Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 311
Bistan zegoen, eta hala nahi nuen, ni eta hezitzaileen arteko harremana eta giroa
gertuagoa izan behar zuela, eta horren arabera jokatu nuen. Neurri handi batean, nire
praktikaren ibilbidea aldatu nuen praktikak berak hala erakutsita. Estilo-aldaketa honela hasi
nintzen gauzatzen: “Zer egin nahi duzue gaur?. Horrela eman nion hasiera saioari, eta egoa
esan, indar handia eduki zuen horrek, panorama berria irekitzen zuelako, edo, hobe esanda,
zielako. Ezustean hartu zuten nire jokaera, uste baitzuten zerbait prestatuta eramango nuela,
aurreko saioan Uraren kalitatea lantzeko geratu ginelako. Horrenbestez, fokua, huts hutsean
beraiengan ezartzen nuen, eta ez nire ardura delegatzen nuelako, benetan elkarrekin
errealitatea eta formazioa eraiki genezan nahi nuelako. Modu horretan, Lorea eta
Amaiarentzat esanguratsua zen horretatik abiatu nahi nuen, aurreko saioetan horretarako
gai zirela ikusten nuelako. Beraz, tailerretan eta beraien baitan bizitzen ari ziren egora bat
konponbidean jartzeko saioak abiatzen genituen, eta oso garrantzitsua iruditzen zitzaidan
irtenbidea euren baitatik irten zedila, betiere nik neure inpresioa eta interpretazioa adieraziz,
noski. Azken batean, Suak agertzen duen fusioaren ezaugarria esperimentatzea nahi nuen.
Argi eta garbi ikusi nuen saioaren hasierako galdera esan bezain pronto espazio berri
baten aurrena sentitu zirela Loreak eta Amaiak, horrek aukera eman zien beraien, uste,
inpresio eta iritziak plazaratzeko. Gustura zeuden. Gauzak horrela, hustu ziren. Ohartu ziren
askatasuna, eta, aldi berean, sostengua zutela sentitzen zuten hura esateko, eta beraien
mintzagaia eta sentsazioak saioaren erdigune bilakatu ziren. Hori guztia oso giro atsegin,
gertukoa eta alaian gertatzen ari zen.
Gero eta argiago nuen Amaiak eta Loreak beraiei buruzko arazo edo egoera jakin baten
agerpen esplizitua sentimenduen bidez egin zutela. Beraz, modu pertsonal batean
arakatzeko eta lantzeko gako baten aurrean aurkitzen ginen. Are gehiago, Lorea eta
Amaiaren hitzak oso indartsuak ziren, ezen euren jokaera eta jarrera justifikatzen baino,
beraien esperientzia eta bizipenetatik hitz egiten ari ziren. Izan ere tailerretako eta euren
egoera propioa aldatzeko eta hobetzeko bidean, eredua erabili zuten, interpretazioa bost
ereduaren arabera egin zuten. Egiari zor, txundituta geratu nintzen beraiek egindako
irakurketarekin, non elementuz-elementu, eta beraiek abiapuntu izanik, tailerretako egoera
irudikatu zuten, baita praktika pedagogikoa hobetzeko eurek zein indar eta sentsibilitatetik
abiatu behar ziren zehaztu ere. Interpretazio sakona eta erabat autonomoa izan zen.
“Egin dute haien egoeraren sakoneko azterketa bat. Ni harritu egin nau. Eredua aplikatu dute
autonomiaz” (Behatzailea. 29. formazio-saioa).