Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Ondorioak eta azken gogoetak 363
puntuazioan eta hortik gora kokatu ziren eskalan. Ikasbide esperientzialaren aurrean jarrera
irekia edukitzea ahalbidetu die. Gorputz ariketak egitean sentitzen zutenari adi zeuden.
Interes handia agertzen zuten, bai ereduagatik eta baita bideagatik ere. Jarrera irekia
edukitzeak ikasbidearen ezaugarriekin blaitzea ekarri zuen. Ariketak egin ostean asko hitz
egiten zuten sentsazioen inguruan, eta baita horrek guztiak zer eragina zuen beren eskuhartze
estiloan.
Ikasbide esperientzialak ahalbidetu zuen hezitzaile multzo handienak -bederatzi- euren
buruak prestakuntza-prozesuaren erdigunetzat hartzea. Abiatu genuen ikasbideari esker,
hezitzaileak gertakarien gaineko ikuspegi propio eta pertsonala ematera iritsi ziren. Era
horretan, formazio-saioetan egin ariketen bidez, eta tailerretan gertatutakoaz hitz egitean,
euren buruari buruz aritzen ziren, eta adierazpenetan norbanakoaren harremantrebetasunen
argazki zehatza egiten zuten modu kontzientean. Euren heziketa lanaren
funtzionamendurako arazo pertsonaltzat hartzen zuten hori azaltzen zuten, baina ez
norberaren jokaera justifikatzeko soilik, bizitako esperientzia esplizitatzen zuten.
Sakontasuna zuten hezitzaile hauen hitzek, abstrakzioetan galdu gabe. Horrelako arazoak
planteatzen zituzten, esaterako: “Zergatik nago hain burumakur?”, “Zergatik nabaritzen dut
tentsioa eta gogortzen zait sabelaldea gazte horiekin tailerretan elkartzen naizenean?”,
“Haserretu egiten naiz, tailerrean nire papera argi ikusten ez dudanean”, “Haserretzeak
kontrola galdu dudala esan nahi du”.
Horrekin guztiarekin batera, ikasbideak berezkoa ez zuten trebetasun batekin
esperimentatzea ahalbidetu die, eta hori berria izan da beraientzat. Ez dugu esan nahi
eskuragarri ez zituzten trebetasunak praktikan agertzea lortu zutenik, ez; baina berezkoa eta
automatikoki agertzen zituzten trebetasunez gain, nahiko eskuragarri zutena baina agertzen
automatikoki agertzen zituzten trebetasunez gain, nahiko eskuragarri zutena baina
ageretzen ez zutena, praktikan azaltzea lortu dute. Trebetasun horren erregistro sentsorialak
gorputzean zituzten. Adibidez, Amaiaren hitzek horrelako zerbait adierazten zuten: “Orain
ikusten ari naiz nire lotura eta atsekabe sentimenduak tailerra dinamizatzeko nuen
ikuspegiarekin erlazioa dutela, baina orain badakit zein izan daitekeen irtenbidea eta ongi
nago. Nola jokatu behar dudan badakit, une jakin horretan zein trebetasun erabil dezakedan
sentitu dudalako, eta kontziente naizelako nire berezko harreman-trebetasun ez izan arren,
nahiko eskuragarri dudala. Egin ditugun ariketen bidez, gaurko formazio-saioan
bestearengandik gertu egotea zer den sentitu dut”. Sentsazio horiek ahalbidetzen zuten gero
tailerretan gazteekin erlazionatzen zirenean hezitzaileek trebetasun hori agertzea, gorputza
“oroitzen” zelako sentsazio horietaz, hain zuzen ere.