Hezitzaileen prestakuntza esperientziala: aisialdiko ... - Euskara

Esperientziaren bilakaera eta azterketa 241
bere trebetasunen gainean hitz egin edo arakatzeko orduan, nahiz eta idazti sakona egin.
Hortik harantzago joateko gogo handirik ez zuen erakusten.
Aipagarria da Aritz eta Maiterekin izan nuen saioa, non ordura arteko dinamika zein izan
zen ongi asko jabetu nintzen, baita handik aurrerakoa nolakoa izango zen ere. Lehenik,
arazoak eduki genituen saioren ordutegia finkatzeko, eta oso ordu desegokian geratu ginen,
gaueko bederatzietan, hain zuzen ere, Aritzek lehenago ezin zuelako,. Alde batetik,
Andoaingo egitasmoak orduraino eduki gorabeherak nabaritzen nituen euren hitz eta
jarreretan. Gazte talde batekin hasi ziren, baina horiek utzi egin zuten, eta beste berri bat
hasi zen. Horrekin batera, udaletxea ez zegoen oso gustura gazte kopuruarekin (hamar bat
gazte baino ez ziren agertzen eta asistentzia ez zen egonkorra) eta hamaika bilera egin
zituzten egoera bideratzeko. Ezegonkortasun handian ari ziren hezitzaileak. Horri guztiorri
gehitu behar zaio Aritz irakaskuntzan lanean hasi zela, eta bai tailerrak prestatzeko eta bai
formazio-saioetan agertzeko ere arazoak zituela, nahiz eta horietara azaldu nahi izan. Aritz
eta Maiterekin egin hasierako saioak nahasi samarrak izan ziren gainera. Eurek gazteekin
biltzen ziren egoitzan egin genuen, bertan iraileko ikastaroa burutu genuen ere, baina hori ez
zen nahikoa izan hezitzaileengan sentsazio onak sortzeko. Saio hura eten asko eduki zituen
telefonoa etengabean jo zuelako. Nolanahi ere, nire proposamen azaldu eta galdetegia bete
zuten. Aritz gogotsu eta interesatuta ikusi nuen, Maite, aldiz, arreta gutxirekin. Burumakur
atera nintzen. Beste hezitzaileek ez bezala beraien arteko harreman hotza zela ikusten
nuen, hezitzaileen arteko lan talderik ez zegoela sumatu nuen, eta hori oso garrantzitsua
zen, bai formazioari begira baita egitasmoaren kalitateari begira. Formazio bide korapilotsua
izango nuela pèntsatzen nuen bai Maiterekin baita Aritzekin ere.
Oso bestelakoa zen Nereak eta Jonek eman zidaten inpresioa. Aipagarri da biek agertu
zuten interesa. Oso poliki eta ongi hausnartuz bete zuten galdetegia, neurri handi batean,
norberak gazteen aurrean nola agertzen zenaren lehengo gogoeta egiteak asko poztu
zituen, eta beraien praktikaren inguruan gehiago sakontzeko gogoz aurkitu nituen. Egiari zor,
Jone eta Ierarekin egin hasierako bi saioetan Jon oso gustura egon zela, bere esperientziari
buruz hitz egiteak eta ni arretatsu entzuteak biziki eskertu zuen:
Jonek oso ongi barneratu zuen dinamizazio-estiloaren nolakotasunaren azterketa, baita
Nerea Elíasek ere. Beraiekin garatutako hasierako saioak intentsitate handikoak izan ziren.
Ez zen kasualitatea gainera, bi suspertzaile horiek izan zirelako hasierako formazio
ikastaroan eredua ongien esperimentatu eta jaso zutenak, beraz, berriro konektatu zuten
beraien esperientziarekin.