Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 253
“Ariketa honetan muga fisikoa aurkitzea izango da helburua. Hau da, norberak bere mugak argi
eta garbi, zorroztasunez eta gardentasunez azaltzen dituenean zer-nolako sentsazioa dugun bizi
nahi dugu. Muga eta arau gutxi, baina argiak maite ditu Metalak.
Hezitzaileetako bat lurrean etzango da eta begiak itxiko ditu. Hasierako hamar minututan bere
gorputzaren sentsazioaz jabetzen saiatuko da, hau da Lurraren kalitatea landuko du, edo saiatu
egingo da, bederen. Horretarako, lagunak, kasu honetan ni izango naiz, eskuak ipiniko dizkio
gorputz atal ezberdinetan kontaktua senti dezan.
Ondoren, lagunaren mugen bila abiatuko da. Hots, begiak irekita duenak presio gero eta
handiagoa ezarriko du etzanda dagoen lagunaren gorputzean, horrek gehiegizko presioa
sentitzen duenean “ez!” garbi batekin adieraziko dio lagunari; bere muga fisikoa hori dela eta
nahikoa dela adieraziz. Presio hori hainbat tokitan egin daiteke: bizkarrean, eskuetan, besoetan,
hanketan, oinetan, aurpegian, lepoan...
Argi geratu behar dena hauxe da: etzanda dagoen lagunari bere barnetik ateratako ezetza
borobila entzun behar duela lagunak; barru-barrutik esaten diola nahiko dela. Hau da, min fisikoa
eragozteko muga non dagoen esaten diogu lagunari. Argi eta garbi.
Komenigarria da presioa egiten dugunean denbora dosifikatzea. Esan nahi baita, mugarekin topo
egin dugunean lagunak halaxe adierazi digulako, bizpahiru minututan kontaktuan arituko gara,
berriro mugaren bila abiatu baino lehen; izan ere, ariketa honetan ez baitugu nahi uneoro mina
sentitzea, muga argiro adieraztea baizik.
Hogei minutuz egongo gara horrela, ondoren beste hezitzaile etzango da” (A agiria)
Horrek guztiak zer-nolako eragin eduki zuen? Bada, nahikoa gogorra egin zitzaien, eta
formazio-saioekin hasi gineneko lasaitasuna apurtu zuen. Ezegonkortasuna ekarri zien
hezitzaileei, azken batean, nahi ez zuten gauza bat egin behar zutelako, eta eskuragarri ez
zuten trebetasun batekin topo egin ere. Hau da, Metalaren kalitatea agertu behar izateak, eta
berau esperimentatzeko ariketak egiteak, hezitzaileek bizipenak edukitzeko aukera irekitzen
zuen, hau da, kalitate horren nolakotasunarekin kontaktua edukitzeko aukera. Kontaktu
korporala, alegia. Era horretan, intentsitate handiarekin ohartzen ziren trebetasuna zein
neurritan zuten eskuragarri, eta zeinetan ez. Nolabait esatearren, “benetako memento” bat
bizitzen ari ziren.
Batez ere Nerea, Demelsa, Maialen, Leire eta Jon izan ziren hutsune handien nabaaritu
zutenak. Hori ulergarria zen kontuan hartzen badugu Beasain eta Deban zirela baldintza