Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Eranskinak:agiriak 471
Aretxabaletako suspertzaileek oso ongi planifikatu zuten saioa, alde horretatik Metala eta Egurra
agertu zuten. Horrelako jarduera bat aurrera eramateko ezinbesteko baldintzak zeintzuk ziren markatu
zituzten: alde batetik eskaladan aditua den norbait, eta bestetik materiala. Hurrengo urratsa hori lotzea
izan zen; hots, materiala lortzeko herriko mendi elkartera joan ziren eta bertan alokatu zuten, eta
aditua beraien lagun bat izan zen, berarekin hitz eta dena adostu zuten. Beraz, jarduera bera aurrera
ateratzeko baldintzak argi zituzten eta horiek lortzera abiatu ziren. Hortik aurrerako ez zuten
planifikatu, hau da, saioaren nondik norakoa ez zuten zirriborratu. Egin zezaketen: eskaladarekin hasi
baino lehen joko batzuk egingo ditugu, ondoren saiatuko gara denok eskalada egin dezaten, binaka
jarriko ditugu eskaladan... Jakina egin zezaketela hori, baina are ez dute egin. Saioaren markoa
definitu ostean –eskalatzeko materiala lortzea eta aditua-, jardueran bertan gerta zitezkeen
pasadizoak eta gertaerak kontrolatzeari uko egin diote. Dinamizazio lana praktikan bertan egiten
baita.
Horixe da nik egiten dudan irakurketa beraiek esandakoaren inguruan.
Horrela, praktikan bertan, erne egoten badakite nola dinamizatu egoera, jarduera bera: ezagutzen
dituztelako gazteak, beren egoera zein den une jakin horretan ere, eta baita testuinguru orokorra.
Horretan ematen dute hezitzaileek bere energiaren kantitate handiena. Modu horretara jokatzen dute
tailerretako bizipenak beraren eta gure formazioaren eragina dela-eta.
Hortaz, horregatik guztiagatik atera behar dugun ikaspena da kontaketa librea dela hezitzaileek
berezko moduan beren bizipenak azaltzeko erarik aberatsena.
2) Praktikaren inguruko xehetasunak azaltzen ari ziren heinean, eta bukatu dutenean eskatu diet
agertzeko beraien ustez zer kalitate azaltzen duten praktikan. Larraitz Arandok berehala erantzun du
“Sua”. Larraitz Iñurrategik apur bat gehiago pentsatu du eta “Sua... eta Egurra” aipatu du. Ahal badute
hori agertzeko esan diet. Eta oso gauza interesgarria adierazi du Larraitz I-k. Bere ustez, Sua
agertzen da, edo hobe esanda eskaladako jarduera egin zutenean agertu zen, hori buruz zehazki hitz
egiten ari ginelako, gaztetxoak eta beraiek eserita hitzaspertuan ari zirenean. Hitzaspertuan hori oso
gustukoa zen. Egurra, aldiz, jarduera bera, eskalada alegia, egiten ari zirenean, eta gazteek jartzen
zuten ahalegina eta gogoa, horman igo eta jaitsi aritu baitziren ia etengabean.
Nire iritziz bi kalitate horien oso konbinaketa egokia egiten dute Aretxabaletan. Egia esan eta hala
agertu diet, inoiz erreparatu ez nuen atal bat azaldu dute: bi kalitateen konbinaketa orekatua. Bueno,
tira, noiz edo noiz horren inguruan pentsatu izan dut, eta Diegorekin eta Pellorekin mintzatu izan naiz,
baian formazio-saioetan inoiz ez; beraz, Larraitz I-k iradoki didan haritik nire hausnarketa, bapateko
gogoeta, agertu dut.
Egurra eta Sua Aretxabaletaren kasuan, eta eskaladako jardueran hain zuzen ere, oso ongi elkar
elikatzen dute. Jarduerak besteekin egotea gustagarri egiten du, eta bestekin oso gustura egoteak