Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 292
Esperientzia osoan zehar nire jokaera nolakoa izan behar zuenaren inguruan zalantza
asko eduki nituen. Hori bai, Beasaingo hezitzaileekin egin saio batzuk eta gero kezka
areagotu zitzaidan.
Martxoan eta apirileko hilabeteetan zehar Demelsa, Maialen eta Leire lasaitu zirenaren
susmoa nuen. Inpresio hori jasotzen nuen behinik behin. Metalaren kalitatearen garaian aritu
ostean, eta gazteei baldintzak gogoratu ostean, horrek zer ematen zuen ikusi bitartean oso
epe zaila ireki zen formazio-saioetan. Nire asmoa zen beraiek euren ibilbide propioa egin
zezatela, baina ez nuen asmatzen. Beraien formazioaren ardura guztia niregan delegatu
zuten, eta saioak apur bat eta aprobetxagarriak izan zitezen nik hartzen nuen iniziatiba.
Horrela, hezitzaileek Leire, Demelsa eta Nerea Manzisidor euren kalitate eta sentsibilitateen
inguruan ari zitezen galderak egiten nizkien, baina ez nuen erantzun sakonik eta
esanguratsurik jasotzen, eta horren aurrean nire jokaera galdera gehiago egitea zen. Modu
horretan, zirkulua elikatu baino ez nuen egiten; izan ere, zenbat eta galdera gehiago egin,
orduan eta erantzun arinagoak esaten zituzten. Horrek zenbaitetan hezitzaileak gogaitzea
ekartzen zuen, eta hori oso arriskutsua zen.
“Batzuetan iruditzen zait buelta gehiegi eman dizkiogula denari... galdera batzuk, ba hori “Eta hori
zergatik?”, eta “Jo ba ez dakit”, askotan ez dakizu zergatik, baina igual dago arrazoi bat nik ez
dudana ikusten. Eta igual buelta gehiegi. Batzutan sentitu naiz como “Jo ba ez dakit, es que ez
dakit!, ez dakit zergatik!” (Maialen Manzisidor, 2. elkarrizketa).
Horren haritik nire jarrera nola jasotzen zuten adierazpen garbia egin zidan Nereak:
“Askotan nola zure buruari ez diozun galdetzen ba igual etorri beharko du beste norbaitek
kanpotik galdetzea “Eta zergatik horrela, eta zergatik ez beste modu batera?”, baina... memento
batzuetan “Zergatik, eta zergatik...” buff!! Gero, askotan, errepikatzen zinen, eta ez dakit
errepikatzen ginenean ea zerbait berria sartu genuen jakiteko, edo reafirmatu behar ginen
ikusteko, eta orduan ba “Lehen esan dizudana: ba berdine!!!” (barrez). Eta batzuetan “Jo ba
chico... lehen esan dizudana. Zer nahi duzu hamar aldiz esatea??!!”, orduan ba memento
horretan esaten nuen “Jo ba ez dit lehenengoan entendittu-edo!!”. Ordun, batzuetan gauza
berdinen bueltan, igual zu norabaitera iritsi nahi zenuen eta gu ez genuen bideratzen, baina es
que iruditzen zitzaidan gauza berdinaren bueltan denbora asko bezala, eta orduan iristen da
memento bat mareatzen zarela. O sea “Niri horri buruz ya ezer ez!” (barrez). Es que igual ari
daramakigu ordu eta erdi ez dakit zeri buruz, eta igual ezer berria ateratzen, igual ari gara
errepikatzen behin eta berriz...“ (Nerea Elías, 2. elkarrizketa)