26.08.2013 Views

Euskal nazionalismoa eta hezkuntza publikoa: ikastolen ... - Euskara

Euskal nazionalismoa eta hezkuntza publikoa: ikastolen ... - Euskara

Euskal nazionalismoa eta hezkuntza publikoa: ikastolen ... - Euskara

SHOW MORE
SHOW LESS

Create successful ePaper yourself

Turn your PDF publications into a flip-book with our unique Google optimized e-Paper software.

170 <strong>Euskal</strong> <strong>nazionalismoa</strong> <strong>eta</strong> <strong>hezkuntza</strong> <strong>publikoa</strong>: <strong>ikastolen</strong> publifikazioa<br />

pribatua interes <strong>publikoa</strong>ren arlokotzat jo beharra ere. Azken jarrera horri kritika<br />

eginez, eskola <strong>publikoa</strong>ren aldeko politika argia behar-beharrezkoa dela diote, zeren<br />

estatuak bakarrik berma ditzake egian <strong>hezkuntza</strong>ren helburu sozialak, bera baita<br />

herritar guztientzako eskolaren alde jotzeko baldintzak betetzen dituen bakarra (Ik.<br />

Gimeno Sacristán 1996). J. Fernández de Castrok, zehazkiago, adierazten du sarritan<br />

<strong>hezkuntza</strong> <strong>publikoa</strong> nolabaiteko abertzal<strong>eta</strong>sunaren izenean defendatzen dela, baina,<br />

bere ustez, interes pribatuen aurrean publikotasunaren oinarrizko printzipioa jardun<br />

demokratikoa dela, <strong>eta</strong> horixe izan behar dela <strong>hezkuntza</strong> <strong>publikoa</strong> legitimatzen duen<br />

ezaugarria (1996: 80).<br />

c) Publikotasun kontzeptu biguna. Horren arabera, <strong>publikoa</strong> da komunitatearen<br />

interesekoa den edozein zerbitzu. Liberalismoak ez bezala, joera horrentzat<br />

<strong>hezkuntza</strong> ezin daiteke norbanakoaren eskubidetzat jo. Gaur egun, <strong>hezkuntza</strong><br />

zerbitzu publiko denik ez du inork dudan ipintzen, beste zerbitzu batzuekin gertatzen<br />

ez den bezala; alegia, ez dago zalantzarik <strong>hezkuntza</strong> interes orokorreko arazoa dela.<br />

Hezkuntza, beraz, gizartearen ardura da, <strong>eta</strong> ez estatuarena soilik. Baina gizarte<br />

zibila askotarikoa da <strong>eta</strong>, hortaz, estatuak erakutsi behar duen neutraltasunari uko<br />

egiten dio <strong>hezkuntza</strong> arautzen duenean. Egungo gizarte<strong>eta</strong>n, diosku I. Sotelok (1996)<br />

publikotasuna desagertzen ari da, estatal edo pribatu bilakatuz, <strong>eta</strong> egoera hori<br />

arriskutsua da, <strong>hezkuntza</strong> publikotasunaren arloari baitagokio, <strong>eta</strong> ez estatuari<br />

soilik, nahiz <strong>eta</strong> honek <strong>hezkuntza</strong> bermatzeko betebehar argia daukan, batik bat<br />

dirulaguntzaren bidez. M. Puellesen iritziz, <strong>hezkuntza</strong>ren izaera publikotik abiatuz,<br />

irtenbidea zerbitzu publiko funtsezko <strong>eta</strong> ez-funtsezkoen arteko bereizk<strong>eta</strong> egitea izan<br />

daiteke, alegia, lehenak estatuak beregana ditzake; bigarrenak, aldiz, ez. Hezkuntza<br />

pribatua azken motatakoa definituko balitz, saihestu egingo lirateke finantzazioa<br />

eskuratzeko orduan <strong>hezkuntza</strong> pribatuaren ustezko izaera lukratiboak eragiten<br />

dituen problemak. Hortaz, <strong>hezkuntza</strong> zerbitzu publikotzat joz gero, ikastetxe<br />

pribatuei laguntza <strong>publikoa</strong> bideratzea legitima daiteke (Puelles 1980: 507).

Hooray! Your file is uploaded and ready to be published.

Saved successfully!

Ooh no, something went wrong!