Ikasle helduen ikas- estiloak eta ikas- estrategiak euskararen ...

Oxford-entzat garrantzitsua da jakitea ikas-estilo bakoitzaren ahalmenak eta nork berea
jakitea, hartara ahalik eta gehienetan aplikatzeko etekin handiagoak atereaz. Ikasleak
bere ikas-estiloen berri jakinda, errazago izango zaio ikustea zergatik duen hainbat
estrategiatarako joera eta beste batzuetarako ez. Hartara, egokiago aukeratuko ditu
komenigarriago zaizkion estrategiak. Oxford eta Lavine-k (1992), adibidez, garrantzi
handia eman diote irakaslearen irakas-estiloaren eta ikasleen ikas-estiloen artean
bateragarritasuna egoteari. Deskribapen enpirikoak egin dituzte ikas-estiloak direla-eta,
ikasgelan egon daitezkeen ahalmen eta sor daitezkeen liskarrez.
Duela gutxi arte, ikas-estrategiei buruzko ikerketaren lehentasuna estrategia kognitibo
eta metakognitiboen erabilera aztertzea izan da baina ikasleen nortasuna, jatorri soziala
eta demografiako datuak kontuan hartu gabe (Oxford eta Cohen, 1992). Esate baterako,
O’Malley eta Chamot-en (1990) lanetan, beren taxonomia estrategia kognitibo eta
metakognitiboetan oinarritu zen, eta soilik estrategia afektibo eta sozial gutxi batzuk
aipatu zituzten (Cohen, 1998: 17). Beranduxeago, beste ikertzaile batzuk (Ely, 1989;
Erhman eta Oxford, 1989; Galloway eta Labarca, 1991; Oxford, 1996b), nortasunaren
aldagaien garrantzia ikas-estrategiekin ardura handiagoz aztertu zuten.
Cohen-ek (1998: 17) honela dio:
“Mesedegarria litzateke ikasle, irakasle eta programa-ebaluatzaileentzat,
ohitura izatea gutxieneko informazio jasotzekoa ondoko atalei buruz: ikasestiloak,
usteak eta jarrerak, motibazioa, ingurunea eta irakaslea, besteak
beste.”
69