Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Oinarri teorikoak 71
“... se define como una conducta intelectual y voluntaria que beneficios a otro pero que no se
ejecuta con la esperanza de recibir premios externos ni de evitar castigos externos o estímulos
aversivos” (Eisenberg, N. eta Miller, P.A. 1992:321).
Ezeren truke besteei laguntza ematean datza kalitate honen indar eragilea, berau da
motibazio-iturria. Hortaz: beste pertsonen onura bilatzen duen jarrera prosozialean, eta
ekintzaren arrazoia jarduera zuzenduta dagoen pertsona bera da, ez ekintza horrek berak
sor ditzakeen bestelako kanpo estimulu edo sariak. Jokaera, beraz, ez dator arau moralen
zioengatik, bestearengana orientatzen duen kezkatik sortzen da (Bernzweig, Eisenberg,
Fabes eta Miller, 1995). Adibide batekin uler dezakegu hori hobeto. Demagun Mikelek
Amaia botika hartzea nahi duela uste duelako Amaiarentzat ona izango dela. Baliteke
Amaiak botika hartu nahi ez izatea, litekeena da hain deprimituta eta burumakur egotea
sendatzerik nahi ez duela. Halere, Mikel ez da amaiaren nahietan pentsatzen ari, bere
osasunean baizik. Beraz, Mikelek kalitate hau agertuko luke Amaiaren ongizatea xedetzat
duelako bere horretan. Hori delako bere bene-benetako nahia, horren truke ez luke ezer
nahi. Amaiak pertsona gisa kezkatzen du Mikel, ez beste ezerk.
Horregatik guztiagatik, trebetasun honen agerpenaren bidez, hezigaia baloratuta
sentitzen dira, baita pertsona bezala onartuta ere (Vanershot, G. 1997). Estilo hau
eskuragarri duen hezitzailearen begietara pertsona da heziketa praktikaren erdigunea,
horrexegatik elementu hau agertzen duten hezitzaileek besteen aldartea, emozioak,
sentimenduak, interesak, desioak eta abar arduratzen ditu. Horri guztiorri esker harremantrebetasun
hau eskura duenak alai, amultsu eta adierazkor agertzen da, bere ingurukoen
ongizatea eta zoriontasuna bene-benetan interesatzen zaigulako. Adierazkortasuna da
kalitate honen beste ezaugarri garrantzitsu bat. Kalitate honek pertsonon komunikatzeko
nahia eta besteekin hitz egiteko gogoa elikatzen du. Baina ez edozein hitz egiteko modu,
norberaren sentimenduak adierazten ditugunean erabiltzen dugun kalitateari buruz ari gara
hemen. Hammerren irudikoz (2002), komunikazio argi eta ulergarri oro, eta norberaren
sentimenduen adierazpena dakarrena Suaren elementuaren agerbide dira. Modu horretan,
hezitzaileak nahikoa erraz azalduko die beste guztiei bere sentimenduak, bai positiboak,
baita negatiboak ere, baina inor mintzeko asmorik gabe, horrelako hezitzaileek bihotzetik hitz
egiten dutela esan genezake. Tonu samurra darie.
Nahiko argi geratzen da esan dugun guztia dela-eta kalitate honen garrantzia hezkuntza
esku-hartzean. Trebetasun honen bihotza Vanaershoten (1997) hitzak hezkuntzaren alorrera
ekarrita laburbil dezakegu: bere ustez ezinezkoa da hezitzaile ona izatea benetan pertsonak
arduratzen ez bagaituzte. Golemanen (2001) ikuspegia gurera ekarrita esango dugu estilo