Aiako Harria Parke Naturaleko (Gipuzkoa) interes bereziko landare ...

(Martuzenegi errekakoa, AIZPURU et al., 1997) Txurrumurru errekan eta Putrerrekan ere aurkitu da eta
beraz espero baino zertxobait ugariagoa da. Bi errekasto hauek Nafarroan ageri direnekin batera
populazio bat osatzen dute (AIZPURU et al., 1997).
Berriskuspen bibliografikoaren ondorioz, emaitza hauek lortu dira:
Mundu-mailan: Europa hego-mendebaldeko orofitoa da, nagusiki maila subalpetar eta alpetarrean
agertzen da (AIZPURU et al., 1997; VILLAR et al., 1997).
Europa-mailan: Frantziako Cevennes mendikatetik Penintsula Iberikoko mendietaraino. Endemismo
latepiriniarra da (SAULE, 1991; AIZPURU et al., 1997; VILLAR et al., 1997).
Penintsula Iberiar-mailan: Pirineo eta Euskal Herriaren ekialdeko muturrean agertzen da
(CASTROVIEJO et al., 1997).
Euskal Herri mailan: lurralde honen ekialdeko muturrean agertzen da (AIZPURU et al., 1999).
Euskal Autonomi Erkidegoan: Aiako Harria-Bortziri mendi silizeoan altitude baxuetan bizi da, orohar
400-700m tarte altitudinalean. Gipuzkoan, Oiartzungo Bianditz mendian eta Berastegin, Leitzaranen
aurkitzen da (AIZPURU et al., 1997).
Aiako Harria Parke Naturalean:
Banaketa: Saxifraga clusii, bibliografian erreka bakarrean dagoela agertzen bada ere, ikerketa
honetan hiru erreketan topatu da (24. Irudia): Txurrumurruerrekan (Aiako Harrian, 30TWN9793 eta
30TWN9893 koadrikuletan), Martuzenegierrekan (Bianditzen, 30TWN9789) eta Putrerrekan
(30TWN9792). Hiru erreka hauetan espezie honek duen agerpena erreka eta bere ertzetara mugatzen da.
Erreka hauen substratua azidoa da, mendebaldera eta iparraldera orientatuta daude eta landareak 270
eta 750m artean aurkitu ziren.
Zentsua: hiru lokalitateetan betetzen duen eremua oso ezberdina da (24. Irudia):
Txurrumurruerrekan azalera handiagoa betetzen du (2553,5 m 2 ) Martuzenegierrekan baino (1530 m 2 ) eta
txikiena Putrerrekan (630 m 2 ). Hiru populazioek tamaina-klaseen egitura desberdina dute:
Txurrumuerrekan 2685 (ale-kopuru totalarekiko %59,9) erroseta handi eta 1797 (%40,1) ertain zenbatu
ziren; Martuzenegierrekan 1903 (%33,8) handi, 2272 (%40,4) ertain eta 1452 (%25,8) txiki; eta azkenik
Putrerrekan, 801 (%38,5) handi, 721 (%34,6) ertain eta 559 (%26,9) txiki.
MEHATXU-MAILA ETA KONTSERBAZIO-EGOERA ESKALA GEOGRAFIKO DESBERDINETAN
Mundu eta Europa-mailan: endemismo latepiriniarra izanik, arraro gisa kontsidera daiteke.
Penintsula Iberiar-mailan: zaurgarri gisa kontsideratuta dago.
Euskal Herri mailan: “bakan” edo “arraro” kategorian barneratuta dago EAEko flora mehatxatuaren
katalogoan (EHAA, 1998) eta “bere habitataren aldarazpenekiko sentikor” gisa Nafarroako flora
mehatxatuaren katalogoan (BON, 1997).
Euskal Autonomi Erkidegoan: “bakan” edo “arraro” kategorian barneratua dago (EHAA, 1998).
Aiako Harria Parke Naturalean: bere arrarotasunagatik interes bereziko espezie gisa sailkatuta
dago (ASEGINOLAZA, 2000).
39