Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 301
bat hartu genuela, hau da, ez ginela sartu bat-batean eta hasiera-hasieratik Suaren
lanketarekin propio. Horrek garrantzia itzela zuen.
Lehenik, norberaren gorputza behatzeri ekin genion, arnasketaren bidez gorputza une
horretan nola zegoen sentitzen saiatu, hau da, “Nola nago ni orain?” galderaren
erantzunaren bila abia zitezela nahi nuen, baina ez modu razionalean, denbora-tarte bat utzi
nien euren gorputzarekin bat egiteko, eta hortik hasi ginen bat egitearen trebetasuna
sentsibilitatea propio lantzen. Hortaz, une jakin horretan beraiek nola zeuden, gorputza nola
zegoen, behatu ostean, hasten ginen propio elementuaren lanketarekin. Horrek oso emaitza
onak eman zituen, eta guztiz garrantzitsua iruditzen zitzaidan. Iraileko ikastaroan ere, gauza
bera egiten nuen, eta nik uste dut bide horren ahalmena baieztatu zela. Esan nahi baita,
Larraitzek eta Idoiak nork bere sentsazioekin bat egin zutenean eta euren gorputza nola
zegoen sentitu zutenean, orduan baimena eman zidaten ariketarekin jarraitzeko. Horren
ondotik, Suaren esperimentaziorako espazioa utzi zioten gorputzari, eta kalitate hori nahiko
eskuragarri zutenez, bizipenak eta sentsazioak esperimentatzeko aukera bikaina izan zuten.
Beraz, alde batetik ez genituen egin ariketak modu behartsuan, baizik eta gorputzaren
erritmora. Bestaldetik, “Nola nago ni orain?”, modu praktikoan lantzen ari ginen, eta hori
beraien lan pedagogikoari begira garrantzia itzela zuen tailerretan; hots, heziketa unean tarte
bat hartzea gorputzari entzuteko eta gero jokatzeko. Hori guztia, zalantzarik gabe, Lurraren
kalitatearekin lotuta zegoen, eta prozesu hori Larraitzek eta Idoiak oso ongi egin zuten
aukera eman nienean. Egiari zor, Lurraren kalitatea asko landu genuen hasierako formazio
ikastaroan, eta berau nahiko eskuragarri zutela aintzat hartzen badugu, Larraitzek eta Idoiak
nork bere sentsazioekin bat egiteko erraztasun apur bat bazutela esango nuke. Dena dela,
aukera eduki behar zuten hori hala izan zedin, eta ematen nienean oso emaitza onak izaten
zituen.
Horrenbestez, bat egitaeren alderdiekin lotutako kalitatearen esperimentazioak nork bere
bidea jorratzeko sentsazioak utzi zituen, eta ez hori bakarrik, gazteekiko harremana zernolako
kalitatez blaituta egotea bizitzeko aukera izan zutelako ariketen bidez. Beraz,
sentitutako ziurtasuna zuten, esperientziak emandakoa; ez modu intelektual soilean
landutakoa. Ariketen ahalmena, eta horiek egin ostean Larraitzek eta Idoiak adierazitakoaren
arabera, behatzailearen lehengo inpresioa oso adierazgarria izan zen:
“Egia esan ariketak hasiera batean ez nekien zer emango zuten, baina gero konturatu naiz asko
eman dezaketela” (Behatzailea. 24. formazio-saioa).