Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Eranskinak:agiriak 428
erdarazko hizkuntza jokaera gailentzen bada tailerretan, hori gero eta zailagoa da iraultzen, eta
herrian Kuadrillategin parte hartzeko euskaraz hitz egin behar ez denaren hautematea zabal daiteke
gazteen artean.
Esan gabe doa arauaren kontu hau hezitzaileek ezagutzen dutela, iraileko ikastaroaren
hasieran esan zitzaielako. Beraz, jakin badakite. Baita gaztetxoak ere beraiekin ikasturte
hasieran egin negoziazio bileretan aipatu zitzaielako eta garbi utzi ere. Diseinua defendatzeko
arrazoi teorikoak argiak dira.
- Zergatik da, gure ustez, Metala kalitaterik eraginkorrena kontu honetan? (hemen ere ikus
dezakegu guztia nola lot dezakegun formazioarekin, bost elementuen eredua etengabean
erabiltzen ari garelako) Bada, Metalak egoera argitzen duelako. Metalaren kalitatea agertzen
zaigunean, besteak beste egoera argitzeko izan ohi da, eta horixe da, hain justu, guk orain
nahi dugu. Araua beteko ez balitz, egoera nahasia eta definitua gabea edukiko genuke gure
esku artean Urnietan.. Proiektuak bere horretan ez luke formarik hartuko, funtzio hori betetzen
duen arauak (euskarena nagusiki) ez litzatekeelako betetzen ari.
Helburu jakin batzuk dituen egitasmoa da. Ikus daitekeenez modu hipotetikoan hitz egiten ari
naiz Urnietaren kasuan, baina gerta daitekeena. Hala balitz, kinka hori argitu beharra legoke:
edo Kuadrillategik bere forma hartzen du, determinatua den egitasmoaren itxura eta
ezaugarriak bereganatzen ditu, edo bestela ez da Kuadrillategi. Hala balitz guk utzi egingo
genioke jarraipena egiteari. Ez dakit formazioarekin zer gertatuko litzatekeen, nireak hizkuntza
helburuekin harreman zuzena ez duen arren, bai kolokan geratuko litzatekeela non gauzatu
ez badago; hots, nire esperientzia eta esku-hartzea non egiterik ez badagoen. Hori guztia oso
presente eduki behar dute Aloñak eta Ibonek, eta oso argi azaldu behar zaie
- Horren guztiaren atzean idei bat badago, eta oso garrantzitsua izango litzateke berau
hezitzaileak ulertzea, edo, hobe esanda, bere larrutan sentitzea. Ideia hauxe da: proiektua
organismo bizi bat da, eta beraren edozein atali eragiten dionak organismo osoari eragiten
dio. Hau da, arduradunok baldintzak bete behar direnaren ideia argia badugu eragingo die
hezitzaileei eta gaztetxoei, jakina. Kate oso bat da, non kate begiek elkarri eragiten dioten;
alde horretatik sistemaren ideia aintzat har dezakegula uste dut. Berdin gerta daiteke beste
une batean, non katearen hasiera gazteengan edo hezitzaileengan egon daitekeen.
Argi dago beraz, horrek guztiak bai hezitzaileengan, baita gazteengan ere eragina duela. Alde
batetik, suspertzaileak dira araua betearazi behar dutenak, eta bestetik, gaztetxoak dira bete
behar dutenak, eta hori egin ezean lekurik ez dute edukiko gurean. Horrekin batera, ez dakigu
horren aurrean udaletxeek zer-nolako jarrera hartuko duten, baina ez dut uste hori orain
premiazkoa denik.
Nik hemen azpimarratuko nuke Metala erabiltzearen lehengoak gu, arduradunok, garela.
Ulergarria da, bestalde, guretik ez baita horrelakorik ateratzen zaila izango hezitzaileek beren
kabuz egitea. Metalaren zorroztasuna norberaren larruan bizitzea ez da erraza. Proiektua
gidatzen dugun hiru ikerlariok modu ezberdinean bizitzen dugu hau guztia. Modu