Euskal nazionalismoa eta hezkuntza publikoa: ikastolen ... - Euskara

Nazionalismoa eta hezkuntza 165
alguno los campos de lo privado y lo público, lo económico y lo político (...)." (Giner
1987b: 61-62)
Hitz horietatik, beraz, ondorioztatu behar da Ginerrek ez diola erabat onirizten
tradizio marxistan oinarritutako hiru arloen arteko banaketa egiteari, eta funtsean,
gizarte zibila eta estatuaren arteko bereizketak, kontrako joerak aintzat hartuta ere,
tinko darraiela uste duela; alegia, oraindik ere, arlo pribatuaz eta arlo publikoaz
berba egin daitekeela.
Kontzeptuen erabileratik harago, publikoaren eta pribatuaren arteko
bereizketak eragin soziala dauka, eduki ere. Halaxe dioskue Bennek eta Gausek,
nortzuentzat mendebaleko gizarteetako herritarrok zeharo barneraturik baitugu
funtsezko ezberdintasun batek banatzen dituela publikoa eta pribatua, eta banaketa
horrek gure inguru sozialean garatzen ditugun egintzak baldintzatzen dituela; hots,
publikoa eta pribatua ezberdintzeak errealitate soziala arautu egiten duela
(Benn/Gaus 1983: 5-6).
Hartara, eta gehiegi sinplifikatzeko arrisku nabaria dagoen arren, estatua eta
gizarte zibilaren arteko harremanak azaltzeko orduan, joera bi nagusitzen direla
esan liteke. Batzuentzat, beharrezko ñabardurak eginda ere, banaketak bere horretan
dirau; besteentzat, ez dago banaketa argirik eta, beraz, hiru arloz berba egitea
hobesten dute. Baina merezi du ohartaraztea bikoiztasun hori ez dela zuzen-
zuzenean ideologia politiko jakin batekin lerratzen, ideologia ezberdinen eragina
soma baitaiteke alde batean zein bestean. Adibidez, abiapuntu teoriko eta jomuga
politiko kontrajarriekin estatuaren eta gizarte zibilaren arteko banaketa argia
dagoela aldarrikatzen dutenak kausi ditzakegu; batzuek, estatuaren erasoa saihestu
nahian, eta besteak estatuaren babesa bilatu guran. Eta alderantziz ere, jomuga
politiko edo etiko antzetsuekin, banaketa errefusatzen dutenak zein bikoiztasun
zurruna teorizatzen dutenak aurki ditzakegu.