Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 327
Ni: Adibide batzuk jarriko zenituzke?
Aloña: Ba adibidez, Egurrarena eta hori. Gero bai konturatzen zara Egur gehiegi daukazula edo
Egurra daukazula sin más, gehiegi izan gabe. Nik bestela ez nuke pentsatuko a ver
esponteneoegia naizen, edo a ver gehiago lasaitu beharko nukeen. Eta hemen konturatzen zara
baietz. Mementoaz gozatzearekin eta hori... ba bai kostatzen zait. Nago gehiago gauzak egiten,
eta joan hona eta joan hara, egotea baino gehiago sin más. Eta hor aibidez, hori planteatu zen.
Eta niri sekula ez zitzaidan burutik pasa ere egingo, hamaihiru-hamalau urteko gazteekin egoteko
ikasi behar genuela egoten sin más. O sea, aldrebes” (Aloña Salinas, 2. elkarrizketa)
Halere ez zuen aurkitu, eta neurri handi batean ez nion erakutsi -nahiz eta bidean hasi
ginen, baina gero eten egin zen, gazteen asistentziaren aferagatik- hori nola garatu.
Horrenbestez, aldaketarako bidea bere kalitate indartsuenetik abiatzen saiatzen zen Aloña
bere burua behartuz eta ahaleginaren bidez. Hona hemen adibide bat bere ahotik aterata,
Lurraren trebetasuna nola lantzen zuen galdetu nionean:
“Hori da pentsatzen gehiago, ez da ezer konkretua egitea. Bai da memento batzuetan burua
behartzea, ba ezer egin gabe egotea. Hori da pentsatzea gehiago, ez da ezer konkretua egitea.
Bai da memento batuetan zure burua behartzea, ba ezer egin gabe egotea. Adibidez Donostiara
joatea paseatzera igual memento batzuetan behartu ia dut nire burua hori egitera; eta gero, hor
bai pentsatzen duzu eta esaten duzu: “Ba mementoaz gozatu duzu”. Baina nik uste dut ez
dagoela formula berezirik, da pentsatzea, eta gazteekin zaudenean egon beharrean pentsatzen
hurrengo astean zer egingo dugun, zaude karetak margotzen eta esaten duzu: “Bale hau ondo
dihoa, a ver hurrengo astean, zer?”, pues egotea sin más, karetak margotzen gustatzen zaizulako
margotzea. Eta nik ez daukat horrela sistema berezirik, baina gogoratzearekin niri balio dit. Esan
nahi dut nire burua behartzen baldin badut ez pentsatzea hurrengo astean zer egingo dugun,
normalean lortzen dut (...) Nik uste dut erraza egiten zait ze nire buruari sinistarazten diot ez
dudala horretaz pentsatzen. Adibidez, adibide tipiko bat: azterketan baldin bazaude eta baldin
bazatoz Kuadrillategira, nik normalean lortzen dut azterketetan ez pentsatzea, es que lortzen dut.
Hori bai, ateratzen naiz eta nago etorri naizena baino urduriago. Egiten dudana da tapatu, eta
normalean tapatzea bai lortzen dut.” (Aloña Salinas, 2. elkarrizketa).
Hala eta guztiz ere, Aloñak aitortzen zuen hori egitea ez zela egotearen trebetasunaren
nolakotasunekin esperimentatzea, eta neurri handi batean, bere burua engainatzea zela,
baina bide hori jorratuz emaitzak lor zitzakeela. Oso ikuspegi analitikoa ikusten nion horri
guztiorri. Gehiegizkoa. Horrela, Aloñari oso zaila egiten zitzaion euren esperientziatik eta
sentsazioetatik bertatik hitz egitea. Formazio- esperientzia osoan zehar bere interbentzioak
oso teorikoak-eta izan ziren. Hainbat eta hainbat gertakariren narrazio soila izaten ziren
askotan, baina muinera joan gabe. Finean, bere indarren panorama aberatsa eskuratu zuen