Euskal nazionalismoa eta hezkuntza publikoa: ikastolen ... - Euskara

158 Euskal nazionalismoa eta hezkuntza publikoa: ikastolen publifikazioa
Honaino azaldutakoarekin, nabarmen agertzen da zaila dela publiko/pribatu
dikotomia horren definizio neutrorik egitea. Normalean, dikotomiaren erabilera
axiologikoa egiten dela diosku Bobbiok, ezen kontzeptu bi horiek kontraposatzen
diren heinean, euretako batez egin litekeen balizko onespenak derrigor dakar
bestearen gaitzespena (Bobbio 1989: 11 eta hur.).
Izatez, publikotasunaren eta pribatutasunaren arteko harreman kontzeptualak
oinarri ideologikoetan sustaturik daude, teorikoetan baino, zeren eta euren
abiapuntua gizaki eta gizarteen izaerari buruzko premisa multzo bat da. Ez da
hutsala, beraz, publikoaren eta pribatuaren definizioaren inguruan aurkitzen den
desadostasuna, definizio hori, funtsean, bizitza politikoa eta borroka politikoa bera
ulertzeko moduaren osagai bat da eta. Definizio politikoa den neurrian, ez da
esangura bakarrekoa, eta testuinguru ezberdinetan erabiltzen denean, problema
ezberdinak ere adierazten ditu (Benn/Gaus 1983: 5; Rabotnikof 1997: 136). Horrez
gain, kontzeptu bi horiek egungo Mendebaldeko gizarteen marko kulturalaren eta
beraren garapen historikoan baizik ezin daitezke ulertu.
Bada, egungo gizarte modernoetan publiko eta pribatuaren artean egiten den
bereizketa ez da betikoa. 50 Izan ere, bereizketa hori absolutismoarekin sortzen dela
esan ohi da. Estatuak Elizaren eta aginte feudalen gainetiko subiranotasuna
erdiesten zuen neurrian, izaera publikoa ematen zitzaion estatuaren boterearekin
harremanetan zegoenari, estatuko zerbitzariei, esate baterako. Pribatu ziren, orduan,
botere publikoan partaidetzarik ez zutenak. Zentzu honetan, publikoak eta estatalak
esangura bera zuten. Gizarte zibila, beraz, arlo pribatuari zegokion, eta botererik
ezak bereizten zuen.
50 Azterketa historikorako, ikus Habermas 1986, Bobbio 1989: 1. eta 2. kapituluak; Giner 1987a: 43 eta
hur.; eta Rabotnikof 1997: 137-141.