σχολη εφαρμοσμένων μαθηματικων και φυσικων ... - DSpace
σχολη εφαρμοσμένων μαθηματικων και φυσικων ... - DSpace
σχολη εφαρμοσμένων μαθηματικων και φυσικων ... - DSpace
You also want an ePaper? Increase the reach of your titles
YUMPU automatically turns print PDFs into web optimized ePapers that Google loves.
4.3.4.2. 1 η Προσπάθεια για ανόπτηση του aSi<br />
Είχαμε στην διάθεσή μας τρείς κατηγορίες δειγμάτων Glass/ZnO:B/aSi (p-i-n):<br />
1 η (18wz20): Πάχος i-layer aSi 1μm με n-layer πάχους 20nm.<br />
2 η (20wz20): Πάχος i-layer aSi 1μm <strong>και</strong> n-layer πάχους 20nm & μερικά nm<br />
μcSi: i.<br />
3 η (22wz20): Πάχος i-layer aSi 1μm χωρίς n-layer.<br />
Τα υπόλοιπα στρώματα <strong>και</strong> στις τρεις κατηγορίες είχαν τα ήδη αναφερθέντα<br />
πάχη.<br />
Τα διάφορα δείγματα από τις παραπάνω κατηγορίες ακτινοβολήθηκαν με τη<br />
χρήση της 1064nm γραμμής ενός Nd-YAG laser, με spot διαμέτρου 1000μm, για<br />
περισσότερους από έναν παλμό <strong>και</strong> με πυκνότητες ενέργειας 100-350mJ/cm 2 .<br />
Στα δείγματα της 2 ης κατηγορίας με τη μικρή στρώση του μcSi δεν δημιουργήθηκε<br />
κάποιο αποτέλεσμα ορατό μέσα από το μικροσκόπιο του Micro Raman <strong>και</strong><br />
καθώς η θέση της ακτινοβόλησης δεν ήταν καλά καθορισμένη, στάθηκε αδύνατο<br />
να το χαρτογραφήσουμε. Δεν είναι ξεκάθαρη η αιτία αυτής της παρατήρησης. Είναι<br />
πιθανό το μικροκρυσταλλικό πυρίτιο να προστατεύει το δείγμα λόγω μεγαλύτερης<br />
ανακλαστικότητας, κάτι που οδηγεί σε μικρότερο ποσοστό ενέργειας που<br />
διεισδύει μέσα στο υλικό <strong>και</strong> προκαλεί επαγόμενη θέρμανση. Μία άλλη εξήγηση<br />
θα μπορούσε να στηριζόταν στο ότι σε αυτές τις πυκνότητες ενέργειας δεν ξεπερνάμε<br />
τη θερμοκρασία τήξης του πυριτίου στην επιφάνεια του δείγματος, <strong>και</strong><br />
συνεπώς η είδη κρυσταλλοποιημένη επιφάνεια δεν παρουσιάζει κάποια εμφανή<br />
αλλαγή, σε αντίθεση με το άμορφο υπόστρωμα που κρυσταλλώνεται χωρίς να<br />
φαίνεται αυτό επιφανειακά. Επίσης <strong>και</strong> στις άλλες δύο κατηγορίες δειγμάτων μόνο<br />
οι μεγάλες πυκνότητες ενέργειας (300 <strong>και</strong> 350mJ/cm 2 ) μας έδωσαν εμφανείς αλλαγές<br />
στις ακτινοβολημένες περιοχές.<br />
Δείγμα της 1 ης κατηγορίας με n-layer (18wz20#4f)<br />
Για να μπορέσουμε να χαρτογραφήσουμε τα ποσοστά των διάφορων ζωνών<br />
μέσα στην ακτινοβολούμενη περιοχή, πήραμε ένα σύνολο 42 φασμάτων σε μία<br />
ορθογώνια συστοιχία 6x7 σημείων ανά 200μm στη οριζόντια <strong>και</strong> στην κάθετη κατεύθυνση,<br />
προσπαθώντας να σαρώσουμε το σύνολο της ακτινοβολημένης περιοχής.<br />
Στη συνέχεια τα φάσματα αναλύθηκαν με την χρήση τριών ζωνών, της<br />
κρυσταλλικής, των ορίων των κρυσταλλιτών <strong>και</strong> αυτής του αμόρφου. Για την κρυσταλλική<br />
ζώνη κρίθηκε αναγκαίο να χρησιμοποιηθεί Λορεντζιανή κατανομή, λόγο<br />
της έντονης κρυστάλλωσης που παρατηρήθηκε στα διάφορα φάσματα. Για τις<br />
άλλες δύο ζώνες χρησιμοποιήσαμε Γκαουσιανές κατανομές. Επιβεβαιώσαμε την<br />
επιλογή αυτή εξετάζοντας <strong>και</strong> τις δύο περιπτώσεις σε κάθε φάσμα, επιλέγοντας<br />
κάθε φορά αυτήν με την μικρότερη απόκλιση από τα φάσματα.<br />
107
Change language