σχολη εφαρμοσμένων μαθηματικων και φυσικων ... - DSpace

4.3.4.1. Σύγκριση Μεθόδων Χαρτογράφησης
Εικόνα 58: Σύγκριση των βασικών μεθόδων χαρτογράφησης που προσφέρει το Surfer 9 για
την επιλογή του καταλληλότερου για τα δεδομένα μας.
Για να γίνει εφικτή η χαρτογράφηση μίας περιοχής ως προς την μεταβολή της
υπό εξέταση ιδιότητας σε όλη την επιφάνεια ενδιαφέροντος, έχοντας ως μόνη
πληροφορία μία τυχαία δειγματοληψία αυτής της ιδιότητας, πρέπει να προσδιοριστεί
η μέθοδος υπολογισμού της μεταβολής της ιδιότητας αυτής μεταξύ των γνωστών
τιμών που αυτή παίρνει στα διάφορα σημεία της δειγματοληψίας. Το ενδιάμεσο
αυτό βήμα της στατιστικής επεξεργασίας των δεδομένων της δειγματοληψίας,
οδηγεί στη δημιουργία ενός πλέγματος σημείων στο οποίο περιέχεται η πληροφορία
της μεταβολής της ιδιότητας συναρτήσει των χωρικών συντεταγμένων.
Οι μέθοδοι που εφαρμόζονται συνήθως για την ενσωμάτωση αυτής της πληροφορίας
στο πλέγμα χρησιμοποιούν αλγόριθμούς παρεμβολής σταθμισμένου
μέσου όρου. Σε αυτούς τους αλγόριθμους, όσο πιο κοντά βρίσκεται ένα σημείο
της δειγματοληψίας σε ένα κόμβο του πλέγματος, τόσο σημαντικότερος είναι ο
ρόλος του στον προσδιορισμό της τιμής του κόμβου του πλέγματος. Η διαφορά
μεταξύ των μεθόδων υπολογισμού του πλέγματος έγκειται στον τρόπο υπολογισμού
των συντελεστών βαρύτητας για το κάθε σημείο της δειγματοληψίας στον
υπολογισμό των κόμβων του πλέγματος. Η εξίσωση (34) αποτελεί τον τρόπο ε-
φαρμογής των αλγορίθμων παρεμβολής σταθμισμένου μέσου, για μία δειγματοληψία
N σημείων {Ζ 1 ,Ζ 2 ,…,Ζ N } για τον υπολογισμό των κόμβων του πλέγματος
G j με συντελεστές βαρύτητας w ij για την κάθε τιμή Z i στον υπολογισμό του κάθε
κόμβου j.
105