Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Eranskinak:agiriak 461
Bigarren ariketan are hobeto aritu direla esan dute. Seguruenik lehenengoak utzitako
sentsazio onak lagunduta. Itxi eta irekitzearen mugimenduan Larraitz A-k gehiago zabaltzen zen,
Larraitz I-k, ostera, mugimendu bortitzagoak egin ditu. Biak bat egin dutenean, orduantxe sentitu dute
berriro ere Suaren kalitatea. Zabaldu eta besarkatzearen mugimenduarekin eta erritmo berdinarekin
aurpegi alai eta oso ongi zeudenaren inpresioa ematen zutena jarri dituzte. Ez soilik inpresioa, gero
agertu duten bezala halaxe sentitu dira. Bat egitearen edo fusioaren indarra bete-betean
esperimentatu dutela esan dute biek. Horren haritik hainbat ideia aipatu nahiko nituzke:
1) Ariketak hain ongi ateratzearen arrazoi garrantzitsu bat bi hezitzaileek duten harreman dela
uste dut. Hau da, beraien artean harreman gertuko badago, lagunak dira, ez dira koadrila
berdinekoak, baina bai oso gertukoak. Horrela, ariketak egiteko egon daitekeen erreparoa
guztiz uxatu dugu gaurkoan. Halere, bizipen berriak izan dituzte. Horrekin esan nahi dut
ariketak planteatzerako orduan tentuz ibili behar dugula, eta nolabaiteko graduazioa edo
grapena oso kontutan hartu behar dugula, ariketok ez baitira ohikoak edo arruntak, eta horrek,
batzutan, hezitzaileak gerturatu eta ariketa erakargarri ikusi beharrean, alderantzizkoa gerta
daiteke: urduritzea eta urruntzea.
Gu hirurok (Pello, Diego eta hirurok) ariketak egiten ditugunean propio horiek praktikan
jartzera goaz, baina hezitzaileak oraindik ez daude maila horretan. Normala da, beraz
ariketaren aurkezpena beraien egoeraren arabera egitea garrantzitsua da. Ikusiko dugu
gainontzeko herrietan zer gertatzen den. Ariketen bidea, gorputz ariketena alegia, oso bide
interesgarria eta emankorra ikusten dut, baina tentuz egiten bada. Ez dugu pentsatu behar
ariketak, beti eta edozein testuingurutan emaitza onik emango dituztenik eta horrexegatik beti
eta memento oro egin behar ditugunik.
2) Egia da, bestalde, Aretxabaletako hezitzaileek egin ariketen bidez Suaren kalitatea bizi egin
dutela, eta hori oso interesgarria da gaztetxoekin egin behar duten lanari begira. Larraitz
Arandok aurreko saioan aipatu bezala Sua baldin bada landu nahi duten indarra eta
tailerretan garatu nahi dutena, horrek sortzen dituen bizipenak esperimentatzea oso
garrantzitsua da, hau da, jakitea, nork bere larrutan Sua zer den. Hortaz, aurreko atalean
esandakoa ahantzi gabe, eta osagarri moduan, uste dut gorputz ariketak bide emankorra
direla gure elementuak esperimentatzeko orduan eta ikasbide moduan. Horrek ez du esan
nahi gorputza dela bide bakarra, hitzek eta jarrera -nirea batez ere- formaziorako baliabide
baitira.
3) Uste dut ariketen zentzua ulertu dutela bete-betean. Ariketek uzten duten sentsazioek bidea
irekitzen dute norberaren esperimentaziorako; izan ere, suspertzaileek esan dute ideia hartuta
hainbat ariketa egin ditzaketela gaztetxoekin, hau da, ez ariketak beraiek modu mekanikoan
txertatzea- nahiz eta, nire iritziz hori ere posiblea den-, baizik eta ariketen eta Suaren
kalitatearen ezaugarriak eta bizipenak aintzat hartuta ariketak txertatzea tailerretan beraien
martxa eragotzi gabe.. Azkeneko iruzkin hau Larraitz I-k egin duena, oso interesgarria eta
baliagarria iruditu zait.