Atxikimendu insegurua eta genero rolak pertsonarteko ... - Euskara

1. kapitulua. Mendekotasuna 43
ezgaitasuna independenteki funtzionatzeko, (b) norbere beharrak beste beharren atzetik
jartzeko prest egotea, (c) autokonfiantza falta. Hain irizpide zabalak izatean, teilakadura
izan zezaketen (Bornstein, 1993). DSM-Iean baino zehatzagoa izanik ere, zabalegia
izaten eta beste DSM-IIIko nahaste batzuekin (adibidez, agorafobiarekin)
baliozkotasuna bereizgarriaren falta izaten jarraitzen du.
DSM-III-Rean (APA, 1987) hobeto definitzen da eta 9 irizpide eskaintzen dira,
gutxienez bost behar direla diagnosi positiborako. Irizpide gehienak DSM-IIaren
pasibotasunaren eta azpitik jartzearen elaborazioak direla gogorarazten dute Hirschfeld
eta laguntzaileek (1991). Bestalde, norberarenganako konfiantza gutxi ezabatu zen, eta
kritizismoari sentikortasuna azaltzen duen irizpidea ere gehitu zen. Funtsezko
ezaugarria mendeko eta sumisioko jokabidezko patroi orokorra da. Bornsteinek (1993)
bi arlotan banantzen ditu sintomak: (1) jokabidezko arloan (irizpide 1, 2, 4, eta 5); eta
(2) arlo afektiboan (irizpide 3, 6, 7, 8, eta 9). Autore honek DSM-III-Rari ikusten dion
abantaila zera da: mendekotasunarekin lotzen diren jokabideak ez dira nahasten
atxikimenduarekin lotzen direnekin, beste mendekotasunaren neurri batzuetan bezala,
adibidez Bellerren (1955) eskala. Kontu handia eduki zen II. ardatzeko beste
nahasteekiko teilakadurak ekiditeko (Hirschfeld et al., 1991), eta horregatik DSM-IVko
bertsiorako irizpide bat kendu zen baliozkotasuna bereizgarria hobetzeko.
DSM-IVan mendekotasunagatiko nortasunaren nahastea diagnostikatzeko
agertzen diren irizpideez gain, kulturarekin, adinarekin eta sexuarekin lotzen diren
alderdiak ere jorratzen dira. Hemen, lehen aldiz, kultura bakoitzak ezartzen dituen
erlazio ereduak kontutan hartzen dira batetik bestera gertatzen diren aldeek diagnostiko