Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Oinarri teorikoak 20
gidatzen dituztenak. Hortaz, heziketa-ekintza bere osotasunean ulertu nahi badugu,
ezinbestean emozioak aintzat hartu behar ditugu. Ikus dezagun zergatik.
2.2.4.1. Emozioek bideratzen dute hezitzailearen erabakihartze
prozesua
Emozioen biologia
Hezitzailea hezigaiarekin erlazionatzen denean, eta zer egin behar duen erabaki behar
duenean, emozioek bideratzen dute zein erabaki hartu. Emozioak zer diren ulertzeko eta
heziketa-ekintzan zer-nolako garrantzia duten ohartzeko, beraien funtzio biologikoa zein den
ikustea besterik ez dago. Funtzio bikoitza dute:
“La primera función es la producción específica ante la situación inductora (salir corriendo ante el
peligro, quedarse inmóvil, buscar cobijo para guarecerse, enzarzarse con el enemigo, integrarse
en una conducta placentera...). La segunda función de la emoción es la regulación del estado
interno del organismo de tal manera que pueda estar preparado para esa reacción concreta (...)
En resumidas cuentas: para determinada clase de estímulos claramente peligrosos o claramente
valiosos, en el medio interno o externo, la evolución ha compuesto una respuesta apropiada en
forma de emoción (...) El “propósito” biológico de las emociones está claro y las emociones no son
un lujo prescindible. Las emociones son curiosas adaptaciones que forman parte y arte de la
maquinaria con la que los organismos regulan su supervivencia” (Damasio, 2001:63).
Hortaz, emozioek organismo bizi bati egiten diote erreferentzia, gorputzari zehatzago
esanda, eta beraien funtzioa gorputz horren biziraupenean laguntzea da. Hori dela-eta,
organismoari kanpo estimuluak “onak” edo “txarrak” bezala sailkatzen errazten eta
ahalbidetzen diote bere biziraupenerako duten eraginaren arabera. Horrela, emozioen
eraginpean eta esperientziaren bidez, “ona” eta “txarra” gisa sailkatzeko gauzen zerrenda
asko hazten da, baita egoera berriak “onak” eta “txarrak” bezala sailkatzeko gaitasuna ere.
Zentzu horretan, argi dago emozioek funtzio ebaluatzailea dutela, hau da, norbanakoa
dagoen testuinguruaren gaineko berehalako balorazioa egiten dute. Ildo horretatik,
Damasioaren (1996:135) hitzak gure egiten ditugu, eta orain arte aipatutakoa hobeto
ulertzen laguntzen digute:
“En conclusión, la emoción es la continuación de un proceso evaluador mental, simple o complejo,
con respuestas disposicionales a dicho proceso, la mayoría dirigidas hacia el cuerpo propiamente