Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 254
betetzetik urrutien zeuden herriak, ia gazte guztiek edo, behintzat, erdiek baino gehiago ez
zirelako aritzen euskaraz tailerretan. Gainontzeko hezitzaileentzat ez zen gustukoa, baina
gerturago eta eskurago zuten baldintzak betetzea.
Andoainen gora beherekin jarraitzen zuten, nahiz eta Aritz oso argi azaldu bere Metala.
Maitek ez zuen erakutsi Metalaren kalitatearen arrastorik. Andoaingo hezitzaileen egoera ez
zen batere gozoa. Gazteen artean gora behera handiak izan zituzten, eta otsailetik aurrera
gazte-talde berri batekin hasi ziren. Horrekin batera, udaletxeak zalantza bat baino gehiago
zituen egitasmoarekin jarraitu ala ez. Gainera, Aritzek irakaskuntza lanean hasi zen, eta
formazio-saioetara agertzeko zailtasunak zituen, nahiz eta beti azaltzen zen. Egoera horrek
oso baldintza kaxkarretan jartzen zuen Andoaingo formazioaren ibilbidea, egonkortasunik ez
zuen proiektu batean ari ginelako. Egia esan, ez nion batere traza onik hartzen horri
guztiorri.
Ez dugu ahantzi behar, halere, Metalaren garai honek ez zuela blaitu formazio-prozesu
guztia, ez noski; atal bat baino ez zen. Esan nahi dudana da prestakuntza-saioetan jarraitu
genuela tailerretako praktikaren eta norberaren trebetasunen hobekuntzarekin. Bi gauzak
batera zihoazen. Formazioa oso betea zen. Irakurlearen ulermen errazteko, orain baldintzen
eta Metalaren alorrak zer bilakaera izan zuen aztertzen ari naiz, eta gero formazioprozesuan
izan ziren gainontzeko alderdien analisian murgilduko naiz.
Oro har, hezitzaile guztiei kosta zitzaien euren mugak agertzea. Egiari zor,
gehientsuenek ulertzen zituzten egitasmoak zituen baldintzak eta horiek bete behar izatea,
baina maial teorikoan soilik. Edota sentitzen zuten mugak agertzeak zer-nolako sentsazioak
sortzen zitue euren gorputzetan, eta ez zen batere gustukoa eurentzat.
Nolabait esateko, maila teorikoan onartzen zuten praktikan jartzeko zailtasunak zituzten.
Nerea Elías eta Ibon izan ezik, gainontzeko suspertzaileek onartzen zuten baldintza
betearazi behar zutela egitasmoa Kuadrillategi proiektua izan zedin, baina erresistentzia
ikaragarria zuten. Razionalki bai, baina gorputzez eta jarreraz oso zaila egiten zitzaien hori
egitea. Horrela, barne-borroka batean sartu ziren hezitzaileak; izan ere, formazio-saioetan
eskuratu zuten lasaitasuna berriro mehatxatuta ikusten zuten eta gogorra egiten zitzaien,
besteak beste, ez zutelako espero nire aldetik Metalaren kalitatea zorrozki agertuko nuenik.
“Zuekin hasieran ni ez nuen espero hori, hain zorrotza!... Gainera izan zen bapatean (....)
Bapatean nola aldatu diren gauzak!!!!” (Leire, 2. elkarrizketa).