Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 340
bideratu zuten, eta ereduari esker ohartzeko gai izan ziren intentsitate handiz, zein elementu
zuten eskuragarri eta zein ez, bai eta zeinekin esperimentatzen ari ziren, eta zeinekin bizipen
berriak izaten ari ziren. Esku-hartzearen ikuspegia ireki zitzaien, eta hori oso garrantzitsua
izan zen. Eredua tresna pedagogikoa bat bezala erabiltzen zuten, non ohartzen ziren, euren
praktika hamaika moduz egin zitekeela, eta ereduaren elementuei esker gazteen aurrean
hainbat trebetasunen arabera ager zitezkeela beraien egitekoa ahalik eta pedagogikoa izan
zedin. Praktikan murgilduta ikusi zuten hori guztia. Horrek, ez du esan nahi, gauza zirela
egoeraren arabera agertu behar zuten trebetasuna agertzeko, ez. Norberaren inertziek
norabidea markatzen zuten gehienetan, normala den legez. Baina eredua aintzat izatea,
aukeren esparrua eta jokatzeko eremua handitzen zela ohartzen ziren. Ikasbide
esperientzialaren bidez kontziente izan ziren. Horixe baitzen bi hile horietan azpimarratuko
nukeena: esperientziak eta bizipenak izateko eremua bilakatu eta azkartu zirela tailerrak eta
formazio-saioak, eta hori asko eskertu zuten hezitzaileek. Ikasbide esperientzailararen bidez
gehiago sakondu zutenek, intentsitate handiagoz bizi zituzten elementuak eta argiago
adierazten zituzten hitzez, baina guztiek topo egin zuten kalitateen nolakotasunekin. Horrek
ahalbidetu zuen indartzea, edo, besterik gabe, hutsunea non zuten argitzea.
Den-denek Lurraren kalitatearekin esperimentatu zuten. Lasaiago eta patxada
handiagoarekin egoten, eta unean uneko egoerararekin bat egiten ikasi zuten. Hala azaltzen
ziren tailerretara, eta horrek gazteekin gertaugo egoten ahalbidetzen zien. Jonen hitzak oso
argiak dira hori ulertzeko. Bikainak iruditu zaitzaizkidan:
“(Lurra)... ba mementoan nola dihoan gauzak sentitu. Un disfrutar con ello, un estar con ello, un
dejar hacer... batzuetan bai. O sea, alde batetik, bai gustatzen zitzaidala eramatea gauzak,
astean zehar eramatea zerbait, eta gero saioan ikusten banuen gauzak aurrera zihoala, eta hitz
egin... o sea aurreikusita ez zegoen zerbaitekin ondo ari zirela ba bueno, ba ez nuen problema
gehiegirik horretan” (Jon Ormaetxea, 2. elkarrizketa)
Maialenen hitzak ere oso interesgarriak dira egotearen alderdiekin lotuta dagoen
harreman-trebetasunaren inguruan:
“Sentsazioa... es que ez dakit nola esplikatu. Hor nabaritu zen hilabeteko tarte batean!! Bueno
zen etorri, eta etortzen zinen ba hori: askoz lasaiago ego behar zinela, disfrutatu behar zenuela
pila bat... Hori gehienbat hori. Sentsazioa igual gehien nabaritu dudana. Bai, nik uste dut baietz.
Ze hasierako tentsio hori, zen inaguantable!! Gero nabaritzea kanbio hori esaten duzula “Etortzen
gara lasaiago!”, gazteak ere nabaritzen zuten guk lasaiago geundela eta horreek pilo bat egiten
dizu. Eta nabaritzen da lasaitasun guzti horrekin tailerrak ere ondo ateratzen direla, eta etortzen
direla (gazteak), eta gustura jarraitzen dutela...” (Maialen Manzisidor, 2. elkarrizketa)