Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Ondorioak eta azken gogoetak 357
euren harreman-trebetasunen, bai besteen egoeraren, eta bai egoera orokorraren
interpretazioa egitea erabat berria zela, eta hasieran zailtasun frankorekin topatu zirela.
Horrek esku-hartzearen erdigunea hezitzaileen eta gazteen arteko erlazioa zela
ohartzeko balio izan zien, eta euren burua hezkuntza-bitarteko gisa hartu zuten; orduantxe
ohartu baitziren beraien nortasun alderdiak zirela une praktikoetan gailentzen zirenak. Hori
dela-eta, hezitzaileek gazteekin eraikitzen zuten erlazioa beren lanaren erdigunetzat hartu
zutenean, praktikan zein trebetasun erabiltzen zituzten eta zein ez ohartzeko modua aurkitu
zuten, eta horrek, aldi berean, erlaziori arreta gehiago eskaintzea ekarri zuen. Bi atal horiek
elkar elikatzen zuten ziklo oso bat osatuz: gaztetxoekin zuten harremanen kalitatean arreta
jartzean, zein harreman-trebetasun agertzen zuten eta zein ez argi ikusteko aukera izan
zuten; eta horrek, aldi berean, hezitzailea-gaztea harremanari berari arreta gehiago
eskaintzea ekarri zuen.
Horrexegatik, hezitzaileak praktikan bertan berez eta oharkabean erabiltzen zituzten
trebetasunak kontzienteki erabiltzen hasi ziren; eta euren burua hezkuntza-bitartekorik
behinenetzat hartu zuten, nork bere burua findu beharreko tresnatzat hartuz. Harremantrebetasun
eredua, maila orokorretik (nolakoa naiz ni/nolakoak dira gazteak) maila praktiko
eta zuzenera eraman zuten (nola agertzen naiz ni une jakin honetan/nola agertzen dira
gazteak une honetan), eta prestakuntza-prozesuaren arreta bien arteko erlazioaren kalitatea
bilakatu zen. Hezitzaileak ohartu ziren praktikan izaten zituzten ustekabeei aurre egiteko,
egoera praktiko jakin horretara egokitzean zetzala gakoa, eta horren erdigunea gu osatzen
zuen erlazioa zen.
Horren ildotik, ereduaren aplikazio praktikoak balio izan zuen hezkuntza unean
hezitzaile bakoitzak zein trebetasun zuen eskuragarri eta zein ez ohartzeko. Izan ere,
kontzienteki ohartu zirenean trebetasun bakoitzaren erabilpenaz, horietako zein garatu behar
zuten ere konturatu ziren.
Norberaren harreman-trebetasunen interpretazioa egitea errazago egin zitzaien beste bi
alderdiena egitea baino. Horren gainean egiten dugun interpretazioa zera da: bai aplikazio
ona zein tartekoa egin zuten hezitzaileek euren trebetasunetan arreta handia jartzea lortu
zutela, eta euren eta gazteen arteko erlazioan jarri zutela beraien esku-hartzearen fokua.
Hori dela medio, ezinbestean arakatu, sakondu eta esperimentatu behar zuten norbereraren
berezko jokaeren inguruan. Beraz, norbera hezkuntza tresnatzat hartzearen interesak
harreman-trebetasunak praktikan nola aplikatzen zituzten behatzea ekarri zuen; eta, aldi