28.02.2014 Views

σχολη εφαρμοσμένων μαθηματικων και φυσικων ... - DSpace

σχολη εφαρμοσμένων μαθηματικων και φυσικων ... - DSpace

σχολη εφαρμοσμένων μαθηματικων και φυσικων ... - DSpace

SHOW MORE
SHOW LESS

You also want an ePaper? Increase the reach of your titles

YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.

ρυφής (Full Width at Half Maximum - FWHM). Στη πραγματικότητα οι πειραματικές<br />

κορυφές ενός φάσματος Raman προκύπτουν από την συνέλιξη μεταξύ της<br />

φυσικής κατανομής (Lorentzian), με την συνάρτηση μεταφοράς της διάταξης <strong>και</strong><br />

με την διαταραγμένη από ατέλειες, που πάντα υπάρχουν, συνεισφορά των φωνονίων.<br />

Το αποτέλεσμα αυτής της συνέλιξης, πολλές φορές οδηγεί στη θεώρηση<br />

μίας Γκαουσιανής κατανομής ή ενός συνδυασμού μεταξύ Γκαουσιανής <strong>και</strong> Λορεντζιανής<br />

κατανομής (Voigt). Θα επανέλθουμε σε αυτό το ζήτημα στο κεφάλαιο<br />

των οπτικών μετρήσεων.<br />

Στον αντίποδα αυτής της κατάστασης έχουμε την περίπτωση ενός αμόρφου<br />

υλικού, όπου παρατηρείται τάξη σε κοντινές αποστάσεις πρώτων γειτόνων. Εδώ<br />

δεν μπορούμε να μιλήσουμε για Ζώνη Brillouin <strong>και</strong> συνεπώς έχουμε <strong>και</strong> την πλήρη<br />

άρση του περιορισμού q 0. Ταυτόχρονα δεν μπορούμε να μιλήσουμε <strong>και</strong><br />

για φωνόνια τα οποία ορίζονται ως το κβάντο των συλλογικών ταλαντώσεων που<br />

εκτείνονται σε όλο τον όγκο του υλικού. Συνεπώς, σε αυτή την περίπτωση η άρση<br />

του περιορισμού 0 q ισοδυναμεί με την αντικατάσταση της συνάρτησης q<br />

με την πυκνότητα ταλαντωτικών καταστάσεων (vibrational density of states) του<br />

άμορφου υλικού, η οποία αντιστοιχεί σε μία πολύ ευρύτερη ζώνη συχνοτήτων, <strong>και</strong><br />

σε μία μετατόπιση προς χαμηλότερες συχνότητες, (Εικ. 15 – Μαύρη γραμμή).<br />

Σε μία ενδιάμεση κατάσταση συναντάμε την περίπτωση ενός πολυκρυσταλλικού<br />

υλικού, όπου η κρυσταλλική φάση περιορίζεται σε κόκκους πεπερασμένων<br />

διαστάσεων, οι οποίοι περιβάλλονται από υλικό σε άμορφή φάση. Σε αυτή την<br />

περίπτωση η Ζώνη Brillouin υπόκειται σε συνεχείς αναδιπλώσεις, οι οποίες γίνονται<br />

όλο <strong>και</strong> περισσότερες σε υλικά με μειούμενες τις διαστάσεις των κόκκων. Αυτή<br />

η αναδίπλωση επιτρέπει σε όλο <strong>και</strong> περισσότερα φωνόνια να διεγερθούν, καθώς<br />

αυτά αποκτούν κυματάνυσμα ίσο με το μηδέν. Εδώ μιλάμε πλέον για μερική<br />

άρση αυτού του περιορισμού. Ταυτόχρονα, μέσα στο υλικό υπάρχουν περιοχές<br />

σε εντελώς άμορφη φάση, όπως <strong>και</strong> περιοχές σε μία ενδιάμεση κατάσταση (τα<br />

όρια των κόκκων που αναφέραμε <strong>και</strong> σε προηγούμενο κεφάλαιο). Σαν αποτέλεσμα<br />

της συνύπαρξης των τριών φάσεων, το φάσμα Raman ενός τέτοιου υλικού<br />

είναι η υπέρθεση των φασμάτων των επιμέρους φάσεων <strong>και</strong> εμφανίζει μετατόπιση<br />

σε μικρότερους κυματάριθμους, διεύρυνση του πλάτους <strong>και</strong> ασυμμετρία προς<br />

τα αριστερά (Εικ. 15 – Πράσινη γραμμή).<br />

Με την παραπάνω περιγραφή για το πολυκρυσταλλικό υλικό ουσιαστικά εισάγαμε<br />

την βασική υπόθεση πάνω στην οποία στηρίζεται το μοντέλο του φωνονιακού<br />

περιορισμού που εισήγαγαν οι Richter, Wang <strong>και</strong> Ley [32], για τον προσδιορισμό<br />

της επίδρασης του μεγέθους των νάνο-κρυσταλλιτών στο φάσμα Raman<br />

των ημιαγωγών. Σύμφωνα λοιπόν με αυτήν, σε ένα πολυκρυσταλλικό υλικό έχει<br />

νόημα να μιλάμε για Ζώνη Brillouin <strong>και</strong> φωνόνια μόνο μέσα στα όρια των νάνοκρυσταλλιτών,<br />

χαρακτηριστικής διάστασης L. Το γεγονός αυτό εισάγεται στο μοντέλο<br />

με τη αντικατάσταση της συνάρτησης q από μία συνάρτηση χωρικού<br />

περιορισμού W ( r, L ) , η οποία χωρίς κάποια άμεση συσχέτιση με πρώτες αρχές<br />

(πρόκειται λοιπόν για ένα φαινομενολογικό μοντέλο) επιλέγεται να είναι Γκαουσι-<br />

38

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!