Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 318
suspertzaileengan harreman jori, biziak, gertukoak, beroak eta berrika indar zentripetoaren
funtzioa betetzen zuten, eta hori bihurtu zen bai batzuk eta bai besteak erakartzeko indarrik
behiena. Indar hori, non Suaren kalitatea gailentzen zen nabarmen, ekintzak beraiek baino
ahaltsuagoa zen. Hezaitzaileak bat egitearen trebetasuna formazio-saioetan
esperimentatzen hasi zirenetik, tailerrean indarrez agertzen hasi zirenetik, eta era berean,
tailerretan esperimentatzen hasi zirenetik tailerren kalitate pedagogikoa asko igo zela. Bistan
da, une jakin horretan kalitate jakin hori agertzeak sekulako mesedea egin ziola eskuhartzeari.
Formazio-saioak aurrera joan ahala ohartzen joan nintzen Larraitz eta Idoiaren
hizketaldia harremanen kalitateari zuzentzen zela bete-betean. Berau hartu zuten zentrotzat,
eta jardueren inguruan askoz gutxiago hitz egiten zuten. Oharkabean hasi ziren horrela, eta
gauza berria izan zen eurentzat. Ordura arte, bai egitasmoan eta bai beraien esperientzia
pedagogiko osoan jarduerak nola joan ziren-eta izaten zelako erdigunea. Adibide gisa,
jarduera eta ekintzen kokapena beraien ikuspegitik nola aldatu zen argi samar erakusten
dute Larraitzen hitzok, formazio-saio batean adierazi zituen eta azkar asko jaso nituen:
Programatutako ekintza denak ez ditugu egin, bakarra egin genduzan. Ikusi genuen egoeriak ez
zuela eskatzen horrelakorik, oso gustura ginelako elkarrekin, eta jolas denek edo batzuk egin
beharrean bat bakarra egin genuen. Igual beste mementoren batean denak egingo ditugu!! Segun
egoeriak!!
Behatzaileak ere horren inguruko irakurketa fina egin zuen:
“Unean uneko egoerari begiratu behar zaio. Bai haiek (hezitzaileak) nola dauden bai gazteak nola
dauden, eta ingurua nola dagoen, eta horren arabera erabakia hartu; eta erabakia izan daiteke
antolatutako ekintza egitea, noski; edo, izan daiteke memento horretan sumatzen duten jarduera
hori egitea” (Behatzailea. 34. formazio-saioa).
Horrekin batera propio eta kontzienteki tailerretan bizitzen ari ziren Suaren esperientzia
gehiago elikatzeko hainbat gorputz ariketa edo jolasak egiten zituzten Idoiak eta Larraitzek.
Formazio-saio batean horren kezka eta, era berean, interesa azaldu zuten, eta Suaren
kalitatea eta, nik esango nuke, Urarena ere ezaugarritzat zituzten zenbait ariketa egin
genituen, eta gero beraiek beste batzuk, sortu ere. Betiere, tailerretako egoeraren arabera
aplikatzeko, ez modu zurrun eta estatikoan. Horrela, jolas horietan umorea, kontrola ezaren
bizipena... nabarmentzen ziren. Zinez, hezitzaileen irudikoz, oso emaitza oparoak eman lortu
zituzten modu horretan, giro horretan gazteek gustura egiten zituztelako, eta tailerretako giro
orokorra elikatzen jarraitzeko lagungarri zirelako.