Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 257
“Ba... askotan igual gazteekin gatazkarik ez sortzeagatik gauzak ez ditudala planteatu ere egiten.
Esan nahi dut, nahiago dudala gauza batzuk eskibatu ba Metala edo gauzak garbi azaltzea baino”
(Ibon Egaña, 2. elkarrizketa).
Nik honako interpretazio hau egin nuen. Mugak berez agertzea kosta egiten zitzaion,
bestekiko mugak batik bat, deseroso egon arazten ziolako. Gazteen aurrean arauak eta
mugak azaldu behar zituenean erabat deseroso agertzen zen, eta beti aitzakiaren bat jartzen
zion bere buruari Metala ez agertzeko: “... gazteak nekatuta daude eta nola esango dieta
hori orain?”, “Ostiral arratsaldea eta nola hasiko naiz ni horrekin orain?!”. Lurraren kalitatea
nabarmentzen zitzaion. Ez zen mugitzen, eta modu tinko eta zorrotz agertzea beti gerorako
uzten zuen, baina inoiz ez zion heltzen. Ihes egiten zion arauen kontuari gatazka ez izate
arren. Horrek bere mugak argi eta garbi azaltzeko gaitasuna erabat ahultzen zuen.
Demelsa Metala agertu behar zenaren ideiarekin konbentzituena ikusi nuen. Oso ongi
egin zuen ariketa, Metala tinko eta argi agertuz, batez ere, razionalki ados zegoelako
baldintzarekin. Gainera, ordura arte baldintzak bete arazteko gazteei luzatu mezuak Suaren
kalitatetik izan zirela onartu zuen Demelek, eta nahi zituen emaitzak ez zituztela lortu argi eta
garbi esan zuen. Berari gazteen aurrean tinko agertzearen trebetasuna azaltzea asko kosta
zitzaiola aitortu arren, horrelako ariketek asko laguntzen ziotela onartu zuen, bizipenetan
oinarritzen zirelako. Gainera, orduko egoerarekin bukatu nahi zuen (gehiegizko erritmoa,
ekintzekiko menpekotasuna...), eta Metalak gauzak eta egoerak argitzeko duen gaitasunean
sinesten zuen. Demelek gustura hartu zuen Metalaren benetako garaia edo mugarria, bere
hitzetan ondo asko ikus baitzitekeen ordura arte nola agertzen zen alor horretan gazteen
aurrean:
“Hasieran esaten genien euskaraz hitz egiteko, baina esaten genien ez Metaletik, Suatik “Jo
benga hitz egin euskaraz!...”, orduan beraiek ere bai bi hitz euskaraz hitz egiten zuten, normala
da. (Bere keinuetan argi eta garbi ikusten da Demelek esan nahi duena: hezitzaileen jarrerak ez
zituela gazteak zirt edo zarteko egoeraren aurrean jartzen, eta zirrikitu asko zituztela. Modu
horretan, ez zen araua betetzen, inondik inora)” (Demelsa Gómez, 2. elkarrizketa).
Amaiak eta Aloñak oso ziur eta argi azaldu zuten Metalaren kalitatea. Dena den, Aloña
hain lasai agertzearen arrazoia Urnietan baldintzak ia betetzen zirelako zen, gazte bakar
batek egin behar zuen euskararako jauzia. Amaia, aldiz, harrituta ikusi zuen bere burua
ariketak egin genituenean, irmoa eta sendo adierazi zuelako Metalaren sentsibilitatea, eta
gazteen aurrean zaila izango zitzaiola aitortu arren, esperientzia berria izan zen beretzat,
Metalarekiko zuen hautematea aldatu zitzaiolako; noizbehinka beharrezkoa den trebetasun
modura ikusten hasi zen, eta ez ordura arte bezala, zigorrarekin lotzen baitzuen.