Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 316
Aipatu hezitzaileak zeregin pedagogikoaren muinean murgildu ziren bete-betean. Esan
nahi dudan da praktikari lotzen zirela, eta berau ulertzeko eredua erabiltzen zutela. Zer esan
nahi dut praktikari lotzen zirela? Bada, tailerretan gazteekin zeudenean unean uneko
egoerak berak markatzen zuela zer egin. Mementoko egoerak berak markatzen zuen
saioaren nondik norakoa. Horrekin, ordea, ez dut adierazi nahi antolaketa eta planifikazioa
erabat alboratu zutenik, ez noski; gazteen eta beraien arteko harremanean jarri zutela bere
esku-hartze pedagogikoaren muina, eta horretan aritzeko praktikatik bertatik egin behar
zuten, eta ez bestela. Bost trebetasunen ereduaren bidez, formazio-saioetan hitz egiten zen
guztiaren bitartez, eta egin gorputz ariketei esker, hezitzaileak beraien dinamizazio-estiloa
praktikan gauzatzen zela ohartu ziren, eta egitasmoaren arrakasta (pedagogikoa) gazteekin
eraikitzen zuten erlazioaren kalitatean zetzala.
Horrek, jakina, ordura arte jorratutako lan egiteko moduarekin alderatuz –batez ere
urriaren erdialdetik abendura bitarteko epea- oso bestelako zen. Aldaketa horren zioak
ulertzeko oso aintzat hartu behar da hezitzaileek beraiek egin zutela esku-hartze estilo
aldaketaren aldeko hautua. Nik ez nien ezer agindu. Euren elaborazio bibentzial, praktikoa
eta teorikoaren ondorioa izan zen. Guztia lagundu zuen aldaketa horretan: euren estiloa bost
ereduaren bitartez aztertzeak ikuspegi zabal eta dinamikoa eskaini zien, eta, aldi berean,
horien lanketa eta esperimentazioak euren hezkuntza-praktikaren fokua aldatzea. Horrela,
arreta heziketa unean jarri zutenean, ereduaren balio pedagogikoaz ohartu ziren, praktikan
beraien eta beraien baitan frogatzeko eta egiaztatzeko aukera izan zutelako.
Larraitz, Arando, Amaiak eta Loreak esperimentatu zuten aldaketa ez zen beroaldi bat,
eta uneko gauza bat soilik, ez; izan ere, handik aurrera heziketa unearen hiru galderak
aintzat hartzen zituzten bere sentsazioei kasu eginez. Hori oso garrantzitsutzat jo nuen.
Beraiek euren gorputz egoerarekin bat egiteko zuten erraztasuna zela, eta landutako gorputz
ariketak zirela-eta, praktikan agertzen ziren indarren arabera oinarritzen hasi ziren beraien
esku-hartzea. Formazio-saioetan landutako horri guztiorri esker, tailerretan oso
garrantzitsuak ziren bi aldagairi arreta handia eskaintzen zioten:
a) Lau hezitzaile horiek bai tailerra hasi baino lehen, baita garatzen zihoan heinean,
nola zeuden eta zer-nolako gorputz sentsazioak zituzten jabetzen ziren. Ez dut esan
nahi sentsazio horiek nolakoak ziren sakonki aztertzen zutenik, egia esan,
formazioan horretara oraindik ez ginelako iritsi. Bai ordea, eta hau da
azpimarragarriena, mementoko egoera nola zegoen aztertzeko “Nola nago ni orain?”