Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Oinarri teorikoak 68
keinu, nahi eta abarren ontasunez. Beraz, kalitate honi esker besteari gauza onak, txarrak,
positiboak, negatiboak, bere aldeko eta aurkako kritikak luzatzen dizkio, baina beti ondoan
duguna pertsonatzat hartuta. Bestea, pertsona gisa, jartzen du bere interesen erdian.
Horrela, harreman-trebetasun honen bidez, hezitzaileak beste pertsona den bezala onartzen
du, bera alde on eta txarrekin. Hezitzaileak hezigaiak diren bezalakoak onartuko ditu, eta ez
du burua nekatuko zer izan daitezkeenari buruz pentsatzen. Diren eta agertzen diren bezala
onartzen ditu.
“Es la atención “no enjuiciadora”, prestada a todas las experiencias de otro (no necesariamente a
su conducta) dentro de un contexto general de aceptación interpersonal (Marcia, J. 1992:109-
110).
Kalitate hau agertzean hezitzaileak ez du hezigaia epaituko denagatik edo agertzen den
moduagatik. Onarpen osoa eta positiboa, gainera, agertuko du (Rogers, 1986). Horrek
guztiak hainbat ondorio ekartzen ditu hezkuntzaren arloan, hezitzailea eta hezigaiaren arteko
harremanean hain zuzen ere (Rogers, 1986:60):
- Hezitzaileak hezigaiak kolaboratzaile gisa hartzen ditu. Euren iritziak eta nahiak
kontutan izango ditu. Maila berean jartzen da. Demagun pertsona batek Gazte
Leku bateko hezitzailea dela, bada, berau hara agertzen diren gazteak berdintzat
hartuko ditu; nolabait esate arren, elkarrekin egiten ari diren bidaia bat bezala
irudikatuko luke hezkuntza-prozesua, eta bidaide gisa hartzen ditu bertara
agertzen diren gazteak. Hezitzaileak bestea onartzen du baldintzarik gabe; izan
ere, bestearekiko esperimentatzen duen onarpen maila zenbat eta handiagoa
izan, orduan eta aberasgarriagoa izango da eraikitzen eta ehuntzen den
harremana (Rogers, 1996).
- Hezitzailea ondokoak berdintzat hartzeko gaitasun horrekin batera, horien
sentimenduak ulertzeko gai da.
- Horrekin batera, eta gure ustez, sakontasun gehiago duena, hezitzaileak
hezituaren sentimenduak ulertzeko ahalegin zintzoa egiten du, hau da, bestearen
esperientzia-mundua nolakoa den jakiteko ahalegina egiten du, ondokoaren
animu-egoera arduratzen eta interesatzen zaiolako. Gainera hori guztia bestea
laguntzeko nahiarekin eta epaitu gabe agertzen da (Eisenberg, N. eta Strayer, J.
1992).