Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Eranskinak:agiriak 476
bizipenetik urrun zegoen zerbaiten inguruan aritu izan bagina bezala. Sentimendu berdina Diegok izan
du. Aitortu du berak hala jokatu duela, Metalarekin batez ere, hala sentitu duelako “gorputzak hala
eskatzen” ziolako. Ez dakit oso zorrotza edo gupidagabea izango naizen edo ez, baina eraketak iraun
duen denboran pertsonari, bere osotasunean eta esentzian oso garrantzia gutxi eskaini zaio. Nire
gusturako saio teknokratikoa izan da.
Nolanahi ere, eraketa kontuak amaituta, berriro itzuli gara formazio-saioetarako girora. Berez
egin dugu hori, denok; eta lasaiago, gertuago eta distentsioan aritu gara. Suak berriro harrapatu gaitu,
eta Suaren kalitatea zerion saioari. Orekatu egin da berriro ere indarren arteko harremana. Eraketan
egurrak eta Metalak besteak neutraldu dituzte erabat. Formazioan denak presente daude, batzuk
besteak baino gehiago, baina bostak ageri dira. Sua pasarte batzutan ageriagoa izango da,
besteetan Metala gailenduko da edo Egurraren indarra; eta seguru aski Lurraren segurtasuna eta
Uraren bat-batekotasuna oinarrian daudela ia beti.
Horrekin guztiarekin adierazi nahi dut formazio-saioen esku hartze estiloa; hots, darabilgun
metodologia, gakoa dela formazioaren praktikan. Hezitzaileak formatzeko garaian funtsezkoa baita
gure jarrera, pertsonatzat hartzen baititugu. Ideia hau sute dut beste behin edo zirriborratu dudala, eta
nire buruan daukat aspaldi honetan. Gehiago sakondu beharraren premia sentitzen dut, uste baitut
gure –edo nire, azken batean formatzailearen- hitzak et jarrera formazioaren oinarria direla. Gure
eredua edo paradigma modu praktikoan agertzen dugu formazio-saioetan. Paradigmaren eredurik
behinena gu geu gara. Oraindik ez naiz gai sentitzen horren guztiaren inguruan gehiago sakontzeko,
baina bide interesgarria aurkitu dugulakoan nago.
Hortik aurrera nola joan den saioa? Bada ia erabat itxita genuen Metalaren atala amaitu dugu.
Orduan interesa azaldu dut tailerren dinamizazioaren inguruan, hau da, ea masaia tailerraren antzeko
girorik eduki duten, edo saio isolatua izan den... Berriro ere kontakizunari lotu dira Amaia eta lorea.
Amaiari aurpegian nabaritzen zitzaion satisfazioa. Ildo beretik doazela aipatu du. Bere ustez, tailerren
inguruko irakurketa egin zutenetik eta metodologia aldaketa abiatu dutenetik proiektuak aldaketa
handiak izan dituela uste du. Hau da, tailerren bilakaeraren erdigunean hezitzaileak jarri direnetik
aurrerapauso handiak eman dira Bergaran.
Herriko jaiak izan direla-eta, bi saio baino ez dituzte egin, hori bai, bietan partaide guztien
arteko giroa ona, gertutasuna, konfiantza, umorea eta gozamena nagusitu dira. Oso une gozoa
bizitzen ari direla esan dute hezitzaileek. Aipatu bezala Amaiaren aurpegia horren adierazgarri garbia
zen, aurpegi alaia eta irribarretsua zuen. Azken bi tailerrak ildo beretik joan dira: hezitzaileak saioa
prestatu dute aldez aurretik, baina ez dira itsutu hori praktikara eramaten, ez dute era zurrun eta itxian
praktikan jarri programatutakoa alegia. Praktika beraren nahietara egokitu dira, eta nahi horiek
suspertzaileek beraiek eta gazteek eraikitzen dituzte.