gainerakoentzat, Turbox da. Azpeitiko eskolara joandakoan, eratorpena
izan zuen goitizenak: Turbina. Hasieran ez zion grazia handirik egin ezizenak, “ze
gauza bat da abizenez deitzea edo izena pixka bat aldatzea, baina Turbox!”. Beste erremediorik
ez, eta ohitu egin da. Amari ere ez omen zion halako ilusiorik egiten, “etxeko
tinbrea jo, eta lagunek galdetzen zuten: ‘Turbox hor al dago?’ eta amak: ‘Hemen
ez dago Turboxik!’”. Aitorren ustez, bere izena oso arrunta da, eta Aitor askok
dute ezizena Zestoan. Bere ezizenagatik aritu gara berriketan, baina aitortu
digu berak ere lagun bati jarri ziola ezizena. Kuadrillakoa da Mikel Odriozola,
Plata, eta haiekin ibiltzen hasi zen Iñaki anaia. “Bigarrenak ezin zuen
Plata izan, eta beraz, Plati jarri nion, anaia txikia zen-eta”.
turbox
zakutarrak
Zakutarrak
Zaku Gorria, Zaku Zaharra, Zaku Gaztea. Joxe Mari, Ramon
eta Roberto. Zaku Iraetako baserri bat da, eta Joxe Mari
zenari, itzaina bera, hasi ziren deitzen Zaku Gorria.
Ramon eta Roberto Martija ilobek heredatu dute
Zaku ezizena. Biak batera daudenean, lehenengoari
Zaku Zaharra eta bigarrengoari Zaku Gaztea esaten
diote. Bi mutil horien amari, Zaku Gorriaren arrebari,
ez diote Zaku deitzen zuzenean, baina berari erreferentzia
egiteko askotan esaten da Ixiar Zakunekoa. Ixiarrek
kontatu digu nola bere senarrak esaten zuen zergatik
bi semeei ez zioten Zian deitzen, bera Zian baserrikoa
baitzen. Beste kontu batekin ere akordatu da Ixiar: “Bi semeei
deitzen diote Zaku, baina Ixiarri (alabari) behin ere
ez. Mutilei ezizena jartzen diete, baina neskei ez, nonbait…”.
Axun Erkizia
Telefonoa hartu, eta galdetu diogu: “Axun, zuri Amutxa deitzen
omen dizu jendeak…”. Ez, ordea, berari zuzenean; ia inork ez
omen dio deitzen Amutxa, Andoni Arrieta koinatuak eta besteren
batek baino ez omen du holako ohitura. Hori bai, Andonik
iloba txikiari ere hala deitzen omen dio batzuetan.
Amutxa Iraetako Amuzkoa baserri izenetik dator, eta
ama du hangoa Axunek. Dirudienez, Axunez hizketan
ari garenean, Amutxa asko erabiltzen dugu, baina
berari zuzenean apenas hala deitzen dion inork.
Sarri, goitizenak zeharka erabiltze hori pertsona
iraintzeko izaten da, edo, behinik behin, ezizena
duenari graziarik ez dionean egiten. Ez da Amutxaren
kasua; pozik erantzun die Axunek gure galderei.
“Amutxa!” baten batek, eta berak: “A mucha
honra!”.
amutxa

51
auzo etatik
iraeta
Goxuak
eta gozuak. Goxatuak eta gozatzekoak.
Giro aparta aurtengo Iraetako festetan. Festak ostirala 21ean
hasi ziren txupinazoarekin, eta meza handiarekin. Esan daiteke iraetarrak
Santa Inesekin portatu zirela eta Santa Ines iraetarrekin ere. Eguraldia eta
giroa apartak izan ziren. Ostiral horretan bertan, bazkaria antolatu zuten
Gure Ordeka Elkartekoak eta bazkariarekin hasi zena gauez bukatu zen,
triki-poteo bat tartean.
Larunbatean berriz, iraetar txikiak hartu zuten erreleboa, parkean
zuhaitz landaketa bat eginez. Bakoitzak bere arbola bataiatu zuen, eta dagoeneko
herriari ekarpen handi bat egin diotela sentitu zuten. Eguerdi aldera
berriz bere guraso eta aiton-amonen txanda, patata tortilla lehiaketarekin.
Mundiala txapelketa eta mundialagoa giroa. Azkenean anekdota
ugari eta epai mahaikoak lepo, “putxerazo” eta “tongo” oihuak ere entzun
behar izan zituzten barreen artean. Bapo bazkaldu eta deskantsatzeko
denborarik gabe, arratsalde parterako
berriz auzoen arteko futbol 7
txapelketa egin zen. Hemen ere giro
bikaina nagusi. Zestoar ekipoak irabazi
bazuen ere, txapeldun nagusia
giroa izan zen. Elkarrekin ospatzeko,
gauean parrillada eta txotxa.
Afari herrikoian 170 pertsona pasatxo
eta ondoren Unsain anaiekin
berbena. Gaua luzatu nahian ibili
zen jendea, eta berbenaren ostean
trikitixa ere atera zuten. Festa goizaldera
bukatutzat eman zuten baratxuri zopa ederra partekatzen.
Igandean berriz momentu hunkigarrien txanda iritsi zen: Iraetako nagusiei
omenaldia, Egañaren bertso eta gazteen dantzekin egin zena, Elizaren
baitan, eta ondoren hamaiketakoa. Nati eta bere anaia ere hunkitu zirelarik,
txapela eta zapia harro-harro jantzita joan ziren hamaiketakora.
Igandean nagusi izan ziren gure nagusiak. Bitartean frontoia ere jendez
lepo, pilota txapelketaren finalak ikusteko. Partidu intentsuak, non emozioa
zian zen nagusi. Hamaiketako eta musikaren ostean, bazkari familiarrak
Iraetan non nahi. Eta arratsaldean estreinakoz zaldi-probak. Hiru
parte hartzaile Iraetako kalean gora eta behera ia ia tonakoa den harriari
tiraka. 250 pertsonen aurrean Hernani aldeko zaldia garaile suertatu zen.
Hurrengo asterako gelditu dira ostiraleko mus txapelketa, 120 bikoteren
marka hautsi nahi duena krisi garai hauetan, eta larunbateko umeen
gozamenerako eguna: puzgarriak, tailerrak, musika, molto-kross karrerak…
eskaintza zabal eta landua aurten prestatu dutena.
Ikusten duzuen eran betelanik gabeko festa mundialak,
denentzako aukerekin eta aspertzeko betarik
gabekoa. Gora Santa Ines eta gora Iraeta!
Iban narbaiza

O s a g a i a k :
ahuntz gazta
1 tipula
Modenako ozpinaren erredukzioa
O s a g a i a k :
ahate bularkia (magret)
• 2 platano
• bermuta (basokada bat)
• lima edo limoia
• 150 g azukre
P r e s t a k e t a k :
AHUNTZ GAZTA, TIPULAZ
plAHATAnoa
Kendu bularkiari koipe pixka bat, eta egosi bermut baso erdi baten, su baxuan,
15 minutuz. Gero, gorde hozkailuan.
2. Zartaginean bertan, gehitu beste bermut pixka bat, eta nahasi azukrea.
Erreduzitu sutan, saltsa loditu arte.
3. Zatitu platanoak, eta pasatu zartagin batean, bi aldeetatik gorritu arte.
Egin gauza bera hozkailuko bularkiarekin.
4. Muntaketa edo aurkezpena: hartu platano zati bat, eta jarri bularki zati
bat gainean. Bukatzeko, bota gainetik bermut saltsa eta lima azal birrindua.
O s a g a i a k :
100 g kakao (% 70)
• 80 g gurin
• 2 gorringo
• 40 g azukre
• 2 zuringo harrotu
• 40 g irin
P r e s t a k e t a k :
kortadiren
P r e s t a k e t a k :
plateretik
1. Prestatu tipula marmelada bat. Jarraitu beharreko pausuak: moztu tipula
Juliana erara, fin-fin, eta eduki oliotan, su baxuan, 20 minutuz, gorritu
arte. Ondoren, gehitu azukre koilarakada bat eta ur pixka bat, eta beste 10
minutuz eduki.
2. Aurkezpena: ogi xerra batean, jarri gazta zatiak, eta, gainean, ipini tipula
marmelada. Apaindu, Modenako ozpina erreduzituz.
*Oharra: Modenako ozpinik ez baduzue, egin karamelu bat ohiko ozpinaz,
uraz eta azukreaz, su baxuan, ondo loditu arte.
TXOKOLATEZKO BROWNIE-A
On egin!
Urtu kakaoa eta gurina Maria bainuan.
2. Beste ontzi batean, egin krema bat gorringoak eta azukrea nahasiz.
3. Nahasi kakaoa, gorringoak, irina eta zuringoak, denak, kontuz-kontuz.
4. Igurtzi banakako moldeak gurin eta irinez, eta bete. Molderik ez badugu, kafe kikarak erabil ditzakegu.
5. Sartu izozkailuan ordubetez.
6. Berotu labea 200 gradura, eta eduki 10 minutuz.

71
deak
efe meri
1956-01-29.
“Hamar lagunek
eraman zuten harria eta 19
plaza eta bost iltze egin zituzten 30 minututan; ez
apustuko 30 plazak. Nobedade gisa, klase horretako
probak ezezagunak direlako, jende dezente azaldu zen,
baina hainbat zaleturi galdetuta zera sumatu dugu:
proba horiek ez dutela halako lilurarik eragiten,
monotono eta aspergarritzat jotzen direla. Ez dute idi
probek duten saltsa” (J. L. Arrizabalaga Potxolo)
1977-01-6tik 9ra. Lehen Euskal Zinema Topaketa antolatu
zen Zestoan. Euskal zinema sortzeko lehen saiakera izan zen hura. Zinea
egiten ari zen jendea bazegoen Euskal Herrian baina non agerturik ez, ordea.
“Topaketa honekin posibilitate hori eskaini nahi diegu” zion Xabier
Unanue sortzaileak.
1986-01-27. Santiago Vegas Iglesias, 35 urteko zestoarra,
Osinbeltz harrobian zulaketa-lanak egiten ari zela, harritzar batek buruan
jota hil egin zen.
J. L. ARRIZABALAGA POTXOLOREN ARTXIBOA
irakurri
berri dut
SUNSET PARK
Paul Auster
Itzulpena, Oskar Arana
Alberdania 2010
Sunset Park, New Yorkeko auzo
pobre baten izena da. Badago han,
Green-Woods hilerriaren ondoan,
etxe bitxi bat, etxe bakarra, AEBetako mendebaldeko
larre eta ordokietatik hartu eta New Yorken txertatua
ematen duena, zurezkoa. Lau squatter gazte
bizi dira bertan. Bizitzan eta gizartean bidea ireki
nahian ari dira gazteak.
Maitasun debekatuak, zorigaiztoak, belaunaldien
arteko etenak, krisi sozial nahiz pertsonaletan aurrera
egiteko baliabideak, New York... hainbat osagai
ditu kontakizunak. Kontakizunaren egitura bera
ere jostagai izan du idazleak. Maitasunaren
indarra eta beharra antzematen da gertaeren eta
pertsonaien hautu eta ibileren azpitik.
Larraitz Etxabe Manzisidor
Irati Jimenezen “Nora ez dakizun hori” izeneko
eleberria da nik gomendatu nahi dizuedana.
Sentimenduz beteriko 234 orri. Neu bederen liluratuta utzi
ninduena. Azkar irakurtzen den liburua, oilo ipurdia jartzen duena
eta malkoa begietara erakartzen duena.
Guztia Ameriketarako bidaia batekin hasten da. Liburuan dioen
moduan, “ipuin inposibleetan” sinesten dute protagonista denek.
Nora, galdera den izena. Bizitzan ez dakigulako nora goazen.
ORGASMUS
Askoren artean
Txalaparta 2010
Liburu honetako idazleei ez zieten
esan zaila zela E.R.A.S.M.U.S.-etik
etxera onik itzultzea eta ezinezko
Erasmusetik Euskal Literaturara bizirik
ailegatzea. Horrenbestez, gauza bakarra eskatzen
diote Euskal Literaturari: “Aitortzeko geuri ere
beste idazle batzuei, beste belaunaldi zaharrago eta
gizonezkoago batzuei emandako eskubide berbera”.
“Gure E.R.A.S.M.U.S esperientziek literaturarekin
zerikusi gutxi izan zutela esatera gatoz eta izenez
deitu nahi bagaituzue, aski erraz duzuela, aski zoriontsu
egingo gaituen etiketa askoz zintzoagoarekin
gatozelako. Izatekotan, hobe Orgasmus Erasmus
baino”.

Haurrak euskaraz
erregistratuko
ditugu...
egunen batean
Ildo beretik, Zestoako Udalak eta UEMAko beste 39 udalek
mozio bat onartu berri dute, eta, han, erregistroak
euskaraz gauzatu ahal izateko beharrezko baliabideak berehala
abiaraz ditzaten eskatzen da.
Ezin dugu euskarazko jaiotza-agiririk
eskatu, jaio ginenean gaztelaniaz zegoen
liburu batean erregitratuta gaudelako.
Legeak euskarazko erregistroak
baimentzen dituen arren, Zestoan (eta
beste herri gehienetan) erregistratzen diren
haurrek ez dute oraingoz aukera hori.
2005etik legeak baimentzen du haurrak euskaraz
erregistratzea
2005ean, legez onartu zen Espainia estatuan haurrak katalanez,
galizieraz eta euskaraz ere erregistratzeko eskubidea.
Erregistro Zibilak informatizatzen diren neurrian,
INFOREG izeneko sistema jarriko da martxan eta, orduan,
bai; erregistroak euskaraz egin ahal izango dira.
Zestoako lau familiak egin dute eskaera
Kanpaina martxan jarri eta berehala, lau familiak egin zuten
eskaera. Oraindik ez dute Azpeitiko bake epaitegitik
inolako erantzunik jaso; dagoeneko familia horietako hiruren
haurrak jaio dira, eta ezin izan dituzte euskaraz
erregistratu.
Ur tantek goizago edo beranduago betetzen dute
basoa
Guztion esku dago oraindik geure hizkuntza bizitzeko
ematen ez diguten eskubide hori behingoz lortzea. Norbanako
bakoitzak egiten dugun urrats txikia urrats handia
da egunen batean bizitzako arlo guzti-guztietan euskaraz
bizi ahal izateko.
Euskaraz bizi nahi dugunok badakigu bide luze eta malkarretan
aurrera egiten. Poliki-poliki, gehiegi nekatu gabe,
aldarte ona mantenduz, pauso txikiz, baina beti aurrera,
etsi gabe.
Nora Palmitano
Zestoan, oraindik ez
Sistema hori ezartzen duen legeak bost urte bete arren,
oraingoz, oso toki gutxitan dago martxan INFOREG delako
hori —Gipuzkoan: Azpeitian, Bergaran, Donostian,
Eibarren, Irunen eta Tolosan—. Hortaz, Zestoako familiek
bi aukera dute: Donostian euskaraz erregistratzea,
baina, kasu horretan, haurra donostiarra izango da; ala
Zestoan, orain arte bezala, gaztelaniaz.
Herri guztietan legeak dioena lehenbailehen martxan
jar dezaten, kanpaina bat UEMAren eskutik
Herritarren eskaerak bakarrik lortuko du prozesu hori
guztia azkartzea. Horregatik, UEMAk, Kontseiluak eta
UEMAko beste udalek kanpaina bat jarri dute martxan,
herritarrei eskaera egiten laguntzeko. Zestoako Euskara
Zerbitzuan —baita www.zestoa.net web orrian ere— badaude
eskaera egiteko beharrezko inprimaki guztiak eta
horiek bideratzeko beharrezko informazioa.

agenda
ur TARRILA
28 OSTIRALA
Zestoako Udalaren laguntzarekin, PUXKA-MUXKA
ZIRKUS kultur elkarteko kideak Aizarnan izango dira arratsaldeko
17:00etatik 18:00etara. Bertako haurrekin aisialdiko ekintzak
egingo dituzte.• Etxeratek deituta hileko azken ostiraleko
elkarretaratzea 19:30ean plazan.
ot SAILA
04 OSTIRALA
Santa Ageda bezpera. Goizeko 9:00etan aterako dira
Gurutzetik eta Etorra aldean ibiliko dira eguerdira arte. Arratsaldean,
Akoa eta Lili auzoetan arituko dira eta arratsaldeko
19:00ak alderako herrian jardungo dute. Bildutako dirua Odol
emaileentzat izango da.
06 IGANDEA
Agiro Mendi taldeak antolatuta Zestoa, Otzarreta, Gaztelu,
Lastur goiz pasa.
10 OSTEGUNA
Atez ateko hondakinen bilketaren inguruko hitzaldia
19:00etan Kultur Etxeko aretoan. Hizlaria Usurbilgo zinegotzia.
19
-20 ASTEBURUA
Agiro Mendi taldeak antolatuta Sonportera (Aspe bailara)
irteera, iraupeneko eskia ikasi eta praktikatzeko aukera. Izen
ematea eta ordainketa kiroldegian egin behar dira. Joan nahi
dutenen artean bilera bat ere egingo da. Informazio gehiago kiroldegia
943 147 942 telefonora deituta.
25 OSTIRALA
Zestoako Udalaren laguntzarekin, PUXKA-MUXKA
ZIRKUS kultur elkarteko kideak Arroabean izango dira arratsaldeko
17:00etatik 18:00etara. Bertako haurrekin aisialdiko
ekintzak egingo dituzte.
27 IGANDEA
Agiro Mendi taldeak sagardotegira irteera. Zestoa Zubieta
egun pasako itzulia. Informazio gehiago eta izena ematea
943 147 942..
nta inesak Iraetan
sa
91
28 OSTIRALA
XXII. Mus txapelketa azkarra Iraetako Bekoetxe
tabernan (Merenderoa), gaueko 22:30ean,
22:00etan izena ematea, 30 euro bikoteko. Antolatzailea
Iraetako Auzo Elkartea. Sariak: lehenengoari
1000 euro, txapela eta trofeoak, bigarrenak 500
euro eta trofeoak, hirugarrenak 200 euro eta laugarrenak
100 euro.
29 LARUNBATA
14:00etan babajana herrikoia Gure Ordeka
elkartean. 16:00etan Iraetako jaioberriei omenaldia
elkartean. 17:00etan puzgarriak, tren txikia... frontoian.
17:30ean txikien txokoa eta tailerrak frontoian.18:00etan
umeen arteko Molto Kross karrerak.
18:30ean txokolatada eta goxoki jaurtiketa.
Arratsaldean zehar buruhandiak, jolasak, musika...
rtxiña Musika Eskolak 25 urte betetzen ditu.
•EHori dela-eta, ekainaren 4an, larunbatean, beste
hainbat gauzen artean, Musika Eskolako ikasle
izandakoen kontzertu bat egin nahi da: trikitixa,
txistua, perkusioa, konboak… Garrantzitsuena ez
da izango musika maila ikaragarria erakustea, baizik-eta
lagunarteko giroan parte hartzea. Beraz, Musika
Eskolako ikasle izan direnei dei egiten zaie aipatu
kontzertuan parte har dezaten. Proiektu honi
buruzko xehetasun gehiago, otsailaren 8an, asteartean,
iluntzeko 20:00etan, emango dira Zestoako Musika
Eskolan.
estoako KZgunea. Otsaileko astearte guztie-
Kultur Etxean, 16:00etatik 20:00etara. Lau
•Ztan,
ordenagailu eta pertsona aditu bat herritarren zerbitzura.
Internet erabiltzen ikasteko tutoretza, Interneten
doan nabigatzeko aukera, bakoitzak posta elektroniko
propioa sortzeko aukera, ikastaroak... Zerbitzu
aproposa, batez ere tresna informatikoetatik
urrunen dagoen jendearentzat, baina, baita beste
edozeinentzat ere.