Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Eranskinak:agiriak 465
Ondoren gauza bera egiten jarraituko dute, baina zutik daudela. Hurrengo urratsa
mugimenduan hastea izango da; hots, gelan zehar oinez ibil daitezela, itxi/ireki mugimendua inoiz
eten gabe.
Azkenik, bat egingo dute. Nola? Bada urreratzen elkarri joango dira –horretarako nik
lagunduko diet, begiak itxita edukiko baitituzte-, eta ixtearen mugimendua besarkada batengatik
ordezkatu beharko dute. Esan nahi baita, zabalpenaren ostean, itxi egingo dira, ariketaren bilakaera
jarraituz, baina elkarri besarkatuz, hau da, bat egingo dute orduan. Organismo bat eta bakarra izango
balira arituko dira, edo hori izango da esperimentazioaren helburua. Horrela, erritmo bat eta bakarra
hartuko dute, eta era horretan denbora tarte apur bat egoteko eskatuko diet. Jon eta Iera bat egingo
dute beraien erritmoarekin, Suaren indar batzailea bizi ahal izateko.
Ariketa bukatu ostean (45´), guztiaren inguruan mintzatuko gara: sentsazioak, Suaren kalitatearen
esperimentazioa...
BALORAZIOA:
Ez naiz gustura atera gaurko saiotik. Egia esateko, ariketa praktikoen bidez nahikoa gauza
interesgarria ikusi eta sentituko genituzkeela uste nuen, baina ez da hala izan. Sentsazio gazi-gozoa
dut oraintxe bertan. Gozoa Jon eta Ierarekin dugun harremana oso ona delako, oso gustura aritzen
gara elkarrekin, eta beraiek interes handia jartzen dute formazio-saioetan: nire azalpenetan, bai batak
ala besteak esaten duenaren inguruan... Jakin mina eta sakontzeko grina, edo asmoa behintzat,
agertzen dute. Ni eta baita Diego ere gustura joaten gara Debara. Beraz, alde horretatik, gaurkoak ni
nahi bezalako emaitzak eman ez dituen arren, hezitzaileekiko harremana ez da trakestu. Esan nahi
dut, badudala sentsazio bat: hezitzaileak eta gu elkarrekin esperimentatzen ari garela, denok gure
borondate osoa jartzen dugula horretan, eta horrek porrotaren, asperdura eta denbora galtzearen
sentimenduak uxatzen ditu. Hori guztia, hasierako saioan hitzez azaldu banuen ere, orain denok
modu inplizituan (hau da, ez nire hitz esplizituen bidez, jarrera eta horrelakoen bidez, baizik)
esperimentatzen ari garela uste dut. Deban, bederen, sentsazio hori oso indartsua da nigan, gaur
bezalaxe nik ariketak eta saioaren nondik norakoa ezarri dudan arren, guztiori dagokigun zerbait
(proiektua, alegia) ongien joan dadin saiatzen naiz, guztiona dena. Agian, denok, suspertzaileak eta
gu, maila berean aritzea falta da, baina hori egia esan, ekaina bitarteko helburua da; hots, hezitzaileak
modu autonomoan aritzea beraien dinamizazio lanean gure paradigma erabiliz.
Hitz eta gogoeta horiek eta gero azaldu beharko dut zer izan den gaurkoan zapore gazia, edo
garratza, utzi didana. Bada, Suaren kalitatea propio esperimenta eta bizi zezatela nahi banuen ere,
hori ez dut lortu. Irailean egin ikastaroan Suaren gaineko ariketak egin genituen, baina oraingoan
praktikarekin guztiz lotuta daude; hau da, tailerretan harremanen inguruko arazo bat dute Jonek eta