Atxikimendu insegurua eta genero rolak pertsonarteko ... - Euskara

12 Atxikimendua, genero rolak, eta mendekotasuna
II. IKERKETA ARAZOA
Azkeneko 20 urteetan pertsonarteko mendekotasunaren ikerketarekiko interesa
areagotu da harreman hurbilen dinamiketarako eta pertsonaren ongizatean duen
garrantziarengatik. Mendekotasuna ezaugarriaren gradu bat normala bada ere, eta
sozialak diren gizakien ezaugarria izanik ere (batik bat haurtzaroan zehar), ikertu behar
diren mendekotasunaren formak ez-moldakorrak ere badaude ebaluazioa eta tratamendu
klinikorako duten garrantziarengatik. Gehiegizko mendekotasuna nortasunaren nahaste
gisa onarturik dago Burutiko Nahasteen Diagnosi eta Estatistika Eskuliburuan (DSM-
IV; American Psychiatric Association, APA, 1994), eta beste nortasuneko nahaste eta
bestelako nahaste klinikoekin lotu izan da (Bornstein, 1995b). Adibidez,
mendekotasunaren gradu altuak depresioarekin lotu izan dira (Blatt, D’Afflitti, eta
Quinlan, 1976; Blatt, Quinlan, Chevron, McDonald, eta Zuroff, 1982; Hirschfeld et al.,
1983; Loranger, 1996; Overholser, 1991; Pilowsky eta Katsikitis, 1983),
eskizofreniarekin (Jackson, Rudd, Gazis, eta Edwards, 1991), elikaduraren nahasteekin
(Bornstein eta Greenberg, 1991), hersturaren nahasteekin (Reich, Noyes, eta Troughton,
1987), alkoholismoarekin (Weiss eta Masling, 1970), tabakoaren adikzioarekin (Fisher
eta Fisher, 1975), eta substantziaren abusuarekin (Birtchnell, 1988). Mendekotasuna
autoestimuarekin eta bizitzaren kalitatearekin dago negatiboki erlazionaturik, eta efektu
kaltegarriak ditu pertsonaren bikote harremanetan (Birtchnell, 1988; Chodoff, 1972;
Bornstein, 1996a; McLemore eta Brokaw, 1987; Millon, 1981). Lagin ez-klinikoak
erabili dituzten ikerketek ere mendekotasun ez-moldakorraren prebalentzia-tasa altuak
azaldu dituzte (Bartel, 1995; Bornstein eta Johnson, 1990), eta horregatik esan daiteke
ikertzeko gai garrantzizkoa dela